Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 5 maja 2022 r. Banco Santander SA przeciwko J.A.C. i M.C.P.R., sygn. C-410/20

Przepisy art. 34 ust. 1 lit. a) w związku z art. 53 ust. 1 i 3 oraz art. 60 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) i c) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one temu, aby po całkowitym umorzeniu akcji w kapitale zakładowym instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej objętej restrukturyzacją lub uporządkowaną likwidacją osoby, które nabyły udziały w publicznej ofercie subskrypcji wyemitowanej przez tę instytucję lub firmę przed wszczęciem postępowania w sprawie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, wniosły powództwo przeciwko tej instytucji lub firmie lub jej następcy prawnemu z tytułu odpowiedzialności za informacje podane w prospekcie emisyjnym, jak przewidziano w art. 6 dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/11/WE z dnia 11 marca 2008 r., lub powództwo o stwierdzenie nieważności umowy subskrypcji tych akcji na podstawie prawa krajowego, które z uwagi na jego moc wsteczną skutkuje zwrotem równowartości tych akcji wraz z odsetkami liczonymi od dnia zawarcia tej umowy.