Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4017.6.2023.2.SH

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym powyżej stanie faktycznym, czyli w związku ze skorzystaniem z uprawnienia na mocy art. 82 ust. 3 ustawy o KAS i skorygowaniu deklaracji za styczeń - kwiecień 2016 r., w związku z obowiązkiem uiszczenia kwoty zaległości podatkowych Spółka powinna od tych zaległości naliczyć i zapłacić odsetki według stawki podstawowej, wskazanej w art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie przepisów Ordynacji podatkowej jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2023 roku za pośrednictwem operatora Poczty Polskiej, wpłynął Państwa wniosek z 24 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym, czyli w związku ze skorzystaniem z uprawnienia na mocy art. 82 ust. 3 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej i skorygowaniu deklaracji za styczeń - kwiecień 2016 r., w związku z obowiązkiem uiszczenia kwoty zaległości podatkowych Spółka powinna od tych zaległości naliczyć i zapłacić odsetki według stawki podstawowej, wskazanej w art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 października 2023 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy ePUAP).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W stosunku do Wnioskodawcy została wszczęta i przeprowadzona kontrola celno-skarbowa w zakresie podatku od towarów i usług, między innymi za styczeń - czerwiec 2016 r. Po otrzymaniu wyniku kontroli celno-skarbowej, Spółka na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 615 ze zm., dalej jako: „ustawa o KAS”) dokonała skorygowania deklaracji podatkowych za okres od stycznia do kwietnia 2016 r. (w zakresie rozliczeń za maj i czerwiec 2016 r. rozliczenia nie zostały zakwestionowane), wpłacając zaległość podatkową w podatku od towarów i usług wraz z należnymi odsetkami według podwyższonej stawki w wysokości 150% stawki odsetek za zwłokę, w oparciu o art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej. Korekty deklaracji zostały zaakceptowane przez Naczelnika (…) Celno-Skarbowego (…) i tym samym kontrola celno-skarbowa się zakończyła. Obecnie, analizując przepisy dotyczące wysokości odsetek, Spółka powzięła wątpliwość, czy prawidłowo obliczyła i zapłaciła należne od zaległości podatkowych za okres od stycznia do kwietnia 2016 r. odsetki według stawki w wysokości 150% stawki odsetek za zwłokę.

Pytanie

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym przepis art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2017 r. nie znajdzie zastosowania, w związku z czym należne odsetki jakie powinna uiścić Spółka winny być wyliczone według stawki podstawowej, wskazanej w art. 56 §1 Ordynacji podatkowej.

Jak stanowi art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej, stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym, że stawka ta nie może być niższa niż 8% . Stawka odsetek podstawowa może zostać obniżona (do 50%) jak i zwiększona do 150%.

Jak wynika z art. 56b Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.) podwyższoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 150% stawki odsetek za zwłokę stosuje się do zaległości w podatku od towarów i usług oraz w podatku akcyzowym w przypadku:

1) zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku ujawnionych przez organ podatkowy w toku kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego,

2) korekty deklaracji:

a) złożonej po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a w przypadkach, gdy nie stosuje się zawiadomienia - po zakończeniu kontroli podatkowej

b) dokonanej w wyniku czynności sprawdzających

-jeżeli kwota zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku przekracza 25% kwoty należnej i jest wyższa niż pięciokrotna wysokość minimalnego wynagrodzenia w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (t.j. Dz.U. Nr 200, poz. 1679, z późn. zm.), obowiązującego w dniu następującym po dniu upływu terminu płatności zobowiązania lub terminu zwrotu;

3) ujawnienia przez organ podatkowy w toku czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego niezłożenia deklaracji, mimo ciążącego obowiązku oraz braku zapłaty podatku.

Obecnie ten przepis na mocy nowelizacji, która weszła w życie 1 marca 2017 r., brzmi nieco inaczej; otóż podwyższoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 150% stawki odsetek za zwłokę stosuje się do zaległości w podatku od towarów i usług oraz w podatku akcyzowym w przypadku:

1) zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku ujawnionych przez organ podatkowy w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego,

2) korekty deklaracji:

a) złożonej po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a w przypadkach, gdy nie stosuje się zawiadomienia - po zakończeniu kontroli podatkowej,

b) dokonanej w wyniku czynności sprawdzających,

c) złożonej po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej

-jeżeli kwota zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku przekracza 25% kwoty należnej i jest wyższa niż pięciokrotna wysokość minimalnego wynagrodzenia w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2020 r. poz. 2207), obowiązującego w dniu następującym po dniu upływu terminu płatności zobowiązania lub terminu zwrotu;

3) ujawnienia przez organ podatkowy w toku czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego niezłożenia deklaracji, mimo ciążącego obowiązku oraz braku zapłaty podatku.

