Interpretacja indywidualna z dnia 16 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.381.2023.2.PR

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 1 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 października 2023 r. (wpływ 25 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

I. Dane Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą od 2 listopada 2022 r. jednoosobową działalność gospodarczej pod firmą (…) (dalej: „Wnioskodawca”). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie wg skali podatkowej. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.).

II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego (dalej: „Działalność dominująca”). Wnioskodawca tworzy oprogramowanie (dalej: „Oprogramowanie”), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm., dalej: „Ustawa o PAIPP”) są utworami. W ramach tej działalności, Wnioskodawca podejmuje współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy Oprogramowanie komputerowe.

Przedmiotem złożonego wniosku są usługi świadczone przez Wnioskodawcę począwszy od 2 listopada 2022 r. Od tej daty w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz jednego Kontrahenta – (…), zwanego dalej: Kontrahentem.

Przedmiot zawartej z Kontrahentem Umowy stanowi świadczenie przez Wnioskodawcę usług z zakresu produkcji, rozwoju lub utrzymania Oprogramowania, a w szczególności polegających na: projektowaniu struktury i zapisu kodu komputerowego niezbędnego do zaprojektowania i rozwinięcia Oprogramowania na życzenie klienta, programowaniu, wykonaniu Oprogramowania na indywidualne zamówienie, łączenie w całość, przystosowaniu (modyfikowanie, konfigurowanie itp.) i instalowaniu istniejącego Oprogramowania tak, aby było funkcjonalne w środowisku informatycznym klienta, a także polegających na świadczeniu usług związanych z doradztwem lub opiniowaniem spraw w zakresie Oprogramowania, takie jak doradztwo dotyczące Oprogramowania w zakresie wymagań i zaopatrzenia, sposobu i techniki wykonania oraz bezpieczeństwa.

Umowa z Kontrahentem została zawarta na czas nieokreślony.

Wnioskodawca rozważa kontynuowanie współpracy z Kontrahentem także w latach kolejnych. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w złożonym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania.

Co istotne, tworzenie Oprogramowania nigdy nie sprowadza się wyłącznie do czynności tworzenia kodu. W ramach procesu tworzenia Oprogramowania i jego sprzedaży kontrahentom Wnioskodawca może ustalać szczegółowy zakres z Kontrahentami, konsultować się z zespołem, tworzyć koncepcje i projekty, tworzyć kod oraz towarzyszącą mu dokumentację, testować, utrzymywać, wdrażać i udostępniać stworzone Oprogramowanie.

Tworzenie dokumentacji Oprogramowania, można zasadniczo podzielić na dwie części: opis Oprogramowania pod kątem technicznym oraz pod kątem funkcjonalnym. Techniczna część dokumentacji służy osobom rozwijającym Oprogramowanie, może zawierać wykaz bibliotek użytych w ramach tworzenia Oprogramowania, wraz z opisem miejsc użycia. Kolejnym ważnym aspektem dokumentacji technicznej, jest opisanie wybranych części kodu, które wg autora mogą być problematyczne w zrozumieniu. Drugim typem dokumentacji, jest część funkcjonalna, czyli taka, która może zawierać szczegółowy opis użycia programu komputerowego, bądź możliwości konfiguracyjne Oprogramowania oraz sam sposób konfiguracji, mogącym różnić się w zależności od Oprogramowania, czy nawet systemu operacyjnego, na którym Oprogramowanie jest uruchamiane.

Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia są w poszczególnych przypadkach uzgadniane między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Natomiast czas niezbędny do realizacji usług określany jest przez Wnioskodawcę, z uwzględnieniem ustalonych przez strony terminów realizacji.

W ramach współpracy z kontrahentami, Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz klientów Kontrahenta (finalnych odbiorców Oprogramowania) – Kontrahent pełni rolę pośrednika.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, wówczas ma On z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Co do zasady Kontrahent Wnioskodawcy może zlecić wykonanie całego projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy) lub jeśli specyfika projektu tego wymaga może zlecić wykonanie poszczególnych części kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów lub gdy zakres jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowalna czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części Oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do kontrahentów i klientów kontrahentów. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy niezależnie od tematyki projektów, ilości kontrahentów, czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawcy obarczona będzie ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne – Wnioskodawca tworząc Oprogramowanie może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta oraz może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów będących finalnymi odbiorcami Oprogramowania.

III. Charakterystyka prac programistycznych

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swojego Kontrahenta.

Od chwili rozpoczęcia działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje z jednym Kontrahentem i zamierza tę współpracę kontynuować. Wnioskodawca nie wyklucza również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony, przy czym z oczywistych względów poszczególne zadania realizowane w ramach tworzenia Oprogramowania będą różnić się od tych wskazanych we wniosku. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż tematyka tworzonego Oprogramowania jest i będzie zróżnicowana, a samo Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Wnioskodawcę jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT.

Począwszy od listopada 2022 r. Wnioskodawca pracuje nad jednym projektem funkcjonującym pod nazwą (…). Przedmiotem projektu jest stworzenie Oprogramowania dla (…). Projekt tworzony jest od nowa. Wnioskodawca zajmuje się zarówno tworzeniem nowych funkcjonalności, jak i naprawianiem znalezionych/zgłoszonych błędów.

Implementacja jest prowadzona przez Wnioskodawcę zgodnie z założeniami metodyki organizacji pracy SCRUM. Prace prowadzone są w cyklicznych iteracjach, które każdorazowo kończą się prezentacją dostarczonych funkcjonalności klientowi.

Wnioskodawca ma bezpośredni wpływ na ustalanie harmonogramu prac, które wykonuje. Sam decyduje, które części spośród obecnie implementowanego modułu, muszą powstać jako pierwsze zgodnie ze sztuką programistyczną.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Powyższe ma zastosowanie zarówno do kompletnych aplikacji, skryptów, poszczególnych funkcjonalności czy modyfikacji/ulepszeń Oprogramowania. Każde z wymienionych wyrażone jest bowiem w postaci kodu źródłowego realizującego określone zadania/funkcje w strukturze programu, bądź obejmującego funkcje użytkowe programu.

W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Właścicielami ulepszanego (modyfikowanego) Oprogramowania są kontrahenci (lub ich klienci), a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia. Z chwilą przekazania wytworzonego Oprogramowania kontrahentom Wnioskodawca przekazuje na ich rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania. Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części Oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego Oprogramowania. W związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Dodane modyfikacje/ulepszenia są częściami Oprogramowania, które to są również przedmiotem praw autorskich, podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach Wnioskodawcy i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub Oprogramowania.

