Interpretacja indywidualna z dnia 21 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.827.2023.2.IO

Brak prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w ramach Projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w ramach Projektu (…).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 grudnia 2023 r. (data wpływu 19 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) posiada osobowość prawną i jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), dalej: ustawy o VAT.

Gmina (…) jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.; dalej: USG), służące zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 USG, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy - w oparciu o art. 6 ust. 1 USG - należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności w zakresie ochrony środowiska i przyrody.

Gmina przystąpiła do projektu pn (…) dofinansowanego ze środków (…). Projekt był realizowany w formule grantowej. tzn. Gmina udzielała mieszkańcom dofinansowania na wymianę źródeł ciepła w ich domach jednorodzinnych. Projekt polegał na wymianie nieekologicznych, węglowych źródeł ciepła klasy 3 i 4 według normy PN-EN 303-5 oraz bezklasowych, na ekologiczne i wysokosprawne urządzenia grzewcze, w tym podłączenie do węzła cieplnego lub montaż indywidualnych źródeł ciepła. Założeniem było, aby przedsięwzięcie wpłynęło na poprawę jakości powietrza atmosferycznego nie tylko w mieście (…), ale także w sąsiednich powiatach (redukcja zanieczyszczeń, w tym CO2 oraz PM10) oraz na poprawę zdrowia i sytuacji ekonomicznej mieszkańców. Realizacja projektu zgodna była z uchwałą nr (...) Sejmiku Województwa (...) z dnia (...) r. w sprawie wprowadzenia na obszarze województwa (...) ograniczeń w zakresie eksploatacji instalacji, w których następuje spalanie paliw (tzw. Uchwałą antysmogową).

Projektem objęte były budynki mieszkalne zlokalizowane na terenie całego miasta, które spełniały definicję minimalnego standardu efektywności energetycznej. W projekcie pierwotnie przewidziano montaż 165 nowych źródeł ciepła, ostatecznie zrealizowano 69 inwestycji w postaci udzielenia dotacji celowej (grantu) do wymiany źródła ciepła. Prace obejmowały dostawę oraz montaż urządzeń, wybór operatora koordynującego wdrażanie projektu w imieniu Gminy oraz promocję projektu.

Zasady współpracy pomiędzy Gminą, a Instytucją Zarządzającą (…) wynikały z umowy zawartej pomiędzy Gminą, a Województwem (…), natomiast zasady realizacji projektu na terenie (…) wynikały z regulaminu realizacji projektu przyjętego uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) dnia 26 sierpnia 2021 r. w sprawie zmiany Uchwały nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 17 czerwca 2021r. w sprawie przyjęcia Regulaminu udzielania dofinansowania na wymianę źródeł ciepła na terenie Miasta (…) w ramach projektu pn. (…).

W regulaminie przewidziano, że dotacja będzie udzielana właścicielom lub współwłaścicielom budynków jednorodzinnych położonych na terenie miasta (…), w których obecnie znajdują się, a w wyniku projektu zostaną zlikwidowane źródła ciepła na paliwo stałe klasy 3 według normy PN-EN 303- 5:2012 lub źródła ciepła na paliwo stałe klasy 4 według normy PN-EN 303-5:20212 lub urządzenia bezklasowe służące jako podstawowe źródła ciepła w budynku jednorodzinnym oraz zastąpione zostaną jednym z poniższych niskoemisyjnych źródeł ciepła:

-przyłączeniem budynku do sieci ciepłowniczej,

-ogrzewaniem elektrycznym lub ogrzewaniem elektrycznym z instalacją fotowoltaiczną,

-pompą ciepła lub pompą ciepła z instalacją fotowoltaiczną,

-kotłem gazowym (jedynie w przypadku braku możliwości podłączenia budynku do sieci ciepłowniczej lub gdy podłączenie do tej sieci nie jest uzasadnione ekonomicznie do końca 2023),

-kotłem na ekogroszek (jedynie w przypadku braku możliwości podłączenia budynku do sieci ciepłowniczej lub gdy podłączenie do tej sieci jest uzasadnione ekonomicznie do końca 2023)

-kotłem na biomasę (jedynie w przypadku braku możliwości podłączenia budynku do sieci ciepłowniczej i gazowej lub podłączenie do tych sieci nie jest uzasadnione ekonomicznie do końca 2023).

