Opinia rzecznika generalnego Campos Sánchez-Bordona przedstawiona w dniu 27 kwietnia 2023 r., sygn. C-807/21

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MANUELA CAMPOSA SÁNCHEZA-BORDONY

przedstawiona w dniu 27 kwietnia 2023 r.(1)

Sprawa C‑807/21

Deutsche Wohnen SE

przeciwko

Staatsanwaltschaft Berlin

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Kammergericht Berlin (wyższy sąd krajowy w Berlinie, Niemcy)]

Odesłanie prejudycjalne – Ochrona danych osobowych – Rozporządzenie (UE) 2016/679 – Naruszenia – Przypisanie przedsiębiorstwu naruszenia popełnionego przez pracowników – Możliwa odpowiedzialność niezależna od winy – Transpozycja pojęć rozwiniętych na gruncie prawa ochrony konkurencji

1. Niniejsze odesłanie prejudycjalne daje Trybunałowi okazję do orzeczenia w przedmiocie warunków, w których możliwe jest nałożenie administracyjnych kar pieniężnych na osobę prawną za naruszenia określone w rozporządzeniu (UE) 2016/679(2).

2. W szczególności należy ustalić:

– czy możliwe jest nałożenie kary na osobę prawną bez konieczności uprzedniego stwierdzenia odpowiedzialności osoby fizycznej;

– czy naruszenie, za które jest nakładana kara, musi być w każdym przypadku umyślne lub nieumyślne, czy też wystarczy samo obiektywne naruszenie obowiązków.

I. Ramy prawne

A. Prawo Unii. RODO

3. Motyw 74 stanowi:

„Należy nałożyć na administratora obowiązki i ustanowić odpowiedzialność prawną administratora za przetwarzanie danych osobowych przez niego samego lub w jego imieniu. W szczególności administrator powinien mieć obowiązek wdrożenia odpowiednich i skutecznych środków oraz powinien być w stanie wykazać, że czynności przetwarzania są zgodne z niniejszym rozporządzeniem oraz, że są skuteczne. Środki te powinny uwzględniać charakter, zakres, kontekst i cele przetwarzania oraz ryzyko naruszenia praw i wolności osób fizycznych”.

4. Motyw 150 brzmi:

„W celu wzmocnienia i zharmonizowania sankcji administracyjnych za naruszenie niniejszego rozporządzenia każdy organ nadzorczy powinien być uprawniony do nakładania administracyjnych kar pieniężnych. W niniejszym rozporządzeniu należy wymienić rodzaje naruszeń oraz wskazać górną granicę i kryteria ustalania związanych z nimi administracyjnych kar pieniężnych, które właściwy organ nadzorczy powinien określać indywidualnie dla każdego przypadku z uwzględnieniem wszystkich stosownych okoliczności danej sytuacji, z należytym uwzględnieniem w szczególności charakteru, wagi, czasu trwania naruszenia i jego konsekwencji, a także środków podjętych w celu zastosowania się do obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapobieżenia konsekwencjom naruszenia lub w celu zminimalizowania tych konsekwencji. Jeżeli administracyjna kara pieniężna jest nakładana na przedsiębiorstwo, to »przedsiębiorstwo« należy do tych celów rozumieć zgodnie z art. 101 i 102 TFUE. […] Aby wspierać spójne stosowanie administracyjnych kar pieniężnych, można także użyć mechanizmu spójności. […]”.