Ponadto, Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę będące rezultatem jego twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia”) wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej Działalności dominującej tworzy Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Kontrahenta. Co istotne, naprawa błędów/usterek to marginalna część działalności Wnioskodawcy. W przeważającej części zadania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności.

Działania podejmowane są przez Wnioskodawcę w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach Działalności dominującej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania.

Oprogramowanie Wnioskodawcy przeznaczone jest do użytku na komputerze oraz innych sprzętach, które mają dostęp do Internetu.

IV. Przychody ze zbycia Oprogramowania

W zamian za usługi wykonane w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawcy przysługuje stałe wynagrodzenie miesięczne. Wynagrodzenie to uwzględnia w sposób ryczałtowy należności Wnioskodawcy przysługujące mu z tytułu przeniesienia na Kontrahenta majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach wykonania Umowy na wszystkich polach eksploatacji.

Zgodnie z treścią zawartej z Kontrahentem Umowy: na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania świadczeń w ramach niniejszej Umowy, w tym również autorskie prawa majątkowe do utworów zbiorowych, których Kontrahent jest producentem, prawa producenckie lub wydawnicze, w tym prawo do tytułu, oraz majątkowe prawa pokrewne i autorskie prawa majątkowe do utworów stanowiących samodzielne części innych utworów, z chwilą ustalenia utworu w jakiejkolwiek postaci, przechodzą w całości na Kontrahenta wskutek rozporządzenia przez Wnioskodawcę tymi prawami na rzecz Kontrahenta. Z tą chwilą Kontrahent nabywa też własność przedmiotu, na którym utwór utrwalono.

Prawa majątkowe do wszystkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę, przysługują Kontrahentowi na wszystkich polach eksploatacji utworu, w tym określonych w art. 50 oraz art. 74 ust. 4 Prawa autorskiego, a w szczególności:

•prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotniania utworu w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, bez wymogu zgody Wnioskodawcy;

•prawo do wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania utworu, w tym w pamięci sprzętu komputerowego;

•prawo do tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu, modyfikacji lub dokonywania jakichkolwiek innych zmian w utworze, w tym dokonywanie opracowań;

•prawo do rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, utworu lub jego kopii.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich obejmuje również ewentualne przyszłe pola eksploatacji. W przypadku, gdyby z dowolnego powodu nie nastąpiło przeniesienie majątkowych praw autorskich na danym polu eksploatacji istniejącym lub nowym powstałym w przyszłości, Wnioskodawca zobowiązany jest potwierdzić, w ramach wynagrodzenia umownego, w formie pisemnej pod rygorem nieważności, przeniesienie na Kontrahenta majątkowych praw autorskich na tym polu eksploatacji w terminie 7 dni od otrzymania wniosku Kontrahenta.

Przeniesienie praw, o których mowa powyżej, nie jest ograniczone ani czasowo, ani terytorialnie, tzn. odnosi się zarówno do terytorium Polski jak i do terytoriów wszystkich innych państw.

W przypadku Wnioskodawcy opłata z tytułu przeniesienia praw autorskich stanowi całość umówionego wynagrodzenia za usługi tworzenia Oprogramowania. Wobec tego, otrzymywane przez Wnioskodawcę od Kontrahenta należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

V. Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na tworzeniu Oprogramowania Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a) księgowość – konsultacje z zakresu księgowości były dla Wnioskodawcy niezbędne, aby ewidencjonować prowadzoną działalność gospodarczą w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz rozwiązywać bieżące problemy związane z prowadzeniem księgowości. Wnioskodawca korzystał z usługi na zasadzie abonamentu, tzn. raz w roku uiszczał opłatę, która pozwalała mu na bieżące korzystanie z porad księgowych;

b) najem komputera od Kontrahenta – Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie. W przypadku czynności programowania nowoczesny, dobrej jakości sprzęt, jest konieczny dla efektywnego świadczenia usług. W trakcie wykonywania obowiązków zawodowych Wnioskodawca korzysta ze sprzętu komputerowego wynajmowanego od Kontrahenta;

c) sprzęt elektroniczny (smartphone) – Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę przeznaczone jest do użytkowania nie tylko na komputerze, ale też innych urządzaniach, np. smartphonie. Z tego względu smartphone jest niezbędny zarówno weryfikowania efektów pracy Wnioskodawcy, ale także kontaktu z kontrahentami oraz docelowymi odbiorcami Oprogramowania.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym Oprogramowaniem.

VI. Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP

W 2022 r. oraz w okresie styczeń-kwiecień 2023 r. Wnioskodawca wyodrębnił jedno kwalifikowane IP. W ramach każdego projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie czy od głównego systemu.

Ustalenie przychodu: W związku z faktem, iż Wnioskodawca zrealizował na rzecz Kontrahenta projekt, a w ramach tego projektu powstało jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej kwalifikowany jest jak jako przychód z jednego kwalifikowanego IP.

Ustalenie kosztów:

a) W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

b) Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca ustala dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką.

VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP

Wnioskodawca ustala kwalifikowany dochód poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu z Działalności dominującej przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca wyodrębnia tzw. koszty kwalifikowane (opisane we wniosku w części V) i uwzględnia je we wzorze, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT pod literą „a”. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, nie zleca wykonania prac w zakresie prowadzonej działalności na rzecz podwykonawców, ani nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Zatem wartość wskaźnika Nexus Wynosi „1”.

VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Od 2 listopada 2022 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu, w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawca wyodrębnił kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z projektu. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.

IX. Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

X. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z Oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w roku 2022 oraz w okresie styczeń-kwiecień 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. i w latach kolejnych).

W piśmie z 25 października 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1. Czy działalność dominująca opisana we wniosku ma/będzie miała charakter twórczy? Jeżeli tak, to proszę wskazać w czym przejawia się/będzie się przejawiał twórczy charakter działalności dominującej opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania”, którego dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić, jakie konkretne działania podejmuje/będzie Pan podejmował w celu opracowania nowego „Oprogramowania”, a w szczególności:

Odpowiedź: Tak, działalność Wnioskodawcy ma i będzie miała charakter twórczy.

a) jakie konkretne działania zmierzające do wytworzenia, ulepszenia i modyfikacji (jakiego „Oprogramowania”?) zostały/zostaną podjęte w celu realizacji projektu, w ramach którego tworzy, ulepsza i modyfikuje Pan „Oprogramowanie”?

