Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 27 kwietnia 2023 r. MJ przeciwko AxFina Hungary Zrt., sygn. C-705/21

1)Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckichnależy interpretować w ten sposób, że:przepisy te stoją na przeszkodzie temu, by – w sytuacji gdy warunek obciążający konsumenta ryzykiem kursowym powoduje, ze względu na swój nieuczciwy charakter, nieważność zawierającej go umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, lecz spłacanego w walucie krajowej – umowa ta została uznana za ważną, a treść zobowiązań konsumenta wynikających ze wspomnianego warunku została dostosowana w drodze zmiany waluty wspomnianej umowy i ustalonej w niej stopy procentowej lub pułapu kursu wymiany tej waluty.2)Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13należy interpretować w ten sposób, że:przepis ten stoi na przeszkodzie temu, by – w sytuacji gdy warunek obciążający konsumenta ryzykiem kursowym powoduje, ze względu na swój nieuczciwy charakter, nieważność zawierającej go umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, lecz spłacanego w walucie krajowej – umowa ta w okresie od dnia jej zawarcia do dnia wejścia w życie przepisów krajowych przewidujących przeliczenie na walutę krajową umów kredytu denominowanego w walucie obcej pozostawała w mocy poprzez zastąpienie tego warunku przepisami prawa krajowego o charakterze ogólnym w zakresie, w jakim takie przepisy prawa krajowego nie mogą skutecznie zastąpić tego warunku zwykłym zastąpieniem przez sąd krajowy, niewymagającym interwencji ze strony tego sądu, które prowadziłoby do zmiany treści nieuczciwego warunku zawartego w tej umowie.