Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.381.2023.2.AJZ

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 23 i 25 października 2023 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A.B. (dalej: Wnioskodawca) od 10 sierpnia 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centrum Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą A NIP: (...), której głównym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem sklasyfikowana w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod numerem 62.01.Z. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „ustawa PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jest płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca współpracuje z trzema stałymi firmami, zwanymi dalej Zleceniodawcami: X, Y oraz Z (dalej Zleceniodawcy). Między Wnioskodawcą a Zleceniodawcami zawarte są odrębne umowy, na podstawie których Wnioskodawca tworzy nowe systemy, utrzymuje i modyfikuje, a tym samym ulepsza już istniejące systemy na rzecz poszczególnego zleceniodawcy.

We wniosku przedstawiono opis współpracy między Wnioskodawcą a Zleceniodawcami.

•X: Wnioskodawcy, na podstawie zawartej umowy, w dniu 29 lipca 2018 r. powierzono świadczenie wykonywania usług utrzymania, usług autoryzacji oraz usług rozwoju opieki technicznej. Wszystkie usługi odnoszą się do obsługi Systemu oraz mają na celu modyfikację świadczeń, opracowywanie dodatkowych funkcjonalności Systemu lub usprawnienie jego działania w szczególności poprzez opracowane modyfikacji określone przez strony. Opieka techniczna Systemu opiera się na wykonywaniu modyfikacji w dotychczasowych strukturach, tak aby poprawić funkcjonalność systemu. Modyfikacje polegają na wprowadzaniu zmian ułatwiających funkcjonalność Systemu. Wnioskodawca w ramach wykonywania swoich zadań na podstawie umowy wykonuje również modyfikacje rozwojowe na podstawie zamówień zawartych przez strony. Usługi rozwojowe związane są w szczególności z opracowywaniem Modyfikacji, czyli zmian w zakresie oprogramowania wchodzącego w skład Systemu, polegające na rozszerzeniu i znajdowaniu nowych rozwiązań w usprawnieniu funkcjonalności. Wszelkie czynności związane są z opracowywaniem modyfikacji Systemu bądź tworzeniem nowych struktur. Ponadto na bieżąco ze strony Wnioskodawcy prowadzone są prace nad utrzymywaniem Systemu zgodnie z umową.

•Y: Wnioskodawca, na podstawie umowy zawartej 2 stycznia 2023 r., świadczy usługi obsługi serwisowej informatycznego systemu do obsługi (...). W ramach umowy Wnioskodawca pracuje nad poprawą błędów w systemie informatycznym, wprowadzaniu modyfikacji oraz nowych funkcjonalności do informatycznego systemu (...) zamawiającego. System został przejęty i dokończony przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca utrzymuje, modyfikuje i rozwija system (...) po przejęciu po poprzednim wykonawcy. Modyfikacja systemu związana jest z ogłaszaniem nowych edycji programu rekrutacyjnego. Prace polegają na dostosowaniu systemu pod wymogi aktualnego regulaminu. Gdy zmianie ulega algorytm oceny wniosków wówczas funkcje programowane są na nowo w pełni przez Wnioskodawcę.

•Z: celem współpracy Wnioskodawcy ze Z w 2022 r. było stworzenie nowego systemu (programu komputerowego) o nazwie (...), posiadający charakter modułowy z możliwością swobodnej rozbudowy i modyfikacji. System został wdrożony w maju 2023 r. Wnioskodawca m.in. przygotował projekt modułu (...), wdrożył oraz przeprowadził testy w celu zapewnienia funkcjonalności. Za każdy zakończony etap otrzymuje wynagrodzenie określone w umowie. Stworzony (...) ma na celu poprowadzenie dodatkowych konkursów. Powstał w celu usprawnienia procesów, wyeliminowania błędów i niedogodności. Opiera się na najnowszych rozwiązaniach technologicznych, zapewniając funkcjonowanie przez wiele lat bez konieczności dokonywania kosztownych zmian technologicznych a w szczególności napisania nowego oprogramowania. (...) jest systemem stworzonym przez Wnioskodawcę od podstaw i stanowi autorską aplikację. Każdorazowo po wytworzeniu nowego systemu (oprogramowania, struktur, aplikacji) Wnioskodawca w całości przenosi prawa autorskie na Zleceniodawcę.

Ponadto Wnioskodawca współpracuje z klientami, którzy poprzez umowę zlecają stworzenie aplikacji od podstaw, używając ich z powodzeniem. Wnioskodawca wytwarza aplikacje, obsługuje je i wraz z zapotrzebowaniem rozwija. Tak jest w przypadku współpracy ze W. Wnioskodawca, na podstawie umowy z 11 kwietnia 2023 r., przyjął zlecenie na stworzenie aplikacji do przeprowadzania corocznych rekrutacji. Wnioskodawca następnie poprzez swoją pracę aktualizuje elektroniczny formularz zgłoszeniowy, dodając nowe formularze. Konfiguruje i dostosowuje ustawienia programowe w celu usprawnienia obsługi formularza. Nabór wniosków jest już zamknięty, a tegoroczna edycja zostanie rozliczona fakturą za wrzesień 2023 r. Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca w każdym przypadku wykonuje usługi w zakresie tworzenia oprogramowania.