Z powyższego wynika, że pierwotne brzmienie przywołanego przepisu nie dotyczyło sytuacji zapłaty zaległości podatkowej w związku z ujawnieniem przez organ podatkowy nieprawidłowości w toku kontroli celno-skarbowej. Taki zapis pojawił się dopiero z dniem 1 marca 2017 r., na mocy art. 38 pkt. 22 lit. b ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 poz. 1948 z późn. zm.), którą to regulacją dokonano nowelizacji art. 56b Ordynacji podatkowej, poprzez objęcie podwyższoną stawką odsetek także powstania zaległości podatkowej w przypadku ujawnienia nieprawidłowości w rozliczaniu m.in. w podatku od towarów i usług także w toku kontroli celno-skarbowej, z uwagi na wprowadzenie ustawy o KAS. Przy czym, co bardzo istotne, ustawodawca nie wprowadził dla tej regulacji przepisów przejściowych.

Zmiany, jakie zostały dokonane w treści art. 56b Ordynacji podatkowej, są więc konsekwencją powołania nowych organów do kontroli (urzędów celno-skarbowych); skoro już wcześniej obowiązywały regulacje dotyczące ustalania podwyższonych odsetek m.in. w sytuacji zaniżenia zobowiązania podatkowego w związku z ujawnieniem nieprawidłowości w toku kontroli podatkowej, to analogiczne regulacje musiały się znaleźć w nowej rzeczywistości prawnej, tj. zaniżeniu zobowiązania podatkowego/powstania zaległości podatkowej wynikającej z ujawnienia nieprawidłowości w toku kontroli celno-skarbowej.

Tym samym, stosowanie podwyższonej stawki odsetek od zaległości podatkowej w przypadku dokonania korekty po otrzymaniu wyniku kontroli celno-skarbowej nie może dotyczyć zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług oraz w podatku akcyzowym powstałych za okresy rozliczeniowe sprzed wejścia w życie tej regulacji. Należy wskazać, i co do tego nie ma wątpliwości, że przepis dotyczący wysokości należnych odsetek jest przepisem prawa materialnego. Skoro tak, to normy te należy stosować z uwzględnieniem wypracowanych i powszechne respektowanych reguł prawa intertemporalnego. Taką ogólną regułą tego prawa jest zasada lex retro non agit, która oznacza zakaz wstecznego działania nowej ustawy/jej przepisów o charakterze materialnym, do zdarzeń, które miały miejsce przed datą wejścia w życie nowej ustawy (por. wyrok NSA z 4 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 636/07).

Wykładnia uprawniająca do zastosowania art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej, obowiązująca od 1 marca 2017 r. do zaległości podatkowych powstałych za okres styczeń - kwiecień 2016 r. (nawet jeśli zaległości te zostały ujawnione po dacie marca 2017 r.) nie jest do pogodzenia z zasadą państwa prawnego wyrażoną w art. 2 Konstytucji RP. Z zasady tej wywiedzione zostało wiele podstawowych zasad konstytucyjnych w tym zasada zaufania jednostki do Państwa. Wykładnia tego przepisu była wielokrotnie przedmiotem orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego. W wyroku z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. akt K 52/16 wskazano, że zasada zaufania jednostki do Państwa i stanowionego przez nie prawa jest jedną z podstawowych reguł wynikających z konstytucyjnej klauzuli państwa prawnego (zob. wyroki TK z: 20 grudnia 1999 r., sygn. akt K 4/99, OTK ZU nr 7/1999, poz. 165; 14 czerwca 2000 r., sygn. akt P 3/00, OTK ZU nr 5/2000, poz. 138; 19 listopada 2008 r., sygn. akt Kp 2/08, OTK ZU nr 9/A/2008, poz. 157; 28 czerwca 2017 r., sygn. akt P 63/14, OTK ZU A/2017, poz. 55). Zasada ta ma własną treść normatywną, dekodowaną w bogatym orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, a jednocześnie stanowi podstawę obowiązywania innych zasad konstytucyjnych, w szczególności zasady prawidłowej (poprawnej, przyzwoitej) legislacji, zasady ochrony interesów w toku, zakazu tworzenia uprawnień pozornych, nakazu zachowania odpowiedniej vacatio legis czy zasady lex retro non agit.

