Opinia rzecznika generalnego M. Camposa Sáncheza-Bordony przedstawiona w dniu 3 grudnia 2020 r.

1.

Dyrektywa 2009/28/WE (2), która z dniem 1 lipca 2021 r. zostanie zastąpiona dyrektywą (UE) 2018/2001 (3), stanowiła znaczną zachętę dla stosowania energii ze źródeł odnawialnych. Jednym z mechanizmów lub „systemów wsparcia”, jakie dyrektywa ta przewiduje, aby zachęcić do wytwarzania tego rodzaju energii, jest mechanizm zielonych certyfikatów (zwanych dalej „ZC”) (4).

2.

Oceniając w 2005 r. mechanizmy wsparcia dla wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (zwanej dalej „energią elektryczną z OZE”), Komisja podsumowała system ZC stosowany między innymi państwami członkowskimi przez Włochy w następujący sposób: „[w] ramach systemu zielonych certyfikatów […] energia elektryczna z OZE jest sprzedawana po cenach obowiązujących na rynku energii elektrycznej pochodzącej ze źródeł konwencjonalnych. Celem sfinansowania dodatkowych kosztów produkcji zielonej energii elektrycznej, i zapewnienia wytwarzania pożądanych jej rodzajów, wszyscy konsumenci (lub w niektórych krajach – producenci) są zobowiązani do zakupu określonej liczby »zielonych certyfikatów« od producentów energii elektrycznej z OZE w określonej proporcji do ich całkowitego zużycia/produkcji energii elektrycznej […]” ().