Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.521.2023.3.MM

Uznanie wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, możliwość skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy oraz dokumentowanie wykonywanych przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

• nieuznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie 1 i 2) – jest nieprawidłowe;
• możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy (pytanie nr 3) – jest prawidłowe;
• sposobu dokumentowania wykonywanych przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych (pytanie nr 4) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 8 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy oraz sposobu dokumentowania wykonywanych przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 października 2023 r. (wpływ 23 października 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 listopada (wpływ 15 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki: A sp. z o.o. z siedzibą w (…), nr KRS: (…), nr NIP: (…), dalej jako Spółka z o.o. lub Spółka.

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki z o.o. jest działalność gospodarcza w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (47.91 .Z). Przedmiotem pozostałej działalności Spółki jest też:

a.PKD - 46.42.Z - Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia;

b.PKD - 47.71.Z - Sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

c.PKD - 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi;

d.PKD - 14.19.Z - Produkcja pozostałej odzieży i dodatków do odzieży;

e.PKD - 14.13.Z - Produkcja pozostałej odzieży wierzchniej;

f.PDK - 18.13.Z - Działalność usługowa związana z przygotowywaniem do druku;

g.PKD - 13.99.Z - Produkcja pozostałych wyrobów tekstylnych, gdzie indziej niesklasyfikowana;

h.PKD - 74.10.Z - Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania.

Spółka z o.o. figuruje jako czynny podatnik podatku VAT. W Spółce z o.o. jest dwóch Wspólników. W. B. posiada 50 udziałów oraz pełni funkcję Prezesa Zarządu, A. M. posiada 50 udziałów i pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu. Udziały Wspólników A sp. z o.o. zostały umową Spółki z o.o. - na podstawie art. 176 k.s.h. - obciążone obowiązkiem powtarzających się świadczeń niepieniężnych polegających na wykonywaniu na rzecz Spółki z o.o.:

• przez W. B.:

a. projektowaniu graficznym oraz obróbce plików projektowych w przygotowaniu do druku lub haftu na potrzeby Spółki w związku ze sprzedażą towarów i usług;

b. obsłudze informatycznej oprogramowania typu (...) (specjalistycznego oprogramowania do profesjonalnego druku);

c. bieżącej konserwacji sprzętów Spółki w tym drukarek i hafciarek, w szczególności polegającej na sprawdzaniu, aktualizowaniu, odnawianiu, czyszczeniu i naprawianiu tychże sprzętów;

d. podejmowaniu czynności faktycznych i prawnych mających na celu pozyskiwanie i utrzymanie klientów na rzecz Spółki, w szczególności polegające na przygotowywaniu ofert, utrzymywaniu bieżących kontaktów z klientami, odbywaniu spotkań i rozmów za pomocą środków porozumiewania się na odległość, prowadzeniu korespondencji, w tym także drogą elektroniczną;

• przez A. M.:

a. projektowaniu graficznym oraz przygotowywaniu programu haftu na potrzeby Spółki w związku ze sprzedażą towarów i usług;

b. przygotowywaniu realizacji zamówień, polegającej na odpowiedzialności za cały proces zamówienia od przyjęcia zamówienia do zakończenia jego realizacji, w tym kontakt z klientem, uzgodnienie szczegółów zamówienia, wykonanie produktu, przygotowanie wysyłki produktu, wystawieniu lub zleceniu wystawienia paragonu lub faktury;

c. przygotowywaniu i tworzeniu dokumentacji związanej z realizowanymi przez Spółkę usługami, takiej jak umowy wykonawcze, dokumentacja techniczna, zdjęcia;

d. wprowadzaniu produktów do sklepu internetowego Spółki, w tym zamieszczaniu ich opisów, cen, zdjęć, właściwości i wszelkich innych koniecznych informacji oraz edycja sklepu i jego aktualizacje;

e. podejmowaniu czynności faktycznych i prawnych mających na celu pozyskiwanie i utrzymanie klientów na rzecz Spółki, w szczególności polegające na przygotowywaniu ofert, utrzymywaniu bieżących kontaktów z klientami, odbywaniu spotkań i rozmów za pomocą środków porozumiewania się na odległość, prowadzeniu korespondencji, w tym także drogą elektroniczną;

f. tworzeniu, redagowaniu, umieszczaniu oraz usuwaniu treści na stronach internetowych Spółki, wizytówce firmy na platformie (...), a także na profilach Spółki w mediach społecznościowych, w tym w szczególności tekstów, grafik, zdjęć oraz innych treści wizualnych i dźwiękowych.