Sposób aplikowania o granty został przygotowany z zagwarantowaniem zasady otwartego naboru (w tym w zakresie informowania i konsultacji społecznych dotyczących terminu i sposobu aplikowania o granty). Nabór wniosków o przyznanie grantu w projekcie odbywał się w trybie konkursowym. Warunkiem ubiegania się o grant na wymianę źródła ciepła było złożenie przez potencjalnego grantobiorcę pisemnej lub elektronicznej deklaracji uczestnictwa w projekcie: wniosku wraz z załącznikami. Grant mógł być udzielony na przedsięwzięcia, które nie zostały zakończone, przysługiwał jednorazowo do budynku/lub lokalu mieszkalnego. Grantem objęte mogły być wyłącznie fabrycznie nowe materiały i urządzenia związane z realizacją przedsięwzięcia.

Grantobiorca zobowiązany był do zakupu kompleksowej usługi obejmującej zakup i montaż źródła ciepła w ramach projektu.

Do kosztów kwalifikowanych zaliczono następujące wydatki: demontaż starego źródła ciepła, zakup i montaż węzła cieplnego, zakup i montaż indywidualnego źródła ciepła, zgodnie z minimalnymi wymogami technicznymi, o których mowa w rozdziale 8, opłaty przyłączeniowe na rzecz operatora sieci (opłaty za przyłączenie budynku do sieci ciepłowniczej lub gazowej w wysokości równej opłacie za przyłączenie do sieci), niezbędną modernizację systemu ogrzewania budynku lub systemu przygotowania ciepłej wody użytkowej w budynkach, system sterowania nowym źródłem ciepła, zakup i montaż wkładu kominowego, wydatki dotyczące nabycia mikroinstalacji OZE.

Do kosztów niekwalifikowanych należały tzw. prace towarzyszące, które nie wpływają w bezpośredni sposób na realizację celu działania, w tym dodatkowe roboty budowlane, które nie są bezpośrednio związane z zabudową źródła ciepła, ponadstandardowe usługi i materiały montażowe, wykonanie projektu budowy lub projektu przebudowy instalacji gazowej, opracowanego przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia, wykonanie projektu budowy instalacji ciepłowniczej, opracowanego przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia, uzyskanie pozwoleń niezbędnych do realizacji wybranych wariantów modernizacyjnych (decyzji pozwolenia na budowę, zgłoszenia zamiaru budowy itp.), sporządzenie opinii kominiarskich przez uprawnionego kominiarza, bieżąca eksploatacja i utrzymanie obiektów i instalacji (np. przeglądy techniczne, koszty bieżącej obsługi instalacji, wydatki na ubezpieczenia).

Maksymalna kwota grantu dla inwestycji związanych z likwidacją starego i montażem nowego źródła ciepła uzależniona była od wariantu wymiany starego źródła ciepła; przyznawane były dofinansowania w kwotach od 10.000,00 zł do 40.000,00 zł.

Potwierdzeniem udziału mieszkańca w projekcie było podpisanie umowy z Gminą. Po zakończeniu realizacji umowy o powierzenie grantu grantobiorca był zobowiązany złożyć pisemny wniosek o wypłatę grantu. Do wniosku należało dołączyć następujące dokumenty: fakturę VAT i/lub rachunek, wystawione na grantobiorcę, potwierdzające poniesione wydatki wraz kalkulacją poniesionych kosztów (z uwzględnieniem kosztów jednostkowych), protokół zdawczo-odbiorczy zrealizowanych usług sporządzony pomiędzy wykonawcą a grantobiorcą, a także dokument potwierdzający likwidację źródła ciepła.

Przed rozliczeniem i wypłatą grantu osoby upoważnione przez grantodawcę (przedstawiciele operatora) dokonywały oględzin w miejscu wykonania inwestycji, w celu sprawdzenia zgodności wykonania zadania z umową. Z oględzin sporządzany był się protokół oraz dokumentacja fotograficzna. W przypadku braku zgodności z umową grantodawca mógł odmówić wypłaty grantu. Granty przekazywane były mieszkańcom wyłącznie w formie refundacji poniesionych kosztów. Jedyne wydatki Gminy dotyczyły usług operatorów koordynujących wdrażanie projektu oraz kosztów nabycia tablicy informacyjnej.

Nie zakładano możliwości zmiany przeznaczenia grantu określonego w umowie o powierzenie grantu. Co więcej, w przypadku wykorzystania dofinansowania niezgodnie z celami projektu grantowego, czy naruszenia trwałości grantobiorcy zobowiązani byli do zwrotu uzyskanego grantu wraz z odsetkami w trybie i na zasadach przewidzianych w art. 252 ustawy o finansach publicznych.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

1.Otrzymana przez Gminę (…) dotacja została przeznaczona wyłącznie do realizacji projektu pn. (…). Taki warunek przewidywała umowa z dnia 11 sierpnia 2022 r. o dofinansowanie projektu grantowego (…) nr (…) w ramach (…) zawarta z Województwem (…). Co więcej, w paragrafie 22 ust. 3 pkt 7 tejże Umowy widniał zapis, iż w sytuacji gdyby Beneficjent (Gmina (…)) wykorzystał przekazane środki w całości lub części na inny cel niż określony w umowie, następowałoby rozwiązanie umowy ze skutkiem natychmiastowym oraz powstałby obowiązek zwrotu otrzymanego dofinansowania wraz z odsetkami.

