Interpretacja indywidualna z dnia 13 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.564.2023.3.RK
Możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków wynikających z faktur w sytuacji dokonania ponownego przelewu na rachunek znajdujący się na tzw. Białej Liście.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 9 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z faktur bez zastosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 15d ust. 1 pkt 2 w sytuacji dokonania ponownego przelewu na rachunek bankowy Zainteresowanego, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym:
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
- A. Sp. z o.o.
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
- Pan R.S.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Zainteresowany będący strony postępowania (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, posiada siedzibę i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz jest podatnikiem czynnym w zakresie podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców KRS.
Zainteresowany niebędący strony postępowania (dalej jako: „Zainteresowany”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, posiada siedzibę i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce oraz jest podatnikiem czynnym w zakresie podatku od towarów i usług. Zainteresowany prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG.
Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jak również Zainteresowanego jest sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nabywał towary i usługi od różnych podmiotów, zarejestrowanych na potrzeby podatku VAT w Polsce jako podatnicy VAT czynni.
Jednym z takich podmiotów był Zainteresowany, który dostarczał na rzecz Wnioskodawcy towary - transakcje te były opodatkowane przez Zainteresowanego i były dokumentowane fakturami.
Wartość pojedynczych transakcji objętych niniejszym wnioskiem, realizowanych przez Wnioskodawcę z Zainteresowanym przekraczała wartość 15.000 zł.
Przedmiotowy wniosek dotyczy rozliczeń z Zainteresowanym dokonanych w latach:
1)2020 - 1 faktura dokumentująca dostawę towaru - (...),
2)2021 - 1 faktura dokumentujących dostawę towaru - (...), (dalej wszystkie faktury jako: „Faktury”).
W związku z powyższym, Wnioskodawca był zobowiązany do weryfikowania danych Zainteresowanego w oparciu o wykaz podmiotów (dalej: "Wykaz podatników VAT"), o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, podczas dokonywania płatności za nabywane towary na podstawie Faktur.
Wnioskodawca był przekonany, że korzystając z firmowego rachunku bankowego premium, system bankowy dokonuje weryfikacji nie tylko statusu czynnego podatnika podatku VAT, ale również weryfikuje czy rachunek bankowy Zainteresowanego znajduje się w Wykazie podatników VAT. Jak się okazało, system nie dokonywał takiej weryfikacji, skutkiem czego w październiku 2023 roku wyszło na jaw, że Wnioskodawca dokonywał płatności za Faktury na rachunek bankowy Zainteresowanego, który nie był zgłoszony w Wykazie podatników VAT.
W konsekwencji, z uwagi na powyższe, Wnioskodawca, na podstawie Faktur otrzymanych od Zainteresowanego dokonywał płatności przelewem - w tym w zakresie transakcji przekraczających wartość 15.000 zł - na rachunek bankowy Zainteresowanego niezamieszczony w Wykazie podatników VAT i jednocześnie nie zgłosił tego faktu do urzędu skarbowego, za pośrednictwem odpowiedniego formularza - tj. nie składał zawiadomienia (dalej: "Zawiadomienie"), o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (dalej: "Ordynacja podatkowa") we właściwym terminie.
Aktualnie rachunek bankowy Zainteresowanego, na który dokonywane były płatności za Faktury, znajduje się już w Wykazie podatników VAT.
Po zidentyfikowaniu nieprawidłowości, Wnioskodawca planuje wdrożyć działania mające na celu ich naprawienie. W przypadkach opisanych powyżej Wnioskodawca ustalił z Zainteresowanym następujące działania:
1)Zainteresowany dokona zwrotu płatności dokonanych przez Wnioskodawcę tytułem zapłaty za Faktury - tj. płatności które pierwotnie zostały przez Wnioskodawcę zapłacone na rachunek bankowy Zainteresowanego spoza Wykazu podatników VAT - na rachunek bankowy Wnioskodawcy,
2)po zwróceniu środków pieniężnych przez Zainteresowanego, Wnioskodawca dokona ponownej zapłaty za Faktury - w ustalonym na nowo przez strony terminie płatności, który będzie uznawany przez strony jako jedyny właściwy/wiążący termin płatności - przelewem, który będzie dokonywany na rachunek bankowy Zainteresowanego, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT.
Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pierwotne rozliczenie z Zainteresowanym miało miejsce w latach 2020-2021, zaś pomyłka wynikająca z tego, iż płatność została dokonana na rachunek bankowy Zainteresowanego niezamieszczony w Wykazie podatników VAT, została zidentyfikowana w 2023 roku tj. po złożeniu zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) za lata 2020-2021 rok, w których miała miejsce pierwotna płatność dokonana na rzecz Zainteresowanego.
