Interpretacja indywidualna z dnia 15 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.519.2023.3.ŁS

Skutki podatkowe podpisania ugody z bankiem na zwrot nadpłaconego kapitału od kredytu hipotecznego denominowanego we frankach.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania zaniechania poboru podatku. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 21 grudnia 2023 r. (wpływ) oraz z 4 stycznia 2024 r. (wpływ).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

23 stycznia 2008 r. wraz z mężem zaciągnęła Pani kredyt hipoteczny denominowany w CHF na dom, w którym później mieszkała Pani z mężem przez prawie 10 lat. Nie posiadała Pani w tym czasie żadnej innej nieruchomości.

W sierpniu 2017 r. sprzedała Pani dom i spłaciła pozostały do spłaty kapitał kredytu.

Zaciągnęła Pani kredyt na 700 000 PLN w 2008 r. Po 10 latach spłacania rat dopłaciła Pani Bankowi jeszcze 930 000 PLN.

W lutym 2021 r. wniosła Pani sprawę do sądu o zwrot nadpłaty środków z tytułu użycia w umowie klauzul niedozwolonych. Aktualnie Bank proponuje Pani i Pani mężowi podpisanie ugody pozasądowej i wypłatę kwoty 430 000 PLN za wycofanie roszczeń.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Pani i Pan A jesteście małżeństwem. Całość majątku pozostaje w ramach wspólnoty majątkowej, zarówno w momencie brania kredytu w 2008 r. jak i przez cały czas do dnia dzisiejszego. Kredyt został wzięty na wspólną nieruchomość mieszkaniową (dom jednorodzinny). Była to w tym czasie jedyna Pani i Pani męża nieruchomość.

W 2008 r. wraz z mężem wzięła Pani w Banku I kredyt w CHF na finansowanie budowy domu na cele mieszkaniowe. Kredyt został wypłacony w wysokości 714 000 PLN. W 2017 r. Pani wraz z mężem sprzedała ten dom, ponieważ nie była w stanie ponosić kosztów kredytu. Dzięki uzyskanym ze sprzedaży pieniądzom dokonano całkowitej spłaty tego kredytu. Łącznie z odsetkami spłacono Bankowi ok. 1 200 000 PLN oraz 19 000 CHF, tj. razem kwotę 1 280 000 PLN przy kursie ok. 4 PLN za 1 CHF.

W 2020 r. pozwała Pani wraz z mężem Bank I. W pozwie żąda Pani zasądzenia kwoty 494 000 PLN wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od listopada 2020 r.

W listopadzie 2023 r. Bank I zaproponował zawarcie ugody, która obejmuje kwotę 430 000 PLN jako zwrot nienależnie pobranej kwoty za spłatę kapitału ww. kredytu hipotecznego. Natomiast trwają negocjacje, w których żąda Pani również od Banku zwrotu połowy należnych odsetek ustawowych liczonych od kwoty pozwu (tj. 494 000 PLN) od listopada 2020 r. do momentu zawarcia ugody oraz zwrotu poniesionych przez Panią i męża kosztów sądowych.

Ugoda nie została jeszcze podpisana. Planuje Pani jej podpisanie dopiero po zakończeniu negocjacji oraz po otrzymaniu indywidualnej interpretacji podatkowej, czyli początek roku 2024. Stroną zawartej ugody będzie Bank I oraz współkredytobiorcy: Pani oraz Pani mąż – A.

Zgodnie z z postanowieniami zawieranej ugody:

•pozwany Bank wypłaca pozywającym kwotę 430 000 PLN jako zwrot nienależnie pobranej kwoty z tytułu spłaty kapitału za ww. kredyt hipoteczny,

•pozwany Bank wypłaca pozywającym połowę należnych odsetek ustawowych, liczonych od listopada 2020 r. do momentu zawarcia ugody,

•pozwany Bank zwraca pozywającym koszty poniesionych opłat sądowych,

•Pani i Pani mąż wycofują pozew, uznają sprawę za załatwioną i zobowiązują się nie dochodzić dalej swoich praw w tej sprawie. Na podstawie ugody polubownie zakończony zostanie stan niepewności co do ważności Umowy lub niedozwolonego charakteru jej postanowień.

