Interpretacja indywidualna z dnia 10 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.553.2023.1.KM

Dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji w ramach realizacji zadania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków w związku z realizacją zadania przy zastosowaniu proporcji. 

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego 

Gmina(dalej:GminalubWnioskodawca)jestjednostkąsamorząduterytorialnegoposiadającąosobowośćprawną,dozakresudziałaniaktórejnależąwszystkiesprawypubliczneoznaczeniulokalnym,niezastrzeżoneustawaminarzeczinnychpodmiotów.Gminazostałapowołanadowykonywaniazadańwłasnychnałożonychprzezustawę zdnia8marca1990r.osamorządziegminnym(t.j.Dz.U.z2023r.poz.40zezm.:dalej:ustawaosamorządziegminnym).

ZadaniapublicznesąwykonywaneprzezGminęwimieniuwłasnyminawłasnąodpowiedzialność.

Gminajestzarejestrowanajakoczynnypodatnikpodatkuodtowarówiusług.Wprzypadkuwykonywaniazadańwynikającychzww.ustawyGminaniejestuznawanazapodatnikapodatkuVAT.

JednocześnieWnioskodawcawykonujeczynnościnapodstawieumówcywilnoprawnych, wramachprowadzonejdziałalnościgospodarczejiwtymzakresiepodlegaopodatkowaniupodatkiemVAT.

Zgodniezart.6ust.1ww.ustawy,dozakresudziałaniagminynależąwszystkiesprawypubliczneoznaczeniulokalnym,awmyślpostanowieńart.7ust.1pkt9i15ustawydozadańwłasnychgminynależąm.in.zadaniazzakresukultury,wtymbibliotekgminnych iinnychinstytucjikulturyorazochronyzabytkówiopiekinadzabytkamiorazutrzymaniegminnychobiektówiurządzeńużytecznościpublicznejorazobiektówadministracyjnych.

Gminarealizujezadaniepn.: (...)wramachprojektu (...).Wartośćzadaniato(...)zł.ProjektwspółfinansowanyjestzbudżetupaństwawramachRządowegoFunduszuPolskiŁad:ProgramuInwestycjiStrategicznychwwysokości(...)zł.PozostałaczęśćfinansowanabędzieześrodkówwłasnychGminy.

Inwestycjaobejmiebudowębudynkuświetlicyjakoobiektuparterowegozpoddaszemnieużytkowym,wolnostojącego,murowanego,wznoszonegowtechnologiitradycyjnej, zwszystkimiinstalacjami,wtyminstalacjamiprowadzonyminazewnątrzbudynku.Powstanąinstalacje:elektryczna,odgromowa,wodociągowa,kanalizacyjna,wentylacji,wtymwentylacjimechanicznej,klimatyzacji,gazowa,grzewcza.Obiektbędziemiałpowierzchnięużytkową(...).

Zadanietoobejmierównieżzagospodarowanieterenuwrazzinfrastrukturątechniczną, tj.wykonanieutwardzeństanowiącychkomunikacjęwewnętrznąidrogępożarowąorazmiejscpostojowych.

PozakończeniuProjektuGminabędziewykorzystywaćbudynekzapośrednictwemUrzęduMiejskiego (dalej:„Urząd”).

Ponoszone w ramach Projektu wydatki będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Gminy (z uwzględnieniem NIP Gminy), z wykazanym podatkiem, na których to fakturach Gmina zostanie wskazana jako nabywca określonych towarów i usług.

Przedmiotowa świetlica, jako budynek użyteczności publicznej, będzie służyć realizacji zadań własnych Gminy, tj. służyć potrzebom gminnym, organizacji spotkań z mieszkańcami, zebrań gminnych, zajęć dla dzieci i młodzieży czy imprez gminnych.

Organizowane będą bowiem nieodpłatne wydarzenia kulturalne, społeczne czy sportowe skierowane do wszystkich mieszkańców Gminy – np. warsztaty, ferie letnie i zimowe dla dzieci, spotkania grup społecznych, obchody różnych świąt.