Rodzaj i zakres tych świadczeń jest niezależny od rodzaju i zakresu obowiązków, jakie wynikają z jednoczesnego sprawowania przez ww. osoby funkcji Członków Zarządu w Spółce z o.o.

Zobowiązanie polegające na świadczeniu na rzecz Spółki z o.o. wyżej wskazanych świadczeń, zgodnie z umową sp. z o.o. realizowane będzie co miesiąc w wymiarze do 40 godzin miesięcznie. Dokładna ilość i rodzaj świadczeń jakie będą świadczone przez Wspólników ustalana będzie decyzją Zarządu Spółki i wynikać będzie z aktualnego zapotrzebowania Spółki z o. o.

Wynagrodzenie Wspólnika za powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki z o.o. będzie wypłacane przez Spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie będzie wykazywało zysku. Wynagrodzenie to nie będzie przewyższać stawek przyjętych w obrocie, natomiast terminy i warunki zapłaty za wykonywanie tych świadczeń określać będzie uchwała Wspólników.

Wnioskodawca – W. B. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, Wnioskodawca nie wyklucza możliwości, w przyszłości, wykonywania na rzecz spółki świadczeń w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej, świadczenia te jednak nie będą tożsame z określonymi w umowie spółki powtarzającymi się świadczeniami niepieniężnymi. Podstawą wykonywania tych usług będzie umowa cywilnoprawna.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wynagrodzenie, które Wnioskodawca będzie otrzymywał za wykonywanie na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy przychodu wymienionego w art. 12 ust. 1-6 bądź art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy spółki z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie przychodem z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Działalność Wnioskodawcy w przeważającym zakresie dotyczy wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, środków transportu wodnego oraz pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych, czynności wynikające z umowy spółki nie wchodzą w zakres wykonywanej przez wspólnika działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Realizowane przez Wnioskodawcę świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki nie będą wykonywane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Z umowy spółki nie będzie wynikało, że Wnioskodawca będzie niezależny i samodzielny w działaniu przy świadczeniu usług objętych zakresem wniosku. Umowa spółki określa rodzaj i zakres świadczeń oraz ich wymiar godzinowy; spółka zobowiązuje się udostępniać Wspólnikowi swoje aktywa i zasoby umożliwiając w ten sposób spełnienie ciążącego na Wnioskodawcy obowiązku powtarzających się świadczeń, bez konieczności angażowania aktywów i zasobów prywatnych oraz aktywów i zasobów związanych z jednoosobową działalnością gospodarczą; za sposób i jakość realizowania świadczeń przez Wnioskodawcy na rzecz spółki, względem klientów spółki - będzie odpowiadać tylko spółka; Wnioskodawca za sposób i jakość realizowania na rzecz spółki powtarzających się świadczeń z art. 176 k.s.h, nie odpowiada względem klientów spółki.

Wykonywanie świadczeń niepieniężnych będzie za każdym razem dokumentowane jako zestawienie czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wykonanie świadczenia, którego zapotrzebowanie zostanie przez spółkę zgłoszone. Zarówno zapotrzebowanie, jak i dokument zestawienia będą miały formę dokumentu papierowego.

Wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł - data rozpoczęcia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę to 14 lipca 2023 r.

Realizowane przez Wnioskodawcę świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki nie będą czynnościami, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie dokonuje dostawy towarów bądź nie świadczy usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytania

1)Czy wskazane w zdarzeniu przyszłym powtarzające się świadczenia niepieniężne wykonywane - na podstawie art.176 k.s.h. - na rzecz Sp. z o.o. przez jej Wspólnika – W. B. - niezależnie od sprawowanej funkcji w zarządzie, objęte są podatkiem VAT?

