Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 11 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.431.2023.2.MJ
Spłata pożyczki na pokrycie wkładu własnego jako wydatek na własne cele mieszkaniowe
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest :
-prawidłowe w zakresie uznania spłaty pożyczki za wydatek na własne cele mieszkaniowe w części w jakiej pożyczka została zaciągnięta na wkład własny na zakup mieszkania i
-nieprawidłowe w zakresie uznania spłaty pożyczki za wydatek na własne cele mieszkaniowe w części w jakiej pożyczka została zaciągnięta na wkład własny na zakup miejsc parkingowych.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 12 listopada 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 grudnia 2023 r. (wpływ 7 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
25.03.2013 roku zakupiła Pani jako osoba fizyczna od osoby fizycznej mieszkanie zlokalizowane przy ul. K… za kwotę (…) zł. W kwietniu 2018 roku zawarła Pani związek małżeński. Zdecydowała Pani z mężem o sprzedaży Pani mieszkania (ul. K.) i wspólnym zakupie nowego (ul. R). W toku negocjacji z bankiem dotyczących umowy na kredyt hipoteczny bank (…) stwierdził, że oczekuje wkładu własnego na poziomie (…) zł. Nie dysponowaliście Państwo takimi środkami w związku z tym bank (…) przedstawił Państwu możliwość sfinansowania brakującego wkładu własnego dodatkową pożyczką (posiada Pani korespondencję mailową z przedstawicielem banku na potwierdzenie). W związku z powyższym 31.08.2018 roku – podpisaliście Państwo umowę „pożyczki ekspresowej” w wysokości (…) zł na brakujący wkład własny. Tego samego dnia wraz z mężem podpisała Pani umowę na kredyt hipoteczny na mieszkanie przy ul. K. w wysokości (…) zł. Zakup mieszkania ul. K. został potwierdzony 11.10.2018 roku aktem notarialnym, który podpisali Państwo z deweloperem (na kwotę … zł za mieszkanie oraz dodatkowo … zł za dwa miejsca parkingowe). Jednocześnie 02.09.2018 roku – podpisała Pani z osobą fizyczną umowę przedwstępna sprzedaży mieszkania (ul. K …). Sprzedaż została potwierdzona w dniu 20.10.2018 – aktem notarialnym na kwotę … zł. W dniu 11.01.2019 roku, środkami które otrzymali Państwo za sprzedaż mieszkania przy ul. K. dokonała Pani wraz z mężem całkowitej spłaty „pożyczki ekspresowej” zaciągniętej na brakujący wkład własny. Dokonała Pani z mężem jednorazowej spłaty w wysokości … zł – kwota pozostała do spłaty po wcześniejszym uregulowaniu rat wynikających z harmonogramu spłaty.
Ponadto, odpowiedziała Pani na wezwanie organu do uzupełnienia wniosku w następujący sposób:.
1.Czy w umowie „pożyczki ekspresowej” został wskazany cel na jaki udostępnione przez bank środki mają być przeznaczone? Jeżeli tak należy wskazać jaki to był cel?
Odpowiedź: W umowie pożyczki wpisany jest „cel konsumpcyjny”. W dniu 6 sierpnia 2018 roku otrzymała Pani z mężem od przedstawiciela Banku (…) informację mailową o ostatecznej decyzji banku co do udzielenia kredytu hipotecznego. Decyzja wskazywała na konieczność wniesienia 20% wkładu własnego. Pierwotna oferta banku wskazująca, że będziecie Państwo musieli wnosić jedynie 10% wkładu własnego uległa zmianie. Nie posiadała Pani z mężem takiej kwoty w gotówce. Ten sam pracownik banku wskazał w rozmowie telefonicznej, że rozwiązaniem jest zawarcie wskazanej powyżej „umowy pożyczki ekspresowej”, która uzupełni brakujący wkład własny, którą będzie Pani mogła z mężem następnie spłacić po otrzymaniu środków od osoby kupującej mieszkanie przy K. W dniu 7 sierpnia 2018 roku napisała Pani maila do pracownicy banku z prośbą o przesłanie propozycji umowy pożyczki, którą zaproponowała na zabezpieczenie brakującego wkładu własnego. 8 sierpnia 2018 roku otrzymała Pani od pracownicy banku, na maila, propozycję tej pożyczki, tj. umowę pożyczki ekspresowej. W dniu 31 sierpnia 2018 roku podpisała Pani z mężem zarówno umowę pożyczki ekspresowej jak i umowę na kredyt hipoteczny. Ze strony banku obie umowy podpisywali ci sami pełnomocnicy, mając świadomość na co środki zostaną przeznaczone.