W takich przypadkach, pierwotna zapłata na rzecz Zainteresowanego była dokonana w latach 2020-2021 - w tych również okresach Wnioskodawca zaliczył wydatki dotyczące wynagrodzenia Zainteresowanego do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast zwrot środków przez Zainteresowanego oraz ponowna zapłata na rzecz Zainteresowanego mają zostać dokonane w 2023 lub 2024 roku.
Wskazane powyżej wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, związane z nabywaniem od Zainteresowanego towarów, dotyczą działalności gospodarczej Wnioskodawcy - w szczególności wydatki te mają/będą miały na celu osiągnięcie przez Wnioskodawcę przychodów.
Tym samym, wydatki dotyczące wynagrodzeń Zainteresowanego spełniają warunki zaliczenia ich przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Wydatki te zasadniczo stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami Wnioskodawcy - są to tzw. koszty bezpośrednie.
Wpłaty dokonane przez Wnioskodawcy tytułem ponownej zapłaty za Faktury będą po stronie Zainteresowanego stanowić przychód z tytułu działalności gospodarczej, gdyż dotyczyć będą zapłaty za dostawę towarów w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego jednoosobowej działalności gospodarczej.
Pytania
1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w odniesieniu do transakcji, gdy: (i) pierwotna płatność za Faktury dokonana została przez Wnioskodawcę na rachunek bankowy Zainteresowanego, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków przez Zainteresowanego, Wnioskodawca dokona ponownej zapłaty, która będzie dokonana na rachunek bankowy Zainteresowanego, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT, wydatki na rzecz Zainteresowanego ponoszone przez Wnioskodawcę tytułem zapłaty za Faktury nie będą podlegać ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów?
2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym Wnioskodawca jest uprawniony do „pozostawienia” w kosztach uzyskania przychodów za 2020 i 2021 rok wydatków związanych z wynagrodzeniem wypłacanym na rzecz Zainteresowanego tytułem zapłaty za Faktury, gdy pierwotna płatność miała miejsce w latach 2020-2021 roku, zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz Zainteresowanego - powodująca, iż wydatki na rzecz Zainteresowanego ponoszone przez Wnioskodawcę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w 2023 lub 2024 roku tj. czy w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korygowania rozliczeń podatkowych w zakresie podatku CIT za lata 2020-2021, w których pierwotnie dokonano zapłaty na rzecz Zainteresowanego?
3.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym Zainteresowany jest uprawniony do „pozostawienia” w przychodach za lata 2020-2021 przychodów związanych z wynagrodzeniem wypłacanym na rzecz Zainteresowanego tytułem zapłaty za Faktury, gdy pierwotna płatność miała miejsce w latach 2020-2021 roku, zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz Zainteresowanego - powodująca, iż wydatki na rzecz Zainteresowanego ponoszone przez Wnioskodawcę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w 2023 lub 2024 roku, tj. czy w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku - Zainteresowany nie będzie zobowiązany do dokonywania korekty jakichkolwiek rozliczeń podatkowych, w tym w szczególności nie będzie zobowiązany do korygowania rozliczeń podatkowych w zakresie podatku PIT za lata 2020-2021, w których pierwotnie dokonano zapłaty na rzecz Zainteresowanego?
Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedz na pytanie Nr 1 i Nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania Nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
W ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do transakcji opisanych we wniosku, gdy: (i) pierwotna płatność za Faktury dokonana została przez Wnioskodawcę na rachunek bankowy Zainteresowanego, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków przez Zainteresowanego, Wnioskodawca dokona ponownej zapłaty, która będzie dokonana na rachunek bankowy Zainteresowanego, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT, wydatki na rzecz Zainteresowanego ponoszone przez Wnioskodawcę tytułem zapłaty za Faktury nie będą podlegać ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Jak stanowi ust. 4 tej regulacji, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c tej regulacji.
Zgodnie z ust. 4b analizowanej regulacji, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
1)sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2)złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Jak stanowi ust. 4c analizowanej regulacji, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2 tej regulacji, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.
Zgodnie z ust. 4d tej regulacji, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Stosownie do ust. 4e analizowanej regulacji, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4 h tej regulacji, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Niezależnie od powyższego, zgodnie z art. 15d ust. 1 ustawy o CIT podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:
1)została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2)została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3)pomimo zawarcia na fakturze wyrazów "mechanizm podzielonej płatności" zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.
Jak stanowi art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
1)stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2)jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
Jak stanowi art. 96b ust. 1 ustawy o VAT, Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:
1)w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;
2)zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.
Stosownie do art. 15d ust. 2 ustawy o CIT, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:
1)zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2)w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody - w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.
Jak stanowi ust. 4 analizowanej regulacji, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika:
1)została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu lub
2)została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej:
a)służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub
b)wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, lub
c)prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej, niebędący rachunkiem rozliczeniowym
- jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c, lub
3)została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 108a ustawy o podatku od towarów i usług, lub
4)wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.
