Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 6 września 2013 r. Bank Melli Iran przeciwko Radzie Unii Europejskiej., sygn. T-35/10 i T-7/11

WYROK SĄDU (czwarta izba)

z dnia 6 września 2013 r. (*1)

„Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa — Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej — Zamrożenie funduszy — Obowiązek uzasadnienia — Prawo do obrony — Prawo do skutecznej ochrony sądowej — Uzasadnione oczekiwania — Przegląd zastosowanych środków ograniczających — Błąd w ocenie — Równość traktowania — Podstawa prawna — Istotne wymogi proceduralne — Proporcjonalność”

W sprawach T‑35/10 i T‑7/11

Bank Melli Iran, z siedzibą w Teheranie (Iran), w sprawie T‑35/10 reprezentowany przez L. Defalque, a w sprawie T‑7/11 początkowo przez L. Defalque oraz S. Wooga, a następnie przez adwokatów L. Defalque oraz C. Malherbe’a,

strona skarżąca,

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej, w sprawie T‑35/10 reprezentowanej przez M. Bishopa oraz R. Szostaka, a w sprawie T‑7/11 początkowo przez M. Bishopa oraz G. Marhica, a następnie przez M. Bishopa oraz B. Driessena, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranej przez

Republikę Francuską, reprezentowaną przez G. de Bergues’a oraz É. Ranaivosona, działających w charakterze pełnomocników,

przez

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, reprezentowane początkowo przez S. Behzadi‑Spencer, następnie przez A. Robinsona, na koniec przez A. Robinsona oraz H. Walker, działających w charakterze pełnomocników, wspieranych przez S. Lee, barrister,

interwenienci w sprawie T‑35/10,

oraz przez

Komisję Europejską, w sprawie T‑35/10 reprezentowaną przez S. Boelaert oraz M. Konstantinidisa, a w sprawie T‑7/11 przez S. Boelaert, M. Konstantinidisa oraz F. Erlbachera, działających w charakterze pełnomocników,

interwenient w obu sprawach,

mających za przedmiot, po pierwsze, żądanie stwierdzenia częściowej nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2009 z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie wdrożenia art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 dotyczącego środków ograniczających wobec Iranu oraz uchylającego decyzję 2008/475/WE (), decyzji Rady 2010/644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającą wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (), rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (), decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB (), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia nr 961/2010 () oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie nr 961/2010 (), oraz po drugie, żądanie stwierdzenia nieważności każdego przyszłego rozporządzenia lub każdej przyszłej decyzji, obowiązujących na dzień zamknięcia ustnego etapu postępowania, uzupełniających lub zmieniających jeden z zaskarżonych aktów,