Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 28 kwietnia 2022 r. „Nikopolis AD Istrum 2010” EOOD i „Agro – eko 2013” EOOD przeciwko Izpalnitelen direktor na Darzhaven fond „Zemedelie”., sygn. połączone C-160/21 i C-217/21

Artykuł 75 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2393 z dnia 13 grudnia 2017 r., należy interpretować w ten sposób, że braku płatności przez agencję płatniczą państwa członkowskiego pomocy, o którą zwrócił się rolnik, przed upływem terminu określonego w tym przepisie nie należy uważać za dorozumianą decyzję odmowną w sprawie rozpatrywanego wniosku o przyznanie pomocy, niezależnie od okoliczności, czy dany rolnik został powiadomiony o prowadzeniu ewentualnych dodatkowych kontroli, które uzasadniałyby takie przekroczenie terminu.