Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.436.2023.4.JŚ
Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług przeniesienia przez Wnioskodawczynię praw autorskich.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 5 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia przez Wnioskodawczynię praw autorskich. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 listopada 2023 r. (wpływ 6 listopada 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni prowadziła taką działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (PKD 74.10.Z.), jednak została ona wykreślona z CEIDG z dniem 1 kwietnia 2023 r. Przyczyną zaniechania działalności gospodarczej była nieregularność zleceń, a co za tym idzie niedostateczne przychody. Działalność Wnioskodawczyni nie była na tyle ciągła i zorganizowana aby zapewnić pełne pokrycie podstawowych wydatków jak chociażby składki ZUS, czy księgowość.
Obecnie Wnioskodawczyni nie jest nigdzie zatrudniona i nie wykonuje regularnej pracy zawodowej. Wnioskodawczyni skupiła się na dbaniu o wspólne gospodarstwo domowe z mężem, który uzyskuje dochody z pracy etatowej. Wnioskodawczyni obecnie planuje uczynić pożytek ze swojej wiedzy i doświadczenia w zakresie projektowania wnętrz, uzyskując dodatkowy dochód (poza wynagrodzeniem męża) dla wspólnego gospodarstwa domowego. W tym celu Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć wykonywanie projektów wnętrz na rzecz klientów, których Wnioskodawczyni zamierza pozyskać drogą rekomendacji i poszerzania sieci kontaktów. Wnioskodawczyni nie będzie reklamowała swoich usług w prasie, radiu czy telewizji. Wnioskodawczyni zamierza jednak utrzymywać stworzone wcześniej profile w mediach społecznościowych (...) wskazujące na wykonywanie projektów wnętrz przez Wnioskodawczynię.
Wnioskodawczyni nie zamierza przy tym organizować swojej działalności i prowadzić jej w sposób ciągły. Dlatego też Wnioskodawczyni nie zamierza ponownie rejestrować działalności gospodarczej w CEIDG, a dochód uzyskany z wykonanych projektów Wnioskodawczyni zamierza rozliczać jako dochód prywatny. Wnioskodawczyni trudno jest oszacować liczbę projektów, jakie będzie wykonywała. Początkowo może to być 1-2 projekty miesięcznie, a z czasem może to być nawet kilka projektów miesięcznie. Co za tym idzie, Wnioskodawczyni nie jest też w stanie oszacować wysokości dochodu, jaki uzyska. W każdym razie wykonanie projektów będzie miało charakter dorywczy, generując jedynie dodatkowy dochód dla gospodarstwa domowego Wnioskodawczyni.
Wnioskodawczyni będzie wykonywała projekty samodzielnie, przy wykorzystaniu własnej wiedzy i umiejętności. Wnioskodawczyni nie musi kupować specjalistycznego sprzętu lub wyposażenia biurowego. Projekty Wnioskodawczyni będzie wykonywała we własnym domu, pracując także „w terenie” – m.in. wizytując pomieszczenia i spotykając się z klientem. Wnioskodawczyni nie potrzebuje jednak biura i nie zamierza wynajmować przestrzeni biurowej. Klientami Wnioskodawczyni najpewniej będą głównie inwestorzy prywatni, urządzający lokale lub budynki mieszkalne. Niewykluczone jednak, że Wnioskodawczyni pozyska klientów zainteresowanych wykonaniem projektu wnętrza dla budynku usługowego lub budynku wielomieszkaniowego.
Wnioskodawczyni będą przysługiwały prawa autorskie do projektu, który będzie utworem w rozumieniu prawa autorskiego. Projekty wnętrz będą wykonywane w oparciu o pisemną umowę. Zgodnie z jej treścią, Wnioskodawczyni z chwilą przekazania dokumentacji technicznej projektu przenosi na klienta majątkowe prawa autorskie do projektu „na polach eksploatacji pozwalających na wykorzystanie projektu w celu realizacji wyłącznie jednej inwestycji, na potrzeby której projekt został wykonany”. Przewidziane umową wynagrodzenie Wnioskodawczyni, będzie stanowiło honorarium za przeniesienie praw autorskich do projektu. Na potrzeby zdarzenia przyszłego należy założyć, że otrzymywane przez nią w trakcie roku wynagrodzenie za wykonane projekty nie przekroczy kwoty 200 000 zł rocznie.
Doprecyzowanie zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług
Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.).
Wnioskodawczyni nie była czynnym podatnikiem VAT w ramach działalności zamkniętej 1 kwietnia 2023 r. Wnioskodawczyni korzystała ze zwolnienia podmiotowego z VAT.
Wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności zarobkowej w roku podatkowym 2023 nie przekroczy kwoty 200 000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.