W związku z tym, odnosząc się do zasady lex retro non agit wskazać należy, że nie do przyjęcia jest taka wykładania tego przepisu, która umożliwia zastosowanie art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej do zaległości podatkowych ujawnionych w toku kontroli celno-skarbowej, które to zaległości dotyczyły okresu styczeń - kwiecień 2016 r. (czyli okresów sprzed 1 marca 2017 r.). Dodać należy, że wyłączenie od stosowania tej zasady możliwe byłoby jedynie, gdyby zastosowanie wstecznej mocy obowiązywania przepisu miało na celu poprawę sytuacji jednostek. W przedstawionym stanie faktycznym bezsprzeczny jest brak możliwości stosowania przepisu art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej do zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do kwietnia 2016 r., nawet jeśli te zaległości powstały w wyniku kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej już po dacie 1 marca 2017 r.

Potwierdza to orzecznictwo sądowo - administracyjne. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 636/07 „w sytuacji, gdy ustawodawca dokonując zmiany przepisów o charakterze materialnoprawnym nie zamieszcza przepisów przejściowych, zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym w czasie, w którym powstały zdarzenia kształtujące określone stosunki prawne”.

Odnosząc to do tak rozumianej kwestii intertemporalnej wskazać należy, że przedstawiony w niniejszym wniosku stan faktyczny dotyczy okresów od stycznia do kwietnia 2016 r. oraz przeprowadzonej za te okresy kontroli celno-skarbowej. Przytoczony przepis prawa materialnego, tj. art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej w aktualnym brzmieniu wszedł w życie z dniem 1 marca 2017 r., skutkiem czego zgodnie z przedstawionym orzeczeniem powinny być stosowane przepisy dotyczące wysokości odsetek w brzmieniu obowiązującym za okresy rozliczeniowe za jakie zostały ujawnione nieprawidłowości (styczeń - kwiecień 2016 r.). Oznacza to, że w przypadku ujawnienia zaległości podatkowej w wyniku przeprowadzonej kontroli celno-skarbowej w sytuacji opisanej w stanie faktycznym zasadne jest naliczenie odsetek w wysokości podstawowej, określonej w art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej.

Inne rozumienie tego przepisu oznaczałoby, że w związku z brakiem przepisów intertemporalnych wykładnia art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej, uprawniająca do naliczenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych powstałych przed dniem 1 marca 2017 r., (w związku z korektą deklaracji podatkowych w związku z ujawnieniem nieprawidłowości przez organ celno-skarbowy) według stawki podwyższonej stanowiłaby naruszenie zasady niedziałania prawa wstecz, która oznacza zakaz wstecznego działania nowej ustawy dotyczącej prawa materialnego, co do stanów faktycznych powstałych przed datą wejścia w życie nowej ustawy.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Spółki może być także pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 3 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Bk 43/21, który dotyczył sytuacji podatniczki za okresy rozliczeniowe 2016 r. Sąd wskazał, że „przepis ustawy Ordynacja podatkowa, dotyczący podwyższonych odsetek za zwłokę w wysokości 150% stawki odsetek, dotyczy zaległości w podatku od towarów i usług począwszy od 2016 r. w przypadku ujawnienia przez organ podatkowy w toku czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego niezłożenia deklaracji, mimo ciążącego na podatniku obowiązku”.

Warto również przywołać odpowiedź na interpelację poselską z dnia 23 marca 2017 r. sygn. SP5.054.4.2017, która dotyczyła stosowania art. 56b w stanie prawnym od 1 stycznia 2016 r. do 1 marca 2017. Wskazano w niej, że „Wobec braku przepisów przejściowych dotyczących zakresu stosowania art. 56b Ordynacji podatkowej, nie ma żadnych podstaw do stosowania podwyższonej stawki odsetek do zaległości powstałych przed dniem 1 stycznia 2016 r. Odpowiadając na pytanie pierwsze zawarte w interpelacji należy stwierdzić, że przyjęcie wykładni pozwalającej na stosowanie podwyższonej stawki odsetek za zwłokę do zaległości podatkowych powstałych przed dniem 1 stycznia 2016 r. nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach. Taka wykładnia jest nie do pogodzenia z zasadą państwa prawa. Podkreślenia wymaga, że przepisy o odsetkach za zwłokę są przepisami prawa materialnego. Ogólną regułą prawa intertemporalnego jest zasada niedziałania prawa wstecz, która oznacza zakaz wstecznego działania przepisów nowej ustawy dotyczącej prawa materialnego, co do stanów faktycznych powstałych przed datą wejścia w życie nowej ustawy”. Z odpowiedzi udzielonej przez Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów Pawła Gruzę wynika, że podwyższone odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych, nie mogą być stosowane do okresów sprzed 1 stycznia 2016 r. Na zasadzie analogii wskazać więc należy, że brak jest też przesłanek do stosowania art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej do zaległości podatkowych powstałych za okresy rozliczeniowe sprzed 1 marca 2017 r, a które to nieprawidłowości zostały ujawnione w toku kontroli celno-skarbowej, gdyż przepis, na mocy którego można stosować podwyższone odsetki w przypadku ujawnienia nieprawidłowości w toku kontroli celno-skarbowej obowiązuje dopiero od 1 marca 2017 r. Wcześniej przepis art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej dotyczył jedynie sytuacji, gdy nieprawidłowości w rozliczeniach były ujawnione w toku kontroli podatkowej i postępowania podatkowego; zauważyć należy że kontrola celno-skarbowa nie została wymieniona w przepisie art. 56b pkt 1 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do końca lutego 2017 r.

