Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.811.2019.11.KK

Możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 9 grudnia 2021 r. (wpływ 30 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 15 września 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 244/20 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 czerwca 2023 r., sygn. akt II FSK 29/21 i

2)stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 grudnia 2019 r. wpłynął Pani wniosek z 9 grudnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 lutego 2020 r. (wpływ 3 marca 2020 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (zawarty we wniosku oraz uzupełnieniu)

19 marca 2014 r., aktem notarialnym rep. (…), Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość stanowiącą samodzielny lokal mieszkalny nr (…), położony w A. przy ul. (…) wraz z przynależnymi do niego powierzchniami wspólnego użytkowania, za cenę w kwocie (….) zł.

1 kwietnia 2019 r., aktem notarialnym rep. (…), Wnioskodawczyni zawarła umowę przedwstępną gwarantującą Jej zakup lokalu mieszkalnego nr (…), położonego w B. przy ul. (…) wraz z przynależnymi do niego powierzchniami wspólnego użytkowania, za cenę w kwocie (…) zł.

Zgodnie z ww. umową przedwstępną, Wnioskodawczyni wniosła następujące opłaty:

-1 kwietnia 2019 r. kwotę (…) zł;

-7 czerwca 2019 r. kwotę (…) zł;

-19 sierpnia 2019 r. kwotę (…) zł.

Środki pieniężne pochodziły:

-wpłacone 1 kwietnia 2019 r. z oszczędności zgromadzonych na rachunku bankowym, uzyskane z wcześniejszych opodatkowanych dochodów;

-wpłacone 7 czerwca 2019 r. ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w A.;

-wpłacone w dniu 19 sierpnia 2019 r. ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w A.

5 czerwca 2019 r., aktem notarialnym rep. (…), Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość stanowiącą samodzielny lokal mieszkalny nr (…), położony w A. przy ul. (…) wraz z przynależnymi do niego powierzchniami wspólnego użytkowania, za cenę w kwocie (…), ponosząc przy tym koszty pośrednictwa w kwocie (…) zł.

Nie była zawierana umowa przedwstępna sprzedaży lokalu mieszkalnego w A., nabywca wpłacił gotówkową zaliczkę w kwocie (…) zł przed zawarciem aktu notarialnego w dniu 5 czerwca 2019 r., co zostało potwierdzone zapisem w akcie notarialnym. Środki te zostały przeznaczone na opłatę dla firmy pośrednictwa obrotu nieruchomościami.

23 sierpnia 2019 r., aktem notarialnym rep. (…) Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość stanowiącą samodzielny lokal mieszkalny nr ..., położony w B. przy ul. (…) wraz z przynależnymi do niego powierzchniami wspólnego użytkowania, za cenę określoną ww. umowie przedwstępnej, tj. (…) zł.

Aktualnie Wnioskodawczyni jest w posiadaniu dwóch nieruchomości:

-domu, pod adresem: C., ul. (…);

-lokalu mieszkalnego, pod adresem: B., ul. (…).

Aktualnym miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni jest nieruchomość zlokalizowana w B. przy ul. (…) i służy ona do realizacji Jej własnych celów mieszkaniowych. Miejscowość, w której położona jest ww. nieruchomość stanowi obecnie stanowi centrum interesów osobistych i gospodarczych Wnioskodawczyni.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego w A. była transakcją prywatną, nie będącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w związku z przeprowadzonymi czynnościami sprzedaży i zakupu nieruchomości przysługuje Wnioskodawczyni zwolnienie przedmiotowe, określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nabycie nieruchomości w B. nastąpiło po sprzedaży nieruchomości w A. Zatem dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości zostały spożytkowane po jej zbyciu, a przed upływem trzech lat od końca roku, w którym nastąpiło zbycie na własne cele mieszkaniowe.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pani wniosek – 12 marca 2019 r. wydałem interpretację indywidualną nr 0113-KDIPT2-2.4011.811.2021.2.KK, w której uznałem Pani stanowisko w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego:

-w części dotyczącej wpłaty przez Panią oszczędności własnych na zakup nieruchomości lokalowej przed uzyskaniu przychodu z odpłatnego zbycia – za nieprawidłowe,

-w części dotyczącejwydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na zakup nieruchomości lokalowej – za prawidłowe.

Interpretację doręczono Pani 17 marca 2020 r.

Skarga na interpretację

9 kwietnia 2020 r. wniosła Pani skargę na ww. interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Skarga wpłynęła do mnie 15 kwietnia 2020 r.

Wniosła Pani o:

1)uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości,

2)przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia z zobowiązaniem organu podatkowego do uwzględnienia w interpretacji wtórnej wykładni prezentowanej przez sądy administracyjne zawartej w ujednoliconej i ugruntowanej linii orzecznictwa,

3)orzeczenie o obciążeniu Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kosztami postępowania sądowego.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – wyrokiem z 15 września 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 244/20 - uchylił zaskarżoną interpretację.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 14 czerwca 2023 r., sygn. akt II FSK 29/21, oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 14 czerwca 2023 r.