Jednocześnie, Świetlica przeznaczona będzie do odpłatnego udostępniania na rzecz podmiotów zewnętrznych. Gmina będzie świadczyć odpłatne usługi najmu w szczególności na rzecz mieszkańców Gminy, organizacji pozarządowych, klubów sportowych oraz lokalnych przedsiębiorców, zainteresowanych organizacją w Świetlicy spotkań, szkoleń, pokazów, uroczystości rodzinnych (wesela, chrzciny, itp.).

Odpłatne udostępnianie Świetlicy będzie obywać się na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych (umowa najmu o której mowa  w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.). Wysokość opłaty za korzystanie ze świetlicy wiejskiej będzie określana na podstawie Zarządzenia Burmistrza (...). W załączniku do zarządzenia będzie wskazana stawka za jeden dzień oraz za kilka dni wynajmu. Na chwilę obecną Gmina nie jest w stanie wskazać dokładnej stawki, ponieważ będzie ona ustalona po zakończeniu inwestycji.  Zgodnie z Uchwałą nr (...) Rady Miejskiej.

Świadczone przy użyciu Świetlicy odpłatne czynności polegające na udostępnianiu pomieszczeń, Gmina będzie wykazywać w swoich rejestrach sprzedaży i składać w JPK-u oraz odprowadzi z tego tytułu VAT należny, w odpowiedniej wysokości (tj. przy zastosowaniu 23% stawki VAT). Dodatkowo wynajmujący będą obciążani (refakturowani) kosztami z tytułu zużycia energii, gazu, wody i odprowadzenia ścieków. Z tego tytułu również będą wystawiane faktury i odprowadzony zostanie VAT należny.

Co istotne, realizowana przez Gminę inwestycja w głównej mierze będzie służyła realizacji zadań własnych, tj. zebrania i spotkania organizowane przez sołtysów, rady sołeckie, szkoły, przedszkola, organizacje społeczne działające w środowisku wiejskim (Koła Gospodyń Wiejskich). Powstała świetlica będzie odpłatnie wynajmowana incydentalnie, za kwotę ustaloną przez sołtysa, pokrywającą koszty bieżącego wynajmu, tj. sprzątanie świetlicy oraz terenu przyległego, wywóz odpadów.

W ocenie Gminy dochód uzyskany z tytułu odpłatnego wynajmu powstałej Infrastruktury będzie minimalny i nie pozwoli Wnioskodawcy na odzyskanie poniesionych nakładów inwestycyjnych w związku z budową Świetlicy w (...). Obrót z tytułu odpłatnego wynajmu nie będzie istotnym elementem w budżecie Gminy, gdyż czynsz za wynajem ww. świetlicy będzie sporadyczny. Wnioskodawca nie jest w stanie na chwilę obecną określić na jakim poziomie będą kształtowały się dochody w skali roku z tytułu wynajmu w stosunku do dochodów ogółem Gminy, gdyż nie jest znana wartość dochodów z tytułu umów najmu (umowy nie zostały jeszcze zawarte).

Równocześnie Gmina nie będzie wykorzystywać ww. budynku do świadczenia usług korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatku od towarów i usług na podstawie odpowiednich przepisów.

Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Gminę wydatki na realizację Projektu, związane są jednocześnie z działalnością gospodarczą Gminy (odpłatne usługi najmu świetlicy) oraz działalnością inną niż gospodarcza (zapewnienie nieodpłatnego korzystania  z budynku przez mieszkańców gminy.

Wnioskodawca nie jest przy tym w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej ponoszonych wydatków, tj. ich przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanej za pośrednictwem ww. budynku, tj. do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT) oraz działalności innej niż gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT).

Z uwagi na powyższe, w opinii Gminy, nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot VAT naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na fakt, iż infrastruktura powstała w wyniku realizacji inwestycji będzie wykorzystywana przez Urząd do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem (nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z podatku VAT), w opinii Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji, z uwzględnieniem tzw. prewspółczynnika VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca dokona wyliczenia prewspółczynnika VAT dla Urzędu obsługującego Gminę w oparciu o przepisy wykonawcze do ustawy o VAT (tj. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 999 ze zm., dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie ze sposobem obliczania prewspółczynnika dla Urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, wskazanym w Rozporządzeniu, w przypadku Urzędu proporcja ta będzie opierać się na udziale obrotu z działalności gospodarczej zrealizowanego przez Urząd w całości dochodów wykonanych Urzędu. Według wyliczeń Gminy prewspółczynnik obliczony dla Urzędu w sposób przewidziany w rozporządzeniu wynosi, na podstawie danych za rok 2022 15%.