Wnioskodawca jest programistą i zajmuje się wytwarzaniem programów komputerowych, tj. aplikacji do rekrutowania czy innych systemów. Poprzez swoją pracę tworzy nowe aplikacje, realizuje dodawanie nowych funkcjonalności szeroko pojętą graficzną reprezentację strony oraz dynamiczne budowanie zasobów. Przy wykonaniu oprogramowań dedykowanych wykonuje testy funkcjonalności, sprawdza wydajność, poszukuje nowych rozwiązań, wdraża oraz obsługuje i utrzymuje systemy u poszczególnych klientów.

W zależności od projektu Wnioskodawca wytwarza oprogramowania samodzielne lub we współpracy z podwykonawcą wskazanym w umowie. Po wykonaniu danego projektu Wnioskodawca przenosi (i będzie nadal przenosił) na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie co oznacza, że Wnioskodawca osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzone prace rozwojowe stanowią działalność o charakterze twórczym, podejmowaną w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, bazując na wiedzy dotychczasowej. Wskazać trzeba, że w ramach swojej działalności Wnioskodawca wytwarza i będzie wytwarzał oprogramowania dla poszczególnych Zleceniodawców bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym. Wnioskodawca na bieżąco zdobywa lub poszerzę wiedzę z zakresu informatyki co pozwala na ciągłe wykorzystywanie pozyskanej wiedzy do wytwarzania oprogramowań komputerowych. W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, aplikacji lub usług) w postaci nowoczesnego, innowacyjnego oprogramowania. Ulepszanie produktów, procesów i usług polega na poprawianiu wydajności aplikacji oraz wprowadzaniu ułatwień użytkownika oraz modyfikacji aplikacji. Modyfikacje odnoszą się do poprawiania wyświetlania elementów, blokowania lub odblokowywania funkcji ułatwiających posługiwanie się aplikacją, tworzenie nowych metod filtrowania, czy też poprawiane błędów spowodowanych nieprawidłowym działaniem aplikacji. Ze strony Wnioskodawcy wymaga to zbadania kodu, zidentyfikowania błędów, a niekiedy przepisaniu fragmentu kodu od podstaw. Zmiany wprowadzone do ulepszonego oprogramowania/aplikacji mają zatem charakter twórczy.

Efektem samodzielnej działalności Wnioskodawcy jest ulepszenie bądź stworzenie niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej rozwiązań lub takich, które są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowania, wytwarzane przez Wnioskodawcę wobec wyżej wskazanych Zamawiających w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, są rezultatem jego własnej, indywidulanej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca świadczy usługi jako samodzielny, niezależny przedsiębiorca. Nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem żadnego z Zamawiających. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za wykonane prace wobec Zamawiających i osób trzecich. Ponadto ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną działalnością – w przypadku niewykonania lub nienależnego wykonania Zamawiający mogą nałożyć kary umowne, jak również wypowiedzieć zawartą umowę.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje ulepszone produkty i usługi na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do wszelkich utworów i ich części w rozumieniu prawa autorskiego, które powstają w wyniku jego pracy na Zleceniodawcę. Całość przychodów firmy Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich poszczególnym Zleceniodawcom – wobec każdego Zleceniodawcy opracowywane są inne oprogramowania bądź aplikacje, które nie są ze sobą związane, ani nie mogą tworzyć podstawy do opierania się podczas pracy nad oprogramowaniem lub aplikacją. Produkty, które Wnioskodawca tworzy, na tyle wyróżniają się od rozwiązań już istniejących, że nie jest w stanie użyć dwukrotnie tego samego rozwiązania u różnych klientów. Projekty, nad którymi pracuje Wnioskodawca wobec różnych Zleceniodawców nie są ze sobą powiązane. Wnioskodawca zatem prowadzi działalność badawczo-rozwojową, która jest prowadzona przez niego od początku współpracy z poszczególnymi firmami. Programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach tej działalności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność prowadzona w ramach działalności związanej z wytwarzaniem oprogramowaniem jest działalnością twórczą, obejmującą badania naukowe – są to badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług oraz wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Ponadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w rozumieniu art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (prace rozwojowe).

Wnioskodawca stara się cały czas rozwijać swoje kompetencje, biorąc udział w szkoleniach, konferencjach i ucząc się nowych technologii, korzystając z dostępnej literatury.

Oprogramowania które wytworzył, bądź te nad którymi aktualnie trwa praca, stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz tzw. własnej twórczości intelektualnej).

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił w ramach zawartych umów całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych i wytwarzanych programów komputerowych.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona była (stan faktyczny) i będzie (zdarzenie przyszłe) w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu, przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Zleceniodawców, polegającą na tworzeniu oprogramowania komputerowego i aplikacji Wnioskodawca ponosi wydatki takie jak:

–koszty eksploatacji,

–opłaty abonamentowe (koszty użytkowania telefonu),

–zakup komputera, podzespołów,

–opłata domen i abonament za usługi hostingowe,

–zakup literatury branżowej w formie elektronicznej i papierowej, czytników do literatury,

–koszty szkoleń, kursów i certyfikatów,

–koszty usługi księgowej.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniające określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji prac, zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesienie do poszczególnych zadań.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wszystkie Systemy, struktury, formularze, programy i oprogramowania systemu, aplikacje, funkcjonalności oraz moduły to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Praca Wnioskodawcy polega na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, programów komputerowych oraz, na podstawie kodowania, tworzenia programów komputerowych przyczyniających się do powstania aplikacji według zapotrzebowania Kontrahenta nad którą później Wnioskodawca pracuje, aby uzdolnić wykorzystywanie według określonych kryteriów.

