Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.580.2023.1.JM

Niepodleganie opodatkowaniu darowizny nieruchomości. Okres rozliczeniowy do skorygowania podatku należnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu darowizny nieruchomości i wskazania okresu rozliczeniowego, w którym należy skorygować podatek należny. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym posiada osobowość prawną i zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa. Z kolei z art. 23 ust. 1 tej ustawy wynika, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów ww. ustawy – starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.

Aktem notarialnym z dnia 27 kwietnia 2023 r. Starosta – reprezentujący Skarb Państwa darował Gminie nieruchomość położoną w obrębie, gmina z przeznaczeniem na potrzeby OSP – ochrona przeciwpożarowa.

Wartość przedmiotowej nieruchomości ustalono w oparciu o operat szacunkowy na kwotę 14.000,00 zł.

W paragrafie 5 ww. aktu zawarto zapis „Przedstawiciele stron podają wartość przedmiotu umowy na 14.000,00 zł (czternaście tysięcy złotych) + podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. 23% w kwocie 3.220,00 zł (trzech tysięcy dwustu dwudziestu złotych). Przedstawiciel Gminy zobowiązuje się zapłacić należny podatek VAT w terminie 14 dni od dnia dzisiejszego licząc”.

Przedmiotowa nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa na podstawie zaświadczenia Starosty z dnia 22 lipca 2009 r. wydanego w trybie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 645) – KW.

Na dzień sporządzenia aktu notarialnego przedmiotowa nieruchomość stanowiła zgodnie z wypisem z rejestru gruntów – inne tereny zabudowane – na działce znajduje się część budynku OSP.

Zgodnie z uchwałą Rady Gminy działka przeznaczona jest pod KD 481 – tereny komunikacji – droga główna.

Powiatowi ani też Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tej nieruchomości. Skarb Państwa nabył przedmiotową nieruchomość z dniem 1 października 1985 r. tj. z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Nie dokonywali Państwo nakładów na modernizację ani na remont ww. nieruchomości.

Na podstawie aktu notarialnego Powiat wystawił również fakturę sprzedaży dokumentującą darowiznę ww. nieruchomości.

Podatek VAT należny wynikający z podpisanego aktu notarialnego i wystawionej faktury VAT w wysokości 3.220,00 zł został wykazany przez Powiat w ewidencji sprzedaży VAT oraz w deklaracji VAT JPK_V7 za miesiąc kwiecień 2023 r.

Powiat otrzymał wpłatę od Gminy w miesiącu maju 2023 r.

W przypadku stwierdzenia, że podatek VAT będący przedmiotem niniejszego wniosku nie powinien wystąpić i będzie możliwa jego korekta:

-strony dokonają zmiany aktu notarialnego w zakresie podatku VAT,

-zostanie wystawiona faktura korygująca,

-pomniejszony podatek należny VAT zostanie wykazany w ewidencji sprzedaży VAT i deklaracji JPK_V7,

-kwota podatku w wysokości 3.220,00 zł zostanie zwrócona na konto Gminy.

Pytania

Czy darowizna nieruchomości na rzecz Gminy oznaczonej numerem działki podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Czy Powiat powinien dokonać korekty – zmniejszenia podatku należnego o kwotę 3.220,00 zł za miesiąc kwiecień 2023 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – Powiatu, darowizna przedmiotowej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem nie stanowi ona dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powyższym przepisem darowizna podlegałaby opodatkowaniu, jeżeli Skarbowi Państwa przysługiwało w całości ani w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tej nieruchomości.

Skarb Państwa – reprezentowany przez Starostę nabył przedmiotową nieruchomość z dniem 1 października 1985 r. tj. z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Nie dokonywał nakładów na modernizację ani na remont ww. nieruchomości. Zatem Skarbowi Państwa nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zdaniem wnioskodawcy Powiat powinien dokonać korekty – zmniejszenia podatku należnego o kwotę 3.220,00 zł za miesiąc kwiecień 2023 r. – co umożliwia art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.   

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2) wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4) wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być również przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Niespełnienie powyższego warunku, jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktem notarialnym z 27 kwietnia 2023 r. Starosta – reprezentujący Skarb Państwa darował Gminie nieruchomość z przeznaczeniem na potrzeby OSP – ochrona przeciwpożarowa. Wartość nieruchomości ustalono w oparciu o operat szacunkowy na kwotę 14.000,00 zł. Na podstawie aktu notarialnego Powiat wystawił fakturę sprzedaży dokumentującą darowiznę ww. nieruchomości.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. niepodlegania opodatkowaniu darowizny nieruchomości i terminu korekty podatku należnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1740 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że darowizna wskazanej we wniosku nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), stąd też dla tej czynności występują Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do przedstawionego przez Państwa opisu sprawy należy wskazać, że jeśli pojawia się jakakolwiek płatność związana z darowizną, to na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług umowa ta przestaje być umową nieodpłatną i staje się czynnością odpłatną, a więc jako taka podlega opodatkowaniu.