2)Czy Wspólnik Sp. z o.o., W. B., wykonując - na podstawie art. 176 k.s.h. - powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Sp. z o.o., powinien być uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (t. j. Dz.U.2022.931), dalej jako ustawa o VAT?

3)W przypadku odpowiedzi pozytywnej na powyższe pytania, czy w takiej sytuacji Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego do 200 000,00 zł zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

4)Czy, w sytuacji gdy wspólnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jednocześnie wykonuje na rzecz Spółki usługi w oparciu o umowę Spółki oraz art. 176 k.s.h., to wynagrodzenie z tego tytułu powinno być fakturowane przez jednoosobową działalność wspólnika?

Pana stanowisko w sprawie

Artykuł 176 k.s.h. pozwala na fakultatywne obciążenie w umowie spółki udziału wspólnika pewnymi obowiązkami. Jest to rozwiązanie przynoszące obopólne beneficjum, gdyż korzyściom dla spółki ze świadczeń wspólnika, odpowiada prawo Wspólnika do wynagrodzenia, bez względu na osiągnięcie przez spółkę czystego zysku.

Wynagrodzenie, które Wnioskodawca będzie otrzymywać od Spółki z o.o. w zamian za świadczenia z obciążonych udziałów, nie będzie stanowić przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 ani w art. 13 ust. 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca przyjmuje, że wynagrodzenie uzyskane za wykonanie wskazanych wyżej powtarzających się świadczeń niepieniężnych względem Spółki z o.o., powinno zostać zakwalifikowane jako przychody z innych źródeł, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka z o.o. będzie wykorzystywała wskazane wyżej świadczenia niepieniężne na swoje potrzeby - dla realizacji usług względem swoich klientów, na rzecz których będzie również wystawiała fakturę VAT.

Wnioskodawca za świadczone usługi nie będzie ponosić odpowiedzialności względem osób trzecich (klientów Sp. z o.o.), w odniesieniu do których ryzyko gospodarcze będzie ponosiła wyłącznie Spółka z o.o. Natomiast wobec Spółki z o.o., Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność na zasadach ogólnych.

Ponadto, Wnioskodawca będzie wykonywać ciążące na nim zobowiązania korzystając z infrastruktury, narzędzi i materiałów zapewnianych przez Spółkę z o.o., w jej siedzibie oraz w miejscach przez nią wskazanych, jeśli będzie to niezbędne dla wykonania przez Wnioskodawcę ciążących na nim świadczeń. Wnioskodawca nie będzie także angażować zasobów i aktywów prywatnych do wypełnienia świadczeń obciążających ich udziały.

Wspólnik prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, dla realizacji świadczeń, o których mowa w art. 176 k.s.h., nie będzie angażował zasobów i aktywów związanych z tą działalnością. Wnioskodawca, świadczenia niepieniężne, do których zobowiązał się umową Spółki będzie wykonywał w ten sposób, że będzie poświęcał na to swój czas, zdolności, umiejętności. Za jakość i prawidłowość świadczeń niepieniężnych Wspólnika, które Spółka będzie sprzedawać swoim klientom, odpowiada wyłącznie Sp. z o.o.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wobec wskazanego wyżej charakteru i sposobu wykonywania świadczeń niepieniężnych na rzecz Sp. z o.o., nie stanowią one przejawu samodzielnej działalności gospodarczej, a więc nie są objęte zakresem definicji podatnika z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Istota działalności gospodarczej polega na podejmowaniu aktywności we własnym imieniu, na własne ryzyko i w sposób samodzielny, a tych cech brak w odniesieniu do zobowiązań wspólnika Sp. z o.o. Ryzyko gospodarcze w związku z działaniami Wspólnika, którego udziały zostały obciążone obowiązkiem powtarzających się świadczeń, będzie ponosiła wyłącznie Spółka z o.o., a wszelkie usługi wynikające z powtarzających, niepieniężnych świadczeń Wspólnik będzie wykonywał w imieniu i na rzecz Spółki.

