Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.792.2023.1.MS2
W zakresie sposobu rozliczenia wpłaty na IKZE.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 sierpnia 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia wpłat na IKZE. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Jest Pan osobą otrzymującą wynagrodzenie na podstawie umowy o pracę opodatkowaną zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej. Zawarł Pan również umowę o prowadzenie indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego („IKZE”).
W dniu 30 grudnia 2022 roku złożył Pan polecenie przelewu w bankowości elektronicznej Banku kwoty 7106,40 zł tytułem „Wpłata na IKZE” i posiada Pan potwierdzenie wykonania operacji na tą kwotę z datą 30 grudnia 2022 roku. W tym też dniu został obciążony w Banku Pana rachunek rozliczeniowy. Sprawdzając historię operacji na IKZE zauważył Pan, że dokonana przez Pana wpłata w dniu 30 grudnia 2022 roku widnieje na tym koncie pod datą 2 stycznia 2023 roku.
W dniu 31 sierpnia 2023 roku złożył Pan polecenie przelewu w bankowości elektronicznej na konto IKZE w kwocie 8322,00 zł tytułem „Wpłata na IKZE” i posiada Pan potwierdzenie wykonania operacji na tą kwotę z datą 31 sierpnia 2023 roku. Innych wpłat na konto IKZE w latach 2022 i 2023 Pan nie wykonywał.
Pytania
1.Czy dokonana przez Pana wpłata w kwocie 7106,40 zł w dniu 30 grudnia 2022 roku powinna być potraktowana jako wpłata dokonana w 2022 roku i w efekcie odliczona od podatku dochodowego za 2022 rok?
2.Czy dokonana przez Pana wpłata w kwocie 8322,00 zł w dniu 31 sierpnia 2023 roku powinna być potraktowana jako jedyna wpłata dokonana w 2023 roku i w efekcie w całości odliczona od podatku dochodowego za 2023 rok?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem dokonana przez Pana wpłata w kwocie 7106,40 zł w dniu 30 grudnia 2022 roku powinna być potraktowana jako wpłata dokonana w 2022 roku i w efekcie odliczona od podatku dochodowego za 2022 rok.
Pana zdaniem dokonana przez Pana wpłata w kwocie 8322,00 zł w dniu 31 sierpnia 2023 roku powinna być potraktowana jako jedyna wpłata dokonana w 2023 roku i w efekcie w całości odliczona od podatku dochodowego za 2023 rok.
Uzasadnienie Pana stanowiska jest zbieżne z uzasadnieniem w interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2023 r., Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.152.2023.2.AKU, w której Dyrektor zgodził się ze stanowiskiem wnioskującego obszernie uzasadniając wydaną interpretację.
W rezultacie skoro obciążenie Pana rachunku bankowego nastąpiło w dniu złożenia polecenia przelewu i w dniach 30 grudnia 2022 roku oraz 31 sierpnia 2023 roku pobrano środki z Pana rachunku bankowego, to poszczególne wpłaty na rachunek IKZE należy uznać za dokonane odpowiednio w roku 2022 oraz w roku 2023 i podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania odpowiednio za rok 2022 (kwota 7106,40 zł) i za rok 2023 (kwota 8322,00 zł).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej „IKE” oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej „IKZE” oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach reguluje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1792 ze zm.).
Zgodnie z art. 1 ww. ustawy:
Ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej „IKE”, oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej „IKZE”, oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach.
Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) należy przedstawić co następuje.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2b ww. ustawy:
Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.
W myśl art. 26 ust. 6g ww. ustawy:
Odliczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2b i 2c, dokonuje się w zeznaniu podatkowym.
Art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej „IKE” oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej „IKZE” oraz dokonywania wypłat, wypłat transferowych, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach reguluje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1792 ze zm.).
Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 4 ww. ustawy wpłata oznacza:
Wpłatę środków pieniężnych dokonywaną przez oszczędzającego na IKE lub IKZE lub przekazanie pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na IKE lub IKZE oszczędzającego.
Natomiast w myśl przepisu art. 4 ust. 2 tej ustawy:
Oszczędzający na IKZE ma prawo do odliczenia od dochodu wpłat na IKZE na zasadach i w trybie określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli na podstawie umowy o prowadzenie IKZE gromadzi oszczędności tylko na jednym IKZE, z zastrzeżeniem art. 14 i 23.
Wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym, stosownie do art. 13a ust. 1 ww. ustawy:
Nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej 1,2-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone, z zastrzeżeniem ust. 1a.
Zgodnie z ust. 5 ww. artykułu:
Po przekroczeniu kwoty określonej w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 8, instytucja finansowa jest obowiązana do przekazania nadpłaconej kwoty w sposób określony w umowie o prowadzenie IKZE.
W myśl art. 13a ust. 8 ww. ustawy:
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKZE, wysokość kwot, o których mowa w ust. 1 i 1a.