Odpowiedź: W celu realizacji projektów, w ramach których Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie, podejmuje On szereg działań zmierzających, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego, przez wykorzystanie posiadanej przez Wnioskodawcę wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania rozwiązania, które pozwoliłyby na spełnienie oczekiwań odbiorcy docelowego, wprowadzenie nowych funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu Oprogramowania, który sam w sobie stanowi samodzielny program komputerowy, podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Nie sposób wymienić wszystkich czynności, które podjął Wnioskodawca w ramach w ramach prac nad tworzeniem Oprogramowania w ramach realizowanego Projektu. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy tworzenie kodu, ustalanie szczegółowego zakresu z Kontrahentem lub klientem Kontrahenta, tworzenie koncepcji i projektów, tworzenie dokumentacji towarzyszącej tworzeniu kodu, testowanie, utrzymywanie, wdrażanie i udostępnianie stworzonego Oprogramowania. Ponadto, są to czynności zmierzające do wytworzenia Oprogramowania oraz stworzenia związanej z tym Oprogramowaniem dokumentacji.

b) w oparciu o jakie technologie informatycznezostał/zostanie wytworzone, ulepszone i zmodyfikowane przez Pana „Oprogramowanie”? Czego dotyczyło/będzie dotyczyło tworzenie, ulepszanie i modyfikowanie przez Pana „Oprogramowania”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował/zastosuje?

Odpowiedź: Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę powstało w oparciu o technologie informatyczne: (…) oraz języki oprogramowania: (…).

Oprogramowanie dotyczy projektu funkcjonującego pod nazwą (…). Przedmiotem projektu jest stworzenie Oprogramowania dla (…).

Wytworzone przez Wnioskodawcę „Oprogramowanie” zostało wytworzone w oparciu o następującą wiedzę i technologie/konkretnie narzędzia, nowe koncepcje:

· własną wiedzę ekspercką z wielu dziedzin: fizyki, matematyki, elektroniki, informatyki;

· znajomość języków programowania, tj. (…);

· znajomość technologii informatycznych: (…);

· noty aplikacyjne i karty katalogowe procesorów, układów peryferyjnych i innych komponentów elektronicznych;

· informacje o nowościach technologicznych, produktowych pozyskanymi podczas szkoleń/seminariów/wykładów/targów oraz na podstawie poszukiwań informacji w internecie;

· wiedzę tematyczną nabytą z literatury fachowej oraz opracowań i publikacji naukowych dostępnych w internecie.

Należy podkreślić, iż wytworzone nowe Oprogramowanie każdorazowo różniło się/różni się/będzie się różnić od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy, ponieważ nie istnieją dwa identyczne programy komputerowe/funkcjonalności, a Wnioskodawca wciąż ulepsza tworzone produkty/programy komputerowe. Są one niepowtarzalne i dopasowane do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy.

c) co powoduje, że wytworzone nowe i ulepszone/modyfikowane „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Wnioskodawcy, jak i Kontrahenta Wnioskodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że „Oprogramowanie” stanowi efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu miał On zapewnioną swobodę tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty działania Wnioskodawcy stanowią coś wcześniej nieznanego Wnioskodawcy – jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz klienta Wnioskodawcy powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona. Tworzone Oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby klienta Wnioskodawcy.

d) zastosowanie jakich technologii informatycznych (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu, ulepszeniu i modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Wnioskodawcę mieszanki języków oprogramowania (…) oraz technologii informatycznych (…).

2. W związku ze wskazaniem we wniosku, że „Działania podejmowane są przez Wnioskodawcę w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Dla projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac (…)” proszę wyjaśnić:

a) na czym polega systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności?

Odpowiedź: Systematyczność polegała na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

b) jakie cele na wstępie Pan sobie postawił w celu wytworzenia, ulepszenia i modyfikacji „Oprogramowania” w poszczególnych latach oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Źródłem finansowania są środki własne Wnioskodawcy wypracowane w ramach prowadzonej działalności.

W przypadku wykonywanego Projektu zarówno na wstępie, jak i w toku realizowania zleceń cel jest ten sam – stworzenie Oprogramowania, które będzie działało sprawnie, bezbłędnie i będzie zawierało wszelkie zaplanowane funkcjonalności. Ze względu na twórczy, koncepcyjny i nieoczywisty charakter prac, celem jaki towarzyszy pracom, jest także konieczność opracowania koncepcji danego rozwiązania, analiza możliwości jego wypracowania w oparciu o dostępne technologie i wybór właściwej technologii spośród technologii znanych Wnioskodawcy lub technologii nieznanych Wnioskodawcy, które na potrzeby realizacji projektu musi przyswoić.

Szczegółowym celem Projektu było stworzenie Oprogramowania dla klienta docelowego ((…)), które ma umożliwić klientom (…).

c) jakie konkretnie cele zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: W przypadku opisanego we wniosku Projektu celem jest stworzenie Oprogramowania spełniającego wymagania ustalone z Kontrahentem. Celem osiągniętym od listopada 2022 r. są kolejne funkcjonalności w ramach Projektu na rzecz klienta docelowego ((…)), który ma umożliwić klientom (…).

Rozwiązania konieczne do zrealizowania Projektu Wnioskodawca stworzył samodzielnie, dysponując jedynie swoją wiedzą i doświadczeniem. Źródłem finansowania były środki własne Wnioskodawcy wypracowane w ramach prowadzonej działalności. Wnioskodawca realizował cele w oparciu o własne zasoby rzeczowe.

d) jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane w poszczególnych latach, a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego nowego oraz ulepszonego i zmodyfikowanego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Każde Oprogramowanie posiada harmonogram prac, który zostaje następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca każdorazowo realizuje go w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu. Tak też miało miejsce w przypadku Projektu opisanego we wniosku.

3.W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy, ulepsza i modyfikuje Pan „Oprogramowanie” proszę wyjaśnić:

a) jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Wnioskodawca dysponował zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej.

b) jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone, ulepszane i modyfikowane „Oprogramowania” od już istniejących?

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach działalności wykorzystywał i rozwijał wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Wnioskodawcę będą technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. (…).

Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody pracy Wnioskodawcy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta on z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu.

c) jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: Wnioskodawca oferował usługi polegające na wytwarzaniu programów komputerowych.

d) na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Na rozwiązaniach znanych Wnioskodawcy na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz nieznane Wnioskodawcy, a które przyswajał dla celów realizacji projektu.

e) co Pan zaplanował?