W związku z powyższym, Gmina powzięła wątpliwości, czy stosowanie prewspółczynnika VAT Urzędu (obliczonego zgodnie z przepisami Rozporządzenia), w celu odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych przez Gminę w związku z realizacją inwestycji będzie prawidłowe.

Pytanie

Czy Gmina (...) będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur zakupowych dokumentujących ponoszone wydatki w ramach zadania pn.: (...) przy zastosowaniu proporcji (prewspółczynnika) właściwego dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej wskazaną infrastrukturę, tj. Urzędu?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina (...) będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn.: (...), w wyniku której powstała infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę za pośrednictwem Urzędu zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i w pewnym zakresie do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT właściwego dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej wskazaną infrastrukturę, tj. Urzędu.

UZASADNIENIE:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.: dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej  (Dz. U. UE. L. 2006.347.1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. (...)

Zgodnie ze wskazanymi przepisami, Gmina będzie uznana za podatnika podatku VAT w dwóch przypadkach:

1.gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej zadań własnych,

2.gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jej zadań własnych, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie  z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1.nabycia towarów i usług,

2.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy o VAT. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz, gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione  określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. W celu odliczenia podatku naliczonego podatnik w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.

W rozpatrywanej sprawie Świetlica wiejska w m. (...), jako budynek użyteczności publicznej będzie służyć realizacji zadań własnych Gminy, będzie udostępniana nieodpłatnie dla mieszkańców Gminy, organizowaniu zebrań wiejskich, zajęć dla dzieci i młodzieży.

Jedocześnie ww. świetlica przeznaczona będzie do odpłatnego udostępnienia na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa najmu) oraz z tytułu zużycia mediów będą wystawiane faktury (refaktury), co niewątpliwie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W odniesieniu do tych czynności Gmina nie będzie działała jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. W analizowanym przypadku Gmina wystąpi w roli podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a wykazane czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać ww. budynku do świadczenia usług korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatku od towarów i usług na podstawie odpowiednich przepisów.

Powstała infrastruktura w wyniku realizacji inwestycji będzie wykorzystywana zarówno do działalności opodatkowanej w postaci odpłatnego wynajmu obiektu, jak również do działalności pozostającej poza zakresem ustawy o VAT, tj. bezpłatnego udostępniania obiektu dla mieszkańców Gminy w celu realizacji zadań publicznoprawnych.

Podsumowując, Gminie (...) będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją Inwestycji, gdyż infrastruktura powstała w wyniku jej realizacji będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponieważ ww. obiekt będzie również wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (nieodpłatne udostępnianie) a Gmina nie jest przy tym w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej ponoszonych wydatków, tj. ich przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanej za pośrednictwem ww. budynku, tj. do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT) oraz działalności innej niż gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT), do odliczenia podatku VAT naliczonego zastosowanie znajdzie tzw. prewspółczynnik VAT.

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej, jak i do celów innych niż działalności gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu  wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej: „sposobem określenia proporcji”, tj. prewspółczynnika VAT.

