Opinia rzecznika generalnego J. Richarda de la Toura przedstawiona w dniu 2 czerwca 2022 r. O.T.E. przeciwko Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid., sygn. C-66/21

1.

Czy w okresie przeznaczonym na zastanowienie się, który państwo członkowskie przyznaje osobie będącej ofiarą handlu ludźmi zgodnie z art. 6 dyrektywy 2004/81/WE (2), może ono przekazać tę osobę do państwa członkowskiego, które uzna za odpowiedzialne za rozpatrzenie jej wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, zgodnie z kryteriami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 604/2013 (3)? Jakie są ponadto dies a quo i dies ad quem tego okresu?

2.

Takie zasadniczo są pytania, które kieruje Rechtbank Den Haag (sąd rejonowy w Hadze, Niderlandy) w ramach niniejszego wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym.

3.

Odesłanie to jest dla Trybunału okazją do wypowiedzenia się po raz pierwszy w przedmiocie związku postępowania przewidzianego w dyrektywie 2004/81 w sprawie dokumentu pobytowego wydawanego obywatelom państw trzecich, którzy są ofiarami handlu ludźmi, z procedurą przekazania tego obywatela do państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie jego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, która to procedura jest przewidziana w rozporządzeniu nr 604/2013 (). O ile dyrektywa 2004/81 nakłada na państwo członkowskie obowiązek przyznania ofierze handlu ludźmi okresu przeznaczonego na zastanowienie się, po upływie którego może ona uzyskać zezwolenie na pobyt w zamian za swą współpracę, o tyle rozporządzenie 604/2013 wymaga, aby państwo członkowskie przekazało obywatela do państwa członkowskiego, do którego kierowany jest wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, tak szybko jak to możliwe w celu jego rozpatrzenia.