Przy czym zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Potwierdzeniem powyższej tezy jest orzecznictwo TSUE. Przykładowo w wyroku z 20 stycznia 2005 r. w sprawie C412/03 Hotel Scandic Gåsabäck AB przeciwko Riksskatteverket, TSUE wskazał, iż według VI Dyrektywy dostawa jest albo odpłatna albo nieodpłatna. Uzyskanie zapłaty, która pokrywa jedynie koszty, czy też tylko ich część nie oznacza w ocenie TSUE, że czynność ma charakter nieodpłatny lub częściowo nieodpłatny.

Mając na uwadze treść wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego, w rozpatrywanej sprawie należy rozstrzygnąć czy opisana darowizna jest rzeczywiście nieodpłatną dostawą towaru.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że w paragrafie 5 aktu zawarto zapis „Przedstawiciele stron podają wartość przedmiotu umowy na 14.000,00 zł (czternaście tysięcy złotych) + podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami, tj. 23% w kwocie 3.220,00 zł (trzech tysięcy dwustu dwudziestu złotych). Przedstawiciel Gminy zobowiązuje się zapłacić należny podatek VAT w terminie 14 dni od dnia dzisiejszego licząc”. Powiat otrzymał wpłatę od Gminy w maju 2023 r. Podatek VAT należny wynikający z podpisanego aktu notarialnego i wystawionej faktury został wykazany przez Powiat w ewidencji sprzedaży VAT oraz w deklaracji VAT JPK_V7 za miesiąc kwiecień 2023 r.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy jeszcze raz zauważyć, że przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Z uwagi na nieodpłatność darowizny nabywca nie ponosi z tego tytułu żadnych wydatków, w tym nie ponosi ciężaru podatku VAT. Jak już wyjaśniłem, na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Zatem, ww. czynność jest odpłatna. Wobec powyższego, czynność przekazania nieruchomości została wykonana za wynagrodzeniem, bowiem zapłatą była kwota odpowiadająca kwocie podatku VAT, zatem czynność ta nie stanowiła darowizny.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na konieczność zwrotu przez obdarowanego równowartości kwoty podatku VAT, który został zapłacony z tytułu darowizny nieruchomości zrealizowanej przez Państwa, na gruncie podatku VAT czynność ta przestała być nieodpłatna, a w konsekwencji stanowiła dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1, podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w części niepodlegania opodatkowaniu darowizny nieruchomości jest nieprawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą okresu rozliczeniowego, w którym należy skorygować podatek należny.

Z opisu sprawy wynika, że strony dokonają zmiany aktu notarialnego w zakresie podatku VAT. Zostanie wystawiona faktura korygująca. Pomniejszony podatek należny VAT zostanie wykazany w ewidencji sprzedaży VAT i deklaracji JPK_V7. Kwota podatku w wysokości 3.220,00 zł zostanie zwrócona na konto Gminy.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2) wartość zwróconych towarów i opakowań;

3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, określonej w wystawionej w stosunku do podstawy fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Stosownie do 29a ust. 14 ustawy:

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1) podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2) (uchylony)

3) dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4) dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5) stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W tym miejscu należy stwierdzić, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Wskazać należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”).

Ponadto należy nadmienić, że co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych tak, aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że planowany przez Państwa zwrot Gminie kwoty 3.220,00 zł powinien zostać udokumentowany wystawieniem faktury korygującej do faktury dokumentującej otrzymanie ww. kwoty. Będą Państwo uprawnieni wówczas do obniżenia podstawy opodatkowania o zwróconą Gminie kwotę, pod warunkiem że z posiadanej przez Państwa dokumentacji będzie wynikać, że uzgodnili Państwo z Gminą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla zdarzenia gospodarczego określonego w fakturze korygującej oraz warunki te zostaną spełnione, a faktura ta będzie zgodna z posiadaną dokumentacją zgodnie z wymogami art. 29a ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Podatek od towarów i usług należy do grupy podatków powstających z mocy prawa, który pobierany jest w trybie tzw. samoobliczenia. Dlatego też szczególnie istotną rolę w tym podatku odgrywają deklaracje podatkowe. Przy ich pomocy podatnik określa i zgłasza organowi podatkowi (deklaruje) wysokość zobowiązania podatkowego.

Jak powyżej wskazałem w przypadku zwrotu Gminie kwoty 3.220,00 zł będą Państwo zobowiązani do wystawienia faktury korygującej zerującej podstawę opodatkowania i podatek VAT.

Zatem będą Państwo uprawnieni do obniżenia podstawy opodatkowania określonej w wystawionej w stosunku do podstawy fakturze z wykazanym podatkiem, za okres rozliczeniowy, w którym wystawią Państwo fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez Państwa dokumentacji będzie wynikać, iż uzgodnili Państwo z Gminą warunki obniżenia podstawy opodatkowania określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostaną spełnione, a faktura ta będzie zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym zostanie wystawiona faktura korygująca, nie będą Państwo posiadać dokumentacji, o której mowa powyżej, obniżenia podstawy opodatkowania będą mogli Państwo dokonać za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę Państwo uzyskają.  

Zatem Państwa stanowisko w części wskazania okresu rozliczeniowego, w którym należy skorygować podatek należny jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia i zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00