Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.289.2023.3.JK3

Skutki podatkowe związane z wypłatą dodatku relokacyjnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy opodatku dochodowym od osób fizycznych do wypłaconego przez pracodawcę jednorazowego dodatku relokacyjnego,
• nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 12 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z wypłatą dodatku relokacyjnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 maja 2023 r. (wpływ 9 maja 2023 r.) oraz pismem z dnia 31 maja 2023 r. (wpływ 31 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę w (…) Sp. z o.o. Ze względów na zapotrzebowanie firmy została Pani przeniesiona 4 kwietnia 2022 r. z dotychczasowego miejsca zamieszkania i wykonywania powierzonych obowiązków pracowniczych do nowej lokalizacji, w celu wykonywania powierzonych jej obowiązków. Zmiana lokalizacji pracy podyktowana jest względami biznesowymi i służy realizacji celów Firmy. Firma ze względu na potrzeby powierzyła Pani obowiązki w nowym miejscu pracy, tj. w lokalizacji uniemożliwiającej codzienny dojazd z aktualnego miejsca zamieszkania. W związku ze wspomnianym transferem Spółka zapewniła Pani różnego rodzaju świadczenia. Możliwość wypłaty dodatkowych świadczeń regulowane jest zasadami przyznawania i funkcjonowania świadczeń poprzez Wytyczne Relokacji Krajowych oraz Nowo Zatrudnionych Pracowników z Odległych Miejscowości w Polsce (dalej. Wytyczne). Wytyczne obowiązują wszystkie spółki w Polsce oraz dotyczą wszystkich pracowników przeniesionych tymczasowo lub na stałe z jednej lokalizacji geograficznej do innej w granicach kraju, w ramach tej samej spółki lub między różnymi spółkami prowadzącymi działalność w Polsce. Ponadto ze świadczeń związanych z relokacją mogą skorzystać Pracownicy, którzy ze względu na potrzeby Spółki zostali przydzieleni do wykonywania pracy w nowym miejscu, a tym samym zmienia miejsce zamieszkania w związku ze stałą lub tymczasową relokacją krajową, tak jak było w moim przypadku. Poniżej przedstawiła Pani formy wsparcia (dodatki relokacyjne oraz wypłaty relokacyjne), które przyznano Pani w związku z przeniesieniem:

• Dodatek z tytułu przeprowadzki - firma udzieliła wsparcia finansowego w związku z kosztami poniesionymi z tytułu podróży do lokalizacji przyjmującej, tymczasowego zakwaterowania, kosztów tymczasowego utrzymania, opłat agencji nieruchomości związanych ze znalezieniem nowego stałego zakwaterowania, a także transportu i składowania sprzętów domowych, wypłacając dodatek z tytułu przeprowadzki. Dodatek wypłacono jednorazowo, wraz z pierwszym wynagrodzeniem w lokalizacji przyjmującej. Otrzymała Pani dodatek w wysokości 12.600 zł, w związku z przeniesieniem do nowej lokalizacji. Dodatek z tytułu przeprowadzki wypłacono wraz z wynagrodzeniem zasadniczym za kwiecień 2022 r.
• Dodatek mieszkaniowy pokrywa koszty związane z wydatkami mieszkaniowymi. Przyznano Pani dopłatę do mieszkania w wysokości 2.500 zł miesięcznie, przez okres 5 kolejnych miesięcy (począwszy od maja 2022 r.- pierwsza wypłata dodatku mieszkaniowego wpłynęła wraz z wynagrodzeniem za maj 2022 r.),
• Dodatek relokacyjny - w wysokości 1/12 wynagrodzenia wypłacono wraz z wynagrodzeniem za kwiecień 2022 r. W rezultacie otrzymała Pani relokacje w kwocie 22.146 zł, wypłaconą wraz z wynagrodzeniem zasadniczym oraz innymi składnikami wypłaty za kwiecień 2022 r.

