Opinia rzecznik generalnej Medina przedstawiona w dniu 27 stycznia 2022 r. Finanzamt T przeciwko S., sygn. C-269/20

1.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony w niniejszej sprawie przez Bundesfinanzhof (federalny trybunał finansowy, Niemcy) dotyczy wykładni art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 2 zdanie pierwsze lit. b) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG (2) i został sformułowany w ramach sporu między S, krajową fundacją prawa publicznego, a Finanzamt T (urzędem skarbowym, T, Niemcy, zwanym dalej „Finanzamt T”). Spór dotyczy, po pierwsze, wyznaczenia S (ze względu na jej funkcję spółki dominującej) wraz z przedsiębiorstwem świadczącym na jej rzecz usługi sprzątania jako jednego podatnika dla celów podatku od wartości dodanej (VAT), a po drugie, kwestii, czy nieodpłatne świadczenie usług w celu objętym zakresem działalności wykonywanej przez S w sferze imperium (funkcji spoczywającej na niej w związku z wykonywaniem władzy publicznej) może podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 ust. 2 zdanie pierwsze lit. b) tej dyrektywy.

2.

Niniejszą opinię należy odczytywać łącznie z moją równoległą opinią w sprawie C‑141/20, Norddeutsche Gesellschaft für Diakonie, ogłoszoną w dniu 13 stycznia 2022 r., w szczególności ze względu na to, że pierwsze pytanie prejudycjalne Bundesfinanzhof (federalnego trybunału finansowego) w składzie piątej izby w niniejszej sprawie odpowiada swoim zakresem pierwszemu pytaniu prejudycjalnemu tego trybunału w składzie jedenastej izby w sprawie C‑141/20.