Stosownie do przywołanych powyżej regulacji, w przypadku dokonania zapłaty należności na rzecz przedsiębiorcy z pominięciem rachunku wykazanego w Wykazie podatników VAT, gdy jednorazowa wartość transakcji przekracza 15.000 zł - podatnik jest obowiązany do wyłączenia wydatków odpowiadających tejże płatności z kosztów uzyskania przychodów, o ile nie są spełnione wyjątki przewidziane w przepisach ustawy o CIT.
Należy przy tym wskazać, iż negatywne konsekwencje w zakresie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dotyczą wydatków związanych z dostawą towarów lub świadczeniem usług potwierdzonych fakturą i jednocześnie dokonanych przez podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji, w celu naprawienia zidentyfikowanych nieprawidłowości, strony transakcji ustaliły, że Zainteresowany dokona zwrotu płatności dokonanych przez Wnioskodawcę tytułem zapłaty za Faktury - tj. płatności które pierwotnie zostały przez Wnioskodawcę zapłacone na rachunek bankowy Zainteresowanego spoza Wykazu podatników VAT - na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Po zwróceniu środków pieniężnych przez Zainteresowanego, Wnioskodawca dokona ponownej zapłaty za Faktury - w ustalonym na nowo przez strony terminie płatności, który będzie uznawany przez strony jako jedyny właściwy/wiążący termin płatności - przelewem, który będzie dokonywany na rachunek bankowy Zainteresowanego, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT.
W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, we wskazanych sytuacjach zachowane są zasady określone w przywołanych powyżej regulacjach, umożliwiające uniknięcie negatywnych konsekwencji związanych z brakiem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz Zainteresowanego - tj. płatności dokonanych na rachunek niezamieszczony w Wykazie podatników VAT - gdyż przy ponownej zapłacie przelewem będzie ona dokonywana na rachunek bankowy Zainteresowanego zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie podatników VAT.
Tym samym, we wskazanych powyżej sytuacjach, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wyłączania z kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz Zainteresowanego, które pierwotnie zostały opłacone przelewem na rachunek bankowy niezamieszczony w Wykazie podatników VAT.
Powyższa kwestia była przedmiotem interpelacji poselskiej nr 2109 Pana posła Tomasza Rzymkowskiego "w sprawie ujmowania wydatków w kosztach podatkowych." W odpowiedzi z 6 marca 2020 r. (sygn. DD6.054.2.2020) udzielonej przez Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów (...):
1)na pytanie:
"Czy jeśli po dokonaniu wpłaty bez dochowania zasad zawartych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik otrzyma zwrot wpłaconych kwot, a następnie ponowi wpłatę z dochowaniem wymogów określonych wyżej przywoływanymi przepisami, to czy zachowa prawo do ujęcia wydatków odpowiadających komentowanym wpłatom w kosztach podatkowych?"
udzielono następującej odpowiedzi:
"W świetle przedstawionego pytania pierwotne transakcje zapłaty zostały anulowane zarówno po stronie kupującego jak i sprzedającego. Następnie ponownie uregulowano należności z zachowaniem zasad określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 oraz 3 ustawy o CIT, co powinno skutkować zachowaniem prawa do uznania wydatków z tak przeprowadzonych transakcji jako koszty uzyskania przychodu";
2)na pytanie:
"Czy zachowa prawo do kosztów podatkowych podatnik, który dokona wpłaty na rzecz czynnego podatnika VAT na rachunek bankowy niewidniejący w wykazie podatników VAT jeśli nie dochowa terminu do zgłoszenia wspomnianej wpłaty, a następnie otrzyma zwrot wpłaconych kwot, po czym ponowi wpłatę, którą zgłosi stosownym zawiadomieniem z dochowaniem terminu określonego w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej?"
udzielono następującej odpowiedzi:
"W nawiązaniu do wcześniejszych wyjaśnień, zasadne wydaje się przyjęcie, że zawiadomienie, o którym mowa art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej (o zapłacie należności przelewem na rachunek inny niż wymagany przepisem), zgłoszone w wyznaczonym terminie (trzech dni od dnia zlecenia przelewu), w okolicznościach powtórzenia anulowanej wcześniej wpłaty na rzecz czynnego podatnika VAT, powinno skutkować zwolnieniem podatnika z solidarnej odpowiedzialności od tych wpłat, jak również uprawniać do uznania wydatkowanych kwot za koszty uzyskania przychodów".