Ze względu na fakt, że widzi Pani możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 14 Ustawy o Podatkach Dochodowych od Osób Fizycznych (dalej: „PDOF”), w przypadku otrzymania pozytywnego rozstrzygnięcia w przedmiocie niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, zwrócić się z prośbą o otrzymanie zwrotu za opłacone zaliczki naliczone w rocznym zeznaniu podatkowym za 2022 r. kwoty dodatku relokacyjnego (do wysokości limitu określonego w tym przepisie), co będzie skutkowało zwrotem części kwoty zaliczki.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Dodatek relokacyjny wypłacony został wraz z wynagrodzeniem za kwiecień 2022 r. (27 kwietnia 2022 r. ). Dodatek z tytułu przeprowadzki wypłacony został wraz z wynagrodzeniem za kwiecień 2022 r. (27 kwietnia 2022 r.). Dodatek do mieszkania w wysokości 2.500 zł miesięcznie, był wypłacany przez okres 5 kolejnych miesięcy. Świadczenia nie zostały Pani wypłacone jako zwrot kosztów przeniesienia służbowego, lecz jako zasiłek na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym. Przeniesienie nastąpiło w skutek polecenia, poprzez podpisanie aneksu do obowiązującej umowy o pracę, w którym zawarto, że od 4 kwietnia 2022 r. miejscem wykonywania pracy będzie nowa lokalizacja. Otrzymywane świadczenia zostały Pani przyznane i wypłacone do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie (łączna kwota relokacji stanowi 200% Pani zasadniczego wynagrodzenia za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie).

Zarówno dodatek z tytułu przeprowadzki, dodatek relokacyjny jak i dodatek mieszkaniowy stanowią Wytyczne Relokacji Krajowej uregulowanej w firmie, w której jest Pani zatrudniona. Pierwsza część relokacji (dodatek z tytułu przeprowadzki oraz dodatek relokacyjny) wypłacono jednorazowo z pierwszym wynagrodzeniem w nowej lokalizacji tj. kwiecień 2022 r. Dodatek mieszkaniowy, który składa się na wytyczne relokacji wypłacono przez 5 miesięcy, począwszy od drugiego miesiąca wynagrodzenia w nowym miejscu, tj. maj 2022 r. Podsumowując na pasku wynagrodzenia za kwiecień 2022 r. otrzymała Pani jednorazowo wraz z wynagrodzeniem zasadniczym relokacje opodatkowaną, która składała się z dwóch dodatków relokacyjnych: dodatku z tytułu przeprowadzki w wysokości 12.600 zł oraz dodatku relokacyjnego w wysokości 1/12 wynagrodzenia zasadniczego. Natomiast Dodatek mieszkaniowy został wypłacony oddzielnie, od maja przez kolejne 5 miesięcy. Świadczenia nie stanowią zwrotu kosztów przeniesienia służbowego, ale stanowią zasiłek na zagospodarowanie. Umożliwiły Pani zakwaterowanie oraz osiedlenie się w związku z przeniesieniem służbowym. Pozwoliły na wynajem mieszkania w lokalizacji z dogodnym dojazdem do miejsca pracy oraz zagospodarowaniem w sposób zbliżony do standardu w poprzedniej lokalizacji. Zasiłek na zagospodarowanie i osiedlenie ma na celu pokrycie dodatkowych kosztów związanych z przeniesieniem. Gdyby nie konieczność wyjazdu wynikająca z nałożonych na obowiązków służbowych przez Spółkę, nie zaistniałaby konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów związanych ze zmianą miejsca zamieszkania.

Pytania

1. Czy przyznanie Pani przez Spółkę (i) miesięcznego dodatku relokacyjnego oraz (ii) Wypłaty relokacyjnej stanowi dla Pani przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu PDOF, a w konsekwencji, czy Spółka, jako płatnik, zobowiązana jest obliczyć, pobrać i odprowadzić z tego tytułu zaliczki na PDOF ?

2.Czy wypłacony Pani przez pracodawcę, jednorazowy dodatek relokacyjny korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 PDOF, a tym samym czy kwota dodatku relokacyjnego będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie?