Podsumowując, wskazany przepis art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej wszedł w życie z dniem 1 marca 2017 r., a zaległość podatkowa powstała w wyniku przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej dotyczy okresów rozliczeniowych styczeń - kwiecień 2016 r. Zgodnie z zasadą demokratycznego państwa prawnego wyrażoną w art. 2 Konstytucji RP przepisy nakładające na podatników obowiązki nie mogą obowiązywać z mocą wsteczną, skutkiem czego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego nie znajdzie zastosowania art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 82 ust. 3 ustawy o KAS. Zdaniem Spółki, w opisanej we wniosku sytuacji, winna ona naliczyć i zapłacić odsetki według stawki 100% a nie 150%.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że zaprezentowane wyżej stanowisko Wnioskodawcy w kontekście przedstawionego stanu faktycznego i zadanego pytania jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. 2023 r. poz. 2383, dalej: „Ordynacja podatkowa”),

stawka odsetek za zwłokę jest równa sumie 200% podstawowej stopy oprocentowania kredytu lombardowego, ustalanej zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim, i 2%, z tym że stawka ta nie może być niższa niż 8%.

Z dniem 1 marca 2017 r., na mocy art. 38 pkt. 22 lit. b ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz.U. z 2016 poz. 1948 ze. zm.), dokonano nowelizacji art. 56b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”).

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. art. 56b Ordynacji podatkowej,

podwyższoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 150% stawki odsetek za zwłokę stosuje się do zaległości w podatku od towarów i usług oraz w podatku akcyzowym w przypadku:

1) zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku ujawnionych przez organ podatkowy w toku kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego,

2) korekty deklaracji:

a) złożonej po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a w przypadkach, gdy nie stosuje się zawiadomienia - po zakończeniu kontroli podatkowej

b) dokonanej w wyniku czynności sprawdzających

Natomiast na mocy ustawy nowelizującej, która weszła w życie 1 marca 2017 r., art. 56b Ordynacji podatkowej, brzmi następująco:

podwyższoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 150% stawki odsetek za zwłokę stosuje się do zaległości w podatku od towarów i usług oraz w podatku akcyzowym w przypadku:

2) korekty deklaracji:

a) złożonej po doręczeniu zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, a w przypadkach, gdy nie stosuje się zawiadomienia - po zakończeniu kontroli podatkowej,

b) dokonanej w wyniku czynności sprawdzających,

c) złożonej po doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej

- jeżeli kwota zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku przekracza 25% kwoty należnej i jest wyższa niż pięciokrotna wysokość minimalnego wynagrodzenia w rozumieniu ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz.U. z 2020 r. poz. 2207), obowiązującego w dniu następującym po dniu upływu terminu płatności zobowiązania lub terminu zwrotu;

Jak wynika z cyt. wyżej przepisu w brzmieniu do 31 grudnia 2016 r. podwyższoną stawkę za zaległości podatkowe stosuje się do zaległości w podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, w przypadku:

- ujawnienia przez organ podatkowy w toku czynności sprawdzających kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego niezłożenia deklaracji, mimo ciążącego obowiązku oraz braku zapłaty podatku,

- złożenia korekty deklaracji po doręczeniu zawiadomienia o wszczęciu kontroli podatkowej, a kiedy nie stosuje się zawiadomienia po zakończeniu kontroli a także dokonanej w wyniku czynności sprawdzających,

- zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu ujawnionych w toku kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego.