Odpowiedź: Wnioskodawca zaplanował osiągnięcie zakładanego w ramach Projektu rezultatu, którego efekt nie był oczywisty.

f) jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Celami jakie były do osiągnięcia było stworzenie Oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego Oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego Oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych Wnioskodawcy technologii, dodatkowym celem było przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy.

g) w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Należy wskazać, że przedsięwzięcie, czyli stworzenie i rozwój Oprogramowania z inicjatywy własnej Wnioskodawcy oraz zgodnie z zapotrzebowaniem klientów jest przedsięwzięciem ciągłym, realizowanym na bieżąco, nieprzerwanie – w zależności od potrzeb klientów. Można mówić co najwyżej o zrealizowaniu poszczególnych projektów w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, niemniej samo wytwarzanie i rozwój Oprogramowania, będące przedmiotem wniosku, jest przedsięwzięciem niekończącym się i będzie trwało tak długo, jak długo Wnioskodawca będzie prowadził opisaną działalność.

h) co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji poszczególnych projektów?

Odpowiedź: Efektem działań jest stworzenie funkcjonalności w ramach Projektu na rzecz odbiorcy docelowego, które umożliwiają klientom (…).

4. Czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że „W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. (…) W przypadku, gdy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie stanowiące ulepszenia lub modyfikacje w stosunku do istniejącego Oprogramowania wówczas stanowią one niezależne utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP (…)” należy rozumieć, że w każdym przypadku tworzenia, ulepszania i modyfikacji „Oprogramowania” – efekty Pana samodzielnej pracy są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują/będą przysługiwały Panu majątkowe prawa autorskie do tego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają̨ ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tak, Wnioskodawcy przysługiwały/przysługują/przysługiwać będą osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca po wytworzeniu Oprogramowania przenosi prawa do tego Oprogramowania na Kontrahenta. Wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego.

5. Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze w przypadku jego tworzenia, jak i ulepszania i modyfikowania są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

· zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

· nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

· nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Odpowiedź: Efekty prac Wnioskodawcy, którymi są programy komputerowe, zawsze będą utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczać się będą rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Ponadto nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie będą również jedynie techniczną, a nie twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

6. Czy w sytuacji gdy „Oprogramowanie” jest/będzie wytwarzane, ulepszanie i modyfikowane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest/będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część „programu komputerowego”, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi, ulepszonymi i zmodyfikowanymi przez inne osoby – stanowi/będzie stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: W sytuacji, gdy Oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda poszczególna część Oprogramowania (po połączeniu stanowi całość Oprogramowania) stanowi kwalifikowane IP podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

7. Czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstaje/będzie powstawała część „Oprogramowania”, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi, ulepszonymi i zmodyfikowanymi przez inne osoby – stanowi/będzie stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą/będą przenosiły razem (łącznie) na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje/otrzyma wynagrodzenie?

Odpowiedź: Każda poszczególna część Oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawcę (po połączeniu stanowi całość Oprogramowania) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów na mocy zawartej z Kontrahentem umowy o współpracę, otrzymując w zamian stosowne wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Nigdy nie została zawarta odrębna umowa pomiędzy Wnioskodawcą, a innymi współtwórcami całości Oprogramowania, mająca za przedmiot przeniesienie razem (łącznie) na rzecz danego klienta (jako współwłaściciele) prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tytułem uzupełnienia Wnioskodawca wskazuje, iż Kontrahent, z którym współpracuje, realizuje Projekty polegające w szczególności na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu Oprogramowania komputerowego. Kontrahent Wnioskodawcy realizując Projekt może zlecić wykonanie całego Projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika Projektu tego wymaga może zlecić wykonanie poszczególnych części Projektu kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji, gdy termin realizacji Projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres Projektu jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części Oprogramowania, a wszyscy łącznie tworzą pewnego rodzaju (wspomniany we wniosku) „zespół programistów”. Nie oznacza to jednak, że zespół ten wspólnie tworzy te same części Oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy uzgodnioną część kodu. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania, w wyniku której powstają nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca podejmując się stworzenia uzgodnionej części Oprogramowania z obszaru, w którym jest specjalistą (Oprogramowanie to następnie może zostać przez Kontrahenta połączone z innymi fragmentami kodu stworzonymi przez innych usługodawców) każdorazowo prowadzi projekt wewnątrz własnego przedsiębiorstwa. Przystępując do realizacji zlecenia Wnioskodawca każdorazowo ustala jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez Kontrahenta lub jego klienta, przyjmuje harmonogram, według którego świadczył będzie usługę oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne. Działalność Wnioskodawcy jest zatem bezpośrednio związana z wytworzeniem Oprogramowania, które następnie zbywa na rzecz Kontrahentów. Fakt, iż z perspektywy Kontrahenta lub Jego klienta produktem końcowym będzie Oprogramowanie składające się z większej liczy programów komputerowych wytwarzanych przez niezależnych od siebie programistów nie ma wpływu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

8. Czy w związku z tworzeniem, ulepszaniem i modyfikowaniem „Oprogramowania”, osiągnął/osiąga/będzie Pan osiągał dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu

-które zamierza opodatkować 5% preferencyjną stawką podatku?

Proszę udzielić odpowiedzi wskazując właściwy ww. punkt związany z uzyskiwaniem tych dochodów.

Odpowiedź: Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego.

9. Czy usługi świadczone przez Pana są/będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności?

Odpowiedź: Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

10. Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent)?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich.

11.Czy sposób przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania” każdorazowo spełnia/będzie spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Tak, sposób przeniesienia przez Wnioskodawcę każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego lub jego części następował/następuje i będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

12. Czy wystawia Pan faktury na rzecz Kontrahenta? Jeśli tak, to czy wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę by Pan wskazał dlaczego i w jaki sposób określa Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie umieszcza na fakturze informacji/odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich, ale są wystawiane na łączne wynagrodzenie, które przysługiwało Wnioskodawcy od Kontrahenta w danym miesiącu, gdyż całość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest wynagrodzeniem za tworzenie programów komputerowych i przekazanie (sprzedaż) majątkowych praw autorskich do tych programów komputerowych.

