Opinia rzecznik generalnej J. Kokott przedstawiona w dniu 2 czerwca 2022 r., sygn. C-1/21

1.

Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym podnosi znaną kwestię kompetencyjną w nowej szacie. Czy przewidziana w ogólnych przepisach prawa podatkowego solidarna odpowiedzialność osoby fizycznej (która sama nie jest podatnikiem VAT) za zobowiązania podatkowe i odsetki należne od innej osoby stanowi wykonanie prawa Unii, względem czego dyrektywa VAT lub inne prawo Unii mogłyby zawierać wytyczne? Czy też solidarna odpowiedzialność osoby, która kauzalnie przyczyniła się do tego, że inna osoba nie mogła w terminie wykonać zobowiązania do zapłaty podatku, jest czysto krajową regulacją proceduralną mającą na celu zabezpieczenie dochodów podatkowych, której prawo Unii nie dotyczy?

2.

Przypomina to nieco przypadek w szeroko dyskutowanym (2) orzeczeniu Åkerberg Fransson (3), w którym skazanie podatnika VAT za uchylanie się od VAT uznano za wykonanie prawa Unii. Jednak pytanie, które należy tutaj rozstrzygnąć, wykracza poza tę kwestię.

3.

W niniejszym przypadku nie chodzi bowiem o odpowiedzialność podatnika VAT, ale o odpowiedzialność osoby podatnikiem VAT. Osoba ta nie uchylała się również od zapłaty VAT, ale działając jako zarząd najwyraźniej niewspółmiernie podwyższyła sobie wynagrodzenie w spółce i tym samym pozbawiła ją majątku. W efekcie spółka nie była w stanie spłacić swoich dotychczasowych zobowiązań (w tym zobowiązań z tytułu VAT i odsetek z tytułu zaległości w zakresie VAT) w całości lub w terminie.