Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego A. Rantosa przedstawiona w dniu 30 marca 2023 r., sygn. C-143/22

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ATHANASIOSA RANTOSA

przedstawiona w dniu 30 marca 2023 r.(1)

Sprawa C143/22

Association Avocats pour la défense des droits des étrangers (ADDE),

Association nationale d’assistance aux frontières pour les étrangers (ANAFE),

Association de recherche, de communication et d’action pour l’accès aux traitements (ARCAT),

Comité inter-mouvements auprès des évacués (CIMADE),

Fédération des associations de solidarité avec tou-te-s les immigré-e-s (FASTI),

Groupe d’information et de soutien des immigrés (GISTI),

Ligue des droits de l’homme (LDH),

Le paria,

Syndicat des avocats de France (SAF),

SOS – Hépatites Fédération

przeciwko

Ministre de l’Intérieur

przy udziale

Défenseur des droits

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (radę stanu, Francja)]

Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Granice, azyl i imigracja – Dyrektywa 2008/115/WE – Zasady regulujące przepływ osób przez granice – Rozporządzenie (UE) 2016/399 – Tymczasowe przywrócenie kontroli granicznej na granicach wewnętrznych – Konsekwencje dla możliwości stosowania dyrektywy w sprawie powrotów











 Wprowadzenie

1. Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym wpisuje się w szereg spraw rozpatrywanych przez Trybunał od 2011 r., dotyczących zgodności niektórych przepisów francuskiego code de l’entrée et du séjour des étrangers et du droit d’asile (kodeksu dotyczącego wjazdu i pobytu cudzoziemców i prawa azylu, zwanego dalej „Ceseda”) z wymogami dyrektywy 2008/115/WE(2) oraz rozporządzenia (UE) 2016/399(3) (zwanego dalej „kodeksem granicznym Schengen”)(4). W niniejszej sprawie istotne są w szczególności dwie ostatnie z tych spraw, w których zapadły wyroki Affum oraz Arib i in.

W niniejszej sprawie kilka stowarzyszeń wniosło do Conseil d’État (rady stanu, Francja) skargę mającą na celu w szczególności stwierdzenie nieważności ordonnance n 2020-1733, du 16 décembre 2020, portant partie législative du code de l’entrée et du séjour des étrangers et du droit d’asile() (rozporządzenia nr 2020-1733 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie części ustawowej kodeksu dotyczącego wjazdu i pobytu cudzoziemców oraz prawa azylu, zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2020-1733”). Kluczowym pytaniem, jakie pojawia się w niniejszym odesłaniu prejudycjalnym, jest to, czy w przypadku gdy państwo członkowskie postanawia wprowadzić kontrole na granicach wewnętrznych zgodnie z kodeksem granicznym Schengen, jest ono zobowiązane do stosowania przepisów dyrektywy 2008/115, czy też może skorzystać z art. 14 tego kodeksu w celu wydania decyzji o odmowie wjazdu wobec obywatela państwa trzeciego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00