Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.642.2023.2.MM

Uznanie sprzedaży myjni samochodowej bez prawa własności gruntu za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz zastosowanie dla tej sprzedaży zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży myjni samochodowej bez prawa własności gruntu za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT oraz zastosowania dla tej sprzedaży zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2023 r. (wpływ 15 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 1 października 2010 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Działalność prowadzona jest w zakresie usług reklamowych i usługowego mycia samochodów (myjnia samochodowa). Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem (w udziale 1/2) działki ewidencyjnej nr 1. Pozostały udział 1/2 w ww. działce należy do syna Wnioskodawczyni. Ponadto Wnioskodawczyni jest właścicielem działek nr 2 i 3. Wszystkie te działki nie zostały nigdy wprowadzone do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

W czerwcu 2013 r. Wnioskodawczyni otrzymała decyzję Prezydenta Miasta zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę myjni samochodowej 4 stanowiskowej samoobsługowej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną na działkach nr 1, 3 i 2.

W styczniu 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru - tj. myjni samochodowej 4 stanowiskowej samoobsługowej (kategoria XVII) od podmiotu z Niemiec. Towar ten wraz z tzw. kontenerem (budowlą) został przywieziony na lawecie z terytorium Niemiec, a całość została posadowiona zgodnie z pozwoleniem na budowę na działkach nr 1, 2 i 3. Kontener został osadzony przez dźwig w przygotowanym do tego miejscu. Wnioskodawczyni zgodnie z przepisami wykazała VAT należny od transakcji WNT, a jednocześnie odliczyła VAT naliczony, gdyż nabyty towar miał służyć do wykonywania przez nią czynności opodatkowanych.

Myjnia samochodowa (wraz z kontenerem) jako całość została wprowadzona na środki trwałe firmy (KŚT 659) i była amortyzowana zgodnie z przepisami. Oprócz samej myjni samochodowej Wnioskodawczyni nabyła również na własność podwójny odkurzacz z wrzustnikiem monet. Stanowi on osobny od myjni środek trwały.

Kontener, który stanowił część myjni zgodnie z przepisami o podatku od nieruchomości został sklasyfikowany jako budowla. W decyzji w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości widnieje on jako budowla. W wypisie z rejestru budynków sklasyfikowany jest jako „pozostałe budynki niemieszkalne”. Na fakturze zakupu kontener nie był wymieniony jako osobna pozycja, stanowił on jeden z elementów składowych zakupionej myjni.

Od ponad 9 lat Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT przy użyciu ww. środków trwałych, tj. myjni i odkurzacza.

Na chwilę obecną Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż na rzecz potencjalnego nabywcy (sp. z o.o.) odkurzacza i myjni samochodowej (ale bez prawa do własności gruntu).

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W ostatnich 2 latach przed sprzedażą Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ulepszenie myjni samochodowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym), które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej myjni.

Pytania

1.Czy sprzedaż myjni samochodowej, w której skład wchodzi kontener (sklasyfikowany w wypisie z kartoteki budynków jako pozostałe budynki niemieszkalne, a w podatku od nieruchomości jako budowla) bez prawa własności gruntu stanowi dostawę towarów wg art. 7 ust. 1 ustawy o VAT?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie pozytywna, to czy sprzedaż myjni samochodowej jako całości (bez prawa własności gruntu), w której skład wchodzi kontener (sklasyfikowany jw.) będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg właściwej stawki (art. 41 ustawy o VAT) czy też będzie to sprzedaż zwolniona z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 10) ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

1.Według Wnioskodawczyni sprzedaż myjni samochodowej, w której skład wchodzi kontener (sklasyfikowany w wypisie z kartoteki budynków jako pozostałe budynki niemieszkalne, a w podatku od nieruchomości jako budowla) bez prawa własności gruntu stanowi dostawę towarów wg art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

2.Według Wnioskodawczyni sprzedaż myjni samochodowej jako całości (bez prawa własności gruntu), w której skład wchodzi kontener (sklasyfikowany jw.) będzie zwolniona z podatku na podstawie art.43 ust. 1 pkt. 10 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że od 2010 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług reklamowych i usługowego mycia samochodów (myjnia samochodowa) oraz jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT. W 2014 r. dokonała Pani wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru - tj. myjni samochodowej 4 stanowiskowej samoobsługowej. Towar ten wraz z tzw. kontenerem (budowlą) został przywieziony na lawecie, a całość została posadowiona zgodnie z pozwoleniem na budowę na działkach nr 1, 2 i 3. Z tytułu nabycia myjni samochodowej dokonała Pani odliczenia podatku naliczonego, gdyż nabyty towar miał służyć do wykonywania przez Panią czynności opodatkowanych. Myjnia samochodowa (wraz z kontenerem) jako całość znajduje się w ewidencji środków trwałych Pani przedsiębiorstwa. Od ponad 9 lat prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT przy użyciu ww. środka trwałego. Rozważa Pani sprzedaż na rzecz potencjalnego nabywcy (sp. z o.o.) myjni samochodowej (ale bez prawa do własności gruntu).

Tym samym opisana we wniosku myjnia samochodowa wchodzi w skład majątku Pani przedsiębiorstwa i jest wykorzystywana przez Panią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Należy zatem uznać, że przy sprzedaży myjni samochodowej, będzie Pani podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, dostawa myjni samochodowej w której skład wchodzi kontener (bez prawa własności gruntu), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 uznaję za prawidłowe.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Dodatkowo należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” czy „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 1, pkt 2, pkt 3, pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Odnosząc się do okoliczności sprawy należy zauważyć, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 stycznia 2019 r. II FSK 122/17 wskazano:

Tym samym, niezależnie od sklasyfikowania kontenera w wypisie z rejestru budynków czy też na potrzeby podatku od nieruchomości należy uznać, że przedmiotem sprzedaży w podatku od towarów i usług będzie myjnia samochodowa w skład której wchodzi kontener jako całość (bez prawa własności gruntu).

W celu ustalenia, czy do sprzedaży myjni samochodowej zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem myjni nastąpiło pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że sprzedaż myjni samochodowej nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budowli upłyną co najmniej 2 lata. Z opisu sprawy wynika, że w styczniu 2014 r. dokonała Pani wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru - tj. myjni samochodowej 4 stanowiskowej samoobsługowej (kategoria XVII). Na fakturze zakupu kontener nie był wymieniony jako osobna pozycja, stanowił on jeden z elementów składowych zakupionej myjni. Myjnia samochodowa wraz z tzw. kontenerem (budowlą) została posadowiona na działkach nr 1, 3 i 2 - zgodnie z decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę myjni wraz niezbędną infrastrukturą techniczną. Myjnia samochodowa (wraz z kontenerem) jako całość znajduje się w ewidencji środków trwałych Pani przedsiębiorstwa i od 9 lat prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT przy użyciu ww. środka trwałego. Ponadto, nie ponosiła Pani wydatków na ulepszenie myjni samochodowej (w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym), które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej myjni. Zatem do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy w stosunku do myjni samochodowej doszło wiele lat wcześniej w momencie oddania myjni do użytkowania.

W konsekwencji zostały spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że spełnione zostaną przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do sprzedaży myjni samochodowej jako całości (bez prawa własności gruntu), ponieważ planowana transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia myjni minął okres przekraczający 2 lata.

Tym samym, badanie przesłanek dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest bezzasadne, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).