Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.438.2023.2.MWJ
Prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup śruty sojowej oraz gazu wystawionych bez podanego NIP-u oraz odzyskanie statusu rolnika ryczałtowego i ponownego skorzystania ze zwolnienia z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy oraz prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu środków trwałych przed datą rejestracji jako podatnik VAT czynny.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup śruty sojowej oraz gazu wystawionych na Pana bez podanego NIP-u oraz nieprawidłowe w części dotyczącej odzyskania przez Pana statusu rolnika ryczałtowego i ponownego skorzystania ze zwolnienia z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy oraz prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu środków trwałych przed datą rejestracji jako podatnik VAT czynny.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
·prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup śruty sojowej oraz gazu wystawionych na Pana bez podanego NIP-u,
·odzyskania przez Pana statusu rolnika ryczałtowego i ponownego skorzystania ze zwolnienia z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy,
·prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu środków trwałych przed datą rejestracji jako podatnik VAT czynny.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 września 2023 r. (wpływ 2 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan jednoosobowo działy specjalne produkcji rolnej, których przedmiotem działalności jest hodowla kurcząt.
W 2022 roku z prowadzonego działu specjalnego produkcji rolnej przekroczył Pan obrót 2.000.000,00 EUR. W związku z tym zobowiązany był Pan od 01 stycznia 2023 roku do prowadzenia ksiąg rachunkowych, oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT utracił Pan status rolnika ryczałtowego, dlatego też od 01 stycznia 2023 jest Pan podatnikiem VAT czynnym.
Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowany jest 19% podatkiem liniowym.
W ramach działów specjalnych produkcji rolnej, w lutym 2023 zakupił Pan śrutę sojową o przeznaczeniu paszowym dla kurcząt oraz gaz do ogrzewania kurników. Przedmiotowe zakupy służą sprzedaży opodatkowanej. Na wyżej wymienionych fakturach zakupowych nie ma Pana numeru NIP, wszystkie pozostałe dane są prawidłowe. Przy czym uzupełnienie NIP nie jest możliwe, ponieważ sprzedawca wystawił paragon do tej faktury bez numeru NIP.
W momencie dokonania zakupu i wystawienia faktury przez sprzedawcę, nie był Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Rejestracji dokonał Pan już po wystawieniu ww. faktur. W związku z utratą prawa do zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, został Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny z datą od 01 stycznia 2023 r.
W latach 2020 - 2022 poniósł Pan nakłady na środki trwałe, tj. wykonanie instalacji gazowej, fotowoltaicznej i wozu asenizacyjnego. Na niektórych fakturach na zakup środków trwałych nie ma Pana numeru NIP. Obecnie zakupione środki trwałe służą sprzedaży opodatkowanej. W latach 2020 - 2022 dochody z działów specjalnych produkcji rolnej rozliczał Pan zgodnie z art. 24 ust. 4 Ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych według norm szacunkowych, oraz posiadał Pan status rolnika ryczałtowego i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług korzystał Pan ze zwolnienia od podatku VAT.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
Ad. 1
a)Status uzyskania zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, który wskazał Pan w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R to 01.01.2023.
b)Zgłoszenie rejestracyjne VAT-R do urzędu skarbowego złożył Pan w dniu 27.02.2023 r.
c)Zakup śruty o przeznaczeniu paszowym został udokumentowany dwoma fakturami z czego pierwsza została wystawiona w dniu 03.02.2023, a druga w dniu 15.02.2023, natomiast faktura na zakup gazu do ogrzewania kurników została wystawiona w dniu 30.01.2023 r.
Ad. 2
W zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R jako datę utraty zwolnienia wskazał Pan 01.01.2023 r.
Ad. 3
a)Deklaracje dla celów VAT składa Pan co miesiąc, przy czym pierwszą deklarację złożył Pan za styczeń 2023 w dniu 27.02.2023 r.
b)w związku z zakupem śruty sojowej oraz gazu nie dokonał Pan odliczenia podatku VAT.