Natomiast w brzmieniu przepisu obowiązującym od 1 marca 2017 r., podwyższoną stawkę za zaległości podatkowe stosuje się do zaległości w podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w przypadku zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku ujawnionych przez organ podatkowy w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego.

Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym powyżej stanie faktycznym, czyli w związku ze skorzystaniem z uprawnienia na mocy art. 82 ust. 3 ustawy o KAS i skorygowaniu deklaracji za styczeń - kwiecień 2016 r., w związku z obowiązkiem uiszczenia kwoty zaległości podatkowych Spółka powinna od tych zaległości naliczyć i zapłacić odsetki według stawki podstawowej, wskazanej w art. 56 §1 Ordynacji podatkowej.

Z wniosku wynika, że w stosunku do Wnioskodawcy została wszczęta i przeprowadzona kontrola celno-skarbowa w zakresie podatku od towarów i usług, między innymi za styczeń - czerwiec 2016 r. Po otrzymaniu wyniku kontroli celno-skarbowej, Spółka dokonała skorygowania deklaracji podatkowych za okres od stycznia do kwietnia 2016 r. (w zakresie rozliczeń za maj i czerwiec 2016 r. rozliczenia nie zostały zakwestionowane), wpłacając zaległość podatkową w podatku od towarów i usług wraz z należnymi odsetkami według podwyższonej stawki, na podstawie art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej. Korekty deklaracji zostały zaakceptowane przez Naczelnika (…) Urzędu Celno-Skarbowego (…) i tym samym kontrola celno-skarbowa się zakończyła.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że z przepisu art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej jednoznacznie wynika, że podwyższoną stawkę odsetek za zwłokę w wysokości 150% stawki odsetek za zwłokę stosuje się do zaległości w podatku od towarów i usług oraz w podatku akcyzowym w przypadku zaniżenia zobowiązania podatkowego, zawyżenia kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku ujawnionych przez organ podatkowy w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego.

Z literalnego brzmienia tego przepisu nie wynika natomiast w żaden sposób, że stosowanie podwyższonej stawki odsetek za zwłokę uzależnione jest od okresu rozliczeniowego za jaki prowadzona była kontrola podatkowa, kontrola celno-skarbowa lub postępowanie podatkowe.

Wprowadzenie do przedmiotowego przepisu regulacji, że obowiązek stosowania podwyższonych odsetek dotyczy również nieprawidłowości ujawnionych w toku kontroli celno-skarbowej w żaden sposób nie spowodowało, że przepis ten należy stosować bądź nie w zależności od okresu rozliczeniowego jaki był objęty tymi czynnościami.

Podsumowując, w analizowanej sprawie nieprawidłowości zostały zgodnie z art. 56b pkt 1 Ordynacji podatkowej ujawnione w trakcie kontroli celno-skarbowej. Zaległości podatkowe dotyczyły okresów od stycznia do kwietnia 2016 r. czyli okresów, w których obowiązywał art. 56b Ordynacji podatkowej, przewidujący stosowanie podwyższonej stawki odsetek za zwłokę w wysokości 150% podstawowej. Wobec powyższego w analizowanej sprawie prawidłowo obliczyliście Państwo i zapłacił należne odsetki od zaległości podatkowych dotyczących okresów od stycznia do kwietnia 2016 r., według podwyższonej stawki odsetek za zwłokę w wysokości 150%.

Zatem Spółka, w opisanej we wniosku sytuacji, zobowiązana jest naliczyć i zapłacić odsetki wg stawki podwyższonej, tj. 150%, wskazanej w art. 56b pkt 1 ww. ustawy.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się natomiast do wyrażonego we wniosku stanowiska Spółki wywodzonego z zasady określonej w art. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), należy zauważyć, że w toku postępowania interpretacyjnego organy podatkowe nie są władne do dokonywania kontroli zgodności unormowań polskiego prawa podatkowego z postanowieniami ww. aktu prawnego. Wydawane przez Organ interpretacje indywidualne nie mają charakteru aktu normatywnego, a jedynie przedstawiają pogląd Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na interpretowane zagadnienie podatkowe.

Odnosząc się natomiast do powołanej we wniosku odpowiedzi na interpelację poselską z 23 marca 2017 r. SP5.054.4.2017 należy wskazać, że nie ma ona zastosowania w analizowanej sprawie. Wyjaśnienia w niej zawarte dotyczą możliwości stosowania podwyższonej stawki odsetek do 150% do zaległości podatkowych powstałych przed 1 stycznia 2016 r.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383).

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4017.6.2023.2.SH