Fakt, że świadczenie wymienione w art. 176 k.s.h. nie spełnia warunku określonego w art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie uznania przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie skutkuje jeszcze koniecznością opodatkowania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki, podatkiem VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, stosunki korporacyjne, do których należą porozumienia cywilnoprawne wspólnika ze spółką, ustalone na podstawie art. 176 § 1 KSH, nie spełniają definicji działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT i nie powinny być objęte tym podatkiem.

Przyjęcie przeciwstawnego stanowiska jest sprzeczne z unijną dyrektywą 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a konkretnie z artykułem 10, stanowiącym iż „Warunek [...], przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy”.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym stosunek między Wnioskodawcą a Spółką z o.o. z pewnością spełnia warunek wykonywania czynności w ramach stosunku zbliżonego do stosunku pracy w rozumieniu przywołanej wyżej dyrektywy. Odpowiedzialność za działalność Wspólnika w całości ponosić będzie Spółka z o.o., która też co zostało już wskazane wyżej, udostępni Wspólnikowi swoje aktywa i zasoby umożliwiając w ten sposób spełnienie ciążącego na Wnioskodawcy obowiązku powtarzających się świadczeń, bez konieczności angażowania aktywów i zasobów prywatnych oraz aktywów i zasobów związanych z jednoosobową działalnością gospodarczą. Planowane świadczenia Wnioskodawcy na rzecz Spółki z o.o., Spółka będzie wykorzystywała do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Co za tym idzie, Wnioskodawca w żadnym momencie nie będzie działać w swoim imieniu, ani na swój rachunek, czy ryzyko, a osoby trzecie, względem których dane świadczenia Wspólnika będą wykorzystywane, będą klientami Spółki. Umowa (zamówienie) na realizację usługi oferowanej przez Spółkę będzie zawierana tylko ze Sp. z o.o. Wnioskodawca, na którym ciąży obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie będzie uczestniczył w tym stosunku zobowiązaniowym. Będzie od niego niezależny.

Bez wątpienia przywołana wyżej dyrektywa ma zastosowanie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, a opisany stosunek jest zbliżony do stosunku pracy, co z pewnością zasługuje na uwzględnienie i prowadzi do konkluzji o konieczności uwzględnienia - na gruncie ustawy o VAT - skutków stosunku pracy w odniesieniu do stosunku prawnego łączącego wspólnika ze Sp. z o.o., który powstał na podstawie art. 176 k.s.h. i umowy Sp. z o.o.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca, nie powinien być uznany za osobę, która wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, ergo nie jest również podatnikiem VAT w rozumieniu definicji podanej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, podatku z tytułu wykonywanych świadczeń z art. 176 k.s.h. i umowy Sp. z o.o.

W przypadku nie uwzględnienia powyższej argumentacji przez organ podatkowy, wydaje się zasadne zastosowanie - do opisanego przypadku - art. 113 ust. 1, tj. zwolnienia podmiotowego od sprzedaży, która nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Powtarzające się niepieniężne świadczenia na rzecz Spółki z o.o. zawarte w umowie, nie są wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, tj. literalna wykładnia przepisów wspomnianego artykułu pozwala sądzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę powinny być zwolnione od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wynagrodzenie za świadczenia niepieniężne realizowane przez Wspólnika - na podstawie art. 176 k.s.h. i umowy Spółki - w sytuacji gdy ich wykonywanie dokonywane jest przez Wspólnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą - nie powinno być przez niego fakturowane w ramach tej działalności.

Za powyższym przemawia okoliczność, że stosunek prawny na podstawie którego doszło do zobowiązania Wspólnika do świadczeń niepieniężnych (umowa Spółki i art. 176 k.s.h.) jest odrębnym i niezależnym od działalności gospodarczej.

Wszak do świadczeń niepieniężnych, Wspólnik zobowiązał się wyłącznie umową Spółki i art. 176 k.s.h. Wspólnik (w tym jako prowadzący działalność gospodarczą) nie zawarł ze Spółką jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem byłoby realizowanie usług analogicznych do tych, które odpowiadają rodzajowi i zakresowi świadczeń niepieniężnych.