13. W jaki sposób umowa z Kontrahentem reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „Oprogramowań”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „Oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie wystawia odrębnych faktur za przeniesienie wymienionych praw i z tytułu świadczenia usług. Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahenta w każdym miesiącu jedną fakturę za świadczone usługi. Jak już była o tym mowa powyżej, Wnioskodawca nie świadczy na rzecz Kontrahenta innych usług, niż te, które polegają na tworzeniu Oprogramowania. Z tego względu, całość wynagrodzenia ze współpracy z Kontrahentem, wynikająca z wystawianych przez Wnioskodawcę faktur rozpoznawana jest jako przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów.

14. Jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami polegającymi na tworzeniu, ulepszaniu i modyfikowaniu „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Funkcjonalny związek poniesionych kosztów z poszczególnymi działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe jest następujący:

a) księgowość – koszt mający na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Ewidencji IP BOX;

b) najem komputera od Kontrahenta – koszt dający Wnioskodawcy dostęp do podstawowego narzędzia pracy, jakim jest komputer. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie.

c) sprzęt elektroniczny (smartphone) – koszt niezbędny Wnioskodawcy, gdyż Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę przeznaczone jest do użytkowania nie tylko na komputerze, ale też innych urządzaniach, np. smartphonie. Z tego względu smartphone jest niezbędny zarówno do weryfikowania efektów pracy Wnioskodawcy, ale także kontaktu z kontrahentami oraz docelowymi odbiorcami Oprogramowania.

15. Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie są lub będą ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana działań polegających na tworzeniu, ulepszaniu i modyfikowaniu „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Wszystkie wskazane w pytaniu trzecim wydatki stanowią tak zwane wydatki mieszane, czyli wydatki ogólne prowadzenia działalności. Tym samym, nie są to wydatki ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawczynię konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2. Czy prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3. Czy wydatki na:

a)księgowość;

b)najem komputera;

c)sprzęt elektroniczny (smartphone);

– uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa pod literą „a” art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie (stanowisko w zakresie pytania nr 1 doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W rozumieniu przepisów ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

·patent,

·prawo ochronne na wzór użytkowy,

·prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

·prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

·dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

·prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

·wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

·autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Z powyższego wynika, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej mają dotyczyć przedmiotu ochrony, który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. Co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań do prac rozwojowych.

Pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.), zgodnie z którą prace rozwojowe to działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru badań naukowych, ponieważ oparte są na wypracowanej wiedzy (istniejącym języku programowania). Mają one jednak charakter działalności wykorzystującej dostępną wiedzę do tworzenia nowego produktu, niedostępnego dotychczas na rynku. Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie bazuje na wiedzy dostępnej, lecz efektem prac jest nowy produkt, który nie był wcześniej dostępny w takiej konfiguracji.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (1) twórczość; (2) systematyczność; (3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kryteria te muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). Przesłanka działalności twórczej w doktrynie i orzecznictwie jest określana najczęściej mianem oryginalności lub nowości utworu. W wyroku z 7 listopada 2007 r. (sygn. I ACa 800/07) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyraził na jej temat następujący pogląd: stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw działalności twórczej, oznacza, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Zdaniem sądu, przesłanka ta zostanie zrealizowana wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu. W doktrynie podkreśla się, że wymóg kreatywnego charakteru działalności oznacza, że za chroniony utwór nie może zostać uznany wynik działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej, która odbiera twórcy swobodę podejmowania wyborów. Uważa się, że sformułowanie działalność twórcza, którym posługuje się art. 1 ustawy o PAIP wskazuje na to, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a więc cechuję się nowością. Uznaje się, że cechę oryginalności (nowości) utworu należy rozumieć w ten sposób, że dany wytwór intelektu powinien stanowić efekt pracy człowieka, przy której wykonywaniu osoba ta miała choć w pewnym stopniu zapewnioną swobodę tworzenia, a praca tej osoby nie polegała wyłącznie na kopiowaniu istniejącego już utworu. Cecha nowości w znaczeniu subiektywnym oznacza, że utwór powinien stanowić coś wcześniej nieznanego jego twórcy. Ponadto, zgodnie z Objaśnieniami, na potrzeby działalności B+R wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności B+R może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność dominująca ma charakter twórczy. Oprogramowanie powstaje w wyniku działalności intelektualnej Wnioskodawcy i ma indywidualny, unikatowy charakter, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony. Wnioskodawca tworzy nowe aplikacje i kształtuje nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ma charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony.

Istotnym kryterium działalności B+R jest prowadzenie działalności w sposób systematyczny. Zgodnie z Objaśnieniami „spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność o charakterze systematycznym. Wnioskodawca prowadzi projekty w sposób metodyczny i uporządkowany – przed rozpoczęciem prac nad projektem ustalane są jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określany jego harmonogram oraz zapewniane są zasoby techniczne niezbędne w toku prac. Realizacja projektów na rzecz kontrahentów stanowi trzon działalności Wnioskodawcy. Działalność ta nie ma charakteru sporadycznego czy jednorazowego.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W ocenie Wnioskodawcy, również ostatnia przesłanka uznania działalności za działalność badawczo rozwojową została spełniona. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym, zgodnie z Objaśnieniami „Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”. Wnioskodawca zwiększając zasoby wiedzy oraz wykorzystując dostępną już wiedzę, tworzy nowe lub ulepszone rozwiązania. W interpretacji z 4 lipca 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO Dyrektor KIS uznał, że prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania spełniają przesłankę wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań: „(...) definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy w celu tworzenia nowego Oprogramowania, objętego ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca chciałby również wskazać, iż zadaje pytanie oznaczone we wniosku nr 1 z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie chce samodzielnie dokonać kwalifikacji swojej pracy jako działalności badawczo-rozwojowej. Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Należy również zwrócić uwagę, że interpretacje te – poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 5 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (...) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe”. Podobnie w interpretacji indywidualnej z 15 października 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując – prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%” oraz interpretacji z 4 marca 2020 r., w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicje działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Poniżej przykładowe sygnatury innych wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych,:

·0114-KDIP3-1.4011.303.2020.2.MZ;

·0114-KDIP2-1.4011.38.2020.3.KS;

·0114-KDIP3-2.4011.679.2019.3.JK2;

·0114-KDIP3-1.4011.380.2020.2.MZ;

·0114-KDIP3-1.4011.571.2019.2MK1;

·0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC;

·0113-KDIPT2-2.4011.381.2020.3.MK;

·0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG;

·0113-KDIPT2-3.4011.430.2020.2.SJ;