Ad. 4
Śrutę sojową o przeznaczeniu paszowym dla kurcząt i gaz do ogrzewania wykorzystuje Pan całkowicie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Środki trwałe - instalację gazową i fotowoltaiczną oraz wóz asenizacyjny również wykorzystuje Pan całkowicie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Ad. 5
Faktury, które dokumentują zakup śruty sojowej, gazu, instalacji gazowej i fotowoltaicznej oraz wozu asenizacyjnego, potwierdzają czynności faktycznie dokonane, tzn. odzwierciedlają rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych związanych z tymi nabyciami.
Ad. 6
Faktury, które dokumentują zakup śruty sojowej, gazu, instalacji gazowej i jedna z faktur na instalację fotowoltaiczną oraz wozu asenizacyjnego, zawierają dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4 , tj.
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. 1, natomiast nie zawierają numeru NIP o którym mowa w art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.B.
Druga z faktur, która dokumentuje zakup instalacji fotowoltaicznej zawiera dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4, 5:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. 1, natomiast nie zawierają numeru NIP o którym mowa w art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.B.
Ad. 7
Wydatki na zakup środków trwałych poniósł Pan w poniższych okresach:
·instalacja gazowa od dnia 08.08.2022 do dnia 29.12.2022
·instalacja fotowoltaiczna 30.03.2022
·wóz asenizacyjny od dnia 27.04.2022 do dnia 04.07.2022.
Ad. 8
Środki trwałe są wprowadzone do ewidencji środków trwałych:
·instalacja gazowa z dniem 31.12.2022
·instalacja fotowoltaiczna z dniem 31.12.2022
·wóz asenizacyjny z dniem 31.12.2022
Ad. 9
Wartość każdego środka trwałego, tj.
·instalacji gazowej przekracza wartość 15.000,00 zł,
·instalacji fotowoltaicznej przekracza wartość 15.000,00 zł,
·wozu asenizacyjnego przekracza wartość 15.000,00 zł.
Ad. 10
Od końca okresu rozliczeniowego, w którym użytkuje Pan środki trwałe, tj.
·instalację gazową nie upłynęło 12 miesięcy,
·instalację fotowoltaiczną nie upłynęło 12 miesięcy,
·wóz asenizacyjny nie upłynęło 12 miesięcy.
Pytania
1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tych faktur, jeśli nie zawierają NIP-u nabywcy, a pozostałe dane są prawidłowe, przy czym zakupy służą sprzedaży opodatkowanej?
2.Czy, jeśli w 2023 roku nie przekroczy Pan obrotu 2.000.000,00 EUR, to z dniem 01.01.2024 roku będzie Pan mógł odzyskać status rolnika ryczałtowego i skorzystać ze zwolnienia z podatku przysługującego Panu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług?
3.Czy przysługuje Panu prawo odliczenia podatku Vat od zakupu środków trwałych, dokonanego w latach 2020 - 2022, tj. przed datą rejestracji jako podatnik VAT czynny, w sytuacji, gdy przedmiotowe zakupy środków trwałych, służą obecnie czynnościom opodatkowanym? Czy prawo do odliczenia przysługuje Panu również z faktur, które nie zawierają Pana numeru NIP?
Pana stanowisko w sprawie
1.
W Pana ocenie, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupowych, które dokumentują zakup towarów i usług służących sprzedaży opodatkowanej pomimo braku na nich numeru NIP, a pozostałe dane są prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
A zatem prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia dokonuje czynny podatnik VAT oraz gdy zakupione towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto prawo do odliczenia VAT przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy
Dla realizacji powyższego prawa koniecznym jest wykazanie związku podatku naliczonego z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie wykonywanych przez podatnika czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku „krajowego” zakupu towarów i usług w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są warunki:
·u sprzedawcy powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
·doszło do nabycia usługi lub towaru,
·podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.
Zgodnie z art. 88 nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:
1.sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a.wystawionymi przez podmiot nieistniejący
2.transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3.wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a.stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
b.podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością;
c.potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
4.faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
5.wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.
Wśród ww. wyjątków, pozbawiających podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie wymieniono braku identyfikatora podatkowego NIP. Zatem, dla prawa do odliczenia nie ma znaczenia brak NIP-u nabywcy na fakturze.
Jeżeli powyższe warunki są spełnione, podatnik ma prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika stosującego rozliczenie kwartalne, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Podstawą do odliczenia podatku naliczonego jest faktura dokumentująca zakupy towarów lub usług.
