Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.393.2023.1.HW

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w deklaracji VAT-7K jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy u Spadkodawcy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 31 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w deklaracji VAT-7K jako kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy u Spadkodawcy. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan Gospodarstwo Rolne. Od roku 2014 jest Pan czynnym podatnikiem VAT.

Pana ojciec X (NIP: (…)) też prowadził swoje Gospodarstwo Rolne. Mieszkaliście Państwo pod tym samym adresem, a każdy z Was prowadził osobne gospodarstwo, każdy z Was był czynnym podatnikiem VAT.

W związku z ciężką chorobą Pana Ojciec postanowił z dniem 31 marca 2023 r. wybrać zwolnienie z VAT i został „rolnikiem ryczałtowym”. Sporządził też testament na wypadek śmierci, wskazując w nim Pana jako jedynego spadkobiercę jego gospodarstwa. W ostatniej deklaracji VAT-7K (rozliczenie kwartalne) za 1 kwartał 2023 r. pracownik Biura rachunkowego, z którym ojciec miał umowę, nie zaznaczył okienka, żeby nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, w wysokości (…) zł została zwrócona na rachunek bankowy.

W dniu 30 kwietnia 2023 r. ojciec zmarł. Natomiast w dniu 30 maja 2023 r. przed Notariuszem Panem (…) w (…) odczytano protokół otwarcia i ogłoszenia testamentu. Do całości spadku powołano Pana. W chwili śmierci ojca wszelkie pełnomocnictwa wygasły. Biuro rachunkowe nie ma możliwości skorygowania deklaracji, żeby nadwyżka VAT została przekazana na rachunek bankowy. W okresie od 31 marca 2023 r. do śmierci Pana Ojciec nie sprzedał żadnych produktów rolnych. Zajmował się produkcją roślinną, a posiane rośliny będą sprzedawane przez Pana w połączonych z dwóch w jedno Gospodarstwo Rolne (własne + odziedziczone). Produkty będą opodatkowane VAT. Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym u Pana Ojca wynika z faktu, że sprzedaż w 1 kwartale 2023 r. była opodatkowana 0 stawką VAT. Zakupy to głównie energia, usługi księgowe oraz artykuły remontowe. Gospodarstwo Rolne będzie kontynuowane, ale pod numerem NIP Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy jako spadkobierca i kontynuujący prowadzenie Gospodarstwa Rolnego (pod własnym numerem NIP) ma Pan prawo do odliczenia VAT naliczonego u spadkodawcy w wysokości (…) zł?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (...) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”. Produkty rolne (rośliny) zostały zasiane przez spadkodawcę. Będą sprzedane przez Pana z wykazanym podatkiem VAT należnym. Uważa Pan, że przysługuje Panu prawo do obniżenia podatku należnego, bowiem ma to związek ze sprzedażą opodatkowaną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 86 ust. 1 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy:

Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy :

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Jak wynika z art. 99 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 97 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Stosownie do art. 97 § 2 Ordynacji opodatkowej:

Z treści art. 97 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej wynika rozdzielenie praw o charakterze majątkowym od praw o charakterze niemajątkowym.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wyrażany jest pogląd, że zakresem sukcesji „majątkowych praw” w rozumieniu art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej są objęte prawa istniejące przed śmiercią spadkodawcy, bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego. Chodzi o takie prawa, wynikające z regulacji podatkowych, które za życia zmarłego podatnika kształtowały jego sytuację z punktu widzenia ekonomicznego, a więc przede wszystkim prowadziły do zmniejszenia, czy wręcz wyeliminowania obciążenia spadkodawcy podatkiem. Niezbędne jest przy tym wystąpienie skutku materialnego, w postaci powstania prawa (konkretyzacja tego prawa) za życia spadkodawcy (Wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 17 maja 2022 r., sygn. akt II FSK 249/20 ; z 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt II FSK 3509/18 ; z 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 1760/18 ; z 20 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 524/17 ; z 18 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 3634/15 ; z 30 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1227/12 oraz z 10 lutego 2009 r., sygn. akt II FSK 1623/07).

Jako przykłady praw o charakterze majątkowym w orzecznictwie i doktrynie wskazuje się m.in. prawo do zwrotu nadpłaty, prawo zwrotu podatku lub różnicy podatku naliczonego, prawo rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych, prawo do ulgi podatkowej. Natomiast do praw niemajątkowych należy, np. prawo do złożenia odwołania od decyzji podatkowej czy skargi na decyzję organu podatkowego (Vide: Etel Leonard (red), Ordynacja podatkowa. Tom I. Zobowiązania podatkowe. Art. 1-119 zzk. Komentarz, publ. Lex).

