Interpretacja indywidualna z dnia 15 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-1.4011.487.2023.2.MR

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 grudnia 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną. Prowadzi działalność gospodarczą od (...) 2022 r. i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.; dalej: „ustawa o PIT”). Prowadzi Pan podatkową księgę przychodów i rozchodów, a dochód z ww. działalności opodatkowany jest na zasadach ogólnych (art. 27 ustawy o PIT).

Od 1 stycznia 2024 zamierza Pan zmienić formę opodatkowania na tzw. podatek liniowy (art. 30c ustawy o PIT). Jest Pan przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.). Wykonuje Pan działalność gospodarczą, wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w zakresie świadczenia usług związanych z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usług powiązanych (scharakteryzowanych w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 ze zm.; oraz w sekcji J, dziale 62 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); Dz. U. z 2008 r., nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zawarł Pan ze swoimi Kontrahentami umowy o świadczenie usług informatycznych (dalej: Umowa). W ramach świadczonych usług tworzy Pan kody źródłowe (dalej: „Oprogramowanie”) do systemów Kontrahenta.

Przedmiotem Pana prac dla przykładu jest:

–tworzenie i rozwój oprogramowania płatności internetowych,

–programowanie aplikacji internetowych wedle potrzeby i na zlecenie Kontrahenta,

–tworzenie oprogramowania systemów płatności w tym dobudowywanie nowych funkcjonalności istniejącego już oprogramowania,

–tworzenie bibliotek dla developerów do systemów zewnętrznych współpracujących z systemami Kontrahenta,

–rozwój oprogramowania open-source udostępnianego na (...) związanego z integracjami systemu Kontrahenta w serwisach zewnętrznych.

Główne narzędzia, platformy i języki programowania używane przez Pana to: (...).

W ramach świadczonych usług uzyskuje Pan od Kontrahenta wytyczne co do zakresu prac, wymagań względem rozwiązania do wykonania, a następnie we własnym zakresie projektuje rozwiązanie oraz pisze kod źródłowy. Realizuje Pan określone przez Kontrahenta zadania, w czasie i miejscu przez siebie wybranym. Umowa obliguje Pana do wykonania całości lub części zlecenia w terminach ustalonych z danym Kontrahentem. Osobiście ponosi Pan ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej, Pana odpowiedzialność wobec Kontrahenta jest nieograniczona (lub ograniczona do określonej kwoty w przypadku jednego z Kontrahentów, w przypadku winy nieumyślnej), Wykonawca odpowiada również wobec osób trzecich za naruszenia ich praw autorskich. W żaden sposób nie jest z Pana zdjęta odpowiedzialność przed podmiotami trzecimi korzystającymi z opracowanych rozwiązań informatycznych wykonanych dla danego Kontrahenta.

Na mocy zawartych Umów zobowiązany jest Pan do przekazania Kontrahentowi kopii całej wykonanej pracy, w tym kodu źródłowego, który został ostatecznie opracowany w ramach świadczonych usług, jak również powiązanej dokumentacji.

Usługi realizowanie przez Pana w większości dotyczą opracowania nowego Oprogramowania od podstaw, według koncepcji i autorskiego pomysłu. W przypadku, gdy rozwija Pan istniejące u danego Kontrahenta rozwiązanie informatyczne, tworzy wówczas również nowe Oprogramowanie w formie nowych modułów, funkcjonalności, jednak zgodnie ze sposobem, w jaki został pierwotnie opracowany kod źródłowy Kontrahenta. W tym przypadku, w celu umożliwienia realizacji Usługi, Kontrahent udostępnia Panu kod źródłowy jego rozwiązania informatycznego, do którego ochrony Wykonawca jest zobowiązany z zachowaniem najwyższej staranności. Bez względu na to czy Oprogramowanie tworzone jest od podstaw, czy jako rozwinięcie istniejącego u danego Kontrahenta rozwiązania, wynikami Pana pracy są zupełnie nowe, odrębne od istniejącego oprogramowania utwory, które są utrwalone w postaci zapisu kodu (np. w repozytorium kodu czy na ustalonych z Kontrahentem nośnikach), a zatem spełniają definicję utworu w rozumieniu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.; dalej: „ustawa o IP”).

Nie prowadzi Pan badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 ze zm.) (dalej: „ustawa PSWiN”). Natomiast w ramach podejmowanej działalności podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności technicznych, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań IT (np. metod komunikacji komponentów rozwiązania, kodu źródłowego programu).

Prace te prowadzone są w systematyczny i ciągły sposób – według z góry zdefiniowanych celów (zakładających stworzenie określonych efektów w zakładanym czasie). Mają one charakter twórczy – w ich wyniku powstaje nowy w skali Pana przedsiębiorstwa, a także w skali przedsiębiorstwa danego Kontrahenta kod źródłowy. Warto podkreślić, że tworzenie i rozwój Oprogramowania ma skomplikowany charakter i każdorazowo wymaga pogłębienia przez Pana wiedzy dziedzinowej oraz podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Ze względu na szybki postęp technologii IT, w otwartej przestrzeni publicznej często brak jest wiedzy, rozwiązań problemów, na które napotyka Pan w toku prac nad Oprogramowaniem. Pana działania prowadzą do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Nabytą w procesie tworzenia danego Oprogramowania wiedzę, używa Pan w dalszych swoich pracach nad innymi rozwiązaniami.

Stworzone zatem w wyniku Pana prac programistycznych Oprogramowanie:

‒zawsze odznacza się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem;

‒zawsze jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

‒nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Działania te podejmowane są przez Pana od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej. Jest Pan zobowiązany do wydawania danemu Kontrahentowi rezultatów swoich prac, w szczególności opracowanego kodu źródłowego Oprogramowania. Przyjęcie rezultatów Pana prac przez danego Kontrahenta jest odnotowywane w formie elektronicznej – na systemach rejestrujących udostępnionych przez danego Kontrahenta klienta (np. repozytorium kodu) lub za pomocą poczty elektronicznej.