Ponadto, ustawodawca wskazał, że sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Stosownie do art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średnioroczne powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji,  o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na podstawie art. 86 ust. 2f ustawy:

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Jak stanowi art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W konsekwencji, na mocy powyższej delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, w  którym wskazał m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

W myśl § 3 ust. 1 Rozporządzenia w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden  „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Metoda ustalona dla Urzędu  obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego została przewidziana w § 3 ust. 2 rozporządzenia, zgodnie z którym za sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:X = Ax100/DJUST

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DJUST – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

W myśl § 2 pkt 9 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego – rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne, środki  pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

a) dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,

b) zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,

c) dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,

d) środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,

e) wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,

f) kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,

g) odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1) dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;

2) transakcji dotyczących:

a)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,

b)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Zdaniem Gminy, w celu ustalenia kwoty podatku VAT możliwej do odliczenia od przedmiotowych wydatków, Gmina powinna wyodrębnić kwotę podatku VAT, która ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą poprzez zastosowanie tzw. prewspółczynnika VAT, obliczonego zgodnie z powyższym wzorem jednostki,  która będzie wykorzystywała nabywane towary i usługi do prowadzonej w budynkach działalności, tj. Urzędu, prewspółczynnika obliczonego na podstawie § 3 ust. 2 rozporządzenia.

Rolę Gminy szczegółowo określają przepisy ustawy o samorządzie gminnym.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. ustawy, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina w ramach swoich ustawowych zadań własnych, do których należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, realizuje zadanie pn.: (...)

Świetlica wiejska w (...), jako budynek użyteczności publicznej będzie służyć realizacji zadań własnych Gminy, będzie udostępniana nieodpłatnie dla mieszkańców, organizowaniu spotkań sołeckich, zajęć dla dzieci i młodzieży.

Jedocześnie ww. świetlica przeznaczona będzie do odpłatnego udostępnienia na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa najmu) oraz z tytułu zużycia mediów będą wystawiane faktury (refaktury), co niewątpliwie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. W odniesieniu do tych czynności Gmina nie będzie działała jako organ władzy publicznej  i w konsekwencji nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. W tym przypadku Gmina wystąpi w roli podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a wykazane czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Równocześnie Gmina nie będzie wykorzystywać ww. budynku do świadczenia usług korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Gminę wydatki na realizację Inwestycji, związane są jednocześnie z działalnością gospodarczą Gminy (odpłatne usługi najmu świetlicy) oraz działalnością inną niż gospodarcza (zapewnienie nieodpłatnego korzystania z budynku przez mieszkańców gminy).

W sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik ustali proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy tzw. prewspółczynnik VAT.

W konsekwencji Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania pn.: (...) w oparciu o prewspółczynnik skalkulowany na podstawie danych jednostki organizacyjnej, która będzie administrować obiektem, tj. Urzędu, który na podstawie danych za rok 2022 wynosi 15%.

Stanowisko Gminy w analogicznej sprawie (termomodernizacja świetlicy wiejskiej) potwierdza przykładowo wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacja indywidualna z 28 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.920.2021.1.ABU, w której organ wskazał, że: „Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, poniesione przez Gminę wydatki na realizację Projektu, związane są jednocześnie z działalnością gospodarczą Gminy (odpłatne usługi najmu powierzchni budynków) oraz działalnością inną niż gospodarcza (zapewnienie nieodpłatnego korzystania z budynków przez zainteresowane podmioty) i jednocześnie Gmina nie jest przy tym w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej ponoszonych wydatków, tj. ich przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanej za pośrednictwem ww. budynków, tj. do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT) oraz działalności innej niż gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT), to w związku z faktem, że jednostką organizacyjną wykorzystującą efekty inwestycji będzie Urząd Gminy (urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego według sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, przy uwzględnieniu § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.”

Również w interpretacji indywidualnej z 4 października 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.401.2023.2.EK, modernizacja pomieszczeń Świetlicy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „W konsekwencji, Państwu – będącemu zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy  w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy, a także w zw. z § 3 ust. 2 rozporządzenia, przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację projekty pn. „(...)”. Przy czym, prawo do odliczenia podatku VAT, będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy”.

Reasumując, Gmina (...) będzie uprawiona do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn.: (...) w wysokości ustalonej na podstawie danych dla jednostki organizacyjnej, która prowadzi działalność w danym budynku, tj. Urzędu, w oparciu o sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT oraz w § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego  o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego  o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupów z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu,  czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy:

W oparciu art. 86 ust. 2b ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2c ustawy:

Według art. 86 ust. 2d ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 2f ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 2g ustawy:

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy:

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W świetle art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej   w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

W oparciu o § 1 rozporządzenia:

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Stosownie do zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Według § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Zatem w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

• urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
• jednostki budżetowej,
• zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Wyżej wymienione rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Według § 2 pkt 4 rozporządzenia:

W myśl § 2 pkt 9 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Należy wskazać, że na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym  imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Jednocześnie Wnioskodawca wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w tym zakresie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca realizuje zadanie pn.: (...).

Po zakończeniu Projektu Gmina będzie wykorzystywać budynek za pośrednictwem Urzędu Miejskiego w (...) (dalej: „Urząd”).

Ponoszone w ramach Projektu wydatki będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Gminy (z uwzględnieniem NIP Gminy), z wykazanym podatkiem, na których to fakturach Gmina zostanie wskazana jako nabywca określonych towarów i usług.

Przedmiotowa świetlica, jako budynek użyteczności publicznej, będzie służyć realizacji zadań własnych Gminy, tj. służyć potrzebom gminnym, organizacji spotkań z mieszkańcami, zebrań gminnych, zajęć dla dzieci i młodzieży czy imprez gminnych.

Jednocześnie, Świetlica przeznaczona będzie do odpłatnego udostępniania na rzecz podmiotów zewnętrznych. Gmina będzie świadczyć odpłatne usługi najmu w szczególności na rzecz mieszkańców Gminy, organizacji pozarządowych, klubów sportowych oraz lokalnych przedsiębiorców, zainteresowanych organizacją w Świetlicy spotkań, szkoleń, pokazów, uroczystości rodzinnych (wesela, chrzciny, itp.).

Realizowana przez Gminę inwestycja w głównej mierze będzie służyła realizacji zadań własnych, tj. zebrania i spotkania organizowane przez sołtysów, rady sołeckie, szkoły, przedszkola, organizacje społeczne działające w środowisku wiejskim (Koła Gospodyń Wiejskich). Powstała świetlica będzie odpłatnie wynajmowana incydentalnie, za kwotę ustaloną przez sołtysa, pokrywającą koszty bieżącego wynajmu, tj. sprzątanie świetlicy oraz terenu przyległego, wywóz odpadów.

Równocześnie Gmina nie będzie wykorzystywać ww. budynku do świadczenia usług korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatku od towarów i usług na podstawie odpowiednich przepisów.

Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Gminę wydatki na realizację Projektu, związane są jednocześnie z działalnością gospodarczą Gminy (odpłatne usługi najmu świetlicy) oraz działalnością inną niż gospodarcza (zapewnienie nieodpłatnego korzystania z budynku przez mieszkańców gminy).

Wnioskodawca nie jest przy tym w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej ponoszonych wydatków, tj. ich przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanej za pośrednictwem ww. budynku, tj. do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT) oraz działalności innej niż gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT).

Wątpliwości Gminy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT przy zastosowaniu prewspółczynnika w związku z poniesieniem wydatków na realizację Zadania.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków  do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowa świetlica, jako budynek użyteczności publicznej, będzie wykorzystywana zarówno do działalności opodatkowanej w postaci odpłatnego wynajmu obiektu, jak również do działalności pozostającej poza zakresem ustawy o VAT, tj. bezpłatnego udostępniania obiektu dla mieszkańców Gminy w celu realizacji zadań publicznoprawnych.

Wnioskodawca nie jest przy tym w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej ponoszonych wydatków, tj. ich przyporządkowania do poszczególnych rodzajów działalności wykonywanej za pośrednictwem ww. budynku, tj. do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT) oraz działalności innej niż gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT).

Mając na uwadze powyższe, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych wydatków w części w jakiej są związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Tym samym Gmina będzie zobowiązana do zastosowania sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, ustalonego – w myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia – wg wzoru dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, czyli jednostki, która faktycznie wykorzystuje/będzie wykorzystywała ww. świetlicę.

Prawo to będzie przysługiwało Wnioskodawcy pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy.

Podsumowując, Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na realizację zadania (...) przy zastosowaniu proporcji obliczonej na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia, właściwej dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że  zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53  § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).