Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 26 kwietnia 2022 r. Rzeczpospolita Polska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej., sygn. C-401/19

 WYROK TRYBUNAŁU (wielka izba)

z dnia 26 kwietnia 2022 r. (*1)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Dyrektywa (UE) 2019/790 – Artykuł 17 ust. 4 lit. b) i art. 17 ust. 4 lit. c) in fine – Artykuł 11 i art. 17 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej – Wolność wypowiedzi i informacji – Ochrona własności intelektualnej – Obowiązki nałożone na dostawców usług udostępniania treści online – Uprzednie automatyczne weryfikowanie (filtrowanie) treści udostępnianych online przez użytkowników

W sprawie C‑401/19

mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 263 TFUE, wniesioną w dniu 24 maja 2019 r.,

Rzeczpospolita Polska, którą reprezentowali B. Majczyna, M. Wiącek i J. Sawicka, w charakterze pełnomocników, których wspierał J. Barski, w charakterze eksperta,

strona skarżąca,

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu, który reprezentowali D. Warin, S. Alonso de León i W. D. Kuzmienko, w charakterze pełnomocników,

oraz

Radzie Unii Europejskiej, którą reprezentowali M. Alver, F. Florindo Gijón i D. Kornilaki, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranym przez:

Królestwo Hiszpanii, które reprezentowali początkowo S. Centeno Huerta i J. Rodríguez de la Rúa Puig, a następnie J. Rodríguez de la Rúa Puig, w charakterze pełnomocników,

Republikę Francuską, którą reprezentowali A.-L. Desjonquères i A. Daniel, w charakterze pełnomocników,

, którą reprezentowali początkowo M. A. Capela de Carvalho Galaz Pimenta, P. Barros da Costa, P. Salvação Barreto i L. Inez Fernandes, a następnie M. A. Capela de Carvalho Galaz Pimenta, P. Barros da Costa i P. Salvação Barreto, w charakterze pełnomocników,