Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.602.2023.2.KP

Nieuznanie dostawy niezabudowanych działek nr 1/1 i 1/2 wydzielonych z nieruchomości za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego wpodatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

31 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 27 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania dostawy niezabudowanych działek nr 1/1 i 1/2 wydzielonych z nieruchomości za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 17 grudnia 2023 r. (wpływ 20 grudnia 2023 r.) i z 21 grudnia 2023 r. (wpływ 21 grudnia 2023 r.).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

• Pan R. W., ul. (…)

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

• Pani M. W., ul. (…)

3)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• Pan F. W., ul. (…)

4)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

• Pani D. S, ul. (…)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Pan oraz pozostali Zainteresowani niebędący stroną postępowania jesteście współwłaścicielami nieruchomości rolnej. Nie jesteście Państwo oraz nie byliście zarejestrowani jako podatnicy podatku od towarów i usług. Weszliście Państwo w posiadanie gospodarstwa rolnego na skutek dziedziczenia i darowizn od członków rodziny. Pan i Pana brat nabyliście nieruchomości rolne w drodze dziedziczenia na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z 2004 r., pozostałe współwłaścicielki nabyły udziały na podstawie umów darowizny z 2006 r. oraz z 2008 r.

Aktualnie planujecie Państwo sprzedaż nieruchomości. W 2022 r. sprzedaliście Państwo siedlisko, w 2023 r. sprzedaliście Państwo pole na rozszerzenie gospodarstwa. Wnioskowana nieruchomość, w przeciwieństwie do poprzednich, objęta jest aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z 2016 r. i na Państwa wniosek została podzielona zgodnie z planem zagospodarowania, który dla tego pola określił aż 5 różnych funkcji: od dróg miejskich, przez mieszkaniowo/usługowe, po tereny zieleni urządzonej i wód powierzchniowych. Otrzymaliście Państwo ostateczne decyzje Prezydenta Miasta (…) zatwierdzające podział z lat 2019 i 2021. Operat szacunkowy sporządzony na zlecenie Miasta celem ustalenia opłaty adiacenckiej wykazał spadek wartości nieruchomości po podziale i postępowanie stało się bezprzedmiotowe. Pan oraz pozostali współwłaściciele oświadczacie, że:

1) działek nie udostępnialiście i nie udostępniacie innym osobom,

2) nie ustanowiliście Państwo pełnomocnika do sprzedaży działek,

3) nie planujecie Państwo przeznaczyć uzyskanych środków na zakup nowych gruntów w celu ich odprzedaży (nie planujecie obrotu nieruchomościami),

4) nie ponosiliście Państwo żadnych nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży, jak również nie podejmowaliście żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości atrakcyjności tej działki, jedynie podział zgodny z funkcjami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, żeby działkę dało się wykorzystać. Planowaliście Państwo zabudowę jednorodzinną na własny użytek na małym obszarze, który taką zabudowę dopuszcza. Plany uległy zmianie z przyczyn osobistych,

5) nie podejmowaliście Państwo żadnych szczególnych działań w kierunku znalezienia nabywcy poza zwykłe formy ogłoszenia,

6) zależy Państwu wyłącznie na sprzedaży celem wyjścia ze współwłasności.

Zgłosiły się do Państwa niezależnie osoby zainteresowane wstępnie dwiema z działek: 1/1 (MNU) i 1/2 (usługi w zieleni) z obrębu (…) w (…).