16 sierpnia 2023 r. do Organu podatkowego wpłynął odpis ww. prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

-uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

-ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że 19 marca 2016 r. Wnioskodawczyni zakupiła nieruchomość stanowiącą samodzielny lokal mieszkalny, którą sprzedała 5 czerwca 2019 r. W związku z tym, że sprzedaż nieruchomości została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do treści art. 30e ust. 1 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość, niezależnie od tego, czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy, koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

W myśl art. 22 ust. 6f ww. ustawy:

Powołany wyżej art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny przesądza, co stanowi koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub wymienionych praw do lokali. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia (wytworzenia) oraz udokumentowanych nakładów. Zatem, w analizowanej sprawie przychodem jest cena sprzedaży nieruchomości lokalowej, natomiast kosztem uzyskania przychodu poniesionym przez Wnioskodawczynię będzie cena nabycia ww. nieruchomości, określona na podstawie aktu notarialnego oraz udokumentowane ewentualne nakłady, które zwiększyły wartość przedmiotowej nieruchomości w okresie jej posiadania.

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21  ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje więc taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego. Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na:

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 30 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1,  uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni w dniu 1 kwietnia 2019 r. zawarła umowę przedwstępną gwarantującą Jej zakup lokalu mieszkalnego położonego w B. i w tym dniu wpłaciła z tego tytułu środki pieniężne, które pochodziły z Jej oszczędności.

Ponadto, na podstawie umowy przedwstępnej, Wnioskodawczyni wniosła następujące opłaty:

-7 czerwca 2019 r. kwotę (…) zł;

-19 sierpnia 2019 r. kwotę (…) zł.

Środki pieniężne wpłacone 7 czerwca 2019 r. oraz 19 sierpnia 2019 r. pochodziły ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w A. 5 czerwca 2019 r.

23 sierpnia 2019 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość stanowiącą samodzielny lokal mieszkalny położony w B. Aktualnie Wnioskodawczyni jest w posiadaniu domu w C. i lokalu mieszkalnego w B. Miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni jest nieruchomość zlokalizowana w B. i służy ona do realizacji Jej własnych celów mieszkaniowych. Miejscowość, w której położona jest ww. nieruchomość stanowi obecnie stanowi centrum interesów osobistych i gospodarczych Wnioskodawczyni.

Należy podkreślić, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej – powszechności i równości opodatkowania, niewątpliwym więc musi być ścisłe, bez wykładni rozszerzającej, ich interpretowanie. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzający zwolnienie od opodatkowania, będące zgodnie z art. 3 pkt 6 z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) rodzajem ulgi podatkowej, a więc wyjątku od podlegania opodatkowaniu, nie powinien być interpretowany rozszerzająco. Nie należy zatem pojęcia „własne cele mieszkaniowe” interpretować szeroko, w oderwaniu od celu polegającego na zaspokojeniu własnej potrzeby mieszkaniowej. Przy czym wyjaśnić również należy, że aby skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym, należy wydatkować w ustawowym terminie środki ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe”. Istotna jest zatem interpretacja ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”. Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu (dochodu) na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. W orzecznictwie dość jednolicie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych, przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega. Zawsze bowiem centrum życiowe koncentruje się w konkretnym budynku lub lokalu mieszkalnym i ten właśnie budynek lub lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych. Potrzeba realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych jest najważniejszym elementem przedmiotowego zwolnienia od podatku dochodowego.

Należy zauważyć, że ustawodawca regulując omawiane zwolnienie nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy celów, jednakże – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy, ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do posiadania przez Wnioskodawczynię tylko jednej nieruchomości mieszkalnej. W świetle takiego wyjaśnienia osoba, która posiada miejsce zamieszkania może nabyć kolejną nieruchomość mieszkalną w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych. Zatem, podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości lub praw może przeznaczyć go na zakup nieruchomości mieszkalnej lub prawa, pomimo że jest właścicielem lub współwłaścicielem innych nieruchomości mieszkalnych, zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże zakup ma służyć faktycznemu zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 15 września 2020 r.,  sygn. akt I SA/Łd 244/20, od którego Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną wyrokiem z 14 czerwca 2023 r., sygn. akt II FSK 29/21, wskazano, że „(…) dokonując wykładni art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie można jednoznacznie stwierdzić, że nabycie, jak i wydatki związane z tym nabyciem winny być dokonane po sprzedaży lokalu mieszkalnego.  (…) Z wykładni językowej art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. nie wynika zaś, by dla skorzystania  ze zwolnienia musiała zaistnieć chronologia zdarzeń (najpierw odpłatne zbycie, a następnie poniesienie wydatków na własne cele mieszkaniowe). Podstaw ku temu nie daje użyty  w przepisie zwrot "począwszy od dnia odpłatnego zbycia", który należy uznać za element normy wyznaczającej termin wydatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Termin ten, jak z przepisu wyraźnie wynika, ma charakter terminu ad quem, który kończy się upływem trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest zatem wydatkowanie w tym terminie dochodu  z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, pod rygorem wygaśnięcia prawa do zwolnienia podatkowego. Z przepisu nie wynika natomiast, by ustawodawca uzależniał je od uprzedniego chronologicznie odpłatnego zbycia nieruchomości (por. wyrok NSA z dnia 6 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 2080/17, opubl. CBOSA)”.

Zatem, wydatkowanie przez Wnioskodawczynię 1 kwietnia 2019 r. środków pieniężnych pochodzących z Jej oszczędności, na nabycie 23 sierpnia 2019 r. lokalu mieszkalnego położonego w B., jak również zapłata pozostałej części ceny zakupu ww. lokalu mieszkalnego ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w A., stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 1 pkt 131  w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni przysługuje zwolnienie od podatku dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w 2019 r. w związku z zakupem lokalu mieszkalnego w B., w którym realizuje własne potrzeby mieszkaniowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).