Umowy zawarte z Kontrahentami kształtują sposób przeniesienia praw do konkretnych stworzonych przez Pana Oprogramowań. W ramach wynagrodzenia za świadczenie usług przenosi Pan na Kontrahenta, a Kontrahent nabywa od Pana wszelkie autorskie prawa majątkowe do jakichkolwiek rezultatów Umowy, w tym w szczególności jakichkolwiek kodów źródłowych czy programów komputerowych, aplikacji i przedmiotów ochrony ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: „Prawo autorskie”), w chwili przyjęcia przez Kontrahenta, również w formie nieukończonej, każdego utworu lub jego części, bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych, terytorialnych i przestrzennych, bez konieczności składania dodatkowego oświadczenia, na ustalonych przez Strony polach eksploatacji. W szczególności przeniesienie praw autorskich przez Pana na Kontrahenta, następuje na wszelkich polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Prawa autorskiego – w zakresie utworów, w art. 74 ust. 4 Prawa autorskiego w zakresie praw majątkowych do programów komputerowych. Uzupełniając, przedmiotem pytań niniejszego wniosku jest wyłącznie przekazanie prawa autorskiego do programów komputerowych. Wytworzone i przekazane danemu Kontrahentowi. Podsumowując – wytworzone Oprogramowania zawsze są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przysługują/będą przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie.

Gwarantuje Pan Kontrahentowi, że przekazane w ramach realizacji Umowy utwory (dalej: „IP”) nie będą dotknięte żadnymi wadami prawnymi, ani nie będą ograniczać danego Kontrahenta w korzystaniu z tych utworów. W szczególności zapewnia Pan, iż rozporządzanie i korzystanie z utworów przez danego Kontrahenta i wszelkie osoby działające w jego w imieniu lub na jego rzecz oraz przez następców prawnych danego Kontrahenta nie będzie naruszać jakichkolwiek praw osób trzecich, w szczególności przysługujących takim osobom osobistych lub majątkowych praw autorskich, tajemnicy przedsiębiorstwa, praw własności przemysłowej lub dóbr osobistych.

Z tytułu świadczenia usług informatycznych Kontrahent zobowiązany jest do zapłaty na Pana rzecz wynagrodzenia, stanowiącego iloczyn godzin, wynikających z zaakceptowanego zestawienia ilości godzin (dalej: „Zestawienie”) oraz określonej stawki godzinowej. Wynagrodzenie za świadczenie usług informatycznych jest łączną zapłatą za usługi programistyczne, które mają na celu stworzenie Oprogramowania oraz usługi pozostałe np. usługi utrzymaniowe. Wynagrodzenie za przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania, wytworzonego przez Pana w związku z realizacją danej umowy zawarte jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług informatycznych, mających na celu stworzenie Oprogramowania (dalej: „wynagrodzenie autorskie”).

Wynagrodzenie autorskie jest wyodrębniane na podstawie Zestawienia. Po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego przedstawia Kontrahentowi szczegółowe Zestawienie zrealizowanych prac wraz z liczbą godzin poświęconych na ich wykonanie. Zestawienie zawiera dokładny podział godzin na usługi, w ramach których powstaną utwory i programy komputerowe będące utworami (IP) oraz czynności pozostałe np. usługi utrzymaniowe. Na jego podstawie potwierdza się wynagrodzenie Panu przysługujące, a tym samym możliwe jest wyodrębnienie wynagrodzenia autorskiego – za wytworzenie i przeniesienie praw własności intelektualnej.

Podsumowując, w ramach wykonywania usług programistycznych na podstawie danej Umowy, wytwarza Pan kod źródłowy stanowiący program komputerowy, będący przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy o IP. Również w ramach przedmiotowej Umowy, przenosi Pan odpłatnie w ramach wynagrodzenia przedmiotowe autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego na rzecz Kontrahenta. W konsekwencji, osiąga Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ponosi Pan następujące koszty prowadzonej działalności związanej z tworzeniem i/lub rozwojem Oprogramowania:

a)Koszty nabycia: sprzętu komputerowego, tabletu, telefonu wraz z urządzeniami peryferyjnymi (słuchawkami, głośnikami) oraz akcesoriami (etui) (dalej: „Sprzęt”). Wskazany Sprzęt jest wykorzystywany we wszystkich pracach programistycznych będących przedmiotem niniejszego wniosku. Służy do tworzenia i testowania kodu źródłowego, dokumentacji oraz umożliwia kontakt z Kontrahentem.

b)Koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne) – dla tworzenia Oprogramowania musi Pan utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.

c)Koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet) – umożliwia komunikację mailową ze Zleceniodawcą, w przypadku braku dostępu do komputera, otrzymywanie komunikatów o krytycznych błędach w aplikacji, ułatwia szybką reakcję w takiej sytuacji, umożliwia kontakt telefoniczny ze Zleceniodawcą;

d)Koszty literatury, szkoleń i konferencji branżowych – niezbędne z tego względu, że Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia. Dla finalnego rezultatu decydujące znaczenie mają posiadane przez Pana informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawicznie pogłębia Pan swój zasób wiedzy przez szkolenia oraz materiały edukacyjne.

e)Koszt nabycia/leasingu samochodu oraz koszty użytkowania samochodu (dalej: „Pojazd”) w tym: koszty napraw, przeglądów, koszty akcesoriów, opłaty z tytułu ubezpieczenia pojazdu – niezbędne dla zapewnienia sprawnego transportu do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania. Pojazd wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta i pozwala na szybki, sprawny i zintegrowany z potrzebami Kontrahenta kontakt i konsultacje.

f)Koszty nabycia usług księgowych (dalej: „Księgowość”) – związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Księgowość wskazuje jakie koszty są kosztami poniesionymi w danym okresie, wskazuje prawidłowość przyporządkowania ze strony księgowej danych kosztów do danego IP oraz umożliwia rozdział faktury za usługi, ponadto wskazuje, pod którą pozycją dany koszt znajduje się w księdze przychodów i rozchodów.

g)Koszty wyjazdów zawodowych (bilety kolejowe, lotnicze, pobyt w hotelach) – niezbędne dla zapewnienia sprawnego transportu do Zleceniodawcy w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania.

Wszystkie wskazane we wniosku wydatki ponoszone przez Pana były i są ponoszone – w celu prowadzenia wskazanych wyżej prac rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własność intelektualnej.

Z dniem 1 stycznia 2019 r., na podstawie art. 1 pkt 25 w związku z art. 48 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wszedł w życie art. 30ca ustawy o PIT, regulujący podatek od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W związku z wejściem w życie przepisu art. 30ca ustawy o PIT, powziął Pan wątpliwość co do tego, czy znajdzie on zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym. W szczególności czy wynagrodzenie otrzymane przez Pana w zamian za przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego będzie stanowiło podstawę do obliczenia dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Ponadto, powziął Pan wątpliwości co do sposobu ustalania wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, oprócz ewidencji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w odrębnej ewidencji (dalej: „Ewidencja”), od początku okresu objętego wnioskiem (tj. od (...) 2022 r.), na bieżąco:

a)wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

b)prowadzi Pan księgę przychodów i rozchodów wraz z ewidencją dodatkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c)wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jak wspomniano powyżej, dodatkowo w ramach Ewidencji prowadzona jest ewidencja czasu pracy poświęconego na tworzenie utworów lub ich części w związku z wykonywaniem prac twórczych w danym okresie rozliczeniowym i na prace pozostałe niezwiązane z tworzeniem lub rozwijaniem programów komputerowych. Proporcja czasu pracy poświęconego na tworzenie każdego z utworów lub ich części (IP) do ogółem przepracowanego w danym okresie rozliczeniowym czasu stanowi wskaźnik, który jest używany do kalkulacji i alokacji wysokości przychodów i kosztów podatkowych do danego IP (dalej: „Wskaźnik IP”).

