Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.677.2023.1.MST

Możliwość wspólnego rozliczenia z małżonką przychodów pochodzących z najmu.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 17 września br., który dotyczymożliwości wspólnego rozliczenia z małżonką. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wspólnie z żoną nabył nieruchomość zabudowaną kilkukondygnacyjnym podpiwniczonym budynkiem („Budynek”) oraz budynkami garaży („Garaże”). Nieruchomość jest objęta jedną księgą wieczystą i obejmuje jedną działkę ewidencyjną. Nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego, a w małżeństwie panuje ustrój wspólności majątkowej.

Żona Wnioskodawcy wykorzystuje i będzie wykorzystywać w przyszłości Budynek na potrzeby działalności gospodarczej, tj. został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Żona Wnioskodawcy dokonuje odpisów amortyzacyjnych od Budynku, ponieważ został on zaklasyfikowany do rodzaju 103 KŚT – Budynki niemieszkalne handlowo-usługowe (taka klasyfikacja została potwierdzona w interpretacji statystycznej Głównego Urzędu Statystycznego, zaś prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych interpretacją podatkową 16 lutego 2023 r. o sygn.: (...)).

Żona Wnioskodawcy prowadzi własną kancelarię adwokacką oraz rozszerzyła PKD o kod PKD 68.20.Z – Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi w związku z wynajmem pomieszczeń w Budynku. Żona Wnioskodawcy prowadzi w Budynku własną działalność gospodarczą, a także wynajmuje pomieszczenia na potrzeby mieszkalne (I piętro Budynku) oraz inne lokale na parterze i I piętrze na potrzeby podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W Budynku nie wyodrębniono odrębnej własności lokali.

Obok Budynku, na działce będącej przedmiotem współwłasności małżeńskiej znajdują się budynki Garaży. Przedmiotowych Budynków żona Wnioskodawcy nie wykorzystuje, ani nie planuje wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. nie wprowadziła ani nie planuje ich wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Garaże te są wynajmowane i mogą być wynajmowane w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz innych podmiotów (aktualnie osoby fizyczne). Stroną umowy z nabywcami jest Wnioskodawca – dysponuje on zgodą do zawarcia umowy dotyczącej majątku wspólnego. Jednocześnie Wnioskodawca zajmuje się rozliczeniami z najemcami w odniesieniu do przedmiotowych Garaży oraz kwestiami koniecznymi z wynajmem na ich rzecz (takimi jak kontakty z najemcami, pobieranie opłat, organizacja ewentualnych napraw lub konserwacji Garaży).

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

•nie złożył z żoną oświadczenia o opodatkowaniu całości przychodów z najmu prywatnego Garaży przez siebie samego,

•Wnioskodawca oraz jego żona mają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

•żona Wnioskodawcy opodatkowuje przychody z działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach ogólnych, tj. według tzw. skali podatkowej,

•Wnioskodawca i jego żona osiągają aktualnie następujące przychody opodatkowane według skali, inne niż wskazane we wniosku:

‒Wnioskodawca – przychody z tytułu umowy o pracę,

‒żona – przychody z działalności gospodarczej, może również osiągać przychody z tytułu umów zlecenia (jednostkowe, np. w razie przeprowadzenia wykładu lub szkolenia).

•Wnioskodawca ani jego żona nie stosują przepisów art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawy o PIT”), ani nie rozliczają się na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy – rozliczenie najmu prywatnego Garaży), ani też nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

•Wnioskodawca chce się rozliczyć wspólnie z żoną za rok podatkowy 2023, a także w przyszłości za kolejne lata podatkowe. Żona Wnioskodawcy może osiągać stratę z działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć się wspólnie z żoną na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć się wspólnie z żoną na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT, małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

1)przez cały rok podatkowy albo

2)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego

‒mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Jednocześnie, w art. 6 ust. 3 ustawy o PIT (powinno być: w art. 6 ust. 8 tej ustawy – przyp. organu) wskazano sytuacje, w których łączne opodatkowanie pomiędzy małżonkami nie znajdzie zastosowania, tj. sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

‒w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanych podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym.

Art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym odwołuje się zatem do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, tj. o przychodach z wynajmu, podnajmu, dzierżawy.

Innymi słowy, przepisy ustawy o PIT zabraniają wspólnego rozliczenia małżonków w sytuacji, w której jeden z nich rozlicza się na zasadach przewidzianych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, za wyjątkiem sytuacji, kiedy dotyczy to rozliczenia na zasadach art. 6 ust. 1a tej ustawy, tj. zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów z tzw. najmu prywatnego. Innymi słowy, w tej sytuacji następuje powrót do reguły ogólnej, zgodnie z którą dopuszczalne jest skorzystanie z instytucji wspólnego opodatkowania małżonków przewidzianej w art. 6 ust. 2 ustawy o PIT.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że osiągane przychody z najmu prywatnego Garaży będą opodatkowane na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wybór ryczałtu nie pozbawia jednak Wnioskodawcy i jego żony prawa do wspólnego rozliczenia ze względu na brzmienie przepisów.