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wskazujecie Państwo nr działek będące przedmiotem sprzedaży: Działki 1/1(MNU), 1/2 (usługi w zieleni), z obrębu (…) w (…). To są odziedziczone tereny gospodarstwa, żadne z Państwa nie prowadziło tam działalności, sprzedaż jeszcze nie nastąpiła. Państwo jako współwłaściciele nie prowadzicie działalności gospodarczej, nie wiecie nic na temat o potencjalnych kupujących. Nie ma umowy przedwstępnej jeszcze - kupujący jedynie robi odwierty.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Czy sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości rolnej zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego będzie obciążona podatkiem od towarów i usług? Czy do decyzji ma znaczenie funkcja działki określona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, działki 1/1(MNU), 1/2 (usługi w zieleni), z obrębu (…) w (…)?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku)

Według orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE z 15 września 2011 r. (C-180/10 i C-181/10), sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Takie samo stanowisko w kwestii rodzaju działań wskazujących na prowadzenie działalności w zakresie obrotu nieruchomościami zajmują polskie sądy administracyjne. Przykładowo NSA w wyroku z 10 marca 2013 r. (sygn. akt I FSK 850/12) stwierdził, że o aktywnym działaniu podatnika zmierzającym do sprzedaży działek świadczą następujące okoliczności:

• podział działki,
• wydanie decyzji o warunkach zabudowy,
• uzbrojenie działek,
• podjęcie działań marketingowych,
• ustanowienie pełnomocnika do sprzedaży działek.

Jeżeli podmiot podejmuje wskazane czynności, to nie można uznać, że nie zarządza on swoim prywatnym majątkiem, tylko prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach wskazują, jakie działania podatnika związane ze zbyciem działki (działek) kwalifikują do uznania ich za prowadzenie działalności w tym zakresie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 24 czerwca 2015 r. (sygn. IBPP1/4512-260/15/MG) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że sprzedaż działek przez rolnika nie podlega VAT, gdyż: „W stosunku do działek mających być przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nie podejmował działań polegających na wystąpieniu o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru mającego być przedmiotem sprzedaży, działań zmierzających do zmiany przeznaczenia terenu, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych działań z tym związanych. Działki nie zostały podzielone na działki budowlane, nie dokonano jakichkolwiek czynności uzbrojenia terenu, ogrodzenia, nie ma wydzielonych dróg wewnętrznych, nie występowano o wydanie decyzji o warunkach zabudowy”.

Na konieczność aktywnych działań podatnika zmierzających do podniesienia atrakcyjności działki w celu jej sprzedaży z zyskiem wskazał również WSA w Poznaniu w wyroku z 14 maja 2015 r. (sygn. akt I SA/Po 1153/14). Sąd stwierdził w nim, że: „O tym, czy działalność prowadzona przez dany podmiot jest działalnością gospodarczą, decyduje kryterium obiektywne, tj. ustalenie, czy dany podmiot jest aktywny i faktycznie prowadzi działalność, która obiektywnie może (nie musi) przynosić dochód. Całokształt działań opisanych we wniosku, a podjętych przez skarżącego w celu podniesienia atrakcyjności nowopowstałych działek (tj. zmiana przeznaczenia, podział, wydzielenie dróg, częściowe uzbrojenie) wskazuje jednoznacznie na profesjonalne przygotowania do sprzedaży i w konsekwencji działania w ramach działalności gospodarczej”.

Tożsame stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wydając 22 lipca 2020 r. (sygn. akt: I SA/Bd 90/20) rozstrzygnięcie, w którym dokonał oceny sprzedaży kilkunastu działek budowlanych przez rolnika pod kątem tego, czy taki sprzedawca zobowiązany jest do prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie. Co za tym idzie - zapłaty podatku od towarów i usług. Sąd uznał, że w tej konkretnej sprawie rolnik nie musiał zakładać działalności gospodarczej w celu sprzedaży tych nieruchomości, gdyż nie spełnił odpowiednich ku temu kryteriów. Zdaniem sądu, dla dokonania prawidłowej oceny należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym.

