Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.630.2023.2.EC

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w związku z wydatkowaniem przychodu ze sprzedaży nieruchomości na zakup udziałów w dwóch lokalach mieszkalnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie wydatkowania części przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na zakup udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, w którym Pan zamieszka jest prawidłowe, natomiast  w zakresie wydatkowania części przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na zakup udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość, w którym nie będzie Pan realizował własnych mieszkaniowych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 września 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym  3 listopada 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2015 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną do majątku wspólnego nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, w miejscowości …, za kwotę 130 000 zł.

Celem zakupu tego domu była konieczność przeniesienia się bliżej domu rodzinnego Wnioskodawcy i opieki nad Jego rodzicami. W czasie remontowania domu w … sytuacja małżeńska Wnioskodawcy uległa zmianom. Małżonkowie nie zbierali rachunków  na remont tego domu, bo robili to dla siebie nie myśląc nawet o sprzedaży. Małżonkowie podjęli decyzje o sprzedaży tego domu w 2019 r. i sprzedali go za 290 000 00 zł. Za pieniądze uzyskane ze sprzedaży kupili dwa oddzielne mieszkania jako zabezpieczenie na okres  po przejściu na emeryturę i zamieszkanie osobno.

W 2019 r. małżonkowie kupili jedno mieszkanie przy ul. .... za kwotę 82 000 zł i drugie przy ul. ... za kwotę 118 000 zł. Obecnie obydwa mieszkania są wynajmowane na cele mieszkalne, umową najmu z osobami fizycznymi. Utrzymywanie tych mieszkań bez lokatorów generowałoby niepotrzebne koszty i mieszkania by niszczały. Małżonkowie mieszkają w miejscowości … w budynku mieszkalnym stanowiącym wyłączną własność żony. Są jeszcze czynni zawodowo i zamieszkuje jeszcze  z nimi dwoje z sześciorga posiadanych dzieci. Dlatego będąc odpowiedzialnymi rodzicami, postanowili do czasu zakończenia nauki przez dzieci i ich usamodzielnienia się zamieszkiwać wraz z nimi w domu w … Żona Wnioskodawcy zadecydowała, że dom, w którym obecnie mieszkają zostanie przekazany w darowiźnie najmłodszej córce. Wnioskodawca  ani Jego żona nie prowadzi działalności z zakresu handlu nieruchomościami.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazuje, że za pieniądze uzyskane ze sprzedaży kupił z żoną dwa oddzielne mieszkania, do współwłasności majątkowej małżeńskiej.

Wydał na ten cel część pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości. Dom małżonkowie sprzedali za kwotę 290 000 zł, a na dwa mieszkania w ... wydali łącznie 200 000 zł. Nieruchomość nabyta do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w 2015 r., została sprzedana dnia 8 czerwca 2019 r. Lokal mieszkalny przy ul. ... został nabyty dnia 12 sierpnia 2019 r. za kwotę 82 000 zł. Lokal mieszkalny przy ul. ... został nabyty dnia 21 czerwca 2019 r. za kwotę 118 000 zł. Forma prawna nabytych lokali to lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość. Wnioskodawca jest współwłaścicielem nabytych lokali mieszkalnych, obydwa lokale nabyte zostały  do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca nie jest w stanie zadecydować w chwili obecnej, w którym mieszkaniu zamieszka. Jego udział w tych lokalach jest taki sam jak żony. Z uwagi na wspólność majątkową małżeńską, nie można wyodrębnić udziałów. Obecnie miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest dom w .. Dom ten stanowi wyłączną własność zony. Tu mieszka razem z rodziną od pond 30 lat. Jest to teraz centrum interesów życiowych Wnioskodawcy. Małżonkowie wychowują jeszcze dwoje  z sześciorga dzieci. Kiedy dzieci zakończą naukę i się usamodzielnią, Wnioskodawca ma zamiar wtedy zamieszkać w jednym z zakupionych lokali mieszkalnych. W chwili obecnej  nie jest w stanie podać, w którym. Decyzja o podziale majątku wspólnego w tym czasie nie została ustalona. Aktualnie obydwa zakupione mieszkania są wynajmowane na cele mieszkalne, umową najmu z osobami fizycznym i mają charakter okazjonalny. Podatek  od przychodu z najmu tych lokali płaci tylko Wnioskodawca (zryczałtowany podatek  od przychodu miesięcznie do Urzędu Skarbowego w wysokości 8,5%). Za zgodą żony Wnioskodawca osiąga przychody do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od najmu tych lokali. Wnioskodawca nie jest właścicielem innych nieruchomości. Jest współwłaścicielem z żoną do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej lokalu mieszkalnego we ….., który małżonkowie nabyli w 2011 r.  dla zamieszkania jednego z dzieci. Obecnie lokal ten jest wynajmowany. Przychód  z tego najmu jest wykazany w łącznym przychodzie z najmu w PIT 28.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy wydatkowanie swojego udziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej w ..., na zakup udziałów w lokalach mieszkalnych w .., spełniają warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 jako wydatki na własny cel mieszkaniowy?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca uważa, że spełnia warunki do skorzystania z częściowego zwolnienia  z podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Jego udział w zakupie mieszkań, po decyzji  o osobnym zamieszkaniu i ewentualnym podziale majątku wspólnego, jest zaspokojeniem własnych potrzeb mieszkaniowych, bez względu na to, w którym mieszkaniu Wnioskodawca będzie mieszkał. Były to pieniądze ze sprzedaży nieruchomości w ....  z ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Nabycie mieszkań też było do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Przepisy ustawy nie określają w jakim czasie Wnioskodawca ma spełnić warunek, który zaspokaja własne potrzeby mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.):

Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) cytowanej ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma zatem ustalenie momentu oraz sposobu ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że w 2015 r. zakupił Pan wraz z żoną do majątku wspólnego nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Celem zakupu tego domu była konieczność przeniesienia się bliżej Pana domu rodzinnego i opieki nad rodzicami. Małżonkowie podjęli decyzje o sprzedaży tego domu w 2019 r. Pan ani Pana żona nie prowadzi działalności z zakresu handlu nieruchomościami.

