Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.746.2023.2.HJ
Skutki podatkowe najmu prywatnego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 17 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych najmu prywatnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 grudnia 2023 r. (wpływ 13 grudnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Od 2015 r. prowadzi Pani nieprzerwanie jednoosobową działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (przeważająca działalność gospodarcza). W związku z prowadzeniem przedmiotowej działalności gospodarczej, przychód z tej działalności podlega opodatkowaniu wg zasad ogólnych, tj. skali podatkowej. Jest Pani podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W 2020 r. nabyła Pani, w drodze dziedziczenia, spadek po mamie. W skład spadku weszła nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym. Jest Pani jej właścicielką.
Najwcześniej od stycznia 2024 r. zamierza Pani wynająć nieruchomość odziedziczoną w spadku po mamie. Przewidywalnym najemcą może być osoba fizyczna, która będzie chciała wynająć nieruchomość dla celów mieszkaniowych albo przedsiębiorca, który będzie chciał tymczasowo wynająć od Pani ww. budynek do zamieszkiwania w nim kilku swoich pracowników na czas świadczenia przez nich pracy nieopodal tej miejscowości.
Nie chce Pani wprowadzać ww. nieruchomości jako środka trwałego do prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, ani nie zamierza rozszerzać zakresu prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa najmu będzie podpisywana z Panią, jako osobę fizyczną.
W związku z zamierzonym wynajmem, w tym celu, nie będzie Pani zatrudniała żadnych pracowników. Nie będzie tworzyła jakiejkolwiek struktury organizacyjnej dla realizowania czynności najmu, wskazującej na znamiona prowadzenia profesjonalnej działalności gospodarczej. Jednak nie wyklucza Pani, że w celu pozyskania najemcy może zajść konieczność opublikowania ogłoszenia o zamiarze wynajmu ww. nieruchomości.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest Pani osobą, której miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium RP, a zatem należy uważać Panią za polskiego rezydenta. Nieruchomość, w tym posadowiony na niej budynek, była od zawsze wykorzystywana w celach mieszkaniowych. Do 2011 r. budynek był faktycznie zamieszkały przez Pani rodziców. Od 2011 r. do teraz nie jest zamieszkały.
Rozlicza się Pani (z działalności gospodarczej) wg skali podatkowej 12%, 32% i składa Pani rozliczenie roczne PIT-36, jest Pani czynnym podatnikiem VAT i co miesiąc składa JPK VAT-7. Co miesiąc składa Pani ZUS DRA. Jak wskazano już we wniosku, dla przychodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej składa Pani zeznanie PIT-36. Z tytułu najmu prywatnego zamierza Pani składać PIT-28.
Pytania
1.Czy wynajmując nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, niewprowadzoną do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej, jako osoba fizyczna, a więc poza prowadzoną działalnością gospodarczą, przychód z wynajmu tej nieruchomości będzie mogła Pani zakwalifikować do przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować go na zasadach przewidzianych dla tzw. „najmu prywatnego”?
2.Czy prawidłowe będzie składanie PIT-28 jako rozliczenia rocznego z tytułu przychodu z wynajmu nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (jako podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym) oraz PIT-36 jako rozliczenia rocznego przychodu uzyskiwanego przez Panią z działalności gospodarczej (podlegającej opodatkowaniu wg zasad ogólnych – skala podatkowa)?
Pani stanowisko w sprawie
Ad. 1.
Może Pani, mimo przymiotu przedsiębiorcy, uzyskiwać przychód z wynajmu nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym poza tą działalnością, a więc, jako osoba fizyczna nieprowadząca w tym zakresie działalności gospodarczej. Przychód z wynajmu nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym można bowiem zakwalifikować do przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować go na zasadach przewidzianych dla tzw. „najmu prywatnego”, a więc na zasadach ryczałtu.
W ustawie z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazane zostały poszczególne źródła przychodów oraz sposoby opodatkowania dochodów z każdego z tych źródeł. Wg przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są, określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:
- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze (...), z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 6 zawiera definicję działalności gospodarczej:
Za działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.
Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jego odrębne źródło przychodów z tzw. najmu prywatnego. Jeżeli najem faktycznie spełnia więc obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.
Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki: celu zarobkowego, ciągłości, zorganizowanego charakteru.
Działalność zarobkowa to taka działalność, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.
Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. Na takie zorganizowanie w odniesieniu do najmu mogą wskazywać (chociaż nie są decydujące) zwłaszcza niektóre okoliczności – takie jak dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług, czy znaczna liczba wynajmowanych nieruchomości lub podpisywanych umów.
Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poodejmowanych przez podatnika działań, które mieszczą się w ramach zwykłego wykonywania prawa własności, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.
Problemem jest więc rozstrzygnięcie, gdzie kończy się najem prywatny, a gdzie zaczyna się prowadzenie działalności gospodarczej. Jak się wydaje sprawę ostatecznie rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny, który uchwałą z 24 maja 2021 r. sygn. akt II FSP 1/21 stwierdził jednoznacznie, że przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów z najmu (wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Wg tego wyroku, przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Uchwała ta wskazuje więc, że o sposobie opodatkowania dochodów z najmu decyduje fakt wprowadzenia (lub braku wprowadzenia) nieruchomości do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Tym samym potwierdzono, że o sposobie opodatkowania decyduje sam podatnik. Wskazywana wyżej uchwała jednoznacznie rozstrzyga więc, że jeśli – tak jak w nakreślonym wyżej zdarzeniu przyszłym – nie zamierza Pani wprowadzić nieruchomości do środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej, to taki wynajem nieruchomości będzie najmem prywatnym w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pani obowiązkiem, jako wynajmującej, w ramach zawartej umowy najmu z najemcą będzie udostępnienie mu nieruchomości, której jest Pani właścicielem, za co będzie otrzymywała Pani miesięczne wynagrodzenie określone umową. Nie będzie Pani zatrudniała żadnych pracowników. Nie będzie Pani tworzyła jakiejkolwiek struktury organizacyjnej dla realizowania czynności najmu, wskazującej na znamiona prowadzenia profesjonalnej działalności. Jednak nie wyklucza Pani, że w celu pozyskania najemcy może zajść konieczność opublikowania ogłoszenia o zamiarze wynajmu przez Panią ww. nieruchomości. Zauważyć również należy, że stała się Pani właścicielem ww. nieruchomości na podstawie dziedziczenia. Nie nabyła Pani nieruchomości dla celów zarobkowych.
Zamierzony przez Panią wynajem ma na celu zwyczajowe gospodarowanie majątkiem oraz zaspokajanie Pani potrzeb osobistych lub Pani rodziny. Takich zaś działań podejmowanych z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą. Nie wyklucza Pani, że w przyszłości nieruchomość tę będzie wykorzvstywała na własne cele mieszkaniowe.
Ad. 2.
Pani zdaniem – mając na uwadze odmienne sposoby opodatkowania poszczególnych przychodów:
·przychód z przyszłego wynajmu nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym – winien zostać opodatkowany na zasadach ryczałtu,
·przychód z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej – należy opodatkować na zasadach ogólnych tj. wedle skali podatkowej.
Rozliczenie poszczególnych przychodów winno następować z wykorzystaniem odmiennych formularzy PIT, a to odpowiednio, co do przychodu z najmu na podstawie formularza PIT-28, z kolei co do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie formularza PIT-36.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Rodzaj przychodu rzutuje wg ww. przepisów na formę opodatkowania. Co do przychodu osiąganego z prywatnego najmu jest to wyłącznie ryczałt, co do przychodu osiąganego z działalności pozarolniczej rozlicza się Pani na zasadach ogólnych wg skali podatkowej i nie chce zmieniać tej formy opodatkowania przychodu z działalności gospodarczej na inną.
Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, skoro osiągany przez Panią przychód będzie pochodził z różnych źródeł – z wynajmu prywatnego oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, a każdy z ww. przychodów podlega odmiennej formie opodatkowania, odpowiednio w formie ryczałtu i na zasadach ogólnych, to każdy z ww. przychodów, Pani zdaniem, powinien zostać rozliczony z wykorzystaniem innego formularza PIT.
Pani zdaniem nie ma przeszkód do tego, aby rozliczała się Pani wg dwóch form opodatkowania – w zależności od rodzaju osiąganego przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są:
- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:
·zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
·nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
·wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).
W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r. sygn. akt II FPS 1/21, gdzie wskazano:
To zatem podatnik decyduje o tym, czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej.
Mając na uwadze zaprezentowane przepisy prawa podatkowego oraz zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że skoro zamierza Pani wynajmować nieruchomość, która nie jest wprowadzona do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej, to wówczas przedmiotem najmu nie będzie składnik majątku związany z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, przychody z tytułu zawarcia umowy najmu zaliczone będą do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli tzw. najmu prywatnego, a nie do przychodów z działalności gospodarczej.
W myśl art. 9a ust. 6 ww. ustawy:
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Z treści art. 1 pkt 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.) wynika, że:
Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
W świetle art. 2 ust. 1a ww. ustawy:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Przepis art. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że:
Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym.
Opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub najem, podnajem, poddzierżawa (…), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a wskazanej ustawy:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Zatem, zgodnie brzmieniem art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – kwalifikuje je do przychodów z działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Przychód z tej działalności podlega opodatkowaniu wg zasad ogólnych, tj. wg skali podatkowej. Z tego tytułu składa Pani rozliczenie roczne PIT 36, jest Pani czynnym podatnikiem VAT i co miesiąc składa JPK VAT-7. W 2020 r. nabyła Pani spadek - nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Od stycznia 2024 r. zamierza Pani wynająć nieruchomość. Nie chce Pani wprowadzać ww. nieruchomości jako środka trwałego do prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, ani nie zamierza rozszerzać zakresu prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa najmu będzie podpisywana z Panią, jako osobą fizyczną. Z tytułu najmu prywatnego zamierza Pani składać PIT-28.
Na podstawie zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego oraz opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzam, że uzyskiwane przez Panią przychody z tytułu najmu mogą zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z najmu nieruchomości w takiej sytuacji podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Reasumując – uzyskane przychody z wynajmu nieruchomości może Pani kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako najem prywatny. Jednocześnie przychodów tych nie będzie Pani rozliczać w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.
Odnośnie składania odpowiedniej deklaracji podatkowej, w niektórych przypadkach może zaistnieć konieczność skorzystania przez podatnika z kilku rodzajów deklaracji podatkowych. Przedsiębiorcy, którzy rozliczają się przy pomocy skali podatkowej, składają PIT-36. Jeśli skala podatkowa dotyczy części dochodu (np. z tytułu umowy o pracę lub prowadzenia działalności gospodarczej), a inne źródła (np. wynajem nieruchomości) są opodatkowane ryczałtem, to wówczas podatnik powinien złożyć PIT-37 lub PIT-36 (skala podatkowa) oraz PIT-28 (podatek ryczałtowy).
Z opisu wniosku wynika, że dochody z działalności gospodarczej opodatkowuje Pani wg skali podatkowej i składa deklarację PIT-36, natomiast przychody z najmu prywatnego opodatkowane będą ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych i wykazane zostaną na deklaracji PIT-28.
Prawidłowe jest zatem Pani stanowisko, że przychód z przyszłego wynajmu nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym – winien zostać opodatkowany na zasadach ryczałtu, natomiast przychód z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej – należy opodatkować na zasadach ogólnych tj. wedle skali podatkowej. Natomiast rozliczenie poszczególnych przychodów winno następować z wykorzystaniem odmiennych formularzy PIT, odpowiednio, z przychodu z wynajmu nieruchomości na podstawie formularza PIT-28, a z przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie formularza PIT-36.
Wobec powyższego, Pani stanowisko uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1648 ze zm.; dalej jako „PPSA”)
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).