·0113-KDIPT2-1.4011.464.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.31.2020.2.AP;

·0113-KDIPT2-1.4011.34.2020.2.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.42.2020.2.KO;

·0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD;

·0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.66.2020.2.MA;

·0113-KDIPT2-1.4011.74.2020.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.633.2019.3.MAP;

·0113-KDIPT2-1.4011.711.2019.2.MM;

·0113-KDIPT2-1.4011.738.2019.2.MD;

·0113-KDIPT2-1.4011.748.2019.2.MAP;

·0113-KDIPT2-3.4011.24.2020.2.AC;

·0113-KDIPT2-3.4011.26.2020.3.JŚ;

·0113-KDIPT2-3.4011.54.2020.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.69.2020.2.ST;

·0113-KDIPT2-3.4011.73.2020.2.MS;

·0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC;

·0113-KDIPT2-3.4011.238.2020.2.GG;

·0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.702.2019.2.PR;

·0113-KDIPT2-3.4011.736.2019.2.SJ;

·0113-KDIPT2-3.4011.759.2019.2.JŚ;

·0111-KDIB1-1.4011.33.2020.2.NL;

·0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK;

·0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP;

·0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2.JKT;

·0111-KDIB1-3.4011.10.2020.2.APO;

·0111-KDIB1-3.4011.52.2020.2.PC;

·0111-KDIB2-1.4011.18.2020.2.MK;

·0112-KDIL2-1.4011.2.2020.3.MKA;

·0112-KDIL2-1.4011.379.2020.2.KF;

·0112-KDIL2-2.4011.20.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.27.2020.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.44.2020.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.52.2019.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.52.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.53.2019.3.WS;

·0112-KDIL2-2.4011.56.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.60.2020.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.65.2019.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.69.2020.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.70.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.73.2020.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.79.2020.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.98.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.107.2019.2.IM;

·0112-KDIL2-2.4011.115.2020.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.119.2019.2.AA;

·0112-KDIL2-2.4011.126.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.139.2019.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.143.2019.2.MM;

·0112-KDIL2-2.4011.144.2019.2.WS;

·0112-KDIL2-2.4011.161.2019.2.MC;

·0112-KDIL2-2.4011.194.2020.2.MW;

·0112-KDIL2-2.4011.269.2020.2.KP;

·0112-KDIL2-2.4011.337.2020.2.KP;

·0112-KDIP3-3.4011.412.2019.2.MM.

Jak już zostało wskazane Wnioskodawca uważa, że prowadzona przez niego działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania wypełnia zawarte w elementach składowych definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.), o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku. Jednakże, aby mieć pewność co do swojego stanowiska, Wnioskodawca zadał we wniosku pytanie oznaczone nr 1. Intencją Wnioskodawcy jest otrzymanie potwierdzenia poprawności własnego stanowiska, zatem chciałby aby organ ocenił, czy działania podejmowane przez niego spełniają przesłanki uznania ich za prace rozwojowe. W ocenie Wnioskodawcy, organy podatkowe są zobligowane do uwzględniania przepisów „pozapodatkowych”. Jak podkreślono w wyroku NSA z 15 grudnia 2015 r. o sygn. I FSK 1359/14: od pojęć uregulowanych w przepisach innej gałęzi prawa często zależy prawidłowa kwalifikacja określonego stanu podatkowoprawnego. Również liczne orzeczenia sądów administracyjnych, m.in. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r. o sygn. I GSK 789/14, wyrok WSA z 21 listopada 2007 r. o sygn. III SA/Wa 1737/07, wyrok NSA z 4 listopada 2010 r. o sygn. II FSK 1019/09, wskazują na to, że przepisów prawa podatkowego nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Ponadto zainteresowany ma prawo oczekiwać wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwających się wątpliwości, które dotyczą regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Powołując się zatem na utrwaloną praktykę orzeczniczą polskich sądów administracyjnych, przepisy prawa podatkowego nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, organ podatkowy zobligowany jest do wykładni przepisów oraz definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ponadto w uzupełnieniu z 25 października 2023 r. w odpowiedzi na prośbę o jednoznaczne przedstawienie Pana własnego stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, tj. wskazanie, czy – Pana zdaniem – podejmowana przez Pana Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, wskazał Pan, że powyższa kwestia jest przedmiotem pytania Wnioskodawcy (pyt. nr 1 zawarte w przedmiotowym wniosku: Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?). Zatem kwestia, czy działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania spełnia warunki ustawowe działalności badawczo-rozwojowej, jest przedmiotem wniosku, a nie elementem stanu faktycznego. Gdyby Wnioskodawca był w stanie samodzielnie i jednoznacznie zakwalifikować swoją działalność jako badawczo-rozwojową, to przedmiotowy wniosek w dużej części byłby bezzasadny.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji Oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Wnioskodawcę projekt ma za zadanie wykorzystać istniejącą lub nabywaną wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych, szytych na miarę programów komputerowych. Działalność Wnioskodawcy ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne. Uzyskana w ten sposób nowa wiedza służy do tworzenia nowych zastosowań (funkcjonalności). Tworzone Oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony.

Podkreślenia wymaga fakt, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych dokonywał już oceny działalności podatników pod kątem spełnienia przesłanek warunkujących uznanie działalności za badawczo-rozwojową. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 5 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-2.4011.348.2019.2.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (...) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania działalności polegającej na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części za działalność badawczo-rozwojową oraz opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe”. Podobnie w interpretacji indywidualnej z 15 października 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.299.2019.1.TW: „Reasumując – prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ww. ustawy i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%” oraz interpretacji z 4 marca 2020 r., w której Organ uznał, iż: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Biorąc pod uwagę argumentację przedstawioną we wniosku oraz złożonym uzupełnieniu, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność jest działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca oczekuje jednak potwierdzenia tego stanowiska przez tutejszy Organ.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ramach pierwszego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1)podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2)podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.

78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Należy uznać, że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę spełnia definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwór będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Ponadto, art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

• musi być rezultatem działalności człowieka,

• wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

• musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

• konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Ad. 3.

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, niewymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:

a)księgowość;

b)najem komputera;

c)sprzęt elektroniczny (smartphone).