Programy tworzone lub modyfikowane przez Wnioskodawcę mają różne przeznaczenie w zależności od zapotrzebowania Zamawiającego. Opisane we wniosku programy zawierają funkcję oprogramowania systemu rekrutacyjnego oraz wykonanie autorskich aplikacji, poprawioną wydajności oprogramowania rozszerzającą jego możliwości dzięki stworzeniu nowych algorytmów, rozszerzeniu nowych linii kodów źródłowych. Efektem pracy Wnioskodawcy jest stworzenie nowego kompletnego systemu dostosowanego do indywidualnych potrzeb klienta. Oprogramowanie stanowi bardzo często pełną informatyzację organizacji dla klienta, który je zamawia. Fundacja, która zamówiła od Wnioskodawcy stworzenie oprogramowania rekrutacyjnego do tej pory używała papierowych formularzy. Wnioskodawca przy użyciu wiedzy oraz zastosowaniu nowej linii kodu źródłowego stworzył oprogramowanie umożliwiające stosowanie systemu komputerowego, który zbiera i przetwarza zgłoszenia kandydatów. Wnioskodawca tworzy oprogramowania dedykowane potrzebom każdego klienta indywidualnie. Nowe lub modyfikowane oprogramowania różnią się od siebie diametralnie w sposobie działania, ponieważ oparte są o wewnętrzne regulaminy bądź procesy biznesowe klientów. Ścieżki postępowania za każdym razem są inne, ponieważ realizują inne cele zakładane przez Zamawiającego. Działania Wnioskodawcy opisane we wniosku zmierzają do zwiększenia i wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca prowadzi działalność z twórczym charakterem, samodzielnie tworzy oryginalne kody programów komputerowych. Wnioskodawca używa narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych oprogramowani (modyfikacji). Wnioskodawca nie realizuje prac polegających na wprowadzaniu rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania co również jest cechą twórczej działalności. Każde przeznaczenie i funkcje w zakresie tworzenia oprogramowania można rozwiązać przy użyciu wielu różnych sposobów oraz przy wykorzystaniu wielu różnych narzędzi. Ulepszenie istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłączne od wiedzy i doświadczenia. Każdy nowy program lub jego modyfikacja wymaga indywidualnego podejścia oraz dotyczy innego środowiska programowego. Wykonywane prace nad stworzeniem oprogramowania nie są projektami powtarzalnymi.

Wnioskodawca tworzy oprogramowania dedykowane na potrzeby każdego klienta indywidualnie. Wnioskodawca podejmuje szereg działań zmierzających do stworzenia lub usprawnienia (modyfikacji) oprogramowań komputerowych. Początkowo Wnioskodawca ustala wymagania podmiotu zamawiającego oraz na podstawie tej informacji rozpoznaje problem poprzez analizę funkcjonowania dotychczasowego programu. Poprzez wykorzystanie swojej wiedzy Wnioskodawca proponuje nowoczesne rozwiązanie, które nosiłoby za sobą nowe funkcjonalności oraz narzędzia do usprawnienia im pracy. Takie działania wymagają stworzenie nowego kodu źródłowego i nadpisanie fragmentu oprogramowania, który sam w sobie stanowił samodzielny program komputerowy, chroniony prawami autorskimi.

Wnioskodawca podejmuje następujące działania dążące do usprawnienia prac programistycznych służące do ulepszenia i usprawnienia informatyzacji przepływu danych oraz ich filtrowania, zaprogramowanie nowych algorytmów poprzez napisanie nowych linii kodu źródłowego. Wnioskodawca projektuje nowe oprogramowanie, tworzy i dodaje nowe funkcje, a następnie testuje oprogramowanie. Wnioskodawca wytworzył oprogramowania i aplikacje do przeprowadzania rekrutacji uzależnione od wymogów biznesowych Zamawiającego. Dodatkowo stworzył oprogramowania do importu, przetwarzania i weryfikacji danych. Dostosowuje oprogramowania pod wymogi aktualnego regulaminu zamawiającego. Tworzy nowe oprogramowania do zgłaszania. Tworzone oprogramowania obejmują aplikacje oraz modyfikacje rozwojowe systemów. Ścieżki postępowania w programie za każdym razem są inne, ponieważ realizują inny cel. Wnioskodawca tworzy oprogramowania w oparciu o język programowania (...) a także powiązane z nim narzędzie takie jak (...). Oprogramowania, które wytwarza Wnioskodawca zastępują systemy i aplikacje wytworzone w starszych wersjach języka (...), które są wycofywane z serwerów, co powoduje, że stają się bezużyteczne.

W produkowanych oprogramowaniach Wnioskodawca używa najnowszej wersji języków co zapewnia długie funkcjonowanie oprogramowania. Dodanie nowych opracowanych funkcjonalności, algorytmów, nowych cech w zależności od indywidualnych preferencji Zamawiającego powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Zamawiającego. Powstaje nowy produkt, stworzony na potrzeby każdego klienta indywidualnie. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych nowatorskich rozwiązań programistycznych, przy zastosowaniu swobody tworzenia, a praca Wnioskodawcy nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Oprogramowanie tworzone, rozwijane na rzecz klienta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności zachowując przy tym cechy twórczości i oryginalności. To co wyróżnia oprogramowania tworzone przez Wnioskodawcę to wysoki poziom wykorzystywanych nowych technologii na rynku, niski koszt wdrożenia oraz elastyczność w podejściu do indywidualnych potrzeb klienta. Oprogramowania stanowią wysoki poziom informatyzacji.