Pani stanowisko w sprawie

Wątpliwości Pani budzi okoliczność, czy wypłata ww. dodatku mieszkaniowego oraz Relokacji stanowi dla Pani przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na spółce ciążą obowiązki płatnika. Pani zdaniem w zakresie pytania oznaczonego nr 1, przyznany Pani przez spółkę dodatek relokacyjny oraz wypłata relokacyjna nie stanowi dla Pani przychodu ze stosunku pracy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Spółka, działając jako płatnik, nie powinna być zobowiązania do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOF, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Stosownie zaś do treści przepisu art. 11 ust. 1 ustawy PDOF w stanie obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. jest następująca: ,,przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”. Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zatem przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, świadczenia w naturze oraz inne nieodpłatne świadczenia lub też częściowo odpłatne, skutkujące powstaniem po stronie pracownika przysporzenia majątkowego, mającego swoje źródło w stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Pani zdaniem, mając na względzie w szczególności brzmienie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który za przychód ze stosunku pracy uznaje także wszelkiego rodzaju dodatki do zasadniczego wynagrodzenia stwierdzić należy, że otrzymane przez pracowników dodatki mieszkaniowe nie stanowią przychodu ze stosunku pracy. W Pani opinii, nie można stwierdzić, że zapewnienie Pracownikowi przedmiotowych świadczeń zostało spełnione w interesie Pracownika i służy zapewnieniu realnej korzyści (przysporzenia w majątku polegającego na powiększeniu aktywów lub uniknięciu wydatków, które musiałby ponieść).