Uważacie Państwo, że planowaną potencjalną sprzedaż działek uznać należy za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie nabywaliście Państwo działek celem sprzedaży, a uzyskaliście je na skutek dziedziczenia albo darowizn. Potencjalne transakcje mają charakter okazjonalny, a nie zorganizowany. Nie zostały podjęte nakłady inwestycyjne wykraczające poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, w Państwa ocenie korzystać będziecie z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzacie Państwo, że w opisanych okolicznościach zbycie nieruchomości rolnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowaliście Państwo działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo współwłaścicielami nieruchomości rolnej. Nie jesteście Państwo oraz nie byliście zarejestrowani jako podatnicy podatku od towarów i usług. Państwo jako współwłaściciele nie prowadzicie działalności gospodarczej. Weszliście Państwo w posiadanie gospodarstwa rolnego na skutek dziedziczenia i darowizn od członków rodziny. To są odziedziczone tereny gospodarstwa, żadne z Państwa nie prowadziło tam działalności. Aktualnie planujecie Państwo sprzedaż nieruchomości tj. działek nr 1/1 i nr 1/2. Wnioskowana nieruchomość objęta jest aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z 2016 r. i na Państwa wniosek została podzielona zgodnie z planem zagospodarowania, który dla tego pola określił aż 5 różnych funkcji: od dróg miejskich, przez mieszkaniowo/usługowe, po tereny zieleni urządzonej i wód powierzchniowych. Pan oraz pozostali współwłaściciele oświadczacie, że: działek nie udostępnialiście i nie udostępniacie innym osobom, nie ustanowiliście Państwo pełnomocnika do sprzedaży działek, nie planujecie Państwo przeznaczyć uzyskanych środków na zakup nowych gruntów w celu ich odprzedaży (nie planujecie obrotu nieruchomościami), nie ponosiliście Państwo żadnych nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży, jak również nie podejmowaliście żadnych działań zmierzających do zwiększenia wartości atrakcyjności tej działki, jedynie podział zgodny z funkcjami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, żeby działkę dało się wykorzystać. Planowaliście Państwo zabudowę jednorodzinną na własny użytek na małym obszarze, który taką zabudowę dopuszcza. Plany uległy zmianie z przyczyn osobistych, nie podejmowaliście Państwo żadnych szczególnych działań w kierunku znalezienia nabywcy poza zwykłe formy ogłoszenia, zależy Państwu wyłącznie na sprzedaży celem wyjścia ze współwłasności. Zgłosiły się do Państwa niezależnie osoby zainteresowane wstępnie dwiema z działek: 1/1 i 1/2. Nie wiecie nic na temat o potencjalnych kupujących. Nie ma jeszcze umowy przedwstępnej - kupujący jedynie robi odwierty.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości rolnej zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego będzie obciążona podatkiem od towarów i usług, czy do decyzji ma znaczenie funkcja działek określona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Państwa za podatników tego podatku. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika bowiem taka Państwa aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęliście Państwo aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie podjęliście Państwo również żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Tym samym w odniesieniu do sprzedaży działek nr 1/1 i nr 1/2 wydzielonych z nieruchomości nie będziecie Państwo zachowywali się jak handlowiec. Podział działek nie stanowi czynności, w myśl tez wynikających z wyroku TSUE C-180/10 i 181/10 wystarczające do uznania, że w odniesieniu do sprzedaży wskazanych działek zachowali się Państwo jak handlowiec. Ponadto należy wskazać, że do ustalenia czy sprzedający jest podatnikiem podatku VAT dla konkretnej sprzedaży nie ma znaczenia funkcja działki określona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że w związku ze sprzedażą działek nr 1/1 i nr 1/2 wydzielonych z nieruchomości, będziecie Państwo działali w charakterze podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzących działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji odpowiadając na Państwa pytanie stwierdzić należy, że transakcja sprzedaży niezabudowanych działek nr 1/1 i nr 1/2 wydzielonych z nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy. Przy czym należy wskazać, że do ustalenia czy sprzedający jest podatnikiem podatku VAT dla konkretnej sprzedaży nie ma znaczenia funkcja działki określona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosicie Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zgodnie z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku (np. udzielenie pełnomocnictwa osobom trzecim do dysponowania nieruchomością, podjęcie działań marketingowych, itd.), udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan R. W. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).