Poprzez systematyczność Wnioskodawca rozumie świadczenie pracy każdego dnia, nie traktowanie swojej działalności jako pracy dorywczej. Polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga praca przy tworzeniu oprogramowania komputerowego. Zaplanowaniu prac poprzez ustalenie kolejności wykonywania poszczególnych działań, weryfikacji czy zostały osiągnięte założone cele poprzez prowadzone testy oraz ewentualnej poprawce, zakończenie powierzonej pracy.

Celem, który na wstępie postawił sobie Wnioskodawca, jest realizacja dostarczenia klientowi programów komputerowych realizujących założenia tego klienta, poprzez tworzenie kodu spełniającego założone wskaźniki jakości i efektywność; tworzenie kodu z wykorzystaniem funkcji i narzędzi programowania, tworzenie kodu oprogramowania usprawniającego szybką pracę klientowi, a także tworzenie oprogramowania do ułatwiania przepływu informacji między klientem a jego nabywcą. Postawionym celem było również zapewnienie wysokiego poziomu, łatwości w posługiwaniu się oraz niskiego kosztu wdrożenia w dostosowywaniu się nowych potrzeb klienta, a także nowych technologii, które nieustannie pojawiają się na rynku.

Źródła finansowania, które posiadał przedsiębiorca pochodziły z jego środków własnych.

Opracowanie oprogramowań komputerowych jest wynikiem wykorzystania pracy własnej, własnych środków finansowych, poprzez indywidualną pracę, która jest realizowana w porozumieniu z klientami oraz zapoznaniu się z jego oczekiwaniem wobec efektu końcowego. Każda praca nad nowym oprogramowaniem wymaga indywidualnego podejścia oraz dotyczy innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Korzystając ze swojego zasobu wiedzy i znajomości technologii Wnioskodawca wytworzył oprogramowanie do (...), zaprogramowania algorytmów do przetwarzania danych poprzez posługiwanie się kodami źródłowymi. Stworzył oprogramowanie do przetwarzania programu rekrutacyjnego oraz dostosowywanie oprogramowania pod nowe wymogi aktualnego regulaminu rekrutacyjnego. Podczas zmiany algorytmu Wnioskodawca wytwarza zupełnie nowy algorytm w oparciu o posiadaną wiedzę, które będzie nosiło zupełnie nowe funkcjonalności, które uczyniłyby bardziej atrakcyjne dla użytkownika. W celu realizacji projektów w ramach modyfikacji Wnioskodawca podejmuje działania mające na celu usprawnienie istniejącego już oprogramowania. Początkowo ustala wymagania ze Zleceniodawcą określając problematykę. Następnie przeprowadza analizę jak dotychczas funkcjonuje program, wykorzystuje posiadaną wiedzę w celu wymyślenia i zaprogramowania nowoczesnego rozwiązania stawiającego na nową merytorykę a tym samym wyeliminowania błędów, które pojawiają się dotychczas. Wykonuje modyfikacje w stylu zmiany wyświetlania danych elementów, dodanie danych do importu, blokowanie lub odblokowywanie danych. Nowe funkcjonalności czynią działanie programu bardziej atrakcyjne dla użytkownika a tym samym stworzenie nowego kodu źródłowego, który jest nadpisaniem fragmentu oprogramowania stanowi samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na mocy przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wytworzył oprogramowania w oparciu o projektowanie, tworzenie, testowane oraz zapewnienie wysokiej jakości w nakładzie niskiego kosztu wdrożenia. Harmonogramy są tworzone wewnętrznie po ustaleniu ze zleceniodawcą szczegółów zlecenia, w okresie tworzenia programu komputerowego. Umożliwiają zaplanowanie deadlinów oraz pilnowania terminów. U klientów, którzy zamówili stworzenie oprogramowania do aplikacji przy tworzeniu nowych programów rekrutacyjnych harmonogram pracy pozwala Wnioskodawcy na zaplanowanie działań, na dostosowaniu systemu stworzonego przeze Wnioskodawcę do poszczególnych wymogów aktualnego regulaminu – podczas zmiany algorytmu oceny wniosków Wnioskodawca musi stworzyć i zaprogramować funkcje na nowo. Realizacja harmonogramu daje efekty tworzenia oprogramowania dopasowanego do indywidulanych potrzeb klienta i jest realizowany wraz z upływem terminu wykonania pracy.

Wnioskodawca umiejętność programowania nabywał sukcesywnie przez lata podnosząc swoje kwalifikacje na bieżąco, przechodząc kursy online i czytając specjalistyczną prasę oraz dokumentację najnowszych wersji języka programowania, systemu baz danych oraz technologii towarzyszących. Każdy pogram wytwarzany jest w oparciu o najnowsze aktualne wersje dostępnych technologii. Technologie informatyczne, które stanowią zasoby wiedzy Wnioskodawcy to wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujące w nauce i środowisku, w którym funkcjonować ma program. Wnioskodawca skupia się na celowości trafienia w zapotrzebowania klienta. Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija w ramach działalności wiedzę w zakresie oprogramowania służącego do przepływu informacji między urządzeniami, a osobami korzystającymi z danej aplikacji, według zapotrzebowania Zamawiającego. Wnioskodawca tworzy oprogramowania wykorzystując język programowania w najnowszej wersji (...). Oprogramowania mają innowacyjny charakter, ponieważ dostosowywane są pod wewnętrzny regulamin Zamawiającego. Stanowią nowe rozszerzenia i funkcjonalność oprogramowania służącego do „przepływu informatyzacji procesów rekrutacji”. Innowacja rozwiązania polega na odpowiednim doborze algorytmów przetwarzania danych, zastosowaniu linii kodów źródłowych pod te algorytmy oraz dobór odpowiedniej struktury danych, która ma zapewnić stworzenie konkretnego rozwiązania z wykorzystaniem odpowiednich metod.

