Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok Sądu (pierwsza izba) z dnia 7 września 2022 r. JCDecaux Street Furniture Belgium przeciwko Komisji Europejskiej., sygn. T-642/19

 WYROK SĄDU (pierwsza izba)

z dnia 7 września 2022 r. (*1)

Pomoc państwa – Pomoc wdrożona przez Belgię na rzecz JCDecaux Street Furniture Belgium – Decyzja uznająca pomoc za niezgodną z rynkiem wewnętrznym i nakazująca jej odzyskanie – Korzyść – Obowiązek uzasadnienia

W sprawie T‑642/19

JCDecaux Street Furniture Belgium, z siedzibą w Brukseli (Belgia), którą reprezentowali adwokaci A. Winckler, G. Babin i B. Cambier,

strona skarżąca,

przeciwko

Komisji Europejskiej, którą reprezentowali G. Braga da Cruz, C. Georgieva i D. Recchia, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

popieranej przez

Clear Channel Belgium, z siedzibą w Brukseli, którą reprezentowali adwokaci P. de Bandt, M. Gherghinaru i L. Panepinto,

interwenient,

SĄD (pierwsza izba),

w składzie: H. Kanninen, prezes, M. Jaeger i M. Stancu (sprawozdawczyni), sędziowie,

sekretarz: L. Ramette, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania,

po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 2 marca 2022 r.,

wydaje następujący

Wyrok

1

W skardze opartej na art. 263 TFUE skarżąca, JCDecaux Street Furniture Belgium, dawniej JCDecaux Belgium Publicité, żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2019) 4466 final z dnia 24 czerwca 2019 r. dotyczącej pomocy państwa SA.33078 (2015/C) (ex 2015/NN) wdrożonej przez Belgię na rzecz JCDecaux Belgium Publicité (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”).

Okoliczności powstania sporu

2

Miasto Bruksela (Belgia) i skarżąca zawarły dwie kolejne umowy dotyczące udostępniania różnych obiektów małej architektury, z których część mogła być wykorzystana w celach reklamowych.

3

Pierwsza umowa, z dnia 16 lipca 1984 r. (zwana dalej „umową z 1984 r.”), której okres obowiązywania wynosił 15 lat, przewidywała, że skarżąca odda do dyspozycji miasta Bruksela i będzie eksploatować do celów reklamowych wiaty przystankowe i obiekty małej architektury określane mianem „obiektów informacyjnych małej architektury” (zwanych dalej „MUPI”), których właścicielem pozostawała, na następujących warunkach:

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00