Jak wynika z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać m.in. NIP podatnika (sprzedawcy) oraz nabywcy. Wśród przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT uniemożliwiających odliczenie VAT ustawodawca nie wskazał jednak braku NIP nabywcy na fakturze.
Ponadto nie ma możliwości skorygowania faktury z uwagi na brak NIP nabywcy, ponieważ faktury zostały wystawione do paragonów bez NIP nabywcy. Z punktu widzenia sprzedawcy faktury zostały wystawione prawidłowo.
W Pana ocenie, brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.
W związku z tym przedmiotowe faktury powinny być ujęte w pliku JPK_V7 i stanowią podstawę do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony.
2.
W Pana ocenie, jeżeli będzie Pan dokonywał dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej i nie będzie Pan obowiązany na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych, to od dnia 01 stycznia 2024 r. będzie Pan mógł zrezygnować ze statusu podatnika VAT czynnego i ponownie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3, zwalnia się od podatku dochodowego dostawę produktów rolnych z własnej działalności rolniczej dokonywaną przez rolnika ryczałtowego.
Ponadto w świetle art. 2 pkt 19 ustawy o VAT rolnikami ryczałtowymi nie mogą być podatnicy zobowiązani na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Z kolei na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000,00 euro.
Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 20 przez produkty rolne rozumie się towary pochodzące z własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.).
Zatem jeżeli podatnik będzie dokonywać dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej i nie będzie obowiązany na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych, to może on ponownie korzystać od dnia 01 stycznia 2024 ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.
3.
W Pana ocenie, jeżeli nastąpi zmiana przeznaczenia środka trwałego z działalności zwolnionej na działalność opodatkowaną VAT podatnik ma prawo dokonać korekty skutkującej możliwością odliczenia podatku VAT zarówno z faktur zawierających NIP nabywcy jak i faktur, które tego NIP-u nie zawierają.
Podatnik, który zarejestrował się jako czynny podatnik VAT, w pierwszej kolejności musi określić, czy nabyte uprzednio środki trwałe będą wykorzystywane w działalności opodatkowanej VAT, czy wyłącznie w działalności zwolnionej z VAT. W przypadku wykorzystywania ich w działalności zwolnionej nie ma on prawa do dokonania korekty i odliczenia podatku VAT od nabycia. W przeciwnym razie, jeżeli nastąpi zmiana przeznaczenia środka trwałego z działalności zwolnionej na działalność opodatkowaną VAT, podatnik ma prawo dokonać korekty skutkującej możliwością odliczenia podatku VAT.
W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o wartości nieprzekraczającej 15 000 zł korekty dokonuje się tylko wówczas, gdy od momentu oddania ich do używania w firmie nie upłynęło 12 miesięcy. Po tym okresie nie ma możliwości dokonywania korekty podatku VAT.
Z kolei dla tych składników o wartości początkowej przekraczającej kwotę 15 000 zł korekty dokonuje się w ciągu 5 kolejnych lat w limicie 1/5 kwoty podatku za każdy rok pozostający do końca okresu.
Zatem co do zasady możliwe jest odliczenie podatku naliczonego dotyczącego zakupów dokonanych po utracie prawa do zwolnienia z VAT. Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 lipca 2016 roku o sygnaturze akt ITPP1/4512-355/16/MN:
„Ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi są/będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować, musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia. (...) Późniejsza rejestracja w zakresie VAT nie może natomiast skutkować utratą prawa do odliczenia. Istotnym jedynie jest, aby w momencie realizacji prawa do odliczenia (a więc w momencie złożenia deklaracji podatkowych) Wnioskodawca był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny”.
Co do zasady zmiana statusu podatnika z nievatowca na vatowca powoduje, że korektę od nabycia środków trwałych wykazuje się jednorazowo w pliku JPK_V7 składanej za okres, w którym utracono prawo do zwolnienia z VAT. Podstawą do odliczenia podatku naliczonego jest faktura dokumentująca zakupy towarów lub usług.
Jak wynika z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać m.in. NIP podatnika (sprzedawcy) oraz nabywcy.
Wśród przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT uniemożliwiających odliczenie VAT ustawodawca nie wskazał jednak braku NIP nabywcy na fakturze.