W związku z zawarciem ugody z Bankiem dojdzie do:

-wypłaty kwoty zwrotu,

-wypłaty odsetek ustawowych,

-zwrotu kosztów sądowych,

-wycofania pozwu i zakończenia postępowania.

Z tytułu zawarcia ugody zwrócona zostanie część środków pieniężnych, które wpłaciła Pani z własnych środków, tytułem spłaty zaciągniętego w 2008 r. kredytu hipotecznego. Bank wypłaci pozywającym kwotę 430 000 PLN jako zwrot nienależnie pobranych opłat z tytułu spłaty kapitału zaciągniętego w 2008 r. kredytu hipotecznego.

Zobowiązanie kredytowe zostało spłacone w 2017 r. w całości. Według dostępnej Pani wiedzy ugoda nie dotyczy zmiany tego stanu. Ugoda dotyczy wszystkich współkredytobiorców w takim samym stopniu.

Bank, z którym zawarła Pani wraz z Pani mężem (...) stycznia 2008 r. umowę kredytu hipotecznego, jest podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

Kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej. Kredyt mieszkaniowy, o którym mowa we wniosku, został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – został zaciągnięty na budowę własnego lokalu mieszkalnego (domu jednorodzinnego). Została ustanowiona hipoteka na nieruchomości która była przedmiotem kredytowania. Była Pani wraz z mężem solidarnie zobowiązana do spłaty kredytu zaciągniętego 23 stycznia 2008 r. Nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego.

Pani wątpliwości dotyczą wyłącznie kwoty nadpłaconego kapitału, który Bank oferuje teraz zwrócić, czyli kwoty 430 000 PLN.

Wszelkie kwoty odsetek, zwrotu kosztów sądowych itp. według Pani opinii nie spełniają kryteriów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe z 11 marca 2022 r., dlatego podatek dochodowy od tych kwot powinien zostać zapłacony.

Kwota wypłacona Pani przez Bank będzie się składać z dwóch części, kwoty 430 000 PLN będącej zwrotem nadpłaconego kapitału, oraz kwot odsetek i zwrotu kosztów sądowych.

Pani wątpliwości dotyczą wyłącznie kwoty 430 000 PLN. Wszystko co powyżej, nie spełnia wymogów ulgi z ww. rozporządzenia. Czyli:

-od kwoty 430 000 PLN, która stanowi zwrot nienależnie pobranej kwoty kapitału, podatek dochodowy nie powinien zostać zapłacony,

-od kwot powyżej 430 000 PLN, stanowiącej połowę odsetek ustawowych oraz zwrot kosztów sądowych podatek dochodowy powinien zostać zapłacony.

Odsetki zostaną wypłacone z tytułu opóźnienia w zwrocie nadpłaconego kapitału.

Ww. odsetki zostaną wypłacone na podstawie art. 481 § 1 ustawy z 23 kwietnia

1964 r. Kodeks cywilny.

Pytania

1)Czy w tej sytuacji kwota wypłacona Pani przez Bank (430 000 PLN zwrotu kwoty nadpłaconego kapitału) zostanie potraktowana jako przychód?

2)Czy ww. rozporządzenie może Panią obowiązywać w tej sytuacji, jako że kredyt, którego dotyczy ugoda, był przeznaczony na budowę domu, w którym mieszkała Pani przez czas trwania umowy kredytowej?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe z dnia 11 marca 2022 r. określa warunki, jakie muszą spełnić podatnicy, aby uzyskać prawo do „ulgi dla frankowiczów”.

W Pani ocenie spełnia Pani te warunki, tzn.: kredyt był udzielony w CHF przed 2015 r., był udzielony na własne cele mieszkaniowe, była tam Pani zameldowana aż do momentu sprzedaży domu i całkowitej spłaty kredytu w 2017 r.

Uważa Pani, że należna Pani część kwoty ugody wypłacona przez Bank z tytułu zwrotu nienależnie pobranej spłaty kapitału jest przychodem, który podlega ww. rozporządzeniu, tj. obowiązuje ulga polegająca na zaniechaniu poboru podatku od tej kwoty.

Czyli:

-od kwoty 430 000 PLN, która stanowi zwrot nienależnie pobranej kwoty kapitału, podatek dochodowy nie powinien zostać zapłacony,

-od kwot powyżej 430 000 PLN, stanowiących połowę odsetek ustawowych oraz zwrot kosztów sądowych podatek dochodowy powinien zostać zapłacony.