Dla przykładu, jeśli w danym okresie rozliczeniowym tworzy Pan trzy utwory, każde z tych rozwiązań traktuje jako odrębny utwór chroniony prawem autorskim do programu komputerowego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. W efekcie, rozpoznaje je Pan w Ewidencji jako trzy odrębne kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Następnie, przypisuje Pan do każdego z wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej odpowiadające mu przychody i koszty uzyskania przychodu przy użyciu Wskaźnika IP. I tak jeśli w danym okresie rozliczeniowym przepracował Pan 150 godzin, z czego na pierwsze IP alokował 50h a na drugie IP 10h, to Wskaźnik IP dla pierwszego IP wyniesie 1/3 a dla drugiego IP 1/15. Taką proporcją policzone zostanie przychód z każdego z IP w danym okresie rozliczeniowym. Na przykład, jeśli całkowity przychód za dany okres rozliczeniowy wyniósł 20.000 zł netto, to odpowiednio przychód na pierwsze IP wyniesie 1/3*20.000 zł. Analogicznie przypisywane są koszty do danego IP. Przyporządkowuje Pan wymienione we wniosku koszty według kryteriów obiektywnych, stosując proporcję przychodową, w dacie poniesienia wydatku. Ponieważ w ramach zawartych Umów przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych na Kontrahentów, rozpoznaje przychód dotyczący każdego kwalifikowanego IP jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w odpowiedniej proporcji liczonej Wskaźnikiem IP. Po odjęciu kosztów od przychodów określa Pan dochód (stratę) przypadający na każde kwalifikowane IP.

Następnie wylicza Pan wskaźnik nexus w odniesieniu do każdego tak określonego dochodu (straty) przypadającego na każde kwalifikowane IP. Do wyliczenia każdego wskaźnika uwzględnia Pan koszty działalności związanej z wytworzeniem danego kwalifikowanego IP poniesione narastająco w każdym miesiącu prac od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP. Jednocześnie wskazał Pan, że nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od innych podmiotów w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wskazał Pan również, że nie nabywa kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

W kolejnym kroku mnoży Pan wcześniej określony dochód dotyczący każdego kwalifikowanego IP przez wyliczony, właściwy dla tego prawa wskaźnik nexus i w ten sposób określa wartość kwalifikowanego dochodu (straty), o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. W przypadku, gdy wartość wskaźnika nexus przekracza 1, przyjmuje Pan wartość 1.

W ostatnim etapie sumuje Pan tak wyliczony kwalifikowany dochód z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W stosunku do sumy kwalifikowanych dochodów chciałby Pan zastosować 5% stawkę opodatkowania.

Ponadto, wskazał Pan, że przedmiotowy wniosek dotyczy dochodów (w tym przychodów i kosztów z nimi związanych) uzyskanych z tytułu świadczenia usług programistycznych na podstawie umów na rzecz Kontrahentów w roku podatkowym 2022 oraz w latach następnych. W szczególności zakłada Pan, że w latach następnych będzie uzyskiwał ww. dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym powyżej opisie.

Uzupełnienie wniosku

Wyjaśniając, co powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących, na czym polega oryginalność tego oprogramowania wskazał Pan, że każdy wytworzony, rozwinięty lub zmodyfikowany przez Pana program komputerowy (dalej „Oprogramowanie”) stanowi „nowy wytwór intelektu”, który w znaczny sposób odróżnia się od uprzednio wytworzonych. Prace realizowane przez Pana w tym zakresie są zawsze wykonaniem nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej według autorskiego pomysłu (na realizację kodu programistycznego, sposobu komunikacji z innym systemem obsługującym finansowe transakcje klientów Kontrahenta). Również w skali Kontrahenta każdy program komputerowy to oryginalny wytwór, gdyż stanowi obiektywnie nową dla Kontrahenta wartość np. nowa/ulepszona funkcjonalność, nowy, autorski sposób wykonania funkcjonalności, nowy, autorski zestaw narzędzi programistycznych (biblioteka programistyczna). Innowacyjność wytworzonych programów komputerowych polega zatem na tworzeniu rozwiązań zgodnie z zapotrzebowaniem zgłaszanym przez Kontrahenta lub jego klientów, które dotąd nie istniały, nie zawierały oczekiwanych zestawów danych lub też nie przedstawiały danych w oczekiwany sposób. Innowacyjne rozwiązania, które stosuje to odpowiedni dobór algorytmów przetwarzania danych, dobór odpowiedniej struktury danych, który zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji, a który ma zapewnić stworzenie konkretnego rozwiązania z wykorzystaniem najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków.

Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Wskazał Pan, że twórczy charakter Pana działalności polega na tworzeniu i/lub rozwijaniu oryginalnego kodu programów komputerowych, zgodnie z zapotrzebowaniem biznesowym Kontrahenta. Działalność ma charakter twórczy, ponieważ Oprogramowanie tworzone jest w sposób kreatywny, zawiera w sobie niepowtarzalne, nieistniejące wcześniej cechy, wartości, zestaw komend, funkcji, tj. nowe, wymyślone, stworzone, czyli wykreowane przez twórcę elementy systemu i komunikacji pomiędzy nimi.

Oprogramowanie tworzone jest oparciu o wymagania Kontrahenta i jego plany biznesowe. Wszystkie interakcje i szczegóły gotowego produktu są przemyślane i skoncentrowane na potrzebach i oczekiwaniach Kontrahenta. Oprogramowanie jest zaprojektowane do pracy w połączeniu z innymi elementami systemów, urządzeniami lub platformami, zarówno Kontrahenta, jak i jego klientów. Pracę nad nowym/ulepszonym Oprogramowaniem można podzielić na kilka faz.

Obejmują one takie czynności jak:

I.Faza koncepcyjna – zrozumienie zapotrzebowania Kontrahenta, zrozumienie jakie docelowe kryteria powinien spełniać dany program komputerowy spełniać, który będzie Pan tworzył np. poprzez omówienie jego funkcjonalności, założeń biznesowych.