Wnioskodawca zaplanował działania na poszczególne etapy.

Pierwszy etap. W oparciu o swoją wiedzę i doświadczenie po konsultacjach z klientem oraz poznaniu jego oczekiwań wobec funkcjonalności oprogramowania, Wnioskodawca przeprowadza wstępną analizę, czy jest w stanie wytworzyć dane oprogramowanie przy użyciu określonych zasobów. W związku z tym, iż Wnioskodawca nie dysponuje gotowymi rozwiązaniami (kodami informatycznymi) na tym etapie przeprowadzane są konsultacje dotyczących celów, jakie mają być osiągnięte oraz kwestii formalnych. Klient przedstawia swoje oczekiwania w jaki sposób funkcjonować ma oprogramowanie i na tej podstawie ustalany jest opis przedmiotu zamówienia. Wnioskodawca wstępnie analizuje możliwość zrealizowania projektu przy użyciu określonych zasobów. Kwestie formalne polegają na sformułowaniu umowy w oparciu o kancelarią prawną.

Drugi etap odnosi się do stworzenia oprogramowania, obejmuje stworzenie projektu funkcjonalnego i graficznego. Polega na zaplanowaniu prac, analizie możliwości wprowadzenia nowych funkcjonalności lub modyfikacji na ulepszone funkcjonalności. Na tym etapie pojawia się pierwsza faktura sprzedażowa. Dochodzi również do oceny, czy przy danym nakładzie zasobów możliwe jest stworzenie oprogramowania spełniającego oczekiwania Zleceniodawcy. W przypadku braku takiej możliwości omawiane jest zwiększenie zasobów lub zmniejszenie oczekiwań klienta w stosunku do oprogramowania, które ma powstać.

Kolejny etap to ścisłe prace programistyczne, obejmuje najdłuższy okres w powstawaniu, w oparciu o języki programowe oraz kod źródłowe. Po stworzeniu oprogramowania prowadzone są testy oraz wprowadzane są poprawki. Wnioskodawca, przed oferowanymi systemami rekrutacyjnymi, oferował wykonywanie autorskich stron internetowych. Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę w zakresie oprogramowania systemu rekrutacyjnego do informatyzacji i łatwości przepływu danych. W oparciu o swoje doświadczenia Wnioskodawca wybiera i dostosowuje rozwiązania programistyczne tak, aby zaspokoić zapotrzebowanie zamawiającego. Produkty oparte są na specjalistycznej wiedzy Wnioskodawcy w zakresie tworzenia programów komputerowych do stworzenia systemów zinformatyzowanych procesów i przepływu informacji.

Efektem działań jest nowy kompletny system dostosowany do indywidualnych potrzeb klienta. Oprogramowanie pełni „pełną informatyzację” organizacji, która je zamawia. Nowe zastosowania to wydajność, łatwość użytkowania systemu rekrutacyjnego – poprzez prowadzone testy i eliminacje na tej drodze błędów niezawodność, czytelniejszy wygląd, zapewnienie wysokiego poziomu oraz niskiego kosztu wdrożenia, elastyczność przy dostosowywaniu się do potrzeb Zamawiającego.

Efekty pracy przy tworzeniu i modyfikacji Oprogramowania zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy po wytworzeniu będą przysługiwać osobiste i majątkowe prawa autorskie do owych oprogramowań.

Z punktu widzenia prawnego, umowy zawierane przez Wnioskodawcę ze Zleceniodawcami, w ramach których Wnioskodawca zobowiązuje się wytworzyć i przenieść na Zleceniodawcę prawa do Oprogramowania, kwalifikowane są jako umowy o świadczenie usług. Aby Zleceniodawca mógł korzystać z wytworzonego Oprogramowania, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania. Przenoszenie praw autorskich odbywa się z chwilą przeniesienie stworzonego oprogramowania na serwer klienta, następnie Wnioskodawca wystawia fakturę i po jej opłaceniu zostają wypełnione umowy po czym zgodnie z ustawą na zamawiającego przenoszone są pełne prawa autorskie. W ramach wynagrodzenia, przenoszona jest na zamawiającego całość przysługujących Wnioskodawcy praw majątkowych do utworów powstałych w wyniku realizacji oprogramowania, bez żadnych ograniczeń czasowych oraz terytorialnych. Przeniesienie praw do oprogramowania następuje każdorazowo z chwilą uregulowania wynagrodzenia, zakresie wszystkich znanych w chwili zawarcia umowy pól eksploatacji.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z zachowaniem art. 43 oraz art. 53 ustawy. Sposób przeniesienia praw autorskich zawarty jest w umowie spisanej pomiędzy Wnioskodawcą, a Zleceniodawcą. Przeniesienie praw potwierdza zarówno umowa, jak i samo przeniesienie wytworzonego oprogramowania na serwer danego klienta.

