Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 16 marca 2023 r. Caixabank SA przeciwko X., sygn. C-565/21

1)Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckichnależy interpretować w ten sposób, że:stoi on na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, w którym, mając na względzie uregulowania krajowe przewidujące, że prowizja za udzielenie kredytu jest wynagrodzeniem za usługi związane z oceną, udzieleniem pożyczki lub kredytu hipotecznego lub zarządzaniem pożyczką lub kredytem hipotecznym bądź za inne podobne usługi, uznaje się, iż warunek, w którym została przewidziana taka prowizja, wchodzi w zakres wyrażenia „główny przedmiot umowy” w rozumieniu tego przepisu, ponieważ prowizja ta jest jednym z głównych składników ceny.2)Artykuł 5 dyrektywy 93/13należy interpretować w ten sposób, że:do celów dokonania oceny prostoty i zrozumiałości warunku umownego przewidującego zapłatę przez kredytobiorcę prowizji za udzielenie kredytu właściwy sąd ma obowiązek sprawdzić w świetle całokształtu istotnych okoliczności faktycznych, czy kredytobiorca miał możliwość oszacować wypływające dla niego z tej umowy konsekwencje ekonomiczne, zrozumieć charakter usług świadczonych w zamian za koszty przewidziane we wspomnianym warunku i sprawdzić, czy nie dochodzi do nakładania się kosztów lub usług, za które koszty te stanowią wynagrodzenie.3)Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 93/13należy interpretować w ten sposób, że:nie stoi on na przeszkodzie orzecznictwu krajowemu, w którym uznano, iż warunek umowny przewidujący zgodnie z odpowiednimi uregulowaniami krajowymi zapłatę przez kredytobiorcę prowizji za udzielenie kredytu mającej na celu wynagrodzenie za usługi związane z oceną, sporządzeniem i zindywidualizowanym rozpatrzeniem wniosku o pożyczkę lub kredyt hipoteczny może w danym przypadku nie powodować znaczącej nierównowagi wynikających z umowy praw i obowiązków stron ze szkodą dla konsumenta, pod warunkiem że ewentualne istnienie takiej nierównowagi będzie przedmiotem skutecznej kontroli właściwego sądu zgodnie z kryteriami wywiedzionymi z orzecznictwa Trybunału.