II.Faza planowania – proces planowania prac, na który składa się, np.: analiza istniejącego po stronie Kontrahenta stosu technologicznego, sposobu komunikacji z systemem i pomiędzy poszczególnymi elementami systemu, wybór technologii (jeśli istnieje swoboda w ty zakresie), planowanie realizacji prac nad oprogramowaniem, ustalenia poszczególnych etapów prac.

III.Faza programowania – etap tworzenia oprogramowania, na który składa się, np.: pisanie kodu, testowanie tworzonego oprogramowania oraz poszerzanie na bieżąco wiedzy z zakresu technologii użytych do projektu lub innych technologii, z którymi ma styczność tworzony/rozwijany program komputerowy.

IV.Faza weryfikacji – weryfikacja przez Kontrahenta (na bieżąco) wytworzonego oprogramowania, adresacja uwag, implementacja ewentualnych zmian zgodnie z życzeniem Kontrahenta.

Wskazał Pan, że w tworzeniu oprogramowania komputerowego wykorzystał Pan następujące technologie: (...).

Technologie te pozwoliły m.in. na:

‒integrację systemu Kontrahenta z nowymi zewnętrznymi dostawcami usług,

‒dodanie nowych funkcjonalności w aplikacji Kontrahenta,

‒usunięcie błędów z aplikacji Kontrahenta,

‒modyfikację już istniejących funkcjonalności w celu optymalizacji czasu odpowiedzi lub ograniczenia użycia potrzebnych zasobów,

‒automatyzacja procesu uruchamiania testów aplikacji Kontrahenta.

W swojej praktyce zastosował Pan po raz pierwszy technologie (...), które pozwoliły na zmianę sposobu uruchamiania (konteneryzacja) w celu poprawy skalowalności aplikacji Kontrahenta. Do zarówno tworzenia, jak i rozwoju/modyfikacji programów komputerowych wykorzystuje Pan zarówno nową wiedzę generowaną w związku z prowadzoną działalnością, jak i wykorzystuje nabytą wiedzę z innych projektów do opracowania nowego programu komputerowego, tj. wykorzystuje istniejącą wiedzę do tworzenia nowych zastosowań.

Oryginalność danego programu komputerowego to twórcze, aktorskie przełożenie wymagań aktualnie pojawiających się wymagań funkcjonalno-biznesowych Kontrahenta na formę kodu programistycznego. Dana funkcjonalność przez różnych programistów może być zrealizowana w różny sposób. Już zastosowanie konkretnej technologii w projekcie różnicuje np. sposób definiowania elementów kodu programistycznego, jego komunikację z innymi elementami systemu Kontrahenta. Oprogramowanie przez Pana tworzone jest ściśle związane z ciągłym rozwojem i ulepszaniem systemów Kontrahenta. Programy komputerowe tworzone i rozwijane przez Pana mają innowacyjny, unikalny charakter, ponieważ stanowią nowe rozszerzenia i nowe funkcjonalności oprogramowania Kontrahenta o nowe cechy, funkcje np.: podniesienie skalowalności systemu.

Do tworzenia/rozwoju programu komputerowego używa Pan m.in. technologii: (...). Oprogramowanie przez Pana wytworzone jest zawsze wytworem oryginalnym, tj. znacząco różni się od już istniejących rozwiązań cechami funkcjonalnymi lub twórczym sposobem realizacji danej funkcjonalności. Warto podkreślić, że w odróżnianiu się programu komputerowego od już istniejącego nie zawsze decyduje technologia, ale twórczy sposób użycia danej technologii. Używa Pan istniejących technologii IT, nabytej wiedzy podczas realizacji innych projektów do tworzenia nowych, ulepszonych autorskich programów komputerowych.

Opisując jakie cele na wstępie Pan sobie postawił w celu wytworzenia nowego, ulepszonego i rozwiniętego programu komputerowego w poszczególnych latach oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac wskazał Pan, że celem współpracy z kontrahentem ma być każdorazowo dostarczenie w zakładanym czasie unikalnego i działającego programu komputerowego, zaakcentowanego przez Kontrahenta. Program komputerowy powinien być kompatybilny (współpracować) z istniejącym systemem Kontrahenta, być napisany w sposób umożliwiający jego dalszy rozwój. Co do funkcjonalności to są one określane na bieżąco przez Kontrahenta, na podstawie bieżących potrzeb, zmian prawnych, oczekiwań rynku oraz wielu innych czynników. Źródłem finansowania prac jest/będzie wynagrodzenie płatne przez Kontrahenta zgodnie z umową.

Osiągnął Pan cele w postaci stworzenia programów komputerowych opisanych we wniosku i zaakceptowanych przez Kontrahenta. Źródłem finansowania zaplanowanych prac były i są przychody z faktur wystawianych Kontrahentowi oraz Pana własna praca twórcza.

W pracach użył Pan: sprzęt IT (komputer z peryferiami), oprogramowanie deweloperskie, repozytorium kodu, sprzęt do komunikacji z Kontrahentem, Internet oraz serwer (po stronie Kontrahenta).

Przykładowe, opracowane przez Pana, rozwiązanie praktycznego problemu – zwiększenie możliwości ilości przetwarzanych żądań do systemu Kontrahenta wymagała każdorazowo instalacji nowych fizycznych serwerów aplikacji, dzięki zastosowaniu (...) możliwe było skonteneryzowanie aplikacji. Aplikacja skonteneryzowana może być uruchamiana wielokrotnie (wiele instancji tej samej aplikacji) na tym samym przygotowanym do tego serwerze oraz dzięki temu zwielokrotnić ilość przetwarzanych żądań za pomocą odpowiedniego polecenia wysłanego do serwera aplikacji zamiast instalacji oraz uruchomienia nowego serwera aplikacji co znacznie zmniejsza czas oraz koszt takiego procesu. Jest to jeden z etapów do przystosowania systemu kontrahenta do rozwiązań chmurowych (cloud computing).

Wskazał Pan, że systematyczność wykonywanych czynności polega na działaniach zorganizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie traktuje Pan swojej działalności jako działania doraźne. Wszystkie programy komputerowe są dostarczane systematycznie, zgodnie z terminami ustalanymi na bieżąco z Kontrahentem na podstawie oszacowania nakładu wymaganego do rozwiązania danego problemu technologicznego.

Potwierdził Pan, że działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza Pan „Oprogramowanie” podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Wskazał Pan, że w odniesieniu do każdego programu komputerowego harmonogram był ustalany na bieżąco z Kontrahentem. Prace realizowanie były w metodyce Agile, w sprintach 2-3 tygodniowych, które z kolei przygotowane były w większe zadania kwartalne ustalone z Kontrahentem.