Wydatki te, jeśli dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przyporządkowuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ani przepisy ustawy o PIT, ani wydane do nich Objaśnienia Ministerstwa Finansów nie precyzują, w jakiej części przypisać te wydatki do przychodów z kwalifikowanego źródła, co jest warunkiem prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że klucz alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnych przychodów z prowadzonej działalności, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji. Co istotne, w ocenie Wnioskodawcy, wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej będącej działalnością badawczo-rozwojową, są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT. Koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na ewidencjonowanie prowadzonej działalności gospodarczej w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz rozwiązywanie bieżących problemów związanych z prowadzeniem księgowości. Koszty ponoszone w związku z najmem komputera od Kontrahenta, są również bezpośrednio powiązane z tworzeniem Oprogramowania, bowiem Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie. W przypadku czynności programowania nowoczesny, dobrej jakości sprzęt, jest koniczny dla efektywnego świadczenia usług. W trakcie wykonywania obowiązków zawodowych Wnioskodawca korzysta ze sprzętu komputerowego wynajmowanego od Kontrahenta. Sprzęt elektroniczny (smartphone) jest bezpośrednio powiązany z działalnością Wnioskodawcy, albowiem umożliwia Wnioskodawcy bieżący kontakt zarówno z Kontrahentami, jak i docelowymi odbiorcami Oprogramowania. Smartphone jest także niezbędny Wnioskodawcy do weryfikowania efektów swojej pracy, ponieważ Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę przeznaczone jest do użytkowania nie tylko na komputerze, ale też innych urządzaniach, np. smartphonie.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”. W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

1)prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

2)w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie;

3)Oprogramowanie sprzedaje na rzecz kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje On przychody;

4)ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W z związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego zarówno w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2022 r. oraz w latach kolejnych. W kolejnych latach Wnioskodawca będzie prowadził (kontynuował) tożsamą działalność i osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce w okresie od listopada 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. oraz w okresie styczeń-kwiecień 2023 r. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w roku 2022 oraz w okresie styczeń-kwiecień 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. i w latach kolejnych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan od 2 listopada 2022 r. jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. działalność usługowa w zakresie tworzenia Oprogramowania komputerowego (dalej: „Działalność dominująca”). Tworzy Pan Oprogramowanie, które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. W ramach tej działalności podejmuje Pan współpracę z klientami, na zlecenie których tworzy Oprogramowanie komputerowe. Przedmiotem złożonego wniosku są usługi świadczone przez Pana począwszy od 2 listopada 2022 r. Od tej daty w ramach Działalności dominującej świadczy Pan usługi na rzecz jednego Kontrahenta. Przedmiot zawartej z Kontrahentem Umowy stanowi świadczenie przez Pana usług z zakresu produkcji, rozwoju lub utrzymania Oprogramowania, a w szczególności polegających na: projektowaniu struktury i zapisu kodu komputerowego niezbędnego do zaprojektowania i rozwinięcia Oprogramowania na życzenie klienta, programowaniu, wykonaniu Oprogramowania na indywidualne zamówienie, łączenie w całość, przystosowaniu (modyfikowanie, konfigurowanie itp.) i instalowaniu istniejącego Oprogramowania tak, aby było funkcjonalne w środowisku informatycznym klienta, a także polegających na świadczeniu usług związanych z doradztwem lub opiniowaniem spraw w zakresie Oprogramowania, takie jak doradztwo dotyczące Oprogramowania w zakresie wymagań i zaopatrzenia, sposobu i techniki wykonania oraz bezpieczeństwa. Rozważa Pan kontynuowanie współpracy z Kontrahentem także w latach kolejnych. W takim przypadku charakter tej współpracy pozostanie tożsamy z tym opisanym w złożonym wniosku, tj. polegać będzie na tworzeniu Oprogramowania. Nie wyklucza Pan również podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, a charakter tej współpracy pozostanie niezmieniony. Prowadzi Pan samodzielnie i bezpośrednio działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że począwszy od listopada 2022 r. pracuje Pan nad jednym projektem funkcjonującym pod nazwą (…). Przedmiotem projektu jest stworzenie Oprogramowania dla (…). Projekt tworzony jest od nowa. Zajmuje się Pan zarówno tworzeniem nowych funkcjonalności, jak i naprawianiem znalezionych/zgłoszonych błędów.

Jak wynika z wniosku, wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich Pana pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Oprogramowanie tworzone przez Pana będące rezultatem Pana twórczej działalności ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci unikatowych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej Pana inwencji. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Ponadto wyjaśnił Pan w uzupełnieniu, że w celu realizacji projektów, w ramach których tworzy Pan Oprogramowanie, podejmuje Pan szereg działań zmierzających, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego, przez wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania rozwiązania, które pozwoliłyby na spełnienie oczekiwań odbiorcy docelowego, wprowadzenie nowych funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu atrakcyjnym dla użytkownika. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana powstało w oparciu o technologie informatyczne: (…) oraz języki oprogramowania: (…). Wytworzone nowe Oprogramowanie każdorazowo różniło się/różni się/będzie się różnić od rozwiązań już funkcjonujących zarówno u Pana jak i Kontrahenta, ponieważ nie istnieją dwa identyczne programy komputerowe/funkcjonalności, a Pan wciąż ulepsza tworzone produkty/programy komputerowe. Są one niepowtarzalne i dopasowane do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu nowatorskich rozwiązań programistycznych. Oryginalność wynika również z faktu, że Oprogramowanie stanowi efekt Pana pracy, przy której wykonywaniu miał Pan zapewnioną swobodę tworzenia, a Pana praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oryginalność wynika również z faktu, że efekty Pana działania stanowią coś wcześniej nieznanego Panu jako twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz Pana klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Tworzone Oprogramowania są oryginalne, nie mają swoich odpowiedników na rynku (nie ma takich rozwiązań na rynku) i odpowiadają na potrzeby Pana klienta. Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Pana mieszanki języków oprogramowania (…) oraz technologii informatycznych (…).