Efektem, do stworzenia którego zobowiązuje się Wnioskodawca na podstawie zawieranych umów jest Oprogramowanie. Aby Zleceniodawca mógł korzystać z wytworzonego Oprogramowania, Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania. Rolą Zleceniodawcy jest wskazanie ogólnych kierunków działań Wnioskodawcy i ewentualnej analizy wymagań w zakresie dedykowanego oprogramowania. Wskazuje ramy czasowe, w których Wnioskodawca jest zobowiązany skończyć dany projekt. Tak jest w przypadku współpracy z Z. Po przejściu przez wszystkie etapy tworzenia, które są ograniczone konkretnymi ramami czasowymi na stworzenia konkretnych etapów, Zleceniodawca nabywa prawa do wytworzonego przez Wnioskodawcę na jego zlecenie Oprogramowania po przeniesieniu danego oprogramowania na serwer zamawiającego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania należy rozumieć jako wyodrębniane zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie opracowywania, tworzenia, ulepszania, czyli modyfikowania oprogramowania poprzez tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie (dostosowywanie do potrzeb klientów) kodu źródłowego programów komputerowych dla poszczególnych Zleceniodawców. Oprogramowanie tworzone jest i wersjonowane w odpowiednim systemie, który następnie przenoszony jest na serwer kontrahenta, z którego korzysta. Przeniesienie praw autorskich następuje wraz z momentem zapłaty wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie komputerowe, które podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go na klienta, poprzez umieszczenie na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie na serwerze. Analogicznie sytuacja wygląda zarówno przy współpracy z cyklicznymi kontrahentami. Prawa autorskie takim klientom przekazywane są po wytworzeniu oprogramowania do aplikacji, umieszczeniu w serwerze bądź przekazaniu kontrahentowi oraz uiszczeniu przez kontrahenta ustalanej kwoty wynagrodzenia.

W ramach umowy oraz wynagrodzenia, przenoszona jest na Kontrahenta całość przysługujących mu praw majątkowych do utworów powstałych w wyniku realizacji oprogramowania, bez żadnych ograniczeń czasowych. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wytworzenia programu komputerowego, który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na klienta poprzez umieszczenie na serwerze klienta. Wynagrodzenie zostało ustalone w pierwszym etapie współpracy z danym klientem. Po wykonaniu zobowiązań Wnioskodawcy wobec Zamawiającego Wnioskodawca przenosi system na serwer klienta, wystawia fakturę, która po opłaceniu spełnia wymogi umowy, po czym zgodnie z ustawą o prawach autorskich na zamawiającego przenoszone są prawa autorskie. Wynagrodzenie, które otrzymuje Wnioskodawca jest wynikiem zakończonych prac stworzenia nowego oprogramowania bądź prowadzeniu prac na usprawnieniem i modyfikacją systemu, poprzez zastosowanie nowych rozwiązań umożliwiających wyeliminowanie dotychczasowych błędów występujących w systemach klientów, dodanie nowych algorytmów usprawniających pracę czy też poprawieniu wydajności oprogramowania rozszerzając jego możliwości o nowe algorytmy na podstawie nowych kodów źródłowych.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane w stosunkach gospodarczych z kontrahentami. Zawierają natomiast opis na podstawie jakiego numeru umowy oraz jakiego etapu dotyczy współpraca, za którą otrzymane jest wynagrodzenie dla Wnioskodawcy. Przeniesienie prawa autorskiego potwierdza zawarta umowa oraz umieszczenie go na danym serwerze klienta (udostępnienie klientowi możliwości korzystania).

Pod pojęciem kosztów eksploatacji należy rozumieć wydatki związane z użytkowaniem komputera oraz zakup wymiennych elementów do komputera zakupionego w 2015 roku, stanowiącego pierwszy zakup w prowadzeniu działalności i wprowadzonego jako środek trwały. Do takich wydatków należy dokupienie nowych procesorów w celu usprawnienia działania komputera, pamięci komputerowej, procesora (...), Dysku SSD, płyty głównej, zasilacza, klawiatury oraz myszy, chłodzenia CPU (...), koszty związane z montażem podzespołów oraz aktualizacjami, zakup telefonu komórkowego w celu pozostania w kontakcie z klientem, przesyłania na bieżąco maili gdy nie ma dostępu do komputera, otrzymywaniu wiadomości o krytycznych błędach w Oprogramowaniu, a tym samym pozwala na szybką reakcję w działaniu.

Ponadto do kosztów eksploatacji Wnioskodawca zalicza koszty związane z użytkowaniem samochodu osobowego, stanowiącego koszty mieszane. Należy rozumieć przez to paliwo, serwisy oraz koszty napraw. Samochód stanowi ważny element w pracy Wnioskodawcy, gdyż umożliwia dojazd do klienta, kiedy jest to konieczne w celu omówienia wyników pracy.

Koszty abonamentowe – Wnioskodawca wykonując prace musi mieć dostęp do sieci komórkowej i Internetu, gdyż są to podstawowe narzędzia do prowadzenia pracy Wnioskodawcy, dają możliwość przesyłania efektów prac oraz niezbędny jest do tworzenia i testowania.

Koszty domen i hostingu – do celu programowania i testowania wytworzonego oprogramowania, jako hosting, środowisko testowe.

