Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.357.2023.1.DS

Skorzystanie ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 20 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Mieszkała Pani w Polsce od urodzenia do 2013 roku. Podlegała Pani w tym okresie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jednak nie podejmowała w tym czasie pracy zarobkowej ani nie posiadała innych dochodów podlegających opodatkowaniu.

W 2011 roku poznała Pani swojego obecnego męża (Australijczyka polskiego pochodzenia), na początku 2013 roku przyleciała Pani do Australii na ok. 15 miesięcy (do maja 2014 roku), następnie wróciła Pani do Polski i złożyła wniosek o wizę partnerską. (…) uzyskała Pani wizę i wyjechała do Australii, w (…) wzięli Państwo ślub.

Od 2015 roku Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych jest Australia. Od 2015 roku Pani pobyty w Polsce nie przekraczają łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym.

Od 2015 roku była Pani w Polsce 4 razy na krótkich kilkutygodniowych wakacjach. Mają Państwo (…) dzieci, które urodziły się w Australii. Mieszka Pani tutaj z mężem i dziećmi, dzieci chodzą do żłobka i szkoły, mieszkają Państwo w domu, za który razem z mężem spłaca Pani kredyt hipoteczny. Mąż wziął kredyt na zakup Państwa domu (który wybrali Państwo razem kiedy czekała Pani na swoją wizę) na pół roku przed waszym ślubem.

Australia jest miejscem, w którym Pani pracuje (źródło dochodów), posiada Pani majątek ruchomy, polisy ubezpieczeniowe i konta bankowe. Polska nie jest źródłem Pani dochodów, nie posiada Pani majątku ruchomego ani polis ubezpieczeniowych. Posiada Pani jedynie konto bankowe, niezbędne m.in. do sprzedaży/zakupu nieruchomości.

Nie prowadzi Pani jednoosobowej działalności gospodarczej ani w Polsce ani w Australii. Australia traktuje Panią jako rezydenta podatkowego. Posiada Pani obywatelstwo polskie i australijskie.

Na podstawie okazanych umów darowizny zawartych przed notariuszem w dniu 30 maja 2019 r. i 8 lutego 2023 r. została Pani właścicielką lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość i części lokalu niemieszkalnego (garażu podziemnego) stanowiącego odrębną nieruchomość w (…).

Do stycznia 2023 r. w mieszkaniu mieszkał Pani ojciec, a Pani nie uzyskiwała żadnego dochodu z tytułu posiadania ww. nieruchomości. Po śmierci ojca w styczniu 2023 r. postanowiła Pani sprzedać mieszkanie i miejsce parkingowe. Mieszkanie oraz przypisane do mieszkania miejsce parkingowe w garażu podziemnym posiadające osobną księgę wieczystą, zostało sprzedane aktem notarialnym dnia 17 maja 2023 r. Była Pani jedynym właścicielem mieszkania oraz miejsca parkingowego w garażu podziemnym w momencie ich sprzedaży.

Od momentu nabycia do momentu sprzedaży nie minęło zatem 5 lat.

Mieszkanie w Pani ocenie miało mały potencjał jako mieszkanie przeznaczone pod wynajem oraz było za małe na ewentualne zamieszkanie w nim rodziny (…) w przyszłości. W Polsce mieszka Pani mama, a Pani nie ma rodzeństwa ani bliskiego kuzynostwa, planuje Pani z mężem wrócić do Polski kiedy wiek mamy/stan zdrowia będzie wymagał Pani pomocy w codziennych czynnościach. Nie ma Pani możliwości ze względów na opcje wizowe sprowadzenia mamy do Australii na stałe.

W ciągu najbliższych 3 lat planuje Pani przeznaczyć pieniądze ze sprzedaży ww. nieruchomości na zakup mieszkania w (…) w lepszej lokalizacji i bliżej miejsca zamieszkania mamy. Do czasu powrotu do Polski planuje Pani wynająć zakupione mieszkanie, a środki z wynajmu przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego na dom, w którym mieszkają Państwo w Australii. W dalekiej przyszłości (emerytura) planuje Pani z mężem dzielić czas zamieszkania w Polsce/Australii po 50%, tak jak robi to znaczna część poznanych w Australii Polaków w wieku emerytalnym.

Pytanie

Czy w przypadku zakupu mieszkania w ciągu 3 lat od końca roku podatkowego 2023 (w którym nastąpiło zbycie ww. nieruchomości) z zamiarem zamieszkania w nim w przyszłości może Pani skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy?

Pani stanowisko w sprawie

Użycie w art. 13 umowy polsko-australijskiej sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie.

Wobec tego, w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-australijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Australii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Pani ocenie, dochód ze zbycia nieruchomości, który przeznaczy Pani na zakup lokalu mieszkalnego w Polsce powinien podlegać zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, ponieważ zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt II FSK 3126/14 stwierdził, że nie można zaakceptować poglądu, że czasowe o charakterze okazjonalnym wynajęcie zakupionego lokalu mieszkalnego wyklucza co do zasady możliwość skorzystania z ulgi. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z 4 lipca 2018 r. sygn. akt II FSK 1935/16 czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie w nich realizował własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, w którym momencie po zakupie i jak długo podatnik powinien mieszkać, w nabytym przez niego ze środków ze sprzedaży, lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego, nie ogranicza również ilości posiadanych lokali mieszkalnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

W myśl art. 3 ust. 2b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z informacji przedstawionych przez Panią wynika, że od 2015 r. centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych jest Australia. Australia traktuje Panią jako rezydenta podatkowego. Posiada Pani obywatelstwo polskie i australijskie. Oznacza to, że w Polsce podlega Pani obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 4a omawianej ustawy:

Zatem w przedmiotowej sprawie należy przytoczyć przepisy Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Canberze dnia 7 maja 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 41, poz. 177; dalej: polsko-australijska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej umowy:

Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. umowy:

Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany”/ „mogą być opodatkowane” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie.

Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-australijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Australii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

·odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

·zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Z opisu sprawy wynika, że od 2015 r. centrum Pani interesów osobistych i gospodarczych jest Australia. Na podstawie umów darowizny zawartych przed notariuszem w dniu 30 maja 2019 r. i 8 lutego 2023 r. została Pani właścicielką lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość i części lokalu niemieszkalnego (garażu podziemnego) stanowiącego odrębną nieruchomość w (…). Do stycznia 2023 r. w mieszkaniu mieszkał Pani ojciec. Po jego śmierci w styczniu 2023 r. postanowiła Pani sprzedać mieszkanie i miejsce parkingowe. Mieszkanie oraz przypisane do mieszkania miejsce parkingowe w garażu podziemnym posiadające osobną księgę wieczystą, zostało sprzedane aktem notarialnym 17 maja 2023 r. Była Pani jedynym właścicielem mieszkania oraz miejsca parkingowego w garażu podziemnym w momencie ich sprzedaży. W Polsce mieszka Pani mama, planuje Pani z mężem wrócić do Polski kiedy wiek, czy stan zdrowia Pani mamy będzie wymagał Pani pomocy w codziennych czynnościach. W ciągu najbliższych 3 lat planuje Pani przeznaczyć pieniądze ze sprzedaży ww. nieruchomości na zakup mieszkania w (…) w lepszej lokalizacji i bliżej miejsca zamieszkania mamy. Do czasu powrotu do Polski planuje Pani wynająć zakupione mieszkanie, a środki z wynajmu przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego na dom, w którym mieszkają Państwo w Australii. W dalekiej przyszłości (emerytura) planuje Pani z mężem dzielić czas zamieszkania w Polsce/Australii po 50%. Wskazała Pani ponadto, że nie prowadzi Pani jednoosobowej działalności gospodarczej ani w Polsce ani w Australii.

Wobec powyższego, sprzedaż mieszkania wraz z miejscem parkingowym stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ich sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat liczonych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości.

Art. 30e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:

Jednocześnie na mocy art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, że:

Na podstawie art. 30e ust. 4 cyt. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego  z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach  z odpłatnego zbycia.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał  ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, i tak:

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, jest fakt wydatkowania środków wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niewymienione w tym katalogu nie będą uprawniały do skorzystania z powyższego zwolnienia.

Ustawodawca uzależnia prawo do skorzystania ze zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c  ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Rozstrzygając Pani wątpliwości dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku opisanego we wniosku wydatkowania środków pochodzących ze sprzedaży mieszkania oraz miejsca parkingowego w garażu podziemnym – należy w pierwszej kolejności wskazać, że ustawodawca w ww. przepisie wskazał, że przychód ze sprzedaży nieruchomości ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Istota odpowiedzi na postawione we wniosku wątpliwości sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”. Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.

Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego  w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca nie odniósł skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym lokalu jedynie w chwili jego nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższej perspektywie czasu.

W przypadku nabycia lokalu mieszkalnego ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości podatnik faktycznie winien w nowo nabytej nieruchomości własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości – w nieruchomości tej trzeba jeszcze faktycznie zamieszkać. Innymi słowy podatnik, który nabywa lokal dla własnych potrzeb ma w tym lokalu faktycznie mieszkać. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

Zgodnie z opisem sprawy, przychód ze sprzedaży mieszkania oraz miejsca parkingowego w garażu podziemnym zostanie w okresie nie później niż trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Za ww. środki w ciągu najbliższych 3 lat zamierza Pani kupić mieszkanie w (…) w lepszej lokalizacji i bliżej zamieszkania Pani mamy. Mieszkanie to w przyszłości (na emeryturze) ma Pani zamiar wraz z mężem wykorzystywać w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych, dzieląc czas zamieszkania w Polsce i w Australii. Z kolei do czasu powrotu do Polski planuje Pani wynająć zakupione mieszkanie.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym – z różnych powodów – zamieszka po upływie określonego czasu. W takim przypadku, prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas lokal będzie udostępniony innym osobom.

Ważne jest jedynie to, że nieruchomość została nabyta w celu realizacji własnego celu mieszkaniowego – czy to od razu po jej nabyciu, czy też w czasie późniejszym.

Zatem, jeśli – jak ma to miejsce w opisanym zdarzeniu przyszłym – nabędzie Pani lokal mieszkalny z zamiarem realizowania w nim własnego celu mieszkaniowego, to fakt, że nie zamieszka Pani w tym mieszkaniu od momentu jego nabycia (lecz dopiero na emeryturze) nie stoi na przeszkodzie dla zastosowania zwolnienia podatkowego.

Podsumowując – w przypadku zakupu przez Panią mieszkania w ciągu 3 lat od końca roku podatkowego 2023 (w którym nastąpiło zbycie lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w garażu podziemnym) z zamiarem zamieszkania w nim w przyszłości, może Pani skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

•Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

•Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).