Zarówno przy sukcesji praw o charakterze majątkowym, jak i niemajątkowym, trzeba mieć na względzie, że muszą one wynikać z przepisów prawa podatkowego. Na spadkobierców przechodzą bowiem tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik, i tylko te, które są związane z realizacją obowiązków wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Ponadto prawa i obowiązki podlegające sukcesji muszą istnieć za życia spadkodawcy (wyrok NSA z 30 listopada 2022 r., sygn. akt II FSK 860/20).

Na podstawie art. 97 § 4 Ordynacji podatkowej:

Z powyższego wynika, że :

- wszelkie prawa i obowiązki majątkowe spadkodawcy, spadkobiercy podatnika przejmują zawsze i bezwarunkowo,

- prawa o charakterze niemajątkowym przechodzą na spadkobierców, pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek (przy czym dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Prawa majątkowe to te prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawnionego, ponadto mają swój materialny i wymierny kształt. Do praw majątkowych należą m.in. prawo do zwrotu podatku, odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, odroczenia zapłaty podatku, prawo do nadpłaty oraz prawo do umorzenia w całości lub w części zaległości podatkowych, odsetek za zwłokę lub opłat prolongacyjnych, a także prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych. Natomiast prawa niemajątkowe obejmują m.in. prawo do złożenia korekty deklaracji, czy zeznania, prawo do złożenia odwołania, czy też skargi od decyzji.

Z regulacji zawartej w art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów Ordynacji podatkowej. Zarówno prawa, jak i obowiązki aby mogły być nabyte przez spadkobiercę, muszą nie tylko wynikać z przepisów prawa podatkowego, ale również przynależeć do konkretnej osoby – spadkodawcy. Na spadkobierców przechodzą tylko te obowiązki spadkodawcy, które miał on jako podatnik i tylko te związane z realizacją obowiązków, wynikających z ustaw regulujących kwestie podatków. Jednocześnie nie można mówić o sukcesji prawa, którego spadkodawca nie nabył. Wejście spadkobiercy na podstawie art. 97 Ordynacji podatkowej w prawa i obowiązki podatnika (spadkodawcy) – nie uzasadnia utożsamiania go z podatnikiem.

Natomiast art. 98 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że:

W świetle powołanych przepisów spadkobiercy przejmują wszelkie majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy, a prawa niemajątkowe w zależności od tego, czy kontynuują działalność spadkodawcy, czy też nie. Z tym, że w przypadku jedynego spadkobiercy, który kontynuuje działalność spadkodawcy, podział ten przestaje mieć decydujące znaczenie. Ze względu bowiem na kontynuację działalności spadkodawcy takiemu spadkobiercy przysługują również prawa o charakterze niemajątkowym związane z prowadzoną działalnością gospodarczą spadkodawcy.

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 100 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Stanowi on podstawę do orzekania przez organy podatkowe o zakresie sukcesji spadkobierców. Aby doprowadzić do przejścia odpowiedzialności na spadkobierców, organ musi wydać decyzje w trybie art. 100 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej:

Z kolei stosownie do art. 100 § 2 Ordynacji podatkowej:

Na podstawie art. 100 § 3 Ordynacji podatkowej:

Z dyspozycji powyższych przepisów wynika, że spadkobiercy nie są zobowiązani, ani też uprawnieni do dokonywania jakichkolwiek rozliczeń podatkowych za zmarłego podatnika, rozliczeń w tym zakresie niejako dokonuje organ podatkowy wydając decyzję o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień poszczególnych spadkobierców.

Wskazać zatem należy, że o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobiercy nie decyduje bezpośrednio przepis (a więc nie znajduje zastosowania zasada samoobliczenia podatku), lecz właściwy organ podatkowy, wydając odrębną decyzję. Organ podatkowy określa w jednej decyzji odpowiedzialność oraz przysługujące prawa wszystkim spadkobiercom.

Podstawą do wydania decyzji są ostateczne decyzje wydane wobec spadkodawcy oraz zobowiązania wynikające z prawidłowych deklaracji złożonych przez spadkodawcę (w myśl art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej). Natomiast w przypadku, gdy spadkodawca nie złożył deklaracji lub złożona przez niego deklaracja jest nieprawidłowa (o czym stanowi art. 100 § 2 Ordynacji podatkowej), orzekając o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobierców, organ podatkowy jednocześnie ustala lub określa kwoty zobowiązania podatkowego (art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej), zwrotu podatku lub nadwyżki podatku (art. 1 § 3a Ordynacji podatkowej), straty podatkowej (art. 24 Ordynacji podatkowej) lub nadpłaty (art. 74a Ordynacji podatkowej). W tej sytuacji organ podatkowy kwestionuje prawidłowość złożonej deklaracji i określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, straty, nadpłaty lub zwrotu podatku (Vide: Komentarz do art. 100 Ordynacji podatkowej – Ordynacja podatkowa. Komentarz 2023 r., wyd. 2 pod red. Mariański 2023, publ. Legalis).