Obowiązek Wspólnika do wykonywania świadczeń niepieniężnych wynika wyłącznie z umowy Spółki i ma swoje oparcie w art. 176 k.s.h. Z tego powodu, w ocenie Wnioskodawcy, niezasadne byłoby fakturowanie wynagrodzenia z tytułu tych świadczeń z jednoosobowej działalności gospodarczej.

Ponadto, gdyby przyjąć za prawidłowe, że wynagrodzenie za świadczenia niepieniężne - w sytuacji ich wykonywania przez Wspólnika, który prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą - powinno być przez niego obejmowane fakturami VAT wystawianymi z jednoosobowej działalności gospodarczej, to doszłoby do oskładkowania tego wynagrodzenia.

Byłoby to nie do pogodzenia z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w szczególności art. 5, 6 i 11, zgodnie z którymi wynagrodzenie otrzymywane przez Wspólnika z tytułu wykonywania świadczeń niepieniężnych nie stanowią podstawy wymiaru składek społecznych i zdrowotnych (tak ZUS w interpretacjach: z 5 lipca 2018 r. nr WPI/200000/43/710/2018, z 9 lutego 2022 r. nr DI/100000/43/71/2022, z 7 października 2022 r., sygn. DI/100000/43/948/2022 (decyzja nr 557)).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

• nieprawidłowe - w zakresie nieuznania wykonywanych przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz sposobu dokumentowania wykonywanych przez Wspólnika powtarzających się świadczeń niepieniężnych,
• prawidłowe – w zakresie możliwości skorzystania przez Wspólnika ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest wynikiem dostosowania prawodawstwa krajowego do prawodawstwa wspólnotowego – art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Zgodnie z postanowieniami art. 9 ust. 1 Dyrektywy:

Natomiast art. 10 Dyrektywy stanowi, że:

Z powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczna nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, poza spełnieniem warunku zaliczenia przychodu do art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, istotne jest również łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
• wynagrodzenia, oraz
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że uzyskiwane przychody są przychodami, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan wspólnikiem Spółki z o.o. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki z o.o. jest działalność gospodarcza w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (47.91 .Z). Spółka z o.o. figuruje jako czynny podatnik podatku VAT. W Spółce z o.o. jest Pan jednym z dwóch Wspólników i posiada Pan 50 udziałów oraz pełni funkcję Prezesa Zarządu. Udziały Wspólników sp. z o.o. zostały umową Spółki z o.o. - na podstawie art. 176 k.s.h. - obciążone obowiązkiem powtarzających się świadczeń niepieniężnych przez Pana na rzecz Spółki z o.o. polegających na:

a)projektowaniu graficznym oraz obróbce plików projektowych w przygotowaniu do druku lub haftu na potrzeby Spółki w związku ze sprzedażą towarów i usług;

b)obsłudze informatycznej oprogramowania typu (...) (specjalistycznego oprogramowania do profesjonalnego druku);

c)bieżącej konserwacji sprzętów Spółki w tym drukarek i hafciarek, w szczególności polegającej na sprawdzaniu, aktualizowaniu, odnawianiu, czyszczeniu i naprawianiu tychże sprzętów;

d)podejmowaniu czynności faktycznych i prawnych mających na celu pozyskiwanie i utrzymanie klientów na rzecz Spółki, w szczególności polegające na przygotowywaniu ofert, utrzymywaniu bieżących kontaktów z klientami, odbywaniu spotkań i rozmów za pomocą środków porozumiewania się na odległość, prowadzeniu korespondencji, w tym także drogą elektroniczną;

Rodzaj i zakres tych świadczeń jest niezależny od rodzaju i zakresu obowiązków, jakie wynikają z jednoczesnego sprawowania funkcji Członka Zarządu w Spółce z o.o. Zobowiązanie polegające na świadczeniu na rzecz Spółki z o.o. wskazanych świadczeń, zgodnie z umową sp. z o.o. realizowane będzie co miesiąc w wymiarze do 40 godzin miesięcznie. Dokładna ilość i rodzaj świadczeń jakie będą świadczone przez Wspólników ustalana będzie decyzją Zarządu Spółki i wynikać będzie z aktualnego zapotrzebowania Spółki z o. o. Wynagrodzenie za powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki z o.o. będzie wypłacane przez Spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie będzie wykazywało zysku. Wynagrodzenie to nie będzie przewyższać stawek przyjętych w obrocie, natomiast terminy i warunki zapłaty za wykonywanie tych świadczeń określać będzie uchwała Wspólników.