Opisując zasoby Pana wiedzy przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania, stwierdził Pan, że dysponuje zasobami wiedzy własnej w zakresie języków programowania oraz technologii IT, opartymi o przebytą edukację oraz zdobyte doświadczenie w pracy nad innymi projektami. Kontrahent udostępnia swoje wymagania funkcjonalno-biznesowe, sugerowane narzędzia, technologie do wykorzystania w projekcie (celu uzyskania pożądanego efektu integracji z istniejącym systemem).

Wyjaśniając, jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach działalności, wskazał Pan, że działalność wymaga nowych rozwiązań technologicznych lub wykorzystania już istniejących rozwiązań w nowy sposób. W ramach działalności wykorzystuje Pan posiadaną wiedzę zakresu technologii programistycznych oraz umiejętności nabyte podczas pracy nad innymi projektami. Podczas pracy musi korzystać z różnych źródeł informacji i wiedzy, w tym literatury naukowej czy dokumentacji technicznej i doświadczenia praktycznego. W ten sposób gromadzi i wykorzystuje Pan zasoby wiedzy, aby stworzyć innowacyjne rozwiązania.

Opisując przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania, jakie usprawnienia odróżniają tworzone programy komputerowe od już istniejących wskazał Pan, że każdy nowy/ulepszony program komputerowy ma unikalny kod, strukturę i zestaw funkcji zgodnie z wymaganiami biznesowymi Kontrahenta i jest oparty o najnowsze technologie IT.

Programy komputerowe były tworzone w oparciu o technologie programistyczne oraz języki programowania, stanowiące jedne z najnowocześniejszych technologii wykorzystywanych do tworzenia programów komputerowych.

Wskazał Pan, że efekty pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa Pan programem komputerowym zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie są jedynie „techniczną” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Potwierdził Pan, że sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W odniesieniu do kosztu nabycia/leasingu samochodu oraz koszty użytkowania samochodu sprostował Pan, że do końca 2023 roku użycza samochód prywatny na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Samochód nie stanowi składnika Pana majątku, a więc kosztem podatkowym nie są odpisy amortyzacyjne auta. Jako koszty podatkowe związane z korzystaniem z auta ujmuje w odpowiedniej proporcji koszty paliwa oraz eksploatacji auta (koszty napraw, przeglądów, koszty akcesoriów, opłaty z tytułu ubezpieczenia pojazdu). W grudniu 2023 natomiast dokona Pana zakupu nowego auta w leasingu operacyjnym, więc samochód nie będzie środkiem trwałym w Pana działalności gospodarczej. Kosztem podatkowym będą zatem kapitałowa oraz odsetkowa rata czynszu opłata wstępna oraz dodatkowe opłaty i prowizje wynikające z umowy leasingu oraz koszty podatkowe użytkowania samochodu w tym: koszty napraw, przeglądów, koszty akcesoriów, opłaty z tytułu ubezpieczenia pojazdu – niezbędne dla zapewnienia sprawnego transportu do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania.

Pytania

1.Czy prace programistyczne, prowadzone przez Pana w związku ze świadczeniem usług w ramach Umów, należy kwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.W przypadku uznania, że prace programistyczne, prowadzone przez Pana w związku ze świadczeniem usług w ramach Umów, należy kwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, to czy autorskie prawo do programu komputerowego, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Pana w ramach prac programistycznych, których dotyczy pytanie nr 1, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3.Czy wydatki z tytułu nabycia:

a)sprzętu komputerowego (laptop), tabletu, telefonu wraz z urządzeniami peryferyjnymi (słuchawki/głośniki) i akcesoriami (etui);

b)urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne);

c)usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet);

d)literatury, szkoleń i konferencji branżowych;

e)leasingu samochodu i kosztów użytkowania samochodu;

f)usług księgowych;

g)kosztów wyjazdów zawodowych (bilety kolejowe, lotnicze, pobyt w hotelach)

do prac programistycznych są kosztami faktycznie poniesionymi przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT i przy obliczaniu wskaźnika, o którym mowa w tym przepisie, koszty te powinny zostać rozpoznane we wzorze pod literą „a”?

4.Czy dochód (strata), jaki uzyskuje Pan w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz danego Kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

Prace programistyczne, prowadzone przez Pana w związku ze świadczeniem usług w ramach danej Umowy, należy kwalifikować jako prace rozwojowe, a w konsekwencji uznać za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad 2.

Mając na uwadze Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym prace programistyczne, prowadzone w związku ze świadczeniem usług w ramach danej Umowy, należy kwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, to autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone przez Pana w ramach Umowy, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prac programistycznych, których dotyczy pytanie nr 1, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ad 3.

Wydatki z tytułu nabycia:

a)sprzętu komputerowego (laptop), tabletu, telefonu wraz z urządzeniami peryferyjnymi (słuchawki/głośniki) i akcesoriami (etui);

b)urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne);

c)usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet);

d)literatury, szkoleń i konferencji branżowych;

e)leasingu samochodu i kosztów użytkowania samochodu;

f)usług księgowych;

g)kosztów wyjazdów zawodowych (bilety kolejowe, lotnicze, pobyt w hotelach)

do prac programistycznych są kosztami faktycznie poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT i przy obliczaniu wskaźnika, o którym mowa w tym przepisie, koszty te powinny zostać rozpoznane we wzorze pod literą „a”.

Ad 4.

Dochód (strata), jaki uzyskuje Pan w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz danego Kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

UZASADNIENIE

Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 1:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Definicja legalna prac rozwojowych zawarta w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT odsyła do definicji prac rozwojowych zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy PSWiN. Zgodnie z tym przepisem, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

‒mają twórczy charakter;

‒są prowadzone w systematyczny sposób;

‒zostały zrealizowane w określonym celu – zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań;

‒obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza – mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia, zaś „tworzyć” – powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy” można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”.

Mając na uwadze powyższe, podkreśla Pan, że Pana działalność ma charakter twórczy/innowacyjny, gdyż jest nakierowana na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych narzędzi na rzecz Kontrahenta. Prace wykonywane przez Pana wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane na schematach, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych pozwalających na realizację danego projektu. Tworzy Pan m.in. oprogramowanie zgodnie z wytycznymi Kontrahenta. Bazując na dostępnej aktualnie wiedzy i własnych umiejętnościach (przede wszystkim w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania), w sposób twórczy projektuje i tworzy zmienione, ulepszone lub nowo wytworzone produkty informatyczne, procesy i usługi informatyczne (programy komputerowe).