Przepis art. 100 § 2 Ordynacji podatkowej umożliwia organowi podatkowemu merytoryczną weryfikację rozliczenia dokonanego przez spadkodawcę w drodze samoobliczenia (vide: Etel Leonard, op. cit.).

W sytuacji, gdy działalność ma być kontynuowana przez następcę prawnego ma on obowiązek zarejestrowania się jako odrębny podmiot gospodarczy.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Według definicji zawartej w art. 2 pkt 19 ustawy:

Na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 43 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy:

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, że działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Natomiast wykonywanie czynności polegających na świadczeniu usług rolniczych stanowi wykonywanie działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast, zgodnie z art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej:

Byt prawny podatnika – osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.

Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2500 ze zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

Natomiast stosownie do art. 96 ust. 2 ustawy:

Ja wynika z powyższego osoba fizyczna prowadząca działalność rolniczą, która złożyła zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i ust. 2 ustawy, traci status rolnika ryczałtowego w odniesieniu do prowadzonej przez siebie działalności rolniczej.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan Gospodarstwo Rolne. Od roku 2014 jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Pana Ojciec też prowadził swoje Gospodarstwo Rolne. Mieszkaliście Panowie pod tym samym adresem, a każdy z Was prowadził osobne gospodarstwo, każdy z Was był czynnym podatnikiem VAT. W związku z ciężką chorobą Pana Ojciec postanowił z dniem 31 marca 2023 r. wybrać zwolnienie z VAT i został rolnikiem ryczałtowym. Sporządził też testament na wypadek śmierci, wskazując w nim Pana jako jedynego spadkobiercę jego gospodarstwa. W ostatniej deklaracji VAT-7K (rozliczenie kwartalne) za 1 kwartał 2023 r. pracownik Biura rachunkowego, z którym Ojciec miał umowę, nie zaznaczył dokonując rozliczenia za 1 kwartał 2023 r., żeby nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, w wysokości (…) zł została zwrócona na rachunek bankowy. W dniu 30 kwietnia 2023 r. ojciec zmarł. Natomiast w dniu 30 maja 2023 r. przed Notariuszem odczytano protokół otwarcia i ogłoszenia testamentu. Do całości spadku powołano Pana. W chwili śmierci ojca wszelkie pełnomocnictwa wygasły. Biuro rachunkowe nie ma możliwości skorygowania deklaracji, żeby nadwyżka VAT została przekazana na rachunek bankowy. W okresie od 31 marca 2023 r. do śmierci Pana Ojciec nie sprzedał żadnych produktów rolnych. Zajmował się produkcją roślinną, a posiane rośliny będą sprzedawane przez Pana w połączonych z dwóch w jedno Gospodarstwo Rolne (własne + odziedziczone). Produkty będą opodatkowane VAT. Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym u Pana Ojca wynika z faktu, że sprzedaż w 1 kwartale 2023 r. była opodatkowana 0 stawką VAT. Zakupy to głównie energia, usługi księgowe oraz artykuły remontowe. Gospodarstwo Rolne będzie kontynuowane, ale pod numerem NIP Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy jako spadkobierca i kontynuujący prowadzenie Gospodarstwa Rolnego (pod własnym numerem NIP) ma Pan prawo do odliczenia VAT naliczonego u spadkodawcy w wysokości (...) zł.

W przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy z racji kontynuowania działalności rolniczej, Wnioskodawca jest następcą prawnym Spadkodawcy w zakresie rozliczeń podatku od towarów i usług związanych z działalnością rolniczą Spadkodawcy.

Uwzględniając powołane powyższe przepisy stwierdzić należy, że w związku z zamiarem kontynuowania prowadzenia gospodarstwa rolnego po zmarłym Ojcu jako jego spadkobierca – nie może Pan zostać uznany za następcę prawnego Spadkodawcy w zakresie rozliczeń podatku od towarów i usług, za okres, w którym Spadkodawca był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż – jak wskazał Pan w opisie sprawy – Pana Ojciec z dniem 31 marca 2023 r. powrócił do zwolnienia od podatku od towarów i usług określonego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy i został rolnikiem ryczałtowym.

Jednakże jak wynika z powołanego już wczesniej art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 3 pkt 7 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 102 § 1 Ordynacji podatkowej:

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca nie będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego u spadkodawcy w deklaracji VAT-7K za I kwartał 2023 r. jako nadwyżka podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, bowiem w tym zakresie orzekać będzie właściwy organ podatkowy.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do opisu sprawy należy stwierdzić, że jako spadkobierca, kontynuujący prowadzenie działalności Gospodarstwa Rolnego Pana Ojca, będącego rolnikiem ryczałtowym, nie ma Pan prawa do rozliczenia kwoty podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy wykazanej w ostatniej deklaracji VAT-7K zmarłego Ojcaw wysokości (...) zł, bowiem w tym zakresie orzeka właściwy organ podatkowy.

Tym samym oceniając Pana stanowisko należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).