Interpretacja indywidualna z dnia 15 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.803.2023.2.MC

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT dotacji uzyskanej na realizację zadania oraz brak prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zadania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dotacji uzyskanej z … na realizację zadania pn. „…” oraz braku prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zadania.Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 stycznia 2024 r. (wpływ 4 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Gmina … jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Gmina … jest w trakcie realizacji zadania pod nazwą „…” (dalej: „Projekt”).

Zadanie mieści się w katalogu zadań własnych gminy w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności lokalnych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Projekt polega na udzielaniu wybranym w ramach konkursu grantowego właścicielom nieruchomości grantów przeznaczonych na dostawę i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii (dalej również jako: OZE) do zasilania gospodarstw domowych w budynkach mieszkalnych, na terenie Gminy.

Głównym celem Projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę mikroinstalacji, tj. kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych, wykorzystujących OZE w indywidualnych gospodarstwach domowych na potrzeby własne mieszkańców.

Mieszkańcy Gminy (dalej: Mieszkańcy lub Grantobiorcy) są odpowiedzialni za wyłonienie wykonawców Projektu. Każdy indywidualnie zawrze umowę z wykonawcą mikroinstalacji OZE.

Mieszkaniec podpisując z Gminą umowę grantową jednocześnie zobowiązuje się do sfinansowania montażu kolektorów słonecznych i / lub paneli fotowoltaicznych, czego dowodem są przedstawione przez niego faktury lub inne równorzędne dokumenty księgowe wystawiane na Grantobiorcę wraz z potwierdzeniem zapłaty, podczas składania wniosku o wypłatę grantu (refundacja poniesionych wydatków).

Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z Projektem zostały wystawiane na Grantobiorców z wyjątkiem nadzoru inwestorskiego, którego koszt poniósł Wnioskodawca. Wydatki poniesione na wykonanie nadzoru inwestorskiego miały na celu umożliwienie prawidłowego rozliczenia kontroli oraz sprawdzenia zainstalowanych przez Grantobiorców mikroinstalacji. Grantobiorcy nie będą obciążani kosztami nadzoru.

Grantobiorcy za wykonanie instalacji otrzymali od wykonawców faktury zawierające podatek VAT naliczony. Zainstalowane w wyniku realizacji Projektu urządzenia wchodzące w skład poszczególnych zestawów kolektorów słonecznych i/lub paneli fotowoltaicznych są i będą własnością Mieszkańców przez okres minimum pięciu lat trwałości Projektu. Finansowe zobowiązania związane z eksploatacją sprzętu w okresie trwałości Projektu będą pokrywać Grantobiorcy.

Grantobiorcy jako właściciele instalacji OZE są zobowiązani do właściwej, tj. zgodnej z pierwotnym przeznaczeniem i parametrami technicznymi eksploatacji urządzeń energetycznych wchodzących w skład zestawu oraz warunkami technicznymi eksploatacji zestawów.

Gmina w celu realizacji powyższego Projektu podpisała umowę o dofinansowanie inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … , na lata 2014-2020 (dalej: „…”). Wnioskodawca realizuje Projekt przekazując środki pieniężne Grantobiorcom, natomiast w pozostałej części Mieszkańcy finansują niniejszy Projekt ze środków własnych. VAT został wskazany jako koszt kwalifikowalny. Gmina pragnie zaznaczyć, iż nie pobiera żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w Projekcie.

Projektowi nie towarzyszą żadne inne świadczenia pomiędzy Gminą a mieszkańcem, więc zwrot części kosztów montażu instalacji na rzecz Grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych mieszkańcowi (inwestorowi) nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji stwierdzić należy, że otrzymane przez Gminę dofinansowanie na montaż instalacji, nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy a czynności polegające na przekazaniu mieszkańcom dotacji (grantów) nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Efektem inwestycji jest wytworzona energia elektryczna i cieplna, która będzie zużyta wyłącznie na potrzeby gospodarstw domowych. Towary i usługi nabyte w ramach ww. projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Gmina nie będzie pobierała wynagrodzenia z tytułu wykonania Projektu grantowego.

Reasumując, Gmina nie będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Projektu grantowego z uwagi na brak wykorzystania tego Projektu do czynności opodatkowanych.

Pytania

1)Czy dotacja uzyskana z … na realizację Projektu, w ramach którego Wnioskodawca przekazuje środki pieniężne Grantobiorcom, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT?

2)Czy Gmina w związku z realizacją Projektu ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki? (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Państwa stanowisko w sprawie

1)Zdaniem Gminy dotacja uzyskana z … na realizację Projektu, w ramach którego Wnioskodawca przekazał środki pieniężne Grantobiorcom, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

2)Gminie nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki w związku z realizacją Projektu, tj. nadzór inwestorski, ponieważ Gmina nie prowadzi sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem tego zadania. Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie zostanie spełniony, gdyż efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanej. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Gmina nie będzie pobierała wynagrodzenia z tytułu wykonania Projektu grantowego.

