Interpretacja indywidualna z dnia 21 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.757.2023.2.ASZ

Zwolnienie od podatku świadczonych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 15 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii zwolnienia od podatku świadczonych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 grudnia 2023 r. (wpływ 14 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą i nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest Pani artystą wykonawcą, prowadzi Pani zajęcia wokalne. Prowadzi Pani działalność polegającą na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców muzyków, z którymi rozlicza się Pani na postawie odrębnych umów o dzieło.

Jest Pani indywidualnym twórcą, artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wykonuje Pani utwory, które posiadają indywidualnych charakter, tj. wyróżniają się niepowtarzalnością, oryginalnością i będące Pani indywidualną interpretacją twórczą.

Przedstawienia artystyczne są wykonywane na żywo. Sama Pani organizuje swoją pracę i jako lider podejmuje Pani decyzje mające wpływ na przebieg każdego wydarzenia kulturalnego, które Pani organizuje.

W uzupełnieniu odpowiedziała Pani na zadane w wezwaniu pytania w podany niżej sposób:

Na pytanie: „Czy będące przedmiotem wniosku usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, stanowią usługi kulturalne? Proszę wskazać czynniki, które decydują o kulturalnym charakterze tych usług.”

Odpowiedziała Pani: „Będące przedmiotem wniosku usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, stanowią usługi kulturalne. Usługi te to wytwory i osiągnięcia funkcjonujące jako dzieła artystyczne z zakresu twórczości muzycznej. Działalność moja polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.”

Na pytanie: Czy usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców wykonuje Pani na podstawie zawartych z zamawiającymi umów, z tytułu których przysługuje Pani określone honorarium? Z kim Pani zawiera umowy na świadczenie ww. usług oraz czy wystawia Pani faktury ewentualnie rachunki na usługobiorcę?

Odpowiedziała Pani: „Usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów (często tematycznych), zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców wykonuję dwojako:

- albo na zamówienie konkretnych instytucji np. Domów Kultury , stowarzyszeń itp. i wówczas albo przygotowuję cały koncert na zamówienie albo jakąś część, która jest elementem większego przedsięwzięcia – i w tym przypadku wystawiam fakturę na podmiot zamawiający;

- albo sama jako podmiot organizuję koncert : ustalam tematykę, dobieram repertuar, dobieram solistów i muzyków, sama biorę udział, wynajmuję salę, w której odbędzie się koncert; tutaj chcę przybliżyć trochę kultury zwykłym ludziom.”

Na pytanie: „W jaki sposób przebiega rozliczenie wykonania usługi: czy dla zamawiającego wystawia Pani fakturę (rachunek) obejmującą łączną wartość honorarium Pani i pozostałych wykonawców? Jeśli tak, czy występującym innym wykonawcom wypłaca Pani honoraria na podstawie umów o dzieło?”

Odpowiedziała Pani: „Jeżeli koncert jest przygotowywany na konkretne zamówienie to jest wystawiana faktura obejmująca łączną wartość mojego honorarium i pozostałych wykonawców. Wykonawcom wypłacam honoraria na podstawie umów o dzieło.”

Na pytanie: „Czy w wyniku zrealizowania opisanych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, powstanie „utwór” w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509)? Jeżeli tak to czy Pani nazwisko/pseudonim będą uwidocznione i podane do publicznej wiadomości na egzemplarzach utworu?”

Odpowiedziała Pani: „Można powiedzieć, że w wyniku realizowanych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w pewnym sensie powstanie utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Inspiracją do tych realizacji są utwory muzyczne czy piosenki czy teksty już istniejące, ale wykonywane w nowych aranżacjach i w nowych interpretacjach wykonawców.”

Na pytanie: „Czy wykonane przez Panią przedstawienia artystyczne w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego?”

Odpowiedziała Pani: „Uważam że wykonywane przez mnie przedstawienia artystyczne w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Nie jest to skala światowa, ale na pewno lokalna na terenie naszego miasta i powiatu, ale nawet czasem w innych miastach naszego kraju.”

Na pytanie: „Czy w ramach wykonywanych przez Panią usług przekazuje lub udziela Pani licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów i pobiera z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium?”