W odniesieniu do opisanej działalności nie budzi ponadto wątpliwości, że działalność ta jest wykonywana w sposób systematyczny i nie ma charakteru jednorazowego, nadzwyczajnego. Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 października 2020 r. (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.470.2020.2.EC) „najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu”, a „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby”.

Zgodnie z przedstawionym powyżej opisem, działalność prowadzona jest przez Pana w sposób systematyczny: w sposób stały, od początku prowadzenia działalności gospodarczej. Prowadzi Pan tego rodzaju prace w sposób stały, jako nieodłączny, kluczowy element prowadzenia swojej działalności gospodarczej, a także zamierza kontynuować prowadzenie tego rodzaju działalności w przyszłości. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Pana i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie Kontrahenta. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Kolejną przesłanką uznania konkretnej działalności za działalność badawczo-rozwojową jest konieczność nakierowania tej działalności na zwiększanie zasobów wiedzy podatnika. Przesłanka ta ma eliminować próby uznawania standardowej działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową. Celem pierwszej jest bowiem przede wszystkim wypracowanie zysku, zaś drugiej zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań. Nie wyklucza to naturalnie celu zarobkowego takiej działalności, który jednak w tym wypadku nie jest celem głównym. Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku i wykonywaną działalność, Pana zdaniem, nie budzi wątpliwości, że efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów (Oprogramowania) na rzecz Kontrahenta. Głównym celem realizowanych przez Pana prac jest przede wszystkim tworzenie nowych lub istotnie zmodyfikowanych rozwiązań architektury informatycznej na rzecz Kontrahenta. Podkreślił Pan, że podejmowane aktywności zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która w większości sytuacji jest niedostępna na rynku.

W dodatku, poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego, wykorzystuje Pan dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Pana zdaniem zatem, aktywność w ramach prowadzonych prac zasadniczo może zostać uznana za prace rozwojowe, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań.

W rezultacie, przesłanki uznania Pana działalności (prac programistycznych) za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT należy uznać za spełnione, bowiem jest to (i) działalność twórcza, (ii) obejmująca prace rozwojowe, (iii) podejmowana w sposób systematyczny, (iv) w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze powyższe, stoi Pan na stanowisku, że prace programistyczne, prowadzone w związku ze świadczeniem usług w ramach danej Umowy, należy kwalifikować jako prace rozwojowe, a w konsekwencji jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

II. Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W ramach wykonywania usług na podstawie Umowy, wytwarza Pan programy komputerowe. Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. (i) autorskie prawo do programu komputerowego, jeżeli (ii) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a także (iii) jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Program komputerowy jest przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego (art. 1 ust. 2 w związku z art. 1 ust. 1 ustawy o IP). Pana zdaniem, autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego, o którym mowa w ustawie o IP, należy utożsamić z autorskim prawem do programu komputerowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W związku z tym, pierwsza przesłanka do uznania programów komputerowych wytworzonych w ramach Umowy (będących przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego) za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest spełniona.

Ponadto, program komputerowy podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o IP, przy czym, jak podkreśla się w doktrynie, ochronie tej podlegają „nawet krótkie fragmenty (elementy) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1¹” (czyli o ile spełnią definicję utworu). W związku z tym, druga przesłanka do uznania programów komputerowych wytworzonych w ramach Umowy (będących przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego) za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest spełniona.

W efekcie pozostaje przeanalizować, czy programy komputerowe wytwarzane przez Pana w ramach Umowy są lub będą wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z Pana stanowiskiem w zakresie pytania nr 1, prace programistyczne, prowadzone w związku ze świadczeniem usług w ramach Umowy, należy kwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Z związku z powyższym, w ramach świadczenia usług informatycznych na podstawie Umowy, polegających m.in. na tworzeniu Oprogramowania zgodnie z wytycznymi Kontrahenta wytwarza Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto, wskazał Pan, że w stanach faktycznych podobnych do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, w których osoby fizyczne w ramach działalności gospodarczej zajmowały się tworzeniem programów komputerowych – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał taką działalność za wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie programów komputerowych w ramach prowadzonej przez podatników działalności badawczo-rozwojowej – przykładowo, w interpretacjach indywidualnych:

‒z 1 marca 2022 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.5.2022.1.GG;

‒z 13 kwietnia 2022 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.14.2022.2.AK;

‒z 9 października 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.358.2019.3.MT;

‒z 23 września 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.402.2019.2.IR;

‒z 19 kwietnia 2023 r. sygn. 0111-KDSB2-1.4011.43.2023.3.AM.

Mając na uwadze powyższe oraz zważywszy na Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym prace programistyczne, prowadzone w związku ze świadczeniem usług w ramach danej Umowy, należy kwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, to autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone przez Pana w ramach danej Umowy, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prac programistycznych, których dotyczy pytanie nr 1, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

III. Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 3.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone przez Pana w ramach Umowy, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

W związku z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w związku ze świadczeniem usług programistycznych na podstawie Umowy) ponosi również wydatki.

Wydatki te obejmują m.in.:

a)sprzęt komputerowy (laptop), tablet, telefon wraz z urządzeniami peryferyjnymi (słuchawki/głośniki) i akcesoria (etui);

b)koszty urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne);

c)koszty usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i Internet);

d)koszty literatury, szkoleń i konferencji branżowych;

e)leasing samochodu, koszty użytkowania samochodu;

f)nabycie usług księgowych;

g)koszty wyjazdów zawodowych (bilety kolejowe, lotnicze, pobyt w hotelach)

– służące wykonywaniu prac programistycznych.

Sprzęt komputerowy, tablet, telefon wraz z urządzeniami peryferyjnymi oraz akcesoriami jest wykorzystywany przez Pana w celu tworzenia programów komputerowych, w związku ze świadczeniem usług informatycznych – brak możliwości skorzystania z tych elementów uniemożliwiłby lub znacząco utrudnił wytworzenie oprogramowania będącego przedmiotem zbywanego prawa autorskiego do programu komputerowego.

Telefon komórkowy i inne urządzenia mobilne (tablet) – umożliwiają komunikację mailową z Kontrahentem, w przypadku braku dostępu do komputera, otrzymywanie komunikatów o krytycznych błędach w aplikacji, testowanie systemu, ułatwia szybką reakcję w takiej sytuacji, umożliwia kontakt telefoniczny z Kontrahentem.

Urządzenia i materiały biurowe są niezbędne do utrzymania i rozwoju odpowiedniego zaplecza technicznego i biurowego.