Koszty szkoleń, kursów i literatury branżowej – tworząc oprogramowania Wnioskodawca musi posiadać zaktualizowaną wiedzę. Osiągając finalny rezultat Wnioskodawca musi opierać się o poszerzaną wiedzę specjalistyczną. W tym celu Wnioskodawca nieustannie się szkoli, pogłębia swój zasób wiedzy poprzez literaturę branżową oraz szkolenia. Taka wiedza nie zawsze jest dostępna bezpłatnie. Tempo zmian w strukturach programowania pokazuje, ze zasadne jest korzystanie z najnowszych i profesjonalnych publikacji oraz szkoleń. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca wytwarza nowe produkty, spełniające nowe funkcje oraz wykorzystuje narzędzia, do wytworzenia nowych funkcji, do których musi posiadać niezbędną wiedzę. Służą do zwiększenia wiedzy teoretycznej celem poprawnego pisania kodu źródłowego.

Koszty usług księgowej – mają na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, która stanowi bazę do stworzenia odrębnej ewidencji IP BOX. Zlecając prowadzenie księgowości podmiotowi zewnętrznemu Wnioskodawca zyskuje dodatkowy czas na wykorzystanie go do prowadzenia działalności twórczej związanej z tworzeniem oprogramowania.

Wydatki te mają związek z konkretnymi działaniami obejmującymi tworzenie i rozwijanie oprogramowania komputerowego.

Wśród wymienionych przez Wnioskodawcę we wniosku składników majątkowych stanowiących środki trwałe wprowadzony jest zestaw komputerowy, zamortyzowany w okresie od 2015–2018 oraz samochód osobowy użytkowany na cele mieszane, amortyzowany od 2022 r. Pojazd służy Wnioskodawcy jako dojazd do klienta. Poniesione koszty eksploatacyjne oraz odpisy amortyzacyjne zaliczane są jako koszty stanowiące literę „a” według wskaźnika Nexus.

Wszystkie koszty były, są i będą ponoszone w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę prac.

Wnioskodawca od 2019 r. przyporządkowuje konkretne poniesione wydatki do danego wytworzonego oprogramowania na podstawie prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana pytania:

1)Czy Wnioskodawca ma możliwość, poprzez złożenie korekty zeznania rocznego, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu i aplikacji wytwarzanych w ramach zleceń złożonych od zleceniodawców za 2019 r. i lata następne, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

2)Czy wymienione w zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust.4 ustawy PIT, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Odnośnie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o PIT podatek osiągnięty przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30 ca ust.2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony poprzez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów:

•badania naukowe są działalnością obejmującą:

–badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

–badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

•prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej – prace rozwojowe. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce). Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania aplikacji rekrutujących mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązać leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie, aplikacje tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego a swoja działalnością obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności (narzędzi informatycznych). Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:

1)robiący coś regularnie i starannie,

2)procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu,

3)działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Prace do wytworzenia oprogramowania i aplikacji przez Wnioskodawcę są zaplanowane i przeprowadzane poprzez przyjęcie określonego celu do osiągnięcia, harmonogramu i zasobów. Prace są systematyczne, prowadzone w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca wskazuje, że spełnia wymogi do uzyskania Ulgi Innovation BOX (IP BOX):

–Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowania oraz aplikacje;

–wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o PIT (działalność twórcza, systematyczna, stale poszerzająca wiedzę; działalność obejmująca prace rozwojowe-nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych);

–w wyniku prowadzonych prac powstaje autorskie prawo podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; w przypadku ulepszania i rozwijania aplikacji również powstaje prawo autorskie;

–Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (strat).

Wytwarzanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzone prace rozwojowe stanowią działalność o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, bazując na wiedzy dotychczasowej. Wskazać trzeba, że w ramach swojej działalności Wnioskodawca wytwarza i będzie wytwarzał oprogramowania dla poszczególnych zleceniodawców bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym.

Według ustawy kwalifikowane prawo własności intelektualnej stanowi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska – których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wskaźnika Nexus.

Zgodnie z powyższym Wnioskodawca widzi możliwość skorzystania z przysługującego mu prawa zastosowania preferencyjnej stawki 5% począwszy od roku, w którym można zastosować Ulgę IP BOX, oraz od którego Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, czyli od 2019 r. Wnioskodawca przyporządkowuje konkretne poniesione wydatki do danego wytworzonego oprogramowania na podstawie prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie pytania numer 2

Wnioskodawca ponosi wydatki m.in.:

–eksploatacyjne, pod których pojęciem należy rozumieć wydatki poniesione na użytkowanie komputera, zakup wymiennych elementów;

–abonamentowe – opłaty związane z wydatkami na użytkowanie telefonu poprzez opłacanie miesięcznego abonamentu wobec operatora sieci komórkowej za rozmowy, smsy oraz dostęp do Internetu;

–wydatki na zakup komputera, podzespołów komputerowych, monitorów oraz czytników; sprzęty te nie stanowią środków trwałych w działalności Wnioskodawcy;

–wydatki na zakup literatury branżowej tj. książki specjalistyczne bądź czytnik elektroniczny do literatury;

–koszty obsługi księgowej – pod tym pojęciem należy rozumieć miesięczne wydatki uiszczane podmiotowi trzeciemu a prowadzenie księgowości dla działalności Wnioskodawcy;

–koszty związane ze szkoleniami, kursami, uzyskiwaniem certyfikatów pozwalających Wnioskodawcy na dalszy rozwój w danej dziedzinie oraz poszerzenie kompetencji;

–koszty związane z usługą serwera, hostingiem strony www oraz domeną internetową.