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób. Systematyczność polegała na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikację (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac). W przypadku opisanego we wniosku Projektu celem jest stworzenie Oprogramowania spełniającego wymagania ustalone z Kontrahentem. Celem osiągniętym od listopada 2022 r. są kolejne funkcjonalności w ramach Projektu na rzecz klienta docelowego ((…)), który ma umożliwić klientom (…). Każde Oprogramowanie posiada harmonogram prac, który zostaje następnie zrealizowany. Przystępując do tworzenia Oprogramowania każdorazowo realizuje go Pan w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu. Tak też miało miejsce w przypadku Projektu opisanego we wniosku.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach Działalności dominującej na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych realizuje Pan zlecenia programistyczne na rzecz swojego Kontrahenta. Oprogramowanie tworzone przez Pana projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z projektów zasadniczo odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest jego twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. W ramach Działalności dominującej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz Pana klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania dysponował Pan zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej. W ramach działalności wykorzystywał i rozwijał Pan wiedzę programistyczną. Innowacyjnymi technologiami wykorzystywanymi przez Pana są technologie i języki programowania w jakich pracuje, tj. (…). Jednocześnie, ze względu na postęp technologii, metody Pana pracy nieustannie podlegają modyfikacji i w razie możliwości i konieczności korzysta Pan z nowych rozwiązań, które są dostępne i adekwatne do wykorzystania w ramach danego projektu. Dotychczas w swojej działalności oferował Pan usługi polegające na wytwarzaniu programów komputerowych, które oparte były ma rozwiązaniach znanych Panu na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz Panu nieznane, a które przyswajał Pan dla celów realizacji projektu. Celami jakie były do osiągnięcia było stworzenie Oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem Zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego Oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego Oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych technologii, dodatkowym celem było przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy. Efektem Pana działań jest stworzenie funkcjonalności w ramach Projektu na rzecz odbiorcy docelowego, które umożliwiają klientom (…).

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

· nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

· łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

· kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

· wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

· planowaniu produkcji oraz

· projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniu, wytwarzanie Oprogramowania opiera się na indywidualnych, autorskich Pana pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Tworzenie Oprogramowania przez Pana wymaga stosowania nowatorskich podejść i kreatywnego wykorzystywania dostępnych zasobów systemowych oraz wykorzystania zdobytej dotychczas wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub Oprogramowania. Działania podejmowane są przez Pana w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikację, zakończenie. Dla projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac. Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. W ramach Działalności dominującej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Tworzy Pan Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do innowacji procesowych u nabywców końcowych Oprogramowania. W celu realizacji projektów, w ramach których tworzy Pan Oprogramowanie, podejmuje Pan szereg działań zmierzających, począwszy od ustalenia wymagań podmiotu zlecającego, przez wykorzystanie posiadanej przez Pana wiedzy w celu wymyślenia i zaproponowania rozwiązania, które pozwoliłyby na spełnienie oczekiwań odbiorcy docelowego, wprowadzenie nowych funkcjonalności, które uczyniłyby działanie programu atrakcyjnym dla użytkownika, aż po stworzenie kodu źródłowego i wynikowego nadpisanego fragmentu Oprogramowania, który sam w sobie stanowi samodzielny program komputerowy. Wytworzone nowe Oprogramowanie każdorazowo różniło się/różni się/będzie się różnić od rozwiązań już funkcjonujących u Pana, ponieważ nie istnieją dwa identyczne programy komputerowe/funkcjonalności, a Pan wciąż ulepsza tworzone produkty/programy komputerowe. Są one niepowtarzalne i dopasowane do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy. Oprogramowanie po jego wytworzeniu, ulepszeniu/modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana dzięki odpowiednio dobranej i zaprojektowanej przez Pana mieszanki języków oprogramowania (…) oraz technologii informatycznych (…). Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania dysponował Pan zasobami wiedzy wypracowanymi dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zakresu działalności programistycznej. W ramach działalności wykorzystywał i rozwijał Pan wiedzę programistyczną. W dotychczas prowadzonej działalności oferował Pan usługi polegające na wytwarzaniu programów komputerowych, które oparte były na rozwiązaniach znanych Panu na moment realizacji danych projektów, które były odpowiednio wykorzystywane i łączone w celu stworzenia nowego rozwiązania oraz na rozwiązaniach, które były dostępne, lecz nieznane Panu, a które przyswajał Pan dla celów realizacji projektu. Zaplanował Pan osiągnięcie zakładanego w ramach Projektu rezultatu. Celami jakie były do osiągnięcia było stworzenie Oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem Zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego Oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego Oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych Panu technologii, dodatkowym celem było przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy. Efektem działań jest stworzenie funkcjonalności w ramach Projektu na rzecz odbiorcy docelowego, które umożliwiają (…). Samodzielnie i bezpośrednio prowadzi Pan działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania, w wyniku której powstają nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Przystępując do realizacji zlecenia każdorazowo ustala Pan jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez Kontrahenta lub jego klienta, przyjmuje harmonogram, według którego świadczył będzie usługę oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takiego jak ten, który został wymieniony we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Pana Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan Oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że w każdym przypadku tworzenia, ulepszania i modyfikacji Oprogramowania efekty Pana samodzielnej pracy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługiwały/ przysługują/przysługiwać Panu będą osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. W sytuacji, gdy Oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Każda poszczególna część Oprogramowania stanowi kwalifikowane IP podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Po wytworzeniu Oprogramowania przenosi Pana prawa do tego Oprogramowania na Kontrahenta. Sposób przeniesienia przez Pana każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje i będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Osiąga Pan dochody ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego. Od 2 listopada 2022 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych (Oprogramowania) będące efektem tworzenia Oprogramowania w ramach prowadzonej Działalności dominującej – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – były/są/będą kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zeznaniu rocznym za rok 2022 (za okres od 2 listopada 2022 r.). Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za rok 2023 oraz kolejne lata podatkowe.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczanyoddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Wątpliwości Pana budzi kwestia zaliczenia wydatków na:

a) księgowość – koszt mający na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Ewidencji IP BOX;

b) najem komputera od Kontrahenta – koszt dający Panu dostęp do podstawowego narzędzia pracy, jaki jest komputer. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie;

c) sprzęt elektroniczny (smartphone) – koszt niezbędny, gdyż Oprogramowanie wytwarzane przez Pana przeznaczone jest do użytkowania nie tylko na komputerze, ale też innych urządzaniach, np. smartphonie. Z tego względu smartphone jest niezbędny zarówno do weryfikowania efektów Pana pracy, ale także kontaktu z kontrahentami oraz docelowymi odbiorcami Oprogramowania;

do litery „a” wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Zatem, wyżej wymienione przez Pana wydatki – mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej dla potrzeb wyliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy i mogą zostać ujęte pod literą „a” wzoru.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem organu, informacje wskazane we wniosku potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. wydatków z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego, wszystkie z ponoszonych przez Pana wydatków, opisanych we wniosku, wobec których wskazał Pan przesłanki przemawiające za bezpośrednim ich powiązaniem z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, może Pan uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w odpowiedniej części.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądów oraz interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).