Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.662.2023.2.MB

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem (...) z wyposażeniem dla Jednostki (...). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2023 r. (wpływ 20 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w piśmie uzupełniającym z 20 grudnia 2023 r.)

Gmina (…) zakupiła w (…) roku (…) z wyposażeniem dla Jednostki (…).

Wyłącznym właścicielem ww. (...) jest Gmina (…). Faktura dokumentująca wydatki w związku z zakupem (…) została wystawiona na Gminę (…).

(…) wykorzystywany jest wyłącznie przez jednostkę (…) w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy w szczególności (...), tj. czynności, które w ocenie Gminy nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Gmina, nie udostępnia (…) odpłatnie, na podstawie umów cywilnoprawnych, na rzecz innych podmiotów.

Jak wskazano powyżej, zamiarem Gminy przy jego nabyciu było nieodpłatne udostępnienie go w ramach wyposażenia jednostki (…) w sprzęt niezbędny do wykonywania zadań własnych Gminy w zakresie (...) ten nie jest wykorzystywany przez Gminę do jakichkolwiek czynności, które w jej ocenie, podlegałyby opodatkowaniu VAT.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 20 grudnia 2023 r.)

Czy zakupując(…) z wyposażeniem dla Jednostki (…), mogą Państwo odzyskać koszt podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 20 grudnia 2023 r.)

Zakupili Państwo (…) z wyposażeniem dla Jednostki (…). W chwili obecnej mogą się Państwo starać o zwrot poniesionych kosztów własnych ze środków (…) Funduszu (…).

W (…) roku złożyli Państwo wniosek na zakup (…) z wyżej wymienionego programu. Wniosek uzyskał pozytywną opinię, jednakże ze względu na ograniczone środki finansowe nie uzyskali Państwo w tamtym okresie dofinansowania.

Przedmiotem dofinansowania był wymieniony wyżej (…), który miał i nadal służy społeczeństwu.

Przy przygotowaniu wniosku o dofinansowanie dla przedmiotowego projektu ubiegają się Państwo o włączenie VAT do kosztów kwalifikowalnych, gdyż w żaden sposób nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku od towarów i usług VAT, w związku z czym stanowi on koszt kwalifikowalny, objęty dofinansowaniem.

Złożyli Państwo wraz z wnioskiem oświadczenie o kwalifikowalności VAT przy realizacji tego zadania inwestycyjnego. Zgodnie z instrukcją wypełniania wniosku o przyznanie pomocy na ww. zakup (...), wymaganym załącznikiem do wniosku o płatność jest oświadczenie o kwalifikowalności VAT oraz interpretacja indywidualna wydana przez organ uprawniony, zgodnie z art. 14b par. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Zakupiony (…) nadal stanowi własność Gminy, służy mieszkańcom, lecz nie będzie wykorzystany w żaden sposób do czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570).

Konieczność zakupu (…) była podyktowana złym stanem technicznym wyeksploatowanego (…). Głównym celem zakupu było podniesienie bezpieczeństwa oraz poprawa warunków (...).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L z 11 grudnia 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym:

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy mogą Państwo odzyskać koszt podatku od towarów i usług od zakupu (…) z wyposażeniem dla Jednostki (…).

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak Państwo wskazali, zakupiony (…) z wyposażeniem dla Jednostki (…) nie służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów. (…) wykorzystywany jest wyłącznie przez jednostkę (…) w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy zdefiniowanych w ustawie o samorządzie gminnym, w szczególności (...). Nie udostępniają Państwo (…) odpłatnie, na podstawie umów cywilnoprawnych, na rzecz innych podmiotów.

Zatem, nie mają Państwo – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup (…) z wyposażeniem dla Jednostki (…). W związku z tym nie przysługuje Państwu także prawo do zwrotu różnicy podatku na zasadach określonych w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).