Usługi telekomunikacyjne umożliwiają komunikację mailową ze Zleceniodawcą, przesłanie wytworzonego oprogramowania do Kontrahenta, a w przypadku braku dostępu do komputera, otrzymywanie komunikatów o krytycznych błędach w aplikacji, ułatwia szybką reakcję w takiej sytuacji oraz umożliwia kontakt telefoniczny ze Zleceniodawcą.

Ustawicznie pogłębia Pan swój zasób wiedzy przez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jest to niezbędne z tego względu, że Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia. Dla finalnego rezultatu decydujące znaczenie mają posiadane przez Pana informacje specjalne i wiedza specjalistyczna.

Samochód jest niezbędny dla zapewnienia sprawnego transportu do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego Oprogramowania. Pojazd wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta i pozwala na szybki, sprawny i zintegrowany z potrzebami Kontrahenta kontakt i konsultacje.

Dlatego też koszty faktycznie poniesione z tego tytułu należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego). Przy obliczaniu wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4, koszty te powinny zostać rozpoznane we wzorze pod literą (zmienną) „a”.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

‒w interpretacji indywidualnej z dnia 13 grudnia 2022 r. o sygn. 0113-KDIPT2- 3.4011.676.2022.2.JŚ;

‒w interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 10 stycznia 2022 r. o sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.1060.2021.2.ID;

‒w interpretacji indywidualnej z dnia 23 września 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.402.2019.2.IR;

‒w interpretacji indywidualnej z dnia 9 września 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG;

‒w interpretacji indywidualnej z dnia 20 grudnia 2022 r. o sygn. 0112- KDWL.4011.961.2022.2.DS;

‒w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2022 r. o sygn. 0115- KDIT3.4011.635.2022.2.KP;

‒w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2023 r. o sygn. 0111-KDSB2-1.4011.43.2023.3.AM.

Podsumowując, ww. wydatki na zakup Sprzętu oraz koszty urządzeń i materiałów biurowych oraz koszty usług telekomunikacyjnych oraz koszty literatury, szkoleń i konferencji branżowych oraz koszty związane z nabyciem leasingiem i eksploatacją Pojazdu, a także koszty Księgowości są kosztami faktycznie poniesionymi przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

W związku z powyższym, wydatki faktycznie poniesione przez Pana za możliwość używania komputera osobistego do produkcji oprogramowania, są wydatkami faktycznie poniesionymi na działalność badawczo-rozwojową prowadzoną przez niego w ramach świadczenia usług informatycznych na podstawie Umowy, które są związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wytworzonym w ramach tej działalności (autorskim prawem do programu komputerowego), o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, ponieważ (i) są faktycznie poniesione (ii) na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową (iii) związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. W związku z tym, powinien Pan uwzględnić wartość przedmiotowych wydatków we wskaźniku, o którym mowa w art. 30ca ust. 4, pod literą (zmienną) „a” przedmiotowego wzoru.

IV. Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 4.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty m.in. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prowadzi Pan działalność gospodarczą. W związku ze świadczeniem usług informatycznych na rzecz Kontrahenta wytwarza Pan m.in. programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone odpłatnie na rzecz danego Kontrahenta na podstawie Umowy.

Przenosi Pan na Kontrahenta autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o IP. Kontrahent zobowiązany jest, na podstawie Umowy, do zapłaty na Pana rzecz wynagrodzenia (ceny) za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z tym, w stanie faktycznym niniejszego wniosku dochodzi do sprzedaży przez Pana kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Z uwagi na fakt, że nie wyodrębnia Pan na fakturze osobnej pozycji dotyczącej przeniesienia praw majątkowych do stworzonego lub rozwiniętego oprogramowania, to jest w stanie je wyodrębnić na podstawie prowadzonej dodatkowo ewidencji.

Mając na uwadze powyższe, dochód (strata), jaki uzyskuje Pan w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zawarł Pan ze swoimi Kontrahentami umowy o świadczenie usług informatycznych. W ramach świadczonych usług tworzy Pan kody źródłowe („Oprogramowanie”) do systemów Kontrahenta.

Jako przedmiot tych prac wymienił Pan:

‒tworzenie i rozwój oprogramowania płatności internetowych,

‒programowanie aplikacji internetowych wedle potrzeby i na zlecenie Kontrahenta,

‒tworzenie oprogramowania systemów płatności w tym dobudowywanie nowych funkcjonalności istniejącego już oprogramowania,

‒tworzenie bibliotek dla developerów do systemów zewnętrznych współpracujących z systemami Kontrahenta,

‒rozwój oprogramowania open-source udostępnianego na (...) związanego z integracjami systemu Kontrahenta w serwisach zewnętrznych.