W zakresie pytania nr 2, stoi Pani na stanowisku, że przychód ten korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 14 PDOF do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. W konsekwencji uważa Pani za prawidłowe wyłączenie z podstawy opodatkowania, na etapie sporządzenia rocznego zeznania podatkowego za 2022 r., kwoty dodatku relokacyjnego, która została uprzednio opodatkowana w zaliczce na podatek dochodowy od osób fizycznych za październik 2022 r. bądź złożenia korekty. Spełnia Pani trzy warunki do wykorzystania zwolnienia: jest Pani pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę, otrzymała Pani dodatek relokacyjny na pokrycie kosztów związanych z przeniesieniem, relokacja dotyczy przeniesienia do innej lokalizacji. Otrzymane świadczenia zostały przyznane i wypłacone w wysokości do 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie tj. za kwiecień 2022 r. otrzymała Pani wraz z wynagrodzeniem zasadniczym (9.546 zł) dodatek relokacyjny w wysokości 1/12 wynagrodzenia (9.546 zł) oraz dodatek z tytułu przeprowadzki (12.600 zł) co łącznie stanowiło relokacje w kwocie 22.146 zł. Ponadto od maja 2022 r. przez 5 miesięcy otrzymuje Pani dodatek mieszkaniowy. Wypłacone świadczenia nie stanowią zwrotu kosztów przeniesienia, lecz zasiłek na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym. Do owego przeniesienia doszło na podstawie podpisania aneksu do obowiązującej umowy o pracę, w którym zawarto, że od 4 kwietnia 2022 r. miejscem wykonywania pracy przez pracownika będzie (…). Ustawa PDOF nie zawiera definicji „przeniesienia”, zatem z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt PDOF wynika, że odnosi się on do sytuacji zmiany miejsca wykonywania pracy przez pracownika lub warunków pracy i płacy. W szczególności natomiast analizowany przepis nie odwołuje się jedynie do przeniesienia służbowego w ramach stosunku służbowego. W związku z powyższym, należy przyjąć, zgodnie z zasadami wykładni, że gdyby ustawodawca chciał ograniczyć zastosowanie danego zwolnienia tylko do przeniesienia służbowego w ramach stosunku służbowego (a nie zezwolić na jego zastosowanie do wszystkich pracowników), wskazałby to wyraźnie w przepisie. W związku z brakiem takiego uszczegółowienia, analizowane zwolnienie powinno mieć zastosowanie do wszystkich pracowników przenoszonych służbowo, jeśli spełnione zostaną pozostałe warunki określone w przepisie. Należy także wskazać, że zgodnie z definicją słownika języka polskiego PWN, pojęcie „przenieść” oznacza m.in. „zabrać coś lub kogoś i niosąc, umieścić gdzie indziej” czy też „umieścić coś lub kogoś w innym miejscu, w innym czasie, w innych warunkach niż poprzednio”, natomiast „służbowy” oznacza mi.in. „należny komuś z tytułu pracy” (www.sjp.pwn.pl). Zatem wskazana kwota relokacji w stanie faktycznym wypłacona Pani częściowo powinna skorzystać ze zwolnienia określonego art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Pani opinii, nie można stwierdzić, że zapewnienie przedmiotowych świadczeń zostało spełnione w Pani interesie i służy zapewnieniu realnej korzyści (przysporzenia w majątku polegającego na powiększeniu aktywów lub uniknięciu wydatków, które musiałby ponieść). Jednoznacznie należy wskazać, że przekazanie tego typu świadczeń przez Spółkę na Pani rzecz wynika z racjonalnego działania Spółki i z uwzględnieniem jej interesu ekonomicznego. Gdyby nie konieczność wyjazdu wynikająca z nałożonych na obowiązków służbowych przez Spółkę, nie zaistniałaby konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów związanych ze zmianą miejsca zamieszkania, tzn. z przewozem rzeczy z dotychczasowego miejsca zamieszkania do nowego, czy też zagospodarowania w nowym mieszkaniu i poniesienia innych kosztów związanych z relokacją. W konsekwencji, nie można też stwierdzić, że poprzez otrzymanie powyższych świadczeń w majątku Pracownika następuje , „zaoszczędzenie wydatków”, gdyż racjonalnie należy zauważyć, że gdyby transfer nie nastąpił w wyniku konieczności służbowej - po Pani stronie a nie zaistniałyby żadne dodatkowe koszty z nim związane. Ponadto, w tym miejscu, wskazuje Pani, że przedmiotowe wydatki poniesione przez Spółkę są ściśle wiązane z realizacją dyspozycji przepisu art. 22 par.1 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1662), z którego wynika, że jako pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Z literalnego brzmienia wyżej przytoczonego przepisu wynika, że jako pracownik jest Pani zobowiązana do świadczenia określonego przez pracodawcę rodzaju pracy na jego rzecz i pod jego kierownictwem. Sformułowanie , „w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę” nie ogranicza w żaden sposób pracodawcy co do wskazania pracownikowi miejsca jego pracy, a wręcz umożliwia mu zobowiązanie pracownika do świadczenia pracy na jego rzecz w dowolnie wskazanym przez niego miejscu. Na podstawie porozumienia stron pomiędzy Panią a pracodawcą, co do zmiany miejsca wykonywania pracy, nie można przyjąć, że po Pani stronie jako pracownika powstanie przychód w postaci wartości przedmiotowych świadczeń, gdyż fakt wykonywania pracy w miejscu wskazanym przez Spółkę wynika wprost z obustronnego porozumienia między Spółką a Pracownikiem. W myśl art. 94 pkt 3 Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany w szczególności organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy. Obowiązek zapewnienia prawidłowej organizacji pracy nie może być utożsamiany tylko z zapewnieniem pracownikowi biurka, materiałów biurowych czy pokryciem kosztów eksploatacji samochodu służbowego. Z tego powodu należy go odnosić i analizować w kontekście konkretnych obowiązków pracowniczych i wynikających z tych obowiązków oczekiwań pracodawcy. Aby oczekiwanie pracodawcy dotyczące wypełniania przez pracownika jego podstawowych obowiązków w postaci należytego i wydajnego wykonywania pracy było uzasadnione, jest on zobowiązany zapewnić pracownikowi odpowiednie ku temu warunki. Przejawem realizacji tego obowiązku jest właśnie zabezpieczenie pracownikowi warunków lokalowych w czasie transferu do pracy w innej lokalizacji, znacznie oddalonej od dotychczasowej oraz pozostałych kosztów z tym związanych. Niewątpliwie przeniesienie Pracownika do innego miejsca zamieszkania w związku z poleceniem służbowym wykonywania obowiązków pracowniczych w lokalizacji znacznie oddalonej od dotychczasowej jest uciążliwe, stąd przyznanie przedmiotowych świadczeń na pokrycie kosztów z tą uciążliwością związanych, zapewniających choć w pewnym stopniu wyrównanie warunków pobytowych w stosunku do stałego miejsca zamieszkania, może być uznane za mieszczące się w ustawowym obowiązku pracodawcy, mającym na celu organizację pracy w sposób zapewniający zmniejszenie jej uciążliwości. Pracownik, na czas przeniesienia nie może korzystać w standardowych okolicznościach, tj. na co dzień, z zakwaterowania dostępnego w stałym, przez nich wybranym miejscu zamieszkania. W konsekwencji niezbędna była Pani przeprowadzka do nowej lokalizacji wskazanej w aneksie do umowy o pracę. Tego typu wydatki pokrywane przez Spółkę nie mają żadnego związku z celami osobistymi Pracownika, a wyłącznie i bezpośrednio z celami służbowymi. Przepisy prawa pracy nie nakładają na pracowników obowiązku ponoszenia za pracodawcę wydatków związanych ze świadczeniem pracy. Zasadą jest, że wszystkie koszty związane ze świadczeniem pracy przez pracownika pokrywa pracodawca.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny Pani zdaniem, wypłata na rzecz Pracownika Jednorazowego świadczenia relokacyjnego oraz wypłacany miesięczny dodatek mieszkaniowy nie stanowi przychodu po Pani stronie. Zapewnienie wskazanych świadczeń Pani jako Pracownikowi, wiąże się ściśle z wykonywaniem obowiązków służbowych wynikających z umowy o pracę, nałożonych przez Pracodawcę. Tym samym nie stanowią one przysporzenia w majątku, gdyż nie służą realizacji Pani celów osobistych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wskazać należy, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przedmiotem sprawy jest Pani wątpliwość, czy przyznanie Pani przez Spółkę miesięcznego dodatku relokacyjnego oraz wypłaty relokacyjnej stanowi dla Pani przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy wypłacony Pani przez pracodawcę, jednorazowy dodatek relokacyjny korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym czy kwota dodatku relokacyjnego będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości 200% wynagrodzenia.