Odpowiedziała Pani: „W ramach wykonywanych przeze mnie usług jeżeli zaistnieje taka potrzeba to przekazuję lub udzielam licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonywania utworów i pobieram z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium.”

Na pytanie: „Czy świadcząc usługi opisane we wniosku wykonuje Pani usługi, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?”

Odpowiedziała Pani: „Nie wykonuję usług, o których mowa w art.43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług”.

Pytanie

Czy prawidłowe jest Pani stanowisko, iż świadczone przez Panią usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, korzystają ze stawki VAT zwolnionej z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że świadczone przez Panią usługi mają charakter usług kulturalnych i wzbogacają dorobek kulturalny i mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”,

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy,

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy,

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy,

Na mocy art. 43 ust. 19 ustawy,

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.

Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 194 ze zm.),

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy świadczone przez Panią usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt. 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia charakteru realizowanego przez Panią świadczenia należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną powinna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez czynności pomocniczej.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o ich opodatkowaniu decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Jak wynika z opisu sprawy, jest Pani artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prowadzi Pani działalność polegającą na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców muzyków, z którymi rozlicza się Pani na postawie odrębnych umów o dzieło. Wykonuje Pani utwory, które posiadają indywidualnych charakter, tj. wyróżniają się niepowtarzalnością, oryginalnością o będące Pani indywidualną interpretacją twórczą. Pani przedstawienia artystyczne są wykonywane na żywo. Sama Pani organizuje swoją pracę i jako lider podejmuje Pani decyzje mające wpływ na przebieg każdego wydarzenia kulturalnego, które Pani organizuje.

Będące przedmiotem wniosku usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców, stanowią usługi kulturalne. Usługi te to wytwory i osiągnięcia funkcjonujące jako dzieła artystyczne z zakresu twórczości muzycznej. Pani działalność polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów (często tematycznych), zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców wykonuje Pani dwojako :

- albo na zamówienie konkretnych instytucji np. Domów Kultury , stowarzyszeń itp. i wówczas albo przygotowuje Pani cały koncert na zamówienie albo jakąś część, która jest elementem większego przedsięwzięcia – i w tym przypadku wystawia Pani fakturę na podmiot zamawiający;

- albo sama jako podmiot organizuje Pani koncert: ustala Pani tematykę, dobiera repertuar, dobiera solistów i muzyków, sama bierze Pani udział, wynajmuje Pani salę, w której odbędzie się koncert.

Jeżeli koncert jest przygotowywany na konkretne zamówienie to jest wystawiana faktura obejmująca łączną wartość Pani honorarium i pozostałych wykonawców. Wykonawcom wypłaca Pani honoraria na podstawie umów o dzieło.

W wyniku realizowanych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych powstanie utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Inspiracją do tych realizacji są utwory muzyczne czy piosenki czy teksty już istniejące, ale wykonywane w nowych aranżacjach i w nowych interpretacjach wykonawców.

Uważa Pani, że wykonywane przez Panią przedstawienia artystyczne w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem innych wykonawców przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego. Nie jest to skala światowa, ale na pewno lokalna na terenie Pani miasta i powiatu, ale nawet czasem w innych miastach naszego kraju.

W ramach wykonywanych przez Panią usług, jeżeli zaistnieje taka potrzeba, to przekazuje Pani lub udziela Pani licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonywania utworów i pobiera Pani z tego tytułu wynagrodzenie w formie honorarium.

Zatem, jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, w ramach świadczonej usługi podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. wystawienia przedstawienia artystycznego w postaci koncertu.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej polegającej na wystawienia przedstawień artystycznych w postaci koncertów, jest Pani stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z kontrahentami. Opisane usługi świadczy Pani jako artysta wykonawca, działa Pani jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, za realizowane koncerty otrzymuje Pani wynagrodzenia w formie honorarium.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro świadczone przez Panią usługi polegające na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów, zarówno indywidualnie, jak i z towarzyszeniem zatrudnionych przez Panią na podstawie umów o dzieło wykonawców – jak wskazano we wniosku – stanowią usługi kulturalne, które świadczy Pani jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

W konsekwencji Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.  

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.