2.W ramach projektu pn. (…) Gmina ponosiła wydatki na promocję projektu oraz usługi operatora koordynującego wdrażanie projektu, z tego tytułu zleceniobiorcy wystawiali na Gminę faktury. Za kompleksową usługę zakupu i montażu źródeł ciepła w domach jednorodzinnych faktury były wystawiane bezpośrednio na grantobiorców - tj. mieszkańców.

3.Poniesione przez Gminę wydatki związane były z:

a)promocją projektu,

b)weryfikacją zgłoszenia mieszkańca pod kątem spełniania warunków do otrzymania grantu (stan faktyczny oraz dokumentacja),

c)weryfikacją dokumentów przedłożonych przez mieszkańców stanowiących podstawę wypłacenia grantu.

Powyższe wydatki były wydatkami kwalifikowalnymi w projekcie i zostały w całości sfinansowane ze środków przekazanych przez Urząd Marszałkowski.

4.Wydatki poniesione przez Gminę w ramach projektu nie były związane z wykonywaniem przez Gminę działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Pytanie

Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w ramach Projektu (…) dofinansowanego ze środków (…) realizowanego w formule grantowej?

Państwa stanowisko w sprawie

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy jest natomiast wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy samorządzie gminnym Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że podmioty władzy publicznej, wykonujące czynności nałożone odrębnymi ustawami, dla których zostały powołane, mogą być traktowane za podatników VAT jedynie, gdy są normalnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, dokonując czynności typowych dla przedsiębiorców (zob. wyrok NSA z 13.06.2013 r., sygn. akt I FSK 771/12). Mając na uwadze powyższe, nie sposób nie dostrzec, że sam fakt zawarcia umowy cywilnoprawnej, nie przesądza o tym, czy dany podmiot należy uznać za podatnika VAT, czy też nie. Istotne jest bowiem to, czy w związku tą umową, gmina występuje jako typowy uczestnik obrotu gospodarczego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w niniejszej sprawie.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy - Gmina w ramach ww. projektu nie wykonywała żadnych odpłatnych świadczeń na rzecz mieszkańców i nie pobierała od nich żadnego wynagrodzenia. Nabycia usług i towarów związanych z projektem mieszkańcy dokonywali samodzielnie, a Gmina jedynie pośredniczyła w zwrocie kosztów - przekazywała mieszkańcom środki finansowe na refundację poniesionych wydatków. Nabywcami na fakturach VAT były osoby fizyczne, które otrzymały grant. Na Gminę wystawione były faktury z tytułu wydatków dotyczących promocji projektu oraz za usługi operatorów koordynujących wdrażanie projektu. Opis sprawy wskazuje, że zakupy dokonane przez Gminę w ramach realizacji projektu nie były związane z wykonywaniem przez Gminę działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Przedmiotowy projekt realizowany był w ramach zadań własnych gminy. W związku z powyższym, w ocenie Gminy, nie posiada ona prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. projektu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

W przepisie tym wskazano, że

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy,

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy również, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT,

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy,

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy,

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 40 ze zm.),

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym,

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy,

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii braku prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w ramach Projektu (…).

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie podstawowy warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – wydatki poniesione przez Państwa w ramach projektu nie były związane z wykonywaniem przez Państwa działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Ponadto jak wskazali Państwo we wniosku – nabycia usług związanych z projektem mieszkaniec dokonuje samodzielnie. Za kompleksową usługę zakupu i montażu źródeł ciepła w domach jednorodzinnych faktury były wystawiane bezpośrednio na grantobiorców - tj. mieszkańców. Państwo jedynie pośredniczą w zwrocie kosztów. Państwo ponosili jedynie wydatki na promocję projektu oraz usługi operatora koordynującego wdrażanie projektu, z tego tytułu zleceniobiorcy wystawiali na Państwa faktury. Poniesione przez Państwa wydatki związane były z promocją projektu, weryfikacją zgłoszenia mieszkańca pod kątem spełniania warunków do otrzymania grantu (stan faktyczny oraz dokumentacja), weryfikacją dokumentów przedłożonych przez mieszkańców stanowiących podstawę wypłacenia grantu. Wydatki ponoszone przez Państwa w ramach realizacji projektu nie były związane z wykonywaniem przez Państwa działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W konsekwencji,nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone w ramach Projektu (…).

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1259 ze zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej,

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej,

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.