Wynagrodzenie, które będzie Pan otrzymywał za wykonywanie na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych nie będzie stanowić dla Pana przychodu wymienionego w art. 12 ust. 1-6 bądź art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, która w przeważającym zakresie dotyczy wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, środków transportu wodnego oraz pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych. Czynności wynikające z umowy spółki nie wchodzą w zakres wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej. Nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie Pan uznany za podatnika podatku VAT i ww. czynności będą stanowiły odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (pytania oznaczone we wniosku nr 1-2).

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

Ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy mamy do czynienia w sytuacji, w której dana czynność/zachowanie/zdarzenie posiada następujące cechy:

• stanowi świadczenie dające się wyodrębnić spośród innych czynności dokonywanych przez dany podmiot;
• świadczenie to może mieć charakter czynny lub bierny ‒ tj. może polegać zarówno na podejmowaniu danych czynności/działań jak również na powstrzymywaniu/zaniechaniu tych czynności/działań czy też ich tolerowaniu.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone.

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Niewątpliwie w niniejszej sprawie Pana świadczenia niepieniężne wykonywane zgodnie z umową Spółki na podstawie art. 176 KSH - mają charakter odpłatny. W przypadku świadczenia przez Pana na podstawie umowy Spółki odpłatnie usług na rzecz Spółki mamy do czynienia ze świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść, tj. Spółka. Pan natomiast w zamian za wykonane świadczenie niepieniężne będzie otrzymywać od Spółki określone wynagrodzenie.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że możliwość stosowania cyt. wcześniej art. 15 ust. 3 ustawy i tym samym możliwość wyłączenia z grona podatników osoby fizycznej będącej Wspólnikiem Spółki wymaga łącznego spełnienia wszystkich wymienionych w przepisie kryteriów, w tym zaliczenia przychodów z tytułu wykonania tych czynności do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w art. 12 pkt 1-6 tejże ustawy.

W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan, że wynagrodzenie, które Pan otrzyma od Spółki za wykonywanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych, nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie będzie stanowiło przychodu, o którym mowa w przepisach art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd też niespełnienie warunku w zakresie uznania przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych przez Pana czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż w okolicznościach niniejszej sprawy czynności wykonywane odpłatnie przez Pana na rzecz Spółki uznać należy za czynności wykonywane przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w ramach Pana działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Skoro nie jest spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 ustawy pozwalający wyłączyć Pana z grona podatników podatku VAT, to analiza pozostałych warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy jest bezprzedmiotowa.

W związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Pana stanowisko w zakresie objętym pytań oznaczonych we wniosku nr 1-2 uznaję za nieprawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również tego, czy będzie Pan mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego uregulowanego w art. 113 ust. 1 o podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jak wynika z art. 113 ust. 13 ustawy:

Jak już zostało wyżej wskazane, podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że od 14 lipca 2023 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w przeważającym zakresie dotyczącym wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, środków transportu wodnego oraz pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych. Nie jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z Pana wskazaniem, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej nie dokonuje Pan dostawy towarów bądź nie świadczy usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, ponadto realizowane przez Pana świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki nie będą czynnościami, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wcześniej wskazano wykonywanie przez Pana świadczeń niepieniężnych wypełnia definicję działalności gospodarczej, a Pan z tytułu ich świadczenia występować będzie w charakterze podatnika podatku VAT.