Dodatkowo, powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przykładowo w interpretacjach:
- z 22 grudnia 2020 r., znak: 0111-KDIB2-1.4010.400.2020.1.PB,
- z 4 grudnia 2020 r„ znak: 0114-KDIP2-2.4010.307.2020.1.JG,
- z 10 lutego 2021 r„ znak: 0114-KDIP3-1.4011.694.2020.2.EC,
- z 6 grudnia 2021 r„ znak: 0115-KDIT1.4011.692.1.202l.MT,
- z 22 czerwca 2022 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.198.2022.1.SG.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w odniesieniu do transakcji opisanych we wniosku, gdy: (i) pierwotna płatność za Faktury dokonana została przez Wnioskodawcę na rachunek bankowy Zainteresowanego, niezamieszczony w Wykazie podatników VAT oraz (ii) po dokonaniu zwrotu tych środków przez Zainteresowanego, Wnioskodawca dokona ponownej zapłaty, która będzie dokonana na rachunek bankowy Zainteresowanego, zgłoszony i widniejący w Wykazie podatników VAT, wydatki na rzecz Zainteresowanego ponoszone przez Wnioskodawcę tytułem zapłaty za Faktury nie będą podlegać ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.
Ad 2
W ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca jest uprawniony do „pozostawienia” w kosztach uzyskania przychodów za lata 2020-2021 wydatków związanych z wynagrodzeniem wypłacanym na rzecz Zainteresowanego tytułem zapłaty za Faktury, gdy pierwotna płatność miała miejsce w latach 2020-2021, zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz Zainteresowanego - powodująca, iż wydatki na rzecz Zainteresowanego ponoszone przez Wnioskodawcę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w 2023 lub 2024 roku, tj. czy w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korygowania rozliczeń podatkowych w zakresie podatku PIT za lata 2020- 2021, w których pierwotnie dokonano zapłaty na rzecz Zainteresowanego.
Ustawa o CIT nie zawiera szczególnych regulacji dotyczących zasad rozpoznawania „w czasie” kosztów podatkowych, które związane są z opisanymi powyżej transakcjami (rozliczeniami) realizowanymi przez Wnioskodawcę z Zainteresowanym.
W odniesieniu do zasad związanych z ich rozliczaniem w danym czasie, zastosowanie znajdują ogólne zasady w zakresie rozpoznawania kosztów określone w ustawie o CIT, które uzależniają moment ich rozpoznania od tego, czy są one powiązane z osiąganymi przez podatnika przychodami w sposób bezpośredni czy też pośredni.
W praktyce, za koszty bezpośrednie uważa się wydatki, które są ściśle/bezpośrednio związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy w związku z charakterem prowadzonej działalności, tj. są to konkretne koszty, do których można przypisać konkretne przychody.
Z kolei, pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie można przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Takie koszty, chociaż niewątpliwie związane są z przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami, a tym samym nie można ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.
W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji, wydatki dotyczące wynagrodzeń Zainteresowanego z tytułu zapłaty za Faktury stanowią dla Wnioskodawcy koszty bezpośrednie.
Zgodnie z regulacjami ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami zasadniczo są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Moment zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie jest zatem w żaden sposób uzależniony od momentu zapłaty wynagrodzenia na rzecz Zainteresowanego.
Należy przy tym wskazać, iż w przepisach ustawy o CIT nie ma regulacji, które odnosiłyby się do konieczności korygowania momentu rozpoznania kosztów podatkowych w przypadku otrzymania zwrotu poniesionego wydatku zaliczonego do kosztów podatkowych, a następnie dokonania jego ponownej zapłaty przez podatnika - w szczególności z przyczyn i w okolicznościach opisanych w niniejszym wniosku.
Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów dotyczących wynagrodzeń Zainteresowanego zapłaconych na podstawie Faktur i zaklasyfikowanych do kosztów podatkowych w latach 2020-2021, brak jest konieczności dokonywania korekty rozliczeń oraz wykazywania tych kosztów w innym okresie - np. w roku 2023 lub 2024, w którym Zainteresowany dokona zwrotu środków zaliczonych do kosztów podatkowych oraz Wnioskodawca dokona ich ponownej zapłaty w sposób opisany w niniejszym wniosku.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca jest uprawniony do „pozostawienia” w kosztach uzyskania przychodów za okres 2020-2021 wydatków związanych z wynagrodzeniem wypłacanym na rzecz Zainteresowanego tytułem zapłaty za Faktury, gdy pierwotna płatność miała miejsce w latach 2020-2021, zaś zwrot środków i ponowna zapłata na rzecz Zainteresowanego - powodująca, iż wydatki na rzecz Zainteresowanego ponoszone przez Wnioskodawcę nie podlegają ograniczeniu w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - ma miejsce w 2023 lub 2024 roku tj. czy w przypadku naprawienia nieprawidłowości w sposób opisany w niniejszym wniosku - Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korygowania rozliczeń podatkowych w zakresie podatku CIT za lata 2020-2021, w których pierwotnie dokonano zapłaty na rzecz Zainteresowanego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Zainteresowany będący stroną postępowania ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 w zw. z art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.