Wobec powyższego, nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i w związku z tym stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Natomiast przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (prawa majątkowego), jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Z istoty rozwiązania zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 pkt 1-3 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący).

Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Zatem, przy zwolnieniu uwzględnić można tylko takie wydatki, które poniesione zostaną na „własne cele mieszkaniowe”. Przy czym „własne cele mieszkaniowe” należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Podkreślenia wymaga bowiem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższy warunek wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu.

Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która np. posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób, np. dzieci lub najemców. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy poczynienie wydatków na nabycie, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych.

W przypadku nabycia lokalu mieszkalnego ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości podatnik faktycznie winien w nabytej nieruchomości własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości – w nieruchomości tej trzeba jeszcze faktycznie zamieszkać. Innymi słowy podatnik, który nabywa lokal dla własnych potrzeb ma w tym lokalu faktycznie mieszkać.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie wynajmowany.

Co istotne, nie jest więc przeszkodą dla zastosowania omawianego zwolnienia wynajęcie nieruchomości mieszkalnej (lokalu mieszkalnego) innemu podmiotowi – i to zarówno przed realizacją własnego celu mieszkaniowego, jak i już po tym fakcie. Innymi słowy, nie ma znaczenia kolejność wykonywanych działań. Ważne jest jedynie to, że nieruchomość (lokal mieszkalny) została nabyta z zamiarem realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

Z opisu sprawy wynika, że za pieniądze uzyskane ze sprzedaży w 2019 r. nieruchomości kupił Pan wraz z żoną do współwłasności majątkowej małżeńskiej dwa oddzielne mieszkania. Wydał Pan na ten cel część pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości. Dom małżonkowie sprzedali za kwotę 290 000 zł, a na dwa mieszkania wydali łącznie 200 000 zł. Forma prawna nabytych lokali to lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość. Jest Pan współwłaścicielem nabytych lokali mieszkalnych, obydwa lokale nabyte zostały do wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawca nie jest w stanie zadecydować w chwili obecnej, w którym mieszkaniu zamieszka. Obecnie obydwa mieszkania są wynajmowane na cele mieszkalne, umową najmu z osobami fizycznymi. Podatek od przychodu z najmu tych lokali płaci tylko Pan. Obecnie Pana miejscem zamieszkania jest dom, którego wyłącznym właścicielem jest Pana żona. Tu mieszka Pan razem z rodziną od pond 30 lat. Jest to teraz Pana centrum interesów życiowych. Małżonkowie wychowują jeszcze dwoje z sześciorga dzieci. Kiedy dzieci zakończą naukę i się usamodzielnią, ma Pan zamiar wtedy zamieszkać w jednym z zakupionych lokali mieszkalnych. W chwili obecnej nie jest Pan wstanie podać, w którym.

Zatem, jeśli jak to przedstawiono w opisie sprawy, będzie Pan mieszkał w jednym  z zakupionych lokali mieszkalnych oraz będzie w nim realizował własne cele mieszkaniowe, to okoliczność, że ten lokal mieszkalny jest czasowo wynajmowany ze względu na Pana sytuację osobistą (obecne zamieszkanie z żoną w innej nieruchomości do czasu usamodzielnienia się dwójki z Pana dzieci), nie stoi na przeszkodzie dla zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie przez Pana i Pana żonę w 2019 r. nieruchomości nabytej w 2015 r., jako dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy. Jednakże, wydatkowanie części przychodu ze sprzedaży ww. nieruchomości na zakup w 2019 r. udziału w jednym z lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość w celu realizowania w nim przez Pana własnych celów mieszkaniowych, uprawnia Pana do zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że zwolnieniem objęty będzie dochód w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na ww. cel mieszkaniowy w przychodzie z odpłatnego nieruchomości. Czasowe wynajmowanie ww. lokalu mieszkalnego nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku, gdy lokal mieszkalny nabyty został w celu realizacji Pana potrzeb mieszkaniowych.

Jednocześnie nie można się zgodzić z Pana twierdzeniem, że spełnia Pan warunki do skorzystania z częściowego zwolnienia z podatku dochodowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż Pana udział w zakupie mieszkań - po decyzji o osobnym zamieszkaniu i ewentualnym podziale majątku wspólnego - jest zaspokojeniem własnych potrzeb mieszkaniowych, bez względu na to, w którym mieszkaniu Pan będzie mieszkał. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że zakup dwóch oddzielnych mieszkań jest zabezpieczeniem na okres po przejściu na emeryturę i zamieszkanie osobno, należy stwierdzić, że wydatkowanie części przychodu na zakup udziału w lokalu mieszkalnym, w którym nie będzie Pan mieszkał, nie będzie korzystało ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w ww. art. 21 ust. 1 pkt 131, gdyż w drugim z zakupionych lokali mieszkalnych nie będzie Pan realizował własnych celów mieszkaniowych, a będzie ono służyło zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Pana żony. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby), nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny  co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi  oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).