Ponadto, nawet w przypadku osiągnięcia straty podatkowej z działalności gospodarczej okoliczność ta nie wyklucza skorzystania z instytucji wspólnego opodatkowania pomiędzy małżonkami. Z art. 6 ust. 3 ustawy o PIT wynika bowiem, że zasady dotyczące wspólnego opodatkowania małżonków stosuje się również w sytuacji, w której jeden z małżonków nie osiągnął przychodów lub osiągnął je w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Ponadto, przesłanki wykluczające prawo wspólnego opodatkowania małżonków są enumeratywnie wymienione w art. 6 ust. 8 ustawy o PIT. Wśród wymienionych tam sytuacji brak jest osiągnięcia przez jednego ze współmałżonków straty podatkowej. Oczywiście, brak jest możliwości rozliczenia straty podatkowej jednego małżonka z dochodami drugiego z nich, jednak fakt ten nie wyklucza możliwości skorzystania z instytucji wspólnego rozliczenia z małżonkiem. W takiej sytuacji dochód żony Wnioskodawcy przyjęty do wyliczenia stawki podatkowej będzie wynosił po prostu „0” (tj. strata żony nie będzie obniżała dochodu Wnioskodawcy, a będzie mogła zostać rozliczona jedynie z jej dochodami z działalności gospodarczej w kolejnych latach).

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że otrzymał już interpretację podatkową na gruncie analogicznego stanu faktycznego (interpretacja z 28 września 2022 r., sygn.: 0114- KDIP3-2.4011.690.2022.2.MT) dotyczącą analizowanego zagadnienia (tj. czy będzie mógł rozliczyć się wspólnie z żoną w sytuacji opodatkowania Garaży zryczałtowanym podatkiem dochodowym w ramach najmu prywatnego), jednak w ww. wniosku o wydanie interpretacji wskazano, że planowane jest złożenie oświadczenia, zgodnie z którym całość przychodów z tytułu najmu Garaży będzie opodatkowana przez Wnioskodawcę. W analizowanym roku podatkowym (2023) Wnioskodawca uchybił jednak terminowi do złożenia oświadczenia, więc przychody z tytułu najmu Garaży są opodatkowane przez obojga małżonków proporcjonalnie do udziałów w prawie własności. Okoliczność ta, zdaniem Wnioskodawcy, nie wpływa jednak na możliwość wspólnego rozliczenia małżonków – jak wyżej wskazano, opodatkowanie najmu prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nie stoi w sprzeczności ze wspólnym rozliczeniem z małżonkiem. W związku z tym zasadne jest wydanie analogicznej interpretacji potwierdzającej prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy. 

Podsumowując, Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć się wspólnie z żoną na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

W myśl art. 6 ust. 2 ww. ustawy:

Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

1)przez cały rok podatkowy albo

2)od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego

‒mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 3 ustawy:

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Jak wynika z kolei z art. 6 ust. 8 tej ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

‒w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wobec powyższego, w świetle ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

•są polskimi rezydentami podatkowymi,

•pozostają w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej:

-przez cały rok podatkowy albo

-od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego (w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego),

•nie stosują przepisów o 19% podatku liniowym lub przepisów ustawy o ryczałcie(z wyjątkiem najmu prywatnego) w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,

•nie podlegają opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Jak wynika z opisu sprawy, wynajmuje Pan – w ramach najmu prywatnego – garaże objęte obowiązującą pomiędzy Panem i małżonką wspólnością majątkową. Osiąga Pan ponadto przychody z tytułu umowy o pracę opodatkowane na zasadach ogólnych, natomiast Pana żona przychody z działalności gospodarczej i ew. z tytułu umów zlecenia. Powziął Pan wątpliwości co do możliwości wspólnego rozliczenia się z małżonką z dochodów osiąganych przez Państwa w roku 2023 i latach następnych.

W zaprezentowanych we wniosku okolicznościach spełnia Pan ustawowe warunki dla wspólnego opodatkowania dochodów małżonków. Rozliczanie przez Państwa przychodów z najmu prywatnego garaży na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego oraz możliwość osiągnięcia przez Pana żonę straty z działalności gospodarczej nie wykluczają prawa do opodatkowania dochodów (w Pana przypadku dochodów z tytułu umowy o pracę) w sposób przewidziany w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowe wskazanie przez Pana – w stanowisku do pytania nr 2 – że będzie Pan mógł rozliczyć się wspólnie z żoną na zasadach przewidzianych w „art. 6 ust. 1 ustawy o PIT” uznano za oczywistą omyłkę pisarską i na podstawie całokształtu wniosku, w tym treści Pana pytania interpretacyjnego przyjęto, że miał Pan na myśli art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i musi się Pan zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).