Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Sądu (pierwsza izba) z dnia 3 października 2019 r. DQ i in. przeciwko Parlamentowi Europejskiemu., sygn. T-730/18

WYROK SĄDU (pierwsza izba)

z dnia 3 października 2019 r. (*1)

Służba publiczna – Urzędnicy – Artykuł 24 regulaminu pracowniczego – Wniosek o udzielenie wsparcia – Artykuł 12a regulaminu pracowniczego – Mobbing – Zakres obowiązku wspomagania – Środek polegający na odseparowaniu od siebie stron konfliktu – Czas trwania postępowania administracyjnego – Odpowiedzialność – Krzywda

W sprawie T‑730/18

DQ i inni skarżący, których nazwiska zostały wymienione w załączniku (1), których reprezentowała adwokat M. Casado García-Hirschfeld,

strony skarżące,

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu, który reprezentowali E. Taneva i T. Lazian, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot oparte na art. 270 TFUE żądanie naprawienia krzywdy, jakiej w swej ocenie skarżący doznali zasadniczo z powodu nieprawidłowości przy rozpatrywaniu ich wniosku o udzielenie wsparcia dotyczącego czynów stanowiących mobbing, zarzucanych ich przełożonemu,

SĄD (pierwsza izba),

w składzie: V. Valančius, pełniący funkcje prezesa, P. Nihoul i J. Svenningsen (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: E. Coulon,

wydaje następujący

Wyrok

I. Okoliczności powstania sporu

1

Skarżący, DQ i inni skarżący, których nazwiska zostały wymienione w załączniku, są urzędnikami Parlamentu Europejskiego zatrudnionymi w wydziale [poufne] (2) (zwanym dalej „wydziałem”) dyrekcji [poufne] dyrekcji generalnej (DG) „[poufne]” (zwanej dalej „dyrekcją generalną”).

2

W trakcie roku 2013 skarżący oraz dwaj inni ich współpracownicy powiadomili dyrektora [poufne] (zwanego dalej „dyrektorem”) i dyrektora generalnego dyrekcji generalnej (zwanego dalej „dyrektorem generalnym”), przełożonych kierownika wydziału (zwanego dalej „kierownikiem wydziału”), o niewłaściwych zachowaniach ze strony kierownika wydziału.

3

W szczególności w piśmie z dnia 11 listopada 2013 r., skierowanym do dyrektora generalnego, skarżący, a także dwóch innych ich współpracowników, w trosce o zdrowie swojego przełożonego oraz integralność i profesjonalizm wydziału, zażądali, by test językowy, w którym miał uczestniczyć kierownik wydziału, został odroczony (zwanym dalej „pismem z dnia 11 listopada 2013 r.”). Według nich kierownik wydziału kierował do członków komisji oceniającej ten test groźby dotyczące ewentualności niezdania tego testu. Kierownik wydziału groził mianowicie samobójstwem lub podjęciem środków odwetowych w przypadku niezdania. Skarżący oraz dwóch innych ich współpracowników odnieśli się także w piśmie z dnia 11 listopada 2013 r. do okoliczności, że jeden z lekarzy służb medycznych w nocie, która została następnie przekazana dyrektorowi, sporządził wykaz różnych zachowań kierownika wydziału, które zostały opisane w sposób zbieżny przez niektórych członków personelu wydziału podczas wizyt w służbie medycznej w październiku 2013 r. Skarżący zgłosili zatem dyrektorowi generalnemu swoje poważne obawy dotyczące zachowań zarówno zawodowych, jak i społecznych, kierownika wydziału.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00