Programy komputerowe były tworzone w oparciu o technologie programistyczne oraz języki programowania, stanowiące jedne z najnowocześniejszych technologii wykorzystywanych do tworzenia programów komputerowych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że główne narzędzia, platformy i języki programowania używane przez Pana to: (...). Tworzenie i rozwój Oprogramowania ma skomplikowany charakter i każdorazowo wymaga pogłębienia wiedzy dziedzinowej przez Pana oraz podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym. Stworzone w wyniku Pana prac programistycznych Oprogramowanie: zawsze odznacza się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem; zawsze jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Każdy wytworzony, rozwinięty lub zmodyfikowany przez Pana program komputerowy stanowi „nowy wytwór intelektu”, który w znaczny sposób odróżnia się od uprzednio wytworzonych. Prace realizowane przez Pana w tym zakresie są zawsze wykonaniem nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej według autorskiego pomysłu (na realizację kodu programistycznego, sposobu komunikacji z innym systemem obsługującym finansowe transakcje klientów Kontrahenta). Również w skali Kontrahenta każdy program komputerowy to oryginalny wytwór, gdyż stanowi obiektywnie nową dla Kontrahenta wartość np. nowa/ulepszona funkcjonalność, nowy, autorski sposób wykonania funkcjonalności, nowy, autorski zestaw narzędzi programistycznych (biblioteka programistyczna). Innowacyjność wytworzonych programów komputerowych polega zatem na tworzeniu rozwiązań zgodnie z zapotrzebowaniem zgłaszanym przez Kontrahenta lub jego klientów, które dotąd nie istniały, nie zawierały oczekiwanych zestawów danych lub też nie przedstawiały danych w oczekiwany sposób. Innowacyjne rozwiązania, które Pan stosuje to odpowiedni dobór algorytmów przetwarzania danych, dobór odpowiedniej struktury danych, który zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji, a który ma zapewnić stworzenie konkretnego rozwiązania z wykorzystaniem najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków. Pana prace prowadzone są w systematyczny i ciągły sposób – według z góry zdefiniowanych celów (zakładających stworzenie określonych efektów w zakładanym czasie). Mają one charakter twórczy – w ich wyniku powstaje nowy w skali Pana przedsiębiorstwa, a także w skali przedsiębiorstwa danego Kontrahenta kod źródłowy. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że prace prowadzone są w systematyczny i ciągły sposób – według z góry zdefiniowanych celów (zakładających stworzenie określonych efektów w zakładanym czasie). Systematyczność wykonywanych czynności polega na działaniach zorganizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie traktuje Pan swojej działalności jako działania doraźne. Wszystkie programy komputerowe są dostarczane systematycznie, zgodnie z terminami ustalanymi na bieżąco z Kontrahentem na podstawie oszacowania nakładu wymaganego do rozwiązania danego problemu technologicznego. Potwierdził Pan, że działalność, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza Pan „Oprogramowanie” podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Wskazał Pan, że w odniesieniu do każdego programu komputerowego harmonogram był ustalany na bieżąco z Kontrahentem. Prace realizowanie były w metodyce Agile, w sprintach 2-3 tygodniowych, które z kolei przygotowane były w większe zadania kwartalne ustalone z Kontrahentem.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że dysponuje Panzasobami wiedzy własnej w zakresie języków programowania oraz technologii IT, opartymi o przebytą edukację oraz zdobyte doświadczenie w pracy nad innymi projektami. Kontrahent udostępnia swoje wymagania funkcjonalno-biznesowe, sugerowane narzędzia, technologie do wykorzystania w projekcie (celu uzyskania pożądanego efektu integracji z istniejącym systemem). Wyjaśniając, jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach działalności, wskazał Pan, że działalność wymaga nowych rozwiązań technologicznych lub wykorzystania już istniejących rozwiązań w nowy sposób. W ramach działalności wykorzystuje Pan posiadaną wiedzę zakresu technologii programistycznych oraz umiejętności nabyte podczas pracy nad innymi projektami. Podczas pracy musi korzystać z różnych źródeł informacji i wiedzy, w tym literatury naukowej czy dokumentacji technicznej i doświadczenia praktycznego. W ten sposób gromadzi i wykorzystuje Pan zasoby wiedzy, aby stworzyć innowacyjne rozwiązania. Każdy nowy/ulepszony program komputerowy ma unikalny kod, strukturę i zestaw funkcji zgodnie z wymaganiami biznesowymi Kontrahenta i jest oparty o najnowsze technologie IT. Programy komputerowe były tworzone w oparciu o technologie programistyczne oraz języki programowania, stanowiące jedne z najnowocześniejszych technologii wykorzystywanych do tworzenia programów komputerowych. W swojej praktyce zastosował Pan po raz pierwszy technologie (...), które pozwoliły na zmianę sposobu uruchamiania (konteneryzacja) w celu poprawy skalowalności aplikacji Kontrahenta. Do zarówno tworzenia, jak i rozwoju/modyfikacji programów komputerowych wykorzystuje Pan zarówno nową wiedzę generowaną w związku z prowadzoną działalnością, jak i wykorzystuje nabytą wiedzę z innych projektów do opracowania nowego programu komputerowego, tj. wykorzystuje istniejącą wiedzę do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Ponadto sam Pan wskazał w opisie sprawy, że Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin.

Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazał Pan we wniosku, nie prowadzi Pan badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast w ramach opisywanej działalności podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności technicznych, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań IT (np. metod komunikacji komponentów rozwiązania, kodu źródłowego programu). Wskazał Pan, że twórczy charakter Pana działalności polega na tworzeniu i/lub rozwijaniu oryginalnego kodu programów komputerowych, zgodnie z zapotrzebowaniem biznesowym Kontrahenta. Działalność ma charakter twórczy, ponieważ Oprogramowanie tworzone jest w sposób kreatywny, zawiera w sobie niepowtarzalne, nieistniejące wcześniej cechy, wartości, zestaw komend, funkcji, tj. nowe, wymyślone, stworzone, czyli wykreowane przez twórcę elementy systemu i komunikacji pomiędzy nimi. Oprogramowanie tworzone jest oparciu o wymagania Kontrahenta i jego plany biznesowe. Wszystkie interakcje i szczegóły gotowego produktu są przemyślane i skoncentrowane na potrzebach i oczekiwaniach Kontrahenta. Główne narzędzia, platformy i języki programowania używane przez Pana to: (...). Usługi realizowanie przez Pana w większości dotyczą opracowania nowego Oprogramowania od podstaw, według koncepcji i autorskiego pomysłu. W przypadku, gdy rozwija Pan istniejące u danego Kontrahenta rozwiązanie informatyczne, tworzy wówczas również nowe Oprogramowanie w formie nowych modułów, funkcjonalności, jednak zgodnie ze sposobem, w jaki został pierwotnie opracowany kod źródłowy Kontrahenta. Każdy nowy/ulepszony program komputerowy ma unikalny kod, strukturę i zestaw funkcji zgodnie z wymaganiami biznesowymi Kontrahenta i jest oparty o najnowsze technologie IT. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do kwalifikowanego dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu okoliczności sprawy wynika, że na podstawie zwartych umów świadczy Pan usługi informatyczne, w wyniku których tworzy Pan kody źródłowe (Oprogramowanie) do systemów Kontrahenta. W ramach wynagrodzenia za świadczenie usług przenosi Pan na Kontrahenta, a Kontrahent nabywa od Pana wszelkie autorskie prawa majątkowe do jakichkolwiek rezultatów Umowy, w tym w szczególności jakichkolwiek kodów źródłowych czy programów komputerowych, aplikacji i przedmiotów ochrony ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzone przez Pana Oprogramowania zawsze są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przysługują/będą przysługiwały Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie.Potwierdził Pan, że sposób „przeniesienia” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje/będzie następował zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Wskazał Pan ponadto, że na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, oprócz ewidencji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w odrębnej ewidencji, od początku okresu objętego wnioskiem (tj. od (...) 2022 r.), na bieżąco: wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; prowadzi księgę przychodów i rozchodów wraz z ewidencją dodatkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służą/będą służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem jest/będzie powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytań interpretacyjnych). Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska nieobjęte pytaniami, nie były przedmiotem oceny przez tut. organ.

W niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano również oceny przedstawionego w opisie sprawy sposobu wyliczania przychodu, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz wskaźnika nexus w odniesieniu do poszczególnych kwalifikowanych praw własności indywidualnej, gdyż ocena taka nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ocena taka może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).