Oczywiście Pani udział w ww. kwotach stanowi 50% (z racji wspólnoty majątkowej z Pani

mężem – A – który również był współkredytobiorcą).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

-pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;

-pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku.

Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak zgodnie z ww. przepisem:

Źródłami przychodów są:

1)stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2)działalność wykonywana osobiście;

3)pozarolnicza działalność gospodarcza;

4)działy specjalne produkcji rolnej;

5)(uchylony)

6)najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

7)kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

8)odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a)działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;

8b)niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;

9) inne źródła.

Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały uregulowane w art. 12-20 omawianej ustawy.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z analizy przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika m.in. że w 2008 r. wraz z mężem zaciągnęła Pani w Banku I kredyt w CHF na finansowanie budowy domu na cele mieszkaniowe. Kredyt został wypłacony w wysokości 714 000 PLN. W 2017 r. Pani wraz z mężem sprzedała ten dom, ponieważ nie była w stanie ponosić kosztów kredytu. Dzięki uzyskanym ze sprzedaży pieniądzom dokonano całkowitej spłaty tego kredytu. Łącznie z odsetkami spłacono Bankowi ok. 1 200 000 PLN oraz 19 000 CHF, tj. razem kwotę 1 280 000 PLN przy kursie ok. 4 PLN za 1 CHF. W 2020 r. pozwała Pani wraz z mężem Bank I. W pozwie żąda Pani zasądzenia kwoty 494 000 PLN wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od listopada 2020 r. W listopadzie 2023 r. Bank I zaproponował zawarcie ugody, która obejmuje kwotę 430 000 PLN jako zwrot nienależnie pobranej kwoty za spłatę kapitału ww. kredytu hipotecznego. Ugoda nie została jeszcze podpisana. Planuje Pani jej podpisanie dopiero po zakończeniu negocjacji. Stroną zawartej ugody będzie Bank I oraz współkredytobiorcy: Pani oraz Pani mąż. Wyjaśniła Pani także, że z tytułu zawarcia ugody zwrócona zostanie część środków pieniężnych, które wpłaciła Pani z własnych środków, tytułem spłaty zaciągniętego w 2008 r. kredytu hipotecznego.

Powzięła Pani wątpliwość, czy w związku z planowanym zawarciem ugody z Bankiem, kwota wypłacona przez Bank, jako zwrot nienależnie pobranych opłat z tytułu spłaty kapitału zaciągniętego w 2008 r. kredytu hipotecznego, stanowić będzie dla Pani przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, do którego zastosowanie znajdzie rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 592 ze zm.).

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wobec powyższego wypłata przez Bank na Pani rzecz kwoty zawartej w ugodzie, stanowiącej zwrot nienależnie pobranych opłat, które wpłaciła Pani z własnych środków z tytułu spłaty kapitału zaciągniętego w 2008 r. kredytu hipotecznego, jest dla Pani neutralna podatkowo i nie powoduje po Pani stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wyniku zwrotu nadpłaty kredytu w ramach zawartej ugody nie osiągnie Pani konkretnego przysporzenia majątkowego, a w związku z tym nie będzie ciążył na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Zatem, do tej kwoty nie znajdzie zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, z uwagi na brak wystąpienia przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mógłby być objęty tym rozporządzeniem.

Wobec powyższgo – z uwagi na odmienną argumentację prawną – Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Przy czym, w związku z zakresem wyznaczonym zadanymi przez Panią pytaniami oraz zawartymi we wniosku sformułowaniami:

(...) Moje wątpliwości dotyczą wyłącznie kwoty nadpłaconego kapitału, który Bank oferuje nam teraz zwrócić, czyli kwoty 430 000 PLN. (...).

(...) Moje wątpliwości dotyczą wyłącznie kwoty 430 000 PLN (...).

przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych otrzymania kwoty odsetek ustawowych oraz kosztów sądowych, co do których odnosi się Pani w treści wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Wyjaśniamy także, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani jako osoby występującej z wnioskiem. Nie dotyczy ona natomiast Pani męża, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie, może wystąpić z odrębnym, spełniającym wymogi formalne, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej, wnioskiem o jej wydanie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa