Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.730.2023.1.KM

Dotyczy ustalenia, czy koszty z tytułu czynszu oraz innych opłat z tytułu wynajmu nieruchomości, w których Spółka będzie prowadziła sklepy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy koszty z tytułu czynszu oraz innych opłat z tytułu wynajmu nieruchomości, w których Spółka będzie prowadziła sklepy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm. – dalej jako: „Ustawa”).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej także jako: „Podatnik” lub „Spółka”) został wpisany do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (…) dnia (…) 2020 r. Spółka posiada NIP (…) oraz nr REGON (…).

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę w Polsce i podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka jest obecnie opodatkowana podatkiem CIT na zasadach ogólnych. Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, nie uzyskała zezwolenia na prowadzenia działalności w SSE ani decyzji o wsparciu (w ramach ustawy o wspieraniu nowych inwestycji). Spółka jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem przeważającej działalności Podatnika jest sprzedaż (…), przy czym Podatnik nie podjął jeszcze aktywnej działalności, ale planuje podjąć wkrótce działalność handlową, w ramach której prowadzić będzie sklepy o charakterze ogólnospożywczym i ogólnoprzemysłowym.

Model biznesowy przyjęty przez Spółkę zakłada, że będzie ona wynajmowała nieruchomości, w których prowadzone będą sklepy, a wynajmującymi będą podmioty niepowiązane oraz podmioty powiązane, w tym wspólnicy Spółki (posiadający ponad połowę jej udziałów).

W wynajmowanych nieruchomościach prowadzone będą sklepy, a Spółka będzie płaciła czynsz oraz inne opłaty zgodnie z wynegocjowanymi z wynajmującymi warunkami.

Pytanie

Czy koszty z tytułu czynszu oraz innych opłat z tytułu wynajmu nieruchomości, w których Spółka będzie prowadziła sklepy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm. – dalej jako: „Ustawa”)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki z tytułu wynajmu nieruchomości, w tym ponoszone na rzecz podmiotów powiązanych zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy będą stanowiły koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy.

Zgodnie z przywołanym art. 15 ust. 1 Ustawy, aby wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów powinien być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy. Nadto, przyjmuje się, że kosztem podatkowym mogą być te wydatki, które są racjonalne, ekonomicznie uzasadnione oraz właściwie udokumentowane. Definicja kosztu uzyskania przychodu określona w art. 15 ust. 1 Ustawy posiada charakter ogólny i nie wskazuje wprost w sposób enumeratywny jakie koszty można uznać za koszty uzyskania przychodów. Zakłada się, że każdorazowy wydatek poniesiony przez Spółkę powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, w głównej mierze poprzez zbadanie istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania. Ustawa w art. 16 ust. 1 enumeratywnie wskazuje natomiast jakie wydatki nie stanowią podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Uwzględniając powyższe można stwierdzić, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Aby wydatek poniesiony przez Spółkę stanowił dla niej koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1)został poniesiony przez Spółkę, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych Spółki;

2)jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Spółce w jakikolwiek sposób zwrócona;

3)pozostaje w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą;

4)został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;

5)został właściwie udokumentowany;

6)nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów - zgodnie z normą określoną w art. 16 ust. 1 Ustawy.

Konkludując, można stwierdzić, że wszystkie poniesione wydatki przez Spółkę, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach Ustawy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów Spółka ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Spółka, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winna wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

W opinii Wnioskodawcy (Spółki), koszty z tytułu czynszu oraz innych opłat z tytułu wynajmu nieruchomości (niezależnie od tego, kto jest i będzie ich prawnym właścicielem – podmiot niepowiązany czy podmiot powiązany ze Spółką), w których Spółka będzie prowadziła sklepy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy. Koszty te będą bezpośrednio związane (będą miały oczywisty związek) z osiąganymi przez Spółkę przychodami (będą ponoszone w celu uzyskania przychodów), gdyż Spółka będzie prowadzić swoją działalność gospodarczą w tych nieruchomościach (sklepy) oraz Spółka będzie ponosić ww. koszty ze swoich zasobów majątkowych. Wynagrodzenie na rzecz najemców (w postaci czynszów najmu) będzie kształtowane w sposób rynkowy.

Podobnie uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 3 września 2021 r., Znak: 0111- KDIB1-1.4010.279.2021.2.NL. Jak czytamy w tej interpretacji:

„(...) Spółka zamierza wynajmować u jednego ze wspólników (...) nieruchomości: pomieszczenia w nieruchomościach do niewyłącznego korzystania z ww. powierzchni na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatki te (...) będą bezpośrednio związane z osiąganymi przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przychodami (są poniesione w celu uzyskania przychodów), gdyż spółka będzie prowadzić swoją działalność gospodarczą na tej nieruchomości. Spółka będzie ponosić ww. koszty ze swoich zasobów majątkowych.

(...) wydatki, jakie zamierza ponieść Spółka z tytułu najmu nieruchomości od jednego z jej wspólników, w celu korzystania z powierzchni tej nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki, bowiem ponoszone przez Spółkę wydatki z ww. tytułu będą związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i mają oczywisty związek z osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki. (...)”

Nadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 9 października 2009 r., Znak: ILPB3/423-533/09-5/EK stwierdził, że za koszt podatkowy, poza samym czynszem najmu, można również uznać wydatek w postaci odszkodowania wynikającego z wcześniejszego rozwiązania umowy najmu:

„(...) wydatek w postaci odszkodowania będącego konsekwencją wcześniejszego rozwiązania umowy najmu nieruchomości uznać należy za koszt poniesiony w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodu. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1996, przez pojęcie „zachować” („zachowywać”) należy rozumieć „dochować coś w stanie nie zmienionym, nie naruszonym, utrzymać”. Natomiast „zabezpieczyć” („zabezpieczać”) oznacza „uczynić bezpiecznym – nie zagrożonym; dać ochronę, ochronić”. Można zatem przyjąć, iż koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób”.

„Reasumując powyższe wyjaśnienia, stwierdzić należy, iż wydatek poniesiony przez Spółkę w związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy najmu stanowić będzie – w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszt uzyskania przychodów”.

„Zaznacza się jednak, że zaliczenie tegoż wydatku do kosztów uzyskania przychodów powoduje obniżenie podstawy opodatkowania, zatem Spółka winna dysponować stosownymi dowodami, iż zaliczenie przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodów było zasadne i celowe. W szczególności zaś, że wydatek ten został poniesiony w celu uzyskania lub zagwarantowania przychodów, względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów”.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że jego wątpliwości wynikają z niestabilności zmian prawa podatkowego, a w szczególności art. 2 pkt 31 ustawy dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw w pierwotnym brzmieniu (Dz.U. 2021 poz. 2105), zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów poniesionych przez podatnika będącego spółką w związku ze świadczeniem wykonanym przez podmiot powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z tą spółką lub ze wspólnikiem tej spółki, jeżeli poniesienie tego kosztu stanowi ukrytą dywidendę, przy czym za ukrytą dywidendę uznano sytuację, kiedy:

1)wysokość tych kosztów lub termin ich poniesienia w jakikolwiek sposób są uzależnione od osiągnięcia zysku przez podatnika lub wysokości tego zysku lub

2)racjonalnie działający podatnik nie poniósłby takich kosztów lub mógłby ponieść niższe koszty w przypadku wykonania porównywalnego świadczenia przez podmiot niepowiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 z podatnikiem, przy czym przy określaniu wysokości tych kosztów przepisy art. 11c i art. 11d stosuje się odpowiednio, lub

3)koszty te obejmują wynagrodzenie za prawo do korzystania z aktywów, które stanowiły własność lub współwłasność wspólnika lub podmiotu powiązanego ze wspólnikiem przed utworzeniem podatnika.

Wnioskodawca świadomy jest okoliczności, iż ustawodawca wycofał się z ww. regulacji, jednak chciałby uzyskać potwierdzenie, że w planowanym modelu biznesowym koszty, jakie ponosił będzie z tytułu najmu nieruchomości, w tym od pomiotów powiązanych, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów wg zasad ogólnych, tj. bez żadnych ograniczeń.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem Państwa pytania jest przedstawiony we wniosku stan faktyczny. Przedmiotem tym nie jest natomiast zdarzenie przyszłe, które ziścić się może w przyszłości. Zatem wskazanie w opisie sprawy, że w momencie zaistnienia zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podlegać będzie obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej pozostaje bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie.

Ponadto wskazać należy, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. Zatem, inne kwestie wynikające z Państwa własnego stanowiska w sprawie, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. W szczególności przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest podniesiona w Państwa stanowisku kwestia wyłączenia z kosztów podatkowych tzw. „ukrytej dywidendy”. Powyższą informację przyjęto wyłącznie jako argument potwierdzający powód wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub, że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy koszty z tytułu czynszu oraz innych opłat z tytułu wynajmu nieruchomości, w których Spółka będzie prowadziła sklepy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków z tytułu czynszu oraz innych opłat z tytułu wynajmu nieruchomości, w których Spółka będzie prowadziła sklepy, wskazać należy, że - co do zasady - wydatki związane z najmem nieruchomości mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż z informacji zawartych we wniosku jasno wynika związek przyczynowo-skutkowy tych wydatków z osiągnięciem przez Wnioskodawcę przychodów i zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła. Model biznesowy przyjęty przez Spółkę zakłada, że będzie ona wynajmowała nieruchomości, w których prowadzone będą sklepy, a wynajmującymi będą podmioty niepowiązane oraz podmioty powiązane, w tym wspólnicy Spółki (posiadający ponad połowę jej udziałów). W związku z czym Spółka będzie płaciła czynsz oraz inne opłaty zgodnie z wynegocjowanymi z wynajmującymi warunkami.

Należy mieć jednak na względzie, że możliwość zaliczenia ww. wydatków w ciężar kosztów podatkowych, w tym w szczególności określonych jako „inne opłaty” uwarunkowana jest zapisami zawartych umów najmu. Wydatki te ciężar podatkowy Spółki stanowić mogą, o ile obowiązek ich poniesienia wynika wprost z zawartych umów najmu i Wnioskodawca będzie w stanie udowodnić, że obowiązek ten został na niego nałożony oraz będzie ku temu posiadał stosowne dokumenty. Kosztu podatkowego Spółki nie mogą bowiem stanowić ani wydatki innego podmiotu, gdy umowa najmu nie przewiduje poniesienia takich wydatków przez Spółkę (np. na zasadzie ich refakturowania na Wnioskodawcę), ani też wydatki ustawowo wykluczone z kosztów podatkowych, określone w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Dodatkowo wskazać należy, że z uwagi na istnienie powiązań pomiędzy Spółką (najemcą), a wynajmującymi nieruchomości, którzy są wspólnikami Spółki, właściwy organ podatkowy lub kontrolny może zbadać, czy warunki wskazanych we wniosku umów najmu będą odpowiadać warunkom rynkowym, stosownie do art. 11c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z powyższym zastrzeżeniem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać zatem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383).