A zatem w Pana ocenie, ma Pan również prawo do korekty podatku VAT z faktur, na których nie ma Pana numeru NIP.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że Pana stanowisko nie uległo zmianie w związku z uzupełnieniem wniosku o wskazane ww. okoliczności.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup śruty sojowej oraz gazu wystawionych na Pana bez podanego NIP-u oraz nieprawidłowe w części dotyczącej odzyskania przez Pana statusu rolnika ryczałtowego i ponownego skorzystania ze zwolnienia z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy oraz prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu środków trwałych przed datą rejestracji jako podatnik VAT czynny.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zatem z treści art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, by do nabycia uprawnienia do odliczenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Tak więc podatnik, w zakresie, w jakim nabyte towary wykorzystuje do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.
Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Należy zauważyć, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.
W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Powyższe przepisy stanowią o terminie dokonania rejestracji dla celów podatku VAT w zależności od zaistniałej sytuacji lub statusu podatnika. Co do zasady, w przypadku podatników, którzy ze względu na rodzaj wykonywanej działalności nie mają obowiązku dokonać rejestracji, ale chcą zrezygnować ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy powinni oni dokonać rejestracji dla celów podatku VAT przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. m.in. odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja prawa do odliczenia następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.
Zatem należy stwierdzić, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca dla realizacji tego prawa narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnicy VAT czynni.
Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy:
Faktura powinna zawierać:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a (…);
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b.
Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.
Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.
Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.
Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują, tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.
Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze. Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.
Natomiast z orzeczenia TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.
Należy powtórzyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie widniał on w rejestrze podatników podatku od towarów i usług, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.
Z okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobowo działy specjalne produkcji rolnej, których przedmiotem działalności jest hodowla kurcząt.
W ramach działów specjalnych produkcji rolnej, zakupił Pan śrutę sojową o przeznaczeniu paszowym dla kurcząt, która została udokumentowana dwoma fakturami, z czego pierwsza została wystawiona w dniu 03.02.2023, a druga w dniu 15.02.2023 oraz gaz do ogrzewania kurników. Faktura na zakup gazu do ogrzewania kurników została wystawiona 30.01.2023 r. Na wyżej wymienionych fakturach zakupowych nie ma Pana numeru NIP, wszystkie pozostałe dane są prawidłowe. Faktury, które dokumentują zakup śruty sojowej oraz gazu, potwierdzają czynności faktycznie dokonane, tzn. odzwierciedlają rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych związanych z tymi nabyciami. Śrutę sojową o przeznaczeniu paszowym dla kurcząt i gaz do ogrzewania wykorzystuje Pan całkowicie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Status uzyskania zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, który wskazał Pan w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R to 01.01.2023. Zgłoszenie rejestracyjne VAT-R do urzędu skarbowego złożył Pan w dniu 27.02.2023 r. W zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R jako datę utraty zwolnienia wskazał Pan 01.01.2023 r. Deklaracje dla celów VAT składa Pan co miesiąc, przy czym pierwszą deklarację złożył Pan za styczeń 2023 w dniu 27.02.2023 r. W związku z zakupem śruty sojowej oraz gazu nie dokonał Pan odliczenia podatku VAT.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzam, że w sytuacji gdy spełnił Pan warunki formalne, tj. dokonał Pan 27 lutego 2023 r. zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w którym wskazał Pan jako datę uzyskania statusu zarejestrowanego czynnego podatnika VAT 01 stycznia 2023 r. i składa Pan co miesiąc deklaracje dla celów VAT, przy czym pierwszą deklarację złożył Pan za styczeń 2023 w dniu 27.02.2023 r., może Pan skorzystać z odliczenia podatku naliczonego zawartego w wystawionych fakturach dokumentujących zakup śruty sojowej oraz gazu, mimo że faktury te nie zawierają Pana NIP. Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego. Ponadto - jak wskazał Pan w opisie sprawy - śrutę sojową o przeznaczeniu paszowym dla kurcząt i gaz do ogrzewania wykorzystuje Pan całkowicie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.