Odnosząc się zatem do możliwości korzystania przez Pana ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wskazać należy, że w sytuacji, gdy w ramach prowadzonej od lipca 2023 r. działalności gospodarczej dodatkowo rozpocznie Pan wykonywanie na rzecz Spółki czynności opisanych we wniosku i nie będą to jakiekolwiek czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, to może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy, dopóki wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Zaznaczyć należy, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym przekroczy kwotę 200 000 zł – stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy – zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia straci Pan również, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W konsekwencji Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, uznaję za prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również tego, jakim dokumentem powinien Pan dokumentować wykonywanie powtarzających się świadczeń niepieniężnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Przechodząc do kwestii dokumentowania świadczeń wykonywanych przez Pana na rzecz Spółki wskazać na wstępie należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie przewidują sytuacji dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT dokumentem innym niż faktura.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym podatnicy zwolnieni z podatku VAT muszą wystawiać faktury tylko na żądanie nabywcy towaru lub usługi, a podatnik dokumentujący czynności zwolnione podlega pod przepisy ustawy o podatku od towarów i usług (dotyczących faktur), a nie pod przepisy Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 2 pkt 31 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy:

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:

Z kolei art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) stanowi, że:

Z powyższych przepisów wynika, że przedsiębiorcy zwolnieni z VAT (przedmiotowo lub podmiotowo) nie muszą potwierdzać każdej sprzedaży na rzecz innego przedsiębiorcy lub osoby prywatnej dokumentem sprzedaży. Obowiązani są oni wystawić dokument tylko wtedy, gdy klient sobie tego wyraźnie zażyczy. Jednakże w takiej sytuacji dokumentem tym powinna być faktura, a nie rachunek.

Przepis art. 106e ust. 1 ustawy zawiera katalog obligatoryjnych danych, które powinna zawierać faktura.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy:

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 3 ustawy:

Należy tu wskazać, że § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2021 poz. 1979) określa przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług oraz zakres tych danych.

Stosownie do § 3 pkt 3 ww. rozporządzenia:

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika, natomiast faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego.

W Pana przypadku powtarzające się świadczenia niepieniężne, które będzie Pan wykonywał na rzecz Spółki, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Z tytułu wykonywanych odpłatnie na rzecz Spółki świadczeń niepieniężnych będzie Pan podatnikiem podatku VAT. Tak więc skoro będzie Pan podatnikiem podatku VAT i dokona czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, to będzie Pan zobowiązany do udokumentowania świadczonej usługi poprzez wystawienie na rzecz Spółki faktury, w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie, jak wykazano powyżej, wykonując na rzecz Spółki powtarzające się świadczenia niepieniężne będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 9 ustawy.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że podatnik w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy ma obowiązek wystawienia - na żądanie nabywcy - faktury na podstawie art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, zawierającej dane zgodne § 3 pkt 1-3 ww. cytowanego rozporządzenia.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług obowiązują również wtedy, gdy podatnik dobrowolnie (bez żądania nabywcy) zdecyduje się wystawić taką fakturę. Przepisy nie nakładają obowiązku oznaczania wystawianego dokumentu nazwą faktura, dokument ten musi jednak zawierać dane wymagane (tutaj rozporządzeniem) dla faktury, wtedy też będzie uznawany za fakturę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, i to niezależnie od tego, czy zostanie nazwany „rachunkiem”, czy fakturą. Tytuł zamieszczony na dokumencie nie jest obowiązkowym elementem faktury, dlatego faktura będzie prawidłowa, jeśli w jej tytule znajdzie się nazwa „faktura”, „rachunek” czy też dowolny inny tytuł, bądź nie będzie go w ogóle, jednakże wyłącznie wtedy, gdy zawiera wszystkie elementy wymagane dla faktury.

W myśl obecnie obowiązujących przepisów wskazanym jednak byłoby nazywanie wystawianych dokumentów fakturami.

Tym samym w sytuacji, gdy będzie Pan korzystał ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, to wyłącznie na żądanie Spółki będzie Pan miał obowiązek wystawienia w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej faktury dokumentującej wykonywane przez siebie czynności z podaniem przepisu ustawy, tj. art. 113 ust. 1, na podstawie którego stosuje zwolnienie od podatku.

Oceniając stanowisko w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku nr 4 uznaję je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tym samym przyjąłem jako element opisu zdarzenia przyszłego Pana jednoznaczne wskazanie, że otrzymywane od Spółki wynagrodzenie nie będzie stanowić przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1-6 ustawy i w art. 13 ust. 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).