Wyrok Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) z dnia 10 kwietnia 2019 r. Deutsche Post AG przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. T-388/11

WYROK SĄDU (pierwsza izba w składzie powiększonym)

z dnia 10 kwietnia 2019 r. (*1)

Pomoc państwa – Sektor pocztowy – Finansowanie zwiększonych kosztów wynagrodzeń i świadczeń socjalnych części personelu Deutsche Post z dotacji i wpływów uzyskanych tytułem wynagrodzenia za świadczenie usług po cenach regulowanych – Decyzja o rozszerzeniu formalnego postępowania wyjaśniającego – Decyzja stwierdzająca istnienie nowej pomocy państwa, wydana po zakończeniu etapu badania wstępnego – Skarga o stwierdzenie nieważności – Akt zaskarżalny – Interes prawny – Dopuszczalność – Konsekwencje stwierdzenia nieważności decyzji końcowej – Obowiązek uzasadnienia

W sprawie T‑388/11

Deutsche Post AG, z siedzibą w Bonn (Niemcy), reprezentowana przez adwokatów J. Sedemunda, T. Lübbiga i M. Klassego,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, reprezentowanej przez D. Grespana, T. Maxiana Ruschego i R. Sauera, działających w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranej przez:

UPS Europe SPRL/BVBA, dawniej UPS Europe NV/SA, z siedzią w Brukseli (Belgia),

oraz

United Parcel Service Deutschland Sàrl & Co. OHG, dawniej UPS Deutschland Inc. & Co. OHG, z siedzibą w Neuss (Niemcy),

reprezentowanych początkowo przez adwokatów T. Ottervangera i E. Henny, następnie przez T. Ottervangera, a w końcu przez R. Wojtka,

interwenienci,

mającej za przedmiot oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2011) 3081 wersja ostateczna z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie rozszerzenia formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE, dotyczącego pomocy państwa C 36/07 (ex NN 25/07) przyznanej przez Republikę Federalną Niemiec na rzecz Deutsche Post, której streszczenie opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.U. 2011, C 263, s. 4),

SĄD (pierwsza izba w składzie powiększonym),

w składzie: I. Pelikánová, prezes, V. Valančius, P. Nihoul, J. Svenningsen i U. Öberg (sprawozdawca), sędziowie,