Odnosząc się do Pana wątpliwości w zakresie odzyskania przez Pana statusu rolnika ryczałtowego i ponownego skorzystania ze zwolnienia z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, wskazuję, co następuje:
Według art. 2 pkt 15 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej – rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.
Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy:
W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.
Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy:
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.
Jak stanowi art. 2 pkt 19 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o rolniku ryczałtowym – rozumie się przez to rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
W myśl art. 2 pkt 20 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o produktach rolnych – rozumie się przez to towary pochodzące z własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.).
W świetle art. 2 pkt 21 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach rolniczych – rozumie się przez to:
a)usługi związane z rolnictwem oraz chowem i hodowlą zwierząt, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU ex 01.6), z wyłączeniem usług podkuwania koni i prowadzenia schronisk dla zwierząt gospodarskich (PKWiU ex 01.62.10.0),
b)usługi związane z leśnictwem (PKWiU ex 02.40.10), z wyłączeniem patrolowania lasów wykonywanego na zlecenie przez jednostki inne niż leśne (PKWiU ex 02.40.10.3),
c)usługi wspomagające rybactwo (PKWiU ex 03.00.7), z wyłączeniem usług związanychz rybołówstwem morskim (PKWiU 03.00.71.0),
d)wynajem i dzierżawę maszyn i urządzeń rolniczych, bez obsługi (PKWiU 77.31.10.0).
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):
Przepisy ustawy o rachunkowości (…) stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.
W związku z tym, rolnik ryczałtowy po osiągnięciu progu 2 000 000 euro obrotów za rok obrotowy nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT i ze szczególnej procedury uzyskiwania zryczałtowanej rekompensaty zwrotu podatku VAT zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, a staje się czynnym podatnikiem, rozliczającym podatek na zasadach ogólnych.
Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.
Stosownie do art. 43 ust. 3 ustawy:
Rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.
Natomiast według art. 43 ust. 5 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 3, którzy zrezygnowali ze zwolnienia od podatku, mogą po upływie 3 lat od daty rezygnacji ze zwolnienia ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 pkt 3. Zwolnienie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, obowiązuje pod warunkiem zawiadomienia na piśmie naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca (kwartału), od którego podatnicy ci ponownie chcą skorzystać ze zwolnienia.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nieuprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji), co do zasady podlegać będzie opodatkowaniu według stawek właściwych dla tych czynności.
Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1 a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Należy podkreślić, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
Z opisu sprawy wynika, że w 2022 roku z prowadzonego działu specjalnego produkcji rolnej przekroczył Pan obrót 2.000.000,00 EUR. W związku z tym zobowiązany był Pan od 01 stycznia 2023 roku do prowadzenia ksiąg rachunkowych, oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT utracił Pan status rolnika ryczałtowego.
Podatnik - rolnik ryczałtowy, który zrezygnował ze zwolnienia od podatku, może po upływie 3 lat od daty rezygnacji ze zwolnienia ponownie skorzystać z tego zwolnienia. Z ww. zwolnienia może korzystać podatnik, pod warunkiem zawiadomienia na piśmie naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca (kwartału), od którego ponownie chcą on skorzystać ze zwolnienia.
Wskazał Pan, że być może w 2023 r. nie przekroczy Pan obrotu 2 000 000,00 EUR i w związku z tym od 1 stycznia 2024 r. nie będzie Pan prowadzi ksiąg rachunkowych. Pomimo tego nadal, w związku z dokonaną rejestracją, będzie Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W przypadku zamiaru ponownego skorzystania ze zwolnienia będą miały zastosowanie postanowienia zawarte w art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uregulowania tego wynika, że prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia przysługuje nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym zrezygnowano ze zwolnienia. Ponowne skorzystanie ze zwolnienia jest możliwe, tylko gdy wartość sprzedaży opodatkowanej (bez podatku) nie przekracza w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Od 1 stycznia 2023 r. stał się Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług poprzez dokonanie rejestracji. Zatem był to rok, w którym dokonał Pan rezygnacji ze zwolnienia, z uwagi na utratę statusu rolnika ryczałtowego. Wobec tego możliwość ewentualnego skorzystania ze zwolnienia może nastąpić nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca 2023 r. Ze zwolnienia będzie mógł Pan skorzystać od 1 stycznia 2025 r., pod warunkiem, że w 2023 roku oraz w 2024 oku wartość sprzedaży opodatkowanej (bez podatku) nie przekroczy kwoty 200 000 zł.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzam, że nie będzie Pan mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług od 01 stycznia 2024 r. Tym samym, nie będzie Pan mógł korzystać z szczególnych procedur dotyczących rolników ryczałtowych.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za nieprawidłowe.