Wykazane powyżej wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę związane są bezpośrednio z wytwarzaniem poszczególnych oprogramowań w zależności od zapotrzebowania danego kontrahenta. Ponoszone są na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie niezbędne jest do prowadzenie tego rodzaju działalności.

Reasumując wniosek przedstawia wiele kwalifikowanych praw własności wytwarzanych przez Wnioskodawcę, przedstawiając stan faktyczny. W związku z powyższymi pracami Wnioskodawca osiągnął dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poniósł rzeczywiście wydatki w celu wytworzenia owego prawa własności, jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ustalaniu wskaźnika Nexus, Wnioskodawca ma prawdo do uwzględnienia wszystkich kosztów pisanych we wniosku i jego uzupełnieniu do litery „a” wskaźnika. Ustawodawca w art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej (dalej IP BOX), zobowiązany jest obliczyć wskaźnik Nexus. Jedną ze składowych mających zastosowanie przedmiotów wskaźnika są koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Głównymi kosztami poniesionymi przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności lub kosztami, które zamierza ponieść, są koszty bezpośrednio związane z działalnością polegającą na realizacji praw autorskich opisanych szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj.:

–zakup sprzętu komputerowego oraz jego elementów, podzespołów potrzebny jest bezpośrednio do pisania kodu źródłowego oraz testowania;

–usługi księgowe potrzebne są do tworzenia księgi przychodów i rozchodów, a także do prowadzenia ewidencji IP BOX;

–zakup telefonu, a także opłaty abonamentowe służą ciągłemu utrzymaniu kontaktów z klientem;

–literatura branżowa oraz szkolenia pozwalają na poszerzenie wiedzy niezbędnej w tej dziedzinie;

–koszty eksploatacji samochodu potrzebne są do zapewnienia sprawnego środka transportu w celu umożliwienia dojazd do Zlecającego, a także do wymiany podzespołów komputera w przypadku awarii lub usprawnienia sprzętu;

–koszty domen i hostingu umożliwiają prowadzenie testów w fazie końcowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan jest programistą i zajmuje się wytwarzaniem programów komputerowych. Tworzy Pan nowe aplikacje, dodaje nowe funkcjonalności, wykonuje testy funkcjonalności, sprawdza wydajność, poszukuje nowych rozwiązań, wdraża oraz obsługuje i utrzymuje systemy u poszczególnych klientów.

W opisie sprawy wskazał Pan, że tworzył, modyfikował bądź ulepszał:

–System dla X;

–system informatyczny do obsługi (...) dla Y;

–system (...) dla Z;

–aplikację dla W.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach swojej działalności wytwarza i będzie wytwarzał oprogramowania dla poszczególnych zleceniodawców bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym. Opracowuje Pan ulepszone produkty i usługi na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Tworzy Pan dedykowane indywidualnie na rzecz każdego klienta oprogramowanie.

Nie realizuje Pan prac polegających na wprowadzaniu rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, a wykonywane prace nie są projektami powtarzalnymi.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że jego działalność prowadzona była i będzie w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu, z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Poprzez systematyczność rozumie Pan świadczenie pracy każdego dnia, nie traktowanie swojej działalności jako pracy dorywczej.

Harmonogramy są tworzone wewnętrznie po ustaleniu ze zleceniodawcą szczegółów zlecenia, w okresie tworzenia programu komputerowego. Umożliwiają zaplanowanie deadlinów oraz pilnowania terminów. Harmonogram pracy pozwala Panu na zaplanowanie działań, dostosowanie systemu do poszczególnych wymogów. Realizacja harmonogramu daje efekty tworzenia oprogramowania dopasowanego do indywidulanych potrzeb klienta.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że nabywał Pan umiejętność programowania sukcesywnie, przez lata podnosząc swoje kwalifikacje na bieżąco, przechodząc kursy online i czytając specjalistyczną prasę oraz dokumentację najnowszych wersji języka programowania, systemu baz danych oraz technologii towarzyszących. Każdy pogram wytwarzany jest w oparciu o najnowsze aktualne wersje dostępnych technologii. Technologie informatyczne, które stanowią zasoby Pana wiedzy to wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujące w nauce i środowisku, w którym funkcjonować ma program. Wykorzystuje Pan i rozwija w ramach działalności wiedzę w zakresie oprogramowania służącego do przepływu informacji między urządzeniami, a osobami korzystającymi z danej aplikacji, według zapotrzebowania Zamawiającego. Tworzy Pan oprogramowania wykorzystując język programowania w najnowszej wersji (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wynika z analizy wniosku, prowadzona przez Pana działalnośćobejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w rozumieniu art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Nie realizuje Pan prac polegających na wprowadzaniu rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że efektem Pana prac twórczych są każdorazowo programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po wykonaniu danego projektu przenosi Pan na zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania, za co otrzymuje wynagrodzenie. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z zachowaniem art. 43 oraz art. 53 ustawy. Ponadto od 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2019 – 2023 oraz w latach kolejnych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące przepisy prawa nie ulegną zmianie.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a Ordynacji podatkowej.

Zatem, jeżeli w złożonych zeznaniach nie zastosował Pan 5% stawki podatku od uzyskiwanego w tych latach kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań, zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznaczyć jednak trzeba, że ostateczna ocena prawidłowości złożonych korekt leży w kompetencji właściwego dla złożenia tych korekt organu podatkowego.

Należy ponadto podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

–wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przechodząc do wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

–zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).