Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego M. Szpunara przedstawiona w dniu 3 lutego 2022 r., sygn. połączone C-65/21 P i od C-73/21 P do C-75/21 P

 OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MACIEJA SZPUNARA

przedstawiona w dniu 3 lutego 2022 r. (1)

Sprawy połączone C‑65/21 P i od C‑73/21 P do C‑75/21 P

SGL Carbon SE (C‑65/21 P),

Química del Nalón SA, dawniej Industrial Química del Nalón SA (C‑73/21 P),

Deza a.s. (C‑74/21 P),

Bilbaína de Alquitranes SA (C‑75/21 P)

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Skarga o odszkodowanie – Środowisko – Klasyfikacja, oznakowanie i pakowanie substancji i mieszanin – Klasyfikacja wysokotemperaturowej smoły węglowej do substancji o toksyczności ostrej kategorii 1 dla środowiska wodnego (H400) i o toksyczności przewlekłej kategorii 1 dla środowiska wodnego (H410) – Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom – Norma prawna przyznająca uprawnienia jednostkom – Obowiązek staranności

I. Wprowadzenie

1.

Czy obowiązek staranności administracji Unii Europejskiej, rozumiany jako obowiązek rozważenia wszystkich istotnych elementów przy wykonywaniu jej uprawnień stanowi normę prawną mającą na celu przyznanie uprawnień jednostkom, której naruszenie może skutkować powstaniem odpowiedzialności pozaumownej Unii? Jest to zasadnicza kwestia, którą Trybunał będzie musiał rozstrzygnąć w ramach badania zarzutu podniesionego przez wnoszące odwołanie na poparcie ich odwołań od czterech wyroków Sądu Unii Europejskiej (2).

2.

Zaskarżonymi wyrokami Sąd oddalił skargi o odszkodowanie kilku producentów wysokotemperaturowej smoły węglowej (zwanej dalej „CTPHT”) (), twierdzących, że ponieśli szkodę w wyniku błędnej klasyfikacji wspomnianej substancji jako stwarzającej zagrożenie dla środowiska wodnego. Ponieważ rzeczona klasyfikacja była konsekwencją oczywistego błędu w ocenie popełnionego przez Komisję Europejską, stwierdzonego we wcześniejszych wyrokach Sądu () i Trybunału (), niezgodność z prawem aktu, który spowodował szkodę, jest bezsporna. Jednakże niezgodność aktu z prawem nie jest sama w sobie wystarczająca, aby powstała odpowiedzialność pozaumowna Unii. Jedną z przesłanek, które muszą być spełnione, aby tak było, jest wymaganie, aby szkoda była wynikiem naruszenia normy, której celem jest przyznanie uprawnień jednostkom. W niniejszej sprawie powstaje pytanie, czy obowiązek uwzględnienia przez administrację Unii wszystkich istotnych elementów przy wykonywaniu przez nią swoich uprawnień stanowi taką normę.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00