2.Czy w Pani małżeństwie obowiązywała w roku 2018 oraz 2019 wspólność majątkowa w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.)?
Odpowiedź: Tak, posiada Pani z mężem wspólność majątkową od dnia ślubu tj. 27.04.2018 r.
3.Czy mieszkanie przy R. jest zakupione na własny użytek?
Odpowiedź: Mieszkanie przy R. kupiła Pani z mężem na własny użytek, zamieszkuje Pani z mężem w tym mieszkaniu. Nie posiada Pani z mężem innych nieruchomości.
4.Sytuacja prawna miejsc parkingowych
W akcie notarialnym sprzedaży mieszkania ul. R. wskazano, że zakupiła Pani z mężem udział wynoszący 2/171 części Garażu wraz z prawami związanymi. W ramach wskazanego udziału we współwłasności Garażu przysługuje Pani oraz mężowi prawo wyłącznego korzystania z 2 miejsc. Garaż posiada odrębną od mieszkania księgę wieczystą jako lokal niemieszkalny.
Pytanie
Czy spłata pożyczki, na brakujący wkład własny, zaciągniętej przed dniem zbycia nieruchomości, może być uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie spłata pożyczki zaciągniętej na wkład własny powinna zostać uznana za wydatek na własny cel mieszkaniowy. Wkład własny jest wydatkiem na własny cel mieszkaniowy, a zatem przez analogię należy uznać, że również spłata pożyczki na ten cel powinna zostać uznana za taki wydatek. To, że umowa pożyczki nie zawiera w sobie informacji o celu mieszkaniowym, jest bez znaczenia. Liczy się faktyczny cel, na jaki została ona zaciągnięta. Ten cel jak wskazała Pani powyżej jest w stanie udowodnić korespondencją z przedstawicielami banku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest:
-prawidłowe w zakresie uznania spłaty pożyczki za wydatek na własne cele mieszkaniowe w części w jakiej pożyczka została zaciągnięta na wkład własny na zakup mieszkania i
-nieprawidłowe w zakresie uznania spłaty pożyczki za wydatek na własne cele mieszkaniowe w części w jakiej pożyczka została zaciągnięta na wkład własny na zakup miejsc parkingowych.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 25 marca 2013 r. zakupiła Pani mieszkanie zlokalizowane przy ul. K. W kwietniu 2018 roku zawarła Pani związek małżeński, a w dniu 20 października 2018 r. sprzedała Pani przedmiotowe mieszkanie.
Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że sprzedaż przez Panią mieszkania przy ul. K. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ miała miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym dokonano jego nabycia.
Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Przy czym, stosownie do art. art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.
Nie należy ich jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, których zasady ustalania uregulowane zostały w sposób szczególny m.in. w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 6c tejże ustawy:
Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Jak stanowi art. 22 ust. 6e ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego sądochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub wymienionych praw majątkowych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.
Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:
dochód zwolniony = D × W/P
gdzie:
D ‒ dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,
W ‒ wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
P ‒ przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.
W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.
Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 cytowanej ustawy:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:
1)wydatki poniesione na:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
2)wydatki poniesione na:
a)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,
b)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
c)spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b
– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
Stosownie do art. 21 ust. 25a ww. ustawy:
Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.
W myśl art. 21 ust. 29 ww. ustawy:
W przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.
Wedle zaś art. 21 ust. 30 cytowanej ustawy:
Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.
Przywołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – środków uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.
Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu ze sprzedaży nieruchomości i praw na wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy cele mieszkaniowe, w tym m.in. na spłatę kredytu/pożyczki oraz odsetek od tego kredytu/pożyczki zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1.
W ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Samo poniesienie wydatku na spłatę kredytu/pożyczki nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.
Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.
Innymi słowy podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości może przeznaczyć go na spłatę zaciągniętego kredytu/pożyczki wraz z odsetkami, zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże spłata ta może dotyczyć jedynie kredytu/pożyczki zaciągniętego przez tego podatnika na zaspokojenie jego własnych potrzeb mieszkaniowych. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc, uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.
Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było bowiem zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.
Bez wpływu na prawo do przedmiotowego zwolnienia i jego zakres ma okoliczność, że podatnik przeznacza przychód uzyskany ze sprzedaży majątku odrębnego na nabycie lokalu mieszkalnego (spłatę kredytu/pożyczki zaciągniętego na nabycie lokalu mieszkalnego) wchodzącego w skład majątku objętego ustawową wspólnością majątkową.
Zauważyć należy ponadto, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy wyraźnie wynika, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1, tj. m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego.
Podkreślenia wymaga także, że w przypadku gdy w umowie kredytu lub pożyczki nie został wskazany cel ich przeznaczenia, a pozostałe okoliczności (np. faktyczne przeznaczenie środków z nich pochodzących) świadczą, że celem ich zaciągnięcia była realizacja przez podatnika własnego celu mieszkaniowego – przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25, 29 i ust. 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatki na spłatę takiego kredytu lub pożyczki oraz odsetek od takiego kredytu lub pożyczki dają prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w roku 2013 zakupiła Pani mieszkanie zlokalizowane przy ul. K. W kwietniu 2018 roku zawarła Pani związek małżeński i od tego czasu posiada z mężem wspólność majątkową. Zdecydowali Państwo o sprzedaży Pani mieszkania przy ul. K. wspólnym zakupie nowego przy ul. R. 31 sierpnia 2018 roku – podpisali Państwo umowę „pożyczki ekspresowej” w wysokości (…) zł na brakujący wkład własny, dotyczący umowy na kredyt hipoteczny. W umowie jako cel udostępnienia środków wskazano „cel konsumpcyjny”. Jednocześnie podpisali Państwo umowę na kredyt hipoteczny na mieszkanie przy ul. R. Zakup mieszkania został potwierdzony 11 października 2018 roku aktem notarialnym, który podpisała Pani i mąż z deweloperem (na kwotę (…) zł za mieszkanie oraz dodatkowo (…) zł za dwa miejsca parkingowe w garażu, który posiada odrębną od mieszkania księgę wieczystą jako lokal niemieszkalny). Mieszkanie przy ul. R. kupiła Pani z mężem na własny użytek (zamieszkuje Pani z mężem w tym mieszkaniu). W dniu 20 października 2018 dokonała Pani sprzedaży mieszkania przy ul. K. 11 stycznia 2019 roku, środkami które otrzymali Państwo za sprzedaż mieszkania przy ul. K. dokonała Pani wraz z mężem całkowitej spłaty „pożyczki ekspresowej” zaciągniętej na brakujący wkład własny.
Zgodnie z cyt. art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spłacany kredyt (pożyczka) winien być zaciągnięty na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.
Z opisu sprawy wynika, że pożyczką ekspresową został sfinansowany wkład własny na zakup mieszkania oraz dwóch miejsc parkingowych w garażu, który posiada odrębną od mieszkania księgę wieczystą jako lokal niemieszkalny.
Spłata pożyczki (środkami otrzymanymi ze sprzedaży mieszkania przy ul. K.) zaciągniętej na wkład własny w części, w jakiej pożyczka została wydatkowana na wniesienie wkładu własnego na zakup mieszkania stanowi zatem wydatek na własne cele mieszkaniowe.
Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy nabycie miejsca postojowego, nie wypełnia znamion wydatku poniesionego na własne cele mieszkaniowe.
Wydatkowanie przychodu ze sprzedaży mieszkania przy ul. K. na spłatę pożyczki w części, w jakiej pożyczka została wydatkowana na pokrycie wkładu własnego na zakup miejsc parkingowych w garażu (lokalu niemieszkalnym) nie stanowi więc wydatku na własne cele mieszkaniowe.
Reasumując, przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodu pochodzącego ze zbycia mieszkania przy ul. K. w zakresie, w jakim przychód z jego zbycia został wydatkowany na spłatę pożyczki w części, w jakiej została zaciągnięta na wniesienie wkładu własnego na zakup mieszkania. Natomiast w zakresie w jakim przychód ze zbycia mieszkania został wydatkowany na spłatę pożyczki w części, w jakiej została zaciągnięta na wniesienie wkładu własnego na zakup miejsc parkingowych w garażu (lokalu niemieszkalnym) nie może Pani skorzystać z przedmiotowego zwolnienia.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right