Pytanie
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przeniesienie przez Wnioskodawczynię praw autorskich projektu będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przeniesienie praw autorskich do projektów wnętrz nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 u.p.t.u., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Roczny obrót Wnioskodawczyni z tytułu zbycia majątkowych praw autorskich do tworzonych przez Nią projektów, nie przekroczy tej kwoty. Wobec tego, świadczone przez Wnioskodawczynię usługi będą zwolnione z podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wnioskujest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
W myśl art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się m.in. do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Zgodnie z powyższym usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Ze przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni prowadziła taką działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (PKD 74.10.Z.), jednak została ona wykreślona z CEIDG z dniem 1 kwietnia 2023 r. Wnioskodawczyni nie była czynnym podatnikiem VAT w ramach działalności zamkniętej 1 kwietnia 2023 r. Wnioskodawczyni korzystała ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Obecnie Wnioskodawczyni nie jest nigdzie zatrudniona i nie wykonuje regularnej pracy zawodowej. Wnioskodawczyni obecnie planuje uczynić pożytek ze swojej wiedzy i doświadczenia w zakresie projektowania wnętrz. W tym celu Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć wykonywanie projektów wnętrz na rzecz klientów, których Wnioskodawczyni zamierza pozyskać drogą rekomendacji i poszerzania sieci kontaktów. Wnioskodawczyni nie będzie reklamowała swoich usług w prasie, radiu czy telewizji. Wnioskodawczyni zamierza jednak utrzymywać stworzone wcześniej profile w mediach społecznościowych (...) wskazujące na wykonywanie projektów wnętrz przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie zamierza przy tym organizować swojej działalności i prowadzić jej w sposób ciągły. Dlatego też Wnioskodawczyni nie zamierza ponownie rejestrować działalności gospodarczej w CEIDG, a dochód uzyskany z wykonanych projektów Wnioskodawczyni zamierza rozliczać jako dochód prywatny. Wnioskodawczyni trudno jest oszacować liczbę projektów, jakie będzie wykonywała. Początkowo może to być 1-2 projekty miesięcznie, a z czasem może to być nawet kilka projektów miesięcznie. Wnioskodawczyni nie jest też w stanie oszacować wysokości dochodu, jaki uzyska. Wykonanie projektów będzie miało charakter dorywczy, generując jedynie dodatkowy dochód dla gospodarstwa domowego Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni będzie wykonywała projekty samodzielnie, przy wykorzystaniu własnej wiedzy i umiejętności. Wnioskodawczyni nie musi kupować specjalistycznego sprzętu lub wyposażenia biurowego. Projekty Wnioskodawczyni będzie wykonywała we własnym domu, pracując także „w terenie” – m.in. wizytując pomieszczenia i spotykając się z klientem. Wnioskodawczyni nie potrzebuje jednak biura i nie zamierza wynajmować przestrzeni biurowej. Klientami Wnioskodawczyni najpewniej będą głównie inwestorzy prywatni, urządzający lokale lub budynki mieszkalne. Niewykluczone jednak, że Wnioskodawczyni pozyska klientów zainteresowanych wykonaniem projektu wnętrza dla budynku usługowego lub budynku wielomieszkaniowego. Wnioskodawczyni będą przysługiwały prawa autorskie do projektu, który będzie utworem w rozumieniu prawa autorskiego. Projekty wnętrz będą wykonywane w oparciu o pisemną umowę. Zgodnie z jej treścią, Wnioskodawczyni z chwilą przekazania dokumentacji technicznej projektu przenosi na klienta majątkowe prawa autorskie do projektu „na polach eksploatacji pozwalających na wykorzystanie projektu w celu realizacji wyłącznie jednej inwestycji, na potrzeby której projekt został wykonany”. Przewidziane umową wynagrodzenie Wnioskodawczyni, będzie stanowiło honorarium za przeniesienie praw autorskich do projektu. Na potrzeby zdarzenia przyszłego należy założyć, że otrzymywane przez nią w trakcie roku wynagrodzenie za wykonane projekty nie przekroczy kwoty 200 000 zł rocznie. Wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności zarobkowej w roku podatkowym 2023 nie przekroczy kwoty 200 000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą wskazania, czy przeniesienie przez Wnioskodawczynię autorskich praw majątkowych do projektów wnętrz będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług czy też Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.
Z powyższych regulacji wynika, że zwolnieniem od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy może być objęta sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (lub w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie działalności w trakcie roku podatkowego kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności). Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Ze zwolnienia wskazanego w powyższym przepisie nie mogą korzystać podatnicy, którzy świadczą usługi wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.
Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykonywała wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku tj. w zakresie zbycia majątkowych praw autorskich do tworzonych przez Nią projektów wnętrz i jednocześnie w ramach tej działalności Wnioskodawczyni nie będzie wykonywała czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawczyni będzie miała prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z ust. 9 ustawy. Przy czym, z ww. zwolnienia Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać w roku podatkowym w trakcie którego rozpocznie Ona ww. działalność do momentu, gdy przewidywana przez Nią wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w tym roku podatkowym, kwoty 200 000 zł, określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.
Wskazania wymaga również, że Wnioskodawczyni utraci prawo do ww. zwolnienia, w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.
Podsumowując, działalność Wnioskodawczyni, polegająca na przeniesieniu praw autorskich wykonywanych projektów wnętrz będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 w związku z ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług.
Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2023 r. poz. 2383).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right