Interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.660.2023.4.WN

Opodatkowanie i zastosowanie zwolnienia od podatku VAT usługi udzielenia pożyczki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i zastosowania zwolnienia od podatku VAT usługi udzielenia pożyczki jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania i zastosowania zwolnienia od podatku VAT usługi udzielenia pożyczki.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 14 listopada 2023 r. (wpływ do tut. organu 15 listopada 2023 r.) oraz pismem z 29 listopada 2023 r. (wpływ tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest czynnym podatkiem VAT i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski. Przedmiotem podstawowej działalności Wnioskodawcy jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Spółka udzieliła pożyczki na rzecz jedynego wspólnika, spółki kapitałowej z siedzibą w Niemczech (dalej jako: Pożyczkobiorca) ze środków własnych. Udzielona pożyczka jest oprocentowana. Spółka nie udzielała do tej pory pożyczek, natomiast planuje w przyszłości zawierać umowy pożyczek jako pożyczkodawca.

Celem udzielenia pożyczki było nie tylko udzielenie wsparcia finansowego dla Pożyczkobiorcy, ale również czerpanie zysku z udzielonej pożyczki.

W konsekwencji, czynność udzielenia pożyczki wspólnikowi przez Spółkę jest działaniem, które generuje przychody dla Spółki. Spółka osiąga korzyść poprzez wykorzystanie własnego majątku, środków pieniężnych, w celu uzyskania przychodu. Wcześniej Spółka nie udzielała pożyczek i nie prowadziła działalności w tym zakresie.

Udzielona pożyczka, stanowi dla Spółki działalność mającą charakter poboczny względem działalności podstawowej. Spółka zarówno w umowie Spółki jak i we wpisie w Krajowym Rejestrze Sądowym w zakresie swojej działalności nie ma wpisanej działalności gospodarczej udzielania pożyczek. Spółka ma natomiast wpisaną działalność: Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Na tle wyżej przedstawionego stanu faktycznego Spółka powzięła wątpliwość czy udzielanie przez nią pożyczek: zarówno na rzecz Pożyczkobiorcy, jaki i w przyszłości, jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych po stronie pożyczkobiorców.

Uzupełnienie wniosku

Wspólnik - Pożyczkobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym w Niemczech, wykonującym czynności opodatkowane naterenie Niemiec, który jest uprawniony i zobowiązany do rozliczania świadczonych na jego rzecz usług.

Wspólnik - Pożyczkobiorca nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej. Na dzień dzisiejszy nie posiada również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce ale nie wyklucza w przyszłości prowadzenia projektów, które mogą skutkować powstaniem stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Spółka nie jest zarejestrowana dla celów polskiego podatku VAT.

Spółka na dzisiaj nie może jednoznacznie określić z jakim podmiotami będzie zawierać umowy pożyczek oraz jaki będzie ich status jako podatników podatku VAT.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 14 listopada 2023 r.)

Czy już zawarta umowa pożyczki oraz umowy pożyczek zawierane w przyszłości przez Spółkę będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług i korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 14 listopada 2023 r.)

Opisane we wniosku czynności polegające na udzielaniu przez Spółkę oprocentowanych pożyczek, spełniają przesłanki uznania ich za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie

Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

Istota umowy pożyczki została zawarta w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm., dalej jako: k.c.).

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. 

Z powyższego wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku, Spółka prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatkiem podatku VAT. Spółka udzieliła już pożyczki wspólnikowi a także planuje udzielić kolejnych oprocentowanych pożyczek.

Tym samym, zdaniem Spółki, opisane we wniosku czynności polegające na udzielaniu oprocentowanych pożyczek, spełniają przesłanki uznania ich za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielania, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem i z jej zysków, można identyfikować i zaliczać do gospodarczej działalności jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT.