Reasumując, Gmina nie będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Projektu grantowego z uwagi na brak wykorzystania tego Projektu do czynności opodatkowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatne dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Cytowany przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.). Z treści ww. artykułu wynika, że:

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (wyrok w sprawie C-184/00, pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (pkt 29 wyroku C‑144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Jak wynika z opisu sprawy, są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Są Państwo w trakcie realizacji zadania pn. „…” (dalej: „Projekt”). Zadanie mieści się w katalogu zadań własnych gminy w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności lokalnych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Projekt polega na udzielaniu wybranym w ramach konkursu grantowego właścicielom nieruchomości grantów przeznaczonych na dostawę i montaż mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii (dalej również jako: OZE) do zasilania gospodarstw domowych w budynkach mieszkalnych, na terenie Państwa Gminy. Głównym celem Projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę mikroinstalacji, tj. kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych, wykorzystujących OZE w indywidualnych gospodarstwach domowych na potrzeby własne mieszkańców. Mieszkańcy Gminy (Grantobiorcy) są odpowiedzialni za wyłonienie wykonawców Projektu. Każdy indywidualnie zawrze umowę z wykonawcą mikroinstalacji OZE. Mieszkaniec podpisując z Państwem umowę grantową jednocześnie zobowiązuje się do sfinansowania montażu kolektorów słonecznych i / lub paneli fotowoltaicznych, czego dowodem są przedstawione przez niego faktury lub inne równorzędne dokumenty księgowe wystawiane na Grantobiorcę wraz z potwierdzeniem zapłaty, podczas składania wniosku o wypłatę grantu (refundacja poniesionych wydatków). Faktury dokumentujące wydatki związane z Projektem zostały wystawiane na Grantobiorców z wyjątkiem nadzoru inwestorskiego, którego koszt ponieśli Państwo. Wydatki poniesione na wykonanie nadzoru inwestorskiego miały na celu umożliwienie prawidłowego rozliczenia kontroli oraz sprawdzenia zainstalowanych przez Grantobiorców mikroinstalacji. Grantobiorcy nie będą obciążani kosztami nadzoru. Grantobiorcy za wykonanie instalacji otrzymali od wykonawców faktury zawierające podatek VAT naliczony.

W celu realizacji Projektu podpisali Państwo umowę o dofinansowanie inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa …, na lata 2014-2020 (dalej: „…”). Realizujecie Państwo Projekt przekazując środki pieniężne Grantobiorcom, natomiast w pozostałej części Mieszkańcy finansują niniejszy Projekt ze środków własnych. Nie pobierają Państwo żadnych opłat od Grantobiorców w związku z udziałem w Projekcie. Projektowi nie towarzyszą żadne inne świadczenia pomiędzy Państwem a mieszkańcem, więc zwrot części kosztów montażu instalacji na rzecz Grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych mieszkańcowi (inwestorowi) nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru). Towary i usługi nabyte w ramach ww. projektu - jak Państwo podali - nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie pobierają Państwo wynagrodzenia z tytułu wykonania Projektu grantowego.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że przekazana przez Państwa Mieszkańcom dotacja celowa ze środków uzyskanych z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … w postaci zwrotu kosztów dla Mieszkańców w związku z dostawą i montażem mikroinstalacji odnawialnych źródeł energii, nie stanowi dopłaty do ceny instalacji, gdyż nie wejdą Państwo w rolę inwestora, a co za tym idzie – nie świadczą Państwo usług, ani nie dokonują dostawy towaru na rzecz Mieszkańców biorących udział w projekcie.

Mieszkańcy są odpowiedzialni za wyłonienie wykonawców projektu.Każdy indywidualnie zawrze umowę z wykonawcą mikroinstalacji OZE. Faktury dokumentujące wydatki związane z Projektem zostały wystawiane na Grantobiorców z wyjątkiem nadzoru inwestorskiego, którego koszt ponieśli Państwo.

Należy zatem uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej Grantobiorcom (refundacja poniesionych wydatków) nie stanowi świadczenia usług ani dostawy towarów. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że nie świadczą Państwo na rzecz osób fizycznych (Mieszkańców) biorących udział w projekcie jakichkolwiek czynności. To inwestor (Mieszkaniec Gminy) zakupi i zamontuje we własnym zakresie instalacje. Na podstawie umowy przyznają Państwo Mieszkańcowi pomoc finansową w formie refundacji pokrywającej część poniesionych przez Mieszkańca wydatków. Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że są Państwo grantodawcą i nie angażują się w realizację Projektu w zakresie zakupu i montażu mikroinstalacji.

Zatem jeżeli przedmiotem umowy zawartej przez Państwa (beneficjenta) z Grantobiorcą (Mieszkańcem) jest jedynie zwrot kosztów i operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Państwem a Mieszkańcem, to zwrot kosztów instalacji na rzecz Grantobiorcy (Mieszkańca) nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego). Przekazywanych środków pieniężnych Mieszkańcowi (inwestorowi) w celu dofinansowania zakupu i montażu mikroinstalacji nie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru) w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji otrzymana przez Państwa dotacja na realizację Projektu nie stanowi podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy oraz nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W tym miejscu należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy:

Z treści powołanych przepisów wynika, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Odnosząc się zatem do powyższego powtórzyć należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności generujących podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje, jak Państwo wskazali - realizacja zadania mieści się w katalogu zadań własnych gminy w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności lokalnych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, a ponadto ponoszone przez Państwa wydatki na projekt, tj. nadzór inwestorski nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nie mają Państwo prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „…”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. ponoszone wydatki na realizację inwestycji, tj. nadzór inwestorski nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkoweinformacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślić należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne dla Państwa przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).