Należy zauważyć, że użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że zarówno w art. 11 ust. 1, jak i w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wskazuje, że przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze (czyli: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika) oraz świadczenia nieodpłatne lub częściowo odpłatne (których sposób określenia wartości przedstawiony został w art. 11 ust. 2 i ust. 2a oraz w art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zatem wszelkie dodatki do wynagrodzeń wypłacane pracownikom należy zakwalifikować do świadczeń pieniężnych.

Zauważyć należy, że na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem przedmiotowe zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie zarówno do pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i pozostających w stosunku służbowym (pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy). Pojęcie „przeniesienie służbowe” wskazuje wyłącznie na okoliczność zmiany miejsca wykonywania pracy przez pracownika w rozumieniu potocznym, w związku ze stosownym poleceniem pracodawcy. Tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy nie odnosi się do kwot otrzymanych przez pracowników pozostających w stosunku pracy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 4 ww. ustawy:

Reasumując, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że otrzymane przez Panią dodatki (z tytułu przeprowadzki, relokacyjny i mieszkaniowy) stanowią dla Pani przychód ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przy czym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy dodatek relokacyjny jest zwolniony z opodatkowania do wysokości 200% wynagrodzenia należnego za miesiąc kwiecień 2022 r., tj. miesiąc w którym nastąpiło przeniesienie. Wobec powyższego, sporządzając zeznanie roczne za 2022 r., może Pani wyłączyć z podstawy opodatkowania kwotę dodatku objętego ww. zwolnieniem.

Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wypłaconego przez pracodawcę jednorazowego dodatku relokacyjnego, natomiast Pani stanowisko jest nieprawidłowe w części dotyczące braku powstania przychodu z tytułu przyznanego miesięcznego dodatku relokacyjnego i wypłaty relokacyjnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).