Jednocześnie, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia, należy wskazać, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez pożyczkodawcę stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Powyższe stanowisko można znaleźć w interpretacjach indywidualnych:

- z 13 lipca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.275.2023.1.NF;

- z 7 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.132.2023.2.KO;

- z 18 marca 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4014.13.2022.5.JS;

- z 17 maja 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.80.2021.2.JJ;

- z 30 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.325.2021.1.IK;

- z 13 lipca 2020, sygn. 0112-KDIL3.4012.265.2020.3.AW;

- z 19 marca 2020, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.14.2020.3.AKR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie opodatkowania i zastosowania zwolnienia od podatku VAT usługi udzielenia pożyczki jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy,

Według ust. 2 powołanego wyżej artykułu,

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego,

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem Państwa podstawowej działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Udzielili Państwo pożyczki na rzecz jedynego wspólnika ze środków własnych. Udzielona pożyczka jest oprocentowana. Spółka nie udzielała do tej pory pożyczek, natomiast planuje w przyszłości zawierać umowy pożyczek jako pożyczkodawca. Celem udzielenia pożyczki było nie tylko udzielenie wsparcia finansowego dla Pożyczkobiorcy, ale również czerpanie zysku z udzielonej pożyczki. W konsekwencji, czynność udzielenia pożyczki wspólnikowi przez Spółkę jest działaniem, które generuje przychody dla Spółki. Spółka osiąga korzyść poprzez wykorzystanie własnego majątku, środków pieniężnych, w celu uzyskania przychodu. Wcześniej Spółka nie udzielała pożyczek i nie prowadziła działalności w tym zakresie. Udzielona pożyczka, stanowi dla Spółki działalność mającą charakter poboczny względem działalności podstawowej. Pożyczkobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym w Niemczech, wykonującym czynności opodatkowane na terenie Niemiec, który jest uprawniony i zobowiązany do rozliczania świadczonych na jego rzecz usług. Wspólnik - Pożyczkobiorca nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej. Nie posiada również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Spółka nie jest zarejestrowana dla celów polskiego podatku VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i zastosowania zwolnienia od podatku VAT w związku z udzielaniem pożyczek.

W przypadku świadczenia usług, gdy jedna ze stron posiada siedzibę poza terytorium kraju, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału,

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy,

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Powołaną powyżej zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Z wniosku wynika, że udzielili Państwo pożyczki na rzecz jedynego wspólnika ze środków własnych, który ma swoją siedzibę w Niemczech i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Pożyczkobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym w Niemczech, wykonującym czynności opodatkowane na terenie Niemiec. Zatem należy przyjąć, że Pożyczkobiorca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że czynność udzielenia pożyczki w opisanym stanie faktycznym sprawy spełnia przesłanki przedmiotowe i podmiotowe do uznania jej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże miejscem świadczenia tej usługi, a tym samym jej opodatkowania, jest stosowanie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce, w którym Pożyczkobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. W konsekwencji, skoro w analizowanym przypadku do usługi, ma zastosowanie art. 28b ust. 1 ustawy, to nie jest ona opodatkowana na terytorium Polski. Miejscem świadczenia dla tej usługi są Niemcy tj. miejsce gdzie Pożyczkobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zatem w przedstawionym stanie faktycznym czynność udzielenia przez Państwa pożyczki podlega opodatkowaniu według przepisów obowiązujących na terytorium Niemiec. Tym samym do zawartej umowy pożyczki pomiędzy Państwem, a wspólnikiem będącym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec, przepisy dotyczące zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT nie mają zastosowania w sprawie.

Zatem Państwa stanowisko w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności polegającej na udzieleniu pożyczki, na podstawie zawartej już umowy pożyczki jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do interpretacji indywidualnych, które powołali Państwo na poparcie własnego stanowiska wskazać należy, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą organu wydającego interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników. Wskazane interpretacje indywidualne dotyczą innego stanu faktycznego niż przedstawiony w niniejszym wniosku zatem powołane przez Państwa interpretacje indywidualne nie mogą wpłynąć na ocenę analizowanych kwestii, bowiem rozstrzygają w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Natomiast wniosek w zakresie podatku od towarów i usług, którego przedmiotem jest zdarzenie przyszłe dotyczące zwolnienia od podatku VAT pożyczek, które będą zawierane w przyszłości przez Spółkę, będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.