Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 3 lutego 2022 r. A.H. przeciwko Zagrebačka banka d.d., sygn. C-567/20

1.

Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 (2) zobowiązuje państwa członkowskie do zapewnienia, aby nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich nie były wiążące dla konsumenta. Przy tym umowa powinna nadal obowiązywać, jeżeli jest to możliwe po wyłączeniu z niej nieuczciwych warunków. Jeżeli, wyjątkowo, na skutek interwencji ustawodawczej nieuczciwy warunek zostaje w takiej umowie zastąpiony nowym warunkiem, należy zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zapewnić, by została przywrócona sytuacja prawna i faktyczna konsumenta, w jakiej znajdowałby się on w braku takiego warunku. W szczególności konsument powinien mieć możliwość żądania zwrotu wszystkich korzyści, które przedsiębiorca uzyskał bez podstawy prawnej kosztem konsumenta w oparciu o ten nieuczciwy warunek (tzw. skutek restytucyjny) (3).

2.

W postępowaniu głównym powódka zasadniczo stoi na stanowisku, że reforma chorwackiego ustawodawcy z 2015 r., która przyznała konsumentom prawo do wstecznej konwersji kredytów denominowanych we frankach szwajcarskich na euro, była w tym względzie niewystarczająca. W szczególności przewidziane ustawą dopasowanie umowy nie doprowadziło do tego, by konsumenci otrzymali zwrot wszystkich kwot zapłaconych bez podstawy prawnej.