Opinia rzecznika generalnego M. Bobeka przedstawiona w dniu 2 września 2021 r. Bundeswettbewerbsbehörde przeciwko Nordzucker AG i in., sygn. C-151/20

1.

Nordzucker i Südzucker to dwaj producenci cukru. Niemiecki krajowy organ ochrony konkurencji stwierdził, że te dwa przedsiębiorstwa naruszyły art. 101 TFUE i niemieckie prawo konkurencji. W postępowaniu głównym austriacki krajowy organ ochrony konkurencji domaga się stwierdzenia, że przedsiębiorstwa te naruszyły art. 101 TFUE oraz austriackie prawo konkurencji, powołując się przy tym na te same okoliczności faktyczne, które zostały już zawarte w decyzji niemieckiej.

2.

W tym kontekście Oberster Gerichtshof (sąd najwyższy, Austria) zwraca się z pytaniami o zakres stosowania zasady ne bis in idem zapisanej w art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”). Zasadniczą kwestię stanowi to, czy zasada ta sprzeciwia się prowadzonym równolegle lub następującym po sobie postępowaniom z zakresu prawa konkurencji w innych państwach członkowskich w odniesieniu do – przynajmniej częściowo – tego samego zachowania.

3.

Z niniejszej sprawy wynikają w szczególności dwa problemy. Po pierwsze, jakimi kryteriami należy kierować się przy dokonywaniu wykładni dla celów stosowania zasady w prawie konkurencji i ogólnie na podstawie art. 50 karty? Do tego zagadnienia odnoszę się szczegółowo w równolegle sporządzanej przeze mnie opinii w sprawie bpost (). W tym zakresie niniejsza opinia opiera się zatem na analizie tam przeprowadzonej. Po drugie, szczególny charakter niniejszej sprawy wynika z faktu, że konieczne staje się przypomnienie, co decyduje o tożsamości istotnych okoliczności faktycznych dla celów zasady  (). A przede wszystkim Trybunał ma również okazję doprecyzować – po raz kolejny można by dodać – w jaki sposób rozumie tożsamość chronionego interesu prawnego. Czy w dwóch postępowaniach krajowych, w ramach których dwa krajowe organy ochrony konkurencji stosowały (ten sam) przepis prawa konkurencji Unii, a także swoje odpowiednie krajowe przepisy prawa konkurencji, występuje ten sam chroniony interes prawny?