Pana wątpliwości dotyczą również kwestii prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu środków trwałych przed datą rejestracji jako podatnik VAT czynny.
Należy w tym miejscu podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 91 ustawy o VAT.
Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Jak wynika z art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy:
W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się n zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy:
Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
Według art. 91 ust. 7d ustawy:
W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta miana.
Z powyższego wynika, że korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.
Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.
Jak wynika z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, dla środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczanych do środków trwałych na podstawie przepisów o podatku dochodowym, których wartość początkowa przekracza 15.000 zł, ustawodawca przewidział 5-letni okres korekty liczony od końca roku, w którym dany środek trwały został oddany do użytkowania.
Z opisu sprawy wynika, że poniósł Pan wydatki na zakup środków trwałych w okresach: instalacja gazowa od dnia 08.08.2022 do dnia 29.12.2022; instalacja fotowoltaiczna 30.03.2022; wóz asenizacyjny od dnia 27.04.2022 do dnia 04.07.2022. Środki trwałe są wprowadzone do ewidencji środków trwałych z dniem 31.12.2022. Wartość każdego środka trwałego przekracza wartość 15.000,00 zł.
Środki trwałe - instalację gazową i fotowoltaiczną oraz wóz asenizacyjny wykorzystuj Pan całkowicie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Na niektórych fakturach na zakup środków trwałych nie ma Pana numeru NIP.
Status uzyskania zarejestrowanego czynnego podatnika VAT, który wskazał Pan w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R to 01.01.2023 r., jako datę utraty zwolnienia wskazał Pan 01.01.2023 r.
W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdy wydatki na zakup środków trwałych - instalację gazową i fotowoltaiczną oraz wóz asenizacyjny, nastąpiły w okresie, kiedy prawo do odliczenia nie przysługiwało Panu (korzystał Pan ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy), natomiast od 01 stycznia 2023 jest Pan podatnikiem VAT czynnym, zatem nastąpiła zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich zakupu z uwagi na zmianę sposobu ich wykorzystania, tj. wykorzystania ich po rejestracji do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem w sytuacji, gdy wartość początkowa zakupionych przez Pana ww. środków trwałych – odrębnie dla każdego z nich - przekroczyła 15.000 zł, będzie miał Pan prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu tych środków trwałych w formie korekty, o której mowa w art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy.
Należy stwierdzić, że odniesieniu do zakupionych przez Pana środków trwałych, tj. instalacji gazowej i fotowoltaicznej oraz wozu asenizacyjnego – w przypadku, gdy wartość początkowa każdego z tych środków trwałych przekroczyła kwotę 15.000 zł - należy stwierdzić, że okres korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy wynosi 5 lat. Z wniosku wynika, że ww. środki trwałe zostały przez Pana zakupione w okresie od 30 marca 2022 r. do 29 grudnia 2022 r., a wprowadzone do ewidencji środków trwałych 31 grudnia 2022 r. Zmiana przeznaczenia ww. środków trwałych nastąpiła w dniu 1 stycznia 2023 r. Od roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia ww. środków trwałych do końca okresu korekty pozostały więc 4 lata. W związku z tym, że wprowadzenie do ewidencji środków trwałych ww. instalacji gazowej i fotowoltaicznej oraz wozu asenizacyjnego miało miejsce w 2022 r., natomiast zmiana ich przeznaczenia miała miejsce w 2023 r. (tj. w okresie 5-letniej korekty), zobowiązany jest Pan zgodnie z art. 91 ust. 2 do dokonania w ciągu 4 lat korekty podatku naliczonego. Ponieważ, jak już wcześniej zostało wskazane do końca okresu korekty pozostały 4 lata, zatem korekty tej będzie Pan dokonywał w wysokości 1/5 nieodliczonego podatku VAT w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc styczeń 2024 r., 2025 r., 2026 r. i 2027 r.
Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right