Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.705.2023.2.TR

Skoro na gruncie opisanego zdarzenia nie został spełniony warunek braku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres obejmujący trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok 2022, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym to warunku traktuje art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 27 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 listopada 2023 r. (wpływ 14 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Z dniem 2 października 2023 r. zaczyna Pan umowę o pracę w Polsce. Uważa Pan, że ma prawo skorzystać z ulgi na powrót 2023. Chciałby Pan prosić o potwierdzenie.

Od 23 września 2019 r. do 22 września 2020 r. miał Pan umowę o pracę w Niemczech, gdzie mieszkał Pan i pracował w miejscowości w Niemczech. Na dowód załącza Pan swoją umowę o pracę potwierdzającą te daty.

Następnie wyjechał Pan na studia magisterskie na Tajwan, gdzie przebywał Pan do grudnia 2022 r. Na dowód załącza Pan zdjęcia Pana karty pobytu na Tajwanie oraz dyplom ukończenia Pana studiów. Karty pobytu jedna z upływem ważności (Date of expiry): 27 września 2021 r., druga karta pobytu z upływem dnia ważności (Date of expiry): 27 września 2022 r., trzecia karta pobytu z upływem ważności (Date of expiry): 31 stycznia 2023 r.

W grudniu 2022 r. wrócił Pan do Polski. Swoją pierwszą pracę w Polsce zacznie Pan z datą 2 października 2023 r. i zamierza skorzystać z ulgi na powrót 2023.

W uzupełnieniu wniosku, doprecyzował Pan, jak następuje.

Suma Pana dochodów nie przekroczy 85 528 zł w 2023 roku.

Pana dochody to dochody z umowy o pracę.

Posiada Pan obywatelstwo polskie.

Posiada Pan dokumenty Einkommensteuererklarung dla roku 2020 i 2019 dla Niemiec (dokumenty deklaracji podatkowej). Na lata: 2020, 2021 i 2022, które spędził Pan na Tajwanie, studiował Pan tam, więc nie miał Pan tam pracy i nie płacił Pan tam podatków.

Posiada Pan dokument zaświadczający ukończenie studiów na Tajwanie (studia trwały 2 lata) plus dokument odpowiadający polskiej Karcie Pobytu, potwierdzający Pana pobyt na Tajwanie.

Rodzinę (rodziców i rodzeństwo) ma Pan w Polsce.

Czuje Pan bliższą więź z Polską.

Mieszka Pan u rodziców w domu.

Obecnie większą aktywność wykazuje Pan w Polsce, gdyż tu Pan przebywa, pracuje tutaj, głosuje, uczęszcza w wydarzeniach kulturalnych.

Po powrocie do Polski w Polsce realizował Pan swoje zainteresowania, hobby, wypoczynek itp.

Po powrocie do Polski miał Pan większe zobowiązania handlowe i gospodarcze (np. z tytułu korzystania z mediów, ubezpieczeń, kredytów, pożyczek, różnego rodzaju umów).

Po powrocie do Polski ma Pan dochody tylko z Polski (umowa o pracę).

Ze służby zdrowia korzysta Pan w Polsce.

Telefon ma Pan zarejestrowany w Polsce.

Samochodu Pan nie ma.

Pytanie

Czy może Pan skorzystać z ulgi na powrót?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, ma Pan prawo skorzystać z ulgi na powrót 2023.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Jak wynika jednak z przywołanego art. 21 ust. 43 ww. ustawy, zwolnienie przysługuje pod warunkiem, że podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

·trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

·okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

Z analizy przedstawionego przez Pana zdarzenia wynika, że Pana powrót do Polski nastąpił w grudniu 2022 r. po uprzednim zamieszkiwaniu w Niemczech w okresie od 23 września 2019 r. do 22 września 2020 r., a następnie po pobycie na Tajwanie, który trwał do grudnia 2022 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że skoro na gruncie opisanego zdarzenia nie został spełniony warunek braku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres obejmujący trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok 2022, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym to warunku traktuje art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w rozliczeniu za rok 2023.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).