Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 27 kwietnia 2023 r. M.D. przeciwko Országos Idegenrendészeti Főigazgatóság Budapesti és Pest Megyei Regionális Igazgatósága&, sygn. C-528/21

1)Artykuł 20 TFUE należy interpretować w ten sposób, że:stoi on na przeszkodzie wydaniu przez państwo członkowskie decyzji o zakazie wjazdu na terytorium Unii Europejskiej wobec obywatela państwa trzeciego będącego członkiem rodziny obywatela Unii, będącego obywatelem tego państwa członkowskiego, który nigdy nie korzystał z przysługującej mu swobody przemieszczania się, bez uprzedniego zbadania, czy między tymi osobami istnieje stosunek zależności, który w rzeczywistości zmuszałby tego obywatela Unii do opuszczenia tego terytorium, rozpatrywanego jako całość, w celu towarzyszenia temu członkowi jego rodziny, a jeśli tak, to czy powody, dla których decyzja ta została wydana, zezwalają na odstępstwo od pochodnego prawa pobytu tego obywatela państwa trzeciego.2)Artykuł 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecichnależy interpretować w ten sposób, że:stoi on na przeszkodzie temu, by wobec obywatela państwa trzeciego, który powinien był być adresatem decyzji nakazującej powrót, bezpośrednio po wydaniu wobec niego decyzji o cofnięciu, ze względów związanych z bezpieczeństwem narodowym, przysługującego mu prawa pobytu na terytorium danego państwa członkowskiego została z tych samych powodów wydana decyzja o zakazie wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, bez wcześniejszego uwzględnienia jego stanu zdrowia oraz, w stosownych przypadkach, jego życia rodzinnego i dobra jego małoletniego dziecka.3)Artykuł 5 dyrektywy 2008/115 należy interpretować w ten sposób, że:w przypadku gdy sąd krajowy rozpatruje skargę na decyzję o zakazie wjazdu wydaną na podstawie uregulowania krajowego niezgodnego z tym art. 5 i niepodlegającego wykładni zgodnej, sąd ten powinien odstąpić od stosowania tego uregulowania w zakresie, w jakim narusza ono wspomniany artykuł i – jeżeli okaże się to konieczne dla zapewnienia pełnej skuteczności tego przepisu – bezpośrednio zastosować ten artykuł do zawisłego przed nim sporu.4)Artykuł 13 dyrektywy 2008/115 w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiejnależy interpretować w ten sposób, że:stoi on na przeszkodzie praktyce krajowej, zgodnie z którą organy administracyjne państwa członkowskiego odmawiają wykonania prawomocnego orzeczenia zarządzającego zawieszenie wykonania decyzji o zakazie wjazdu ze względu na to, że w odniesieniu do tej ostatniej decyzji dokonano już wpisu do systemu informacyjnego Schengen.