Analizując powyższe przepisy można stwierdzić, że osoby, które w danym roku podatkowym dokonywały wpłat na IKZE, mogą odliczyć poniesione przez siebie wydatki od uzyskanego dochodu. Jeżeli wysokość dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym jest niższa od kwoty dokonanej wpłaty na IKZE, podatnik może dokonać odliczenia tylko do wysokości dochodu. Pozostała kwota nie ulega odliczeniu w latach następnych.
Podkreślić również należy, że wpłaty na IKZE podlegają limitowaniu. Limit ten nie jest co prawda określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz wynika - o czym wspomniano wcześniej cytując treść art. 13a ust. 8 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego - z corocznego obwieszczenia ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 5 listopada 2021 r. (M.P. z 2021 r. poz. 1055) wysokość kwoty wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego:
- w 2022 r. wynosi 7106 zł 40 gr.;
- w 2023 r. wynosi 8322 zł 00 gr.
W złożonym wniosku Pana wątpliwość wzbudził sposób rozliczenia kwoty wpłaconej na IKZE, mianowicie czy może Pan odliczyć dokonane wpłaty w rozliczeniu podatkowym za 2022 r. oraz w rozliczeniu za 2023 r.
Z wniosku wynika, że w dniu 30 grudnia 2022 roku złożył Pan polecenie przelewu w bankowości elektronicznej Banku kwoty 7106,40 zł tytułem „Wpłata na IKZE” i posiada Pan potwierdzenie wykonania operacji na tą kwotę z datą 30 grudnia 2022 roku. Dokonana przez Pana wpłata w dniu 30 grudnia 2022 roku widnieje na tym koncie pod datą 2 stycznia 2023 roku. W dniu 31 sierpnia 2023 roku złożył Pan polecenie przelewu w bankowości elektronicznej na konto IKZE w kwocie 8322,00 zł tytułem „Wpłata na IKZE” i posiada Pan potwierdzenie wykonania operacji na tą kwotę z datą 31 sierpnia 2023 roku. Innych wpłat na konto IKZE w latach 2022 i 2023 Pan nie wykonywał.
Wymaga podkreślenia, że podstawę rozliczenia ulgi związanej z wpłatami na IKZE stanowią dowody dokonanych wpłat, tj. dowody dokumentujące poniesienie wydatku, wskazujące w szczególności dane identyfikujące podmiot dokonujący wpłaty, jej tytuł oraz kwotę. Przede wszystkim dowód ten powinien zawierać datę poniesienia wydatku, co pozwoli ustalić prawo do ulgi w danym roku podatkowym.
W tym miejscu wskazać również należy, że w prawie podatkowym za termin dokonania zapłaty uważa się w obrocie bezgotówkowym moment obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej na podstawie polecenia przelewu.
Wynika to z art. 60 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), który stanowi, że:
Za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej, w małej instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu, a w przypadku zapłaty za pomocą instrumentu płatniczego innego niż polecenie przelewu, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym” – dzień uzyskania potwierdzenia autoryzacji transakcji płatniczej, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2360).
Również w doktrynie uznaje się, że w obrocie bezgotówkowym dniem zapłaty jest dzień obciążenia rachunku podatnika.
Jak orzekł Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. akt III AUa 825/15: „Zauważyć należy, że zgodnie z art. 63c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 128 z późn. zm.) polecenie przelewu stanowi udzieloną bankowi dyspozycję dłużnika obciążenia jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Bank wykonuje dyspozycję dłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku bankowego. Zatem dla ustalenia daty zapłaty znaczenie ma data obciążenia rachunku, a nie data wystawienia polecenia bądź data zwiększenia kwoty na rachunku wierzyciela.”
W podobnym tonie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt III AUa 1290/15 stwierdzając, że: „Wydanie dyspozycji w bankowości elektronicznej przelewu określonej kwoty na konto wierzyciela jest równoznaczne z obciążeniem rachunku dającego zlecenie w dniu wydania tej dyspozycji, oczywiście o ile na koncie dłużnika znajdowały się środki pozwalające na uznanie rachunku wierzyciela, to jest środki pozwalające na realizację przelewu. Skuteczne zlecenie płatnicze w systemie bankowości elektronicznej powoduje automatyczne zmniejszenie środków na koncie zleceniodawcy o kwotę określoną w tym zleceniu już w momencie przyjęcia polecenia przelewu przez bank. Powyższe rozważania odnoszące się do definicji przelewu bankowego mogą prowadzić tylko do jednego wniosku, że prawidłowa wykładnia mającego zastosowanie w sprawie przepisu art. 60 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej pozwala na stwierdzenie, że chwilą decydującą o tym, czy składka została zapłacona w terminie jest chwila przyjęcia polecenia przelewu przez bank, a nie moment jego księgowania – uznania rachunku wierzyciela kwotą określoną w poleceniu przelewu.”
We wniosku wskazał Pan, że datami złożenia dyspozycji przelewów bankowych jest 30 grudnia 2022 r. oraz 31 sierpnia 2023 r., na dowód czego posiada Pan dokumenty potwierdzające poniesienie powyższych wydatków. Dodatkowo wskazał Pan, że innych wpłat na konto IKZE w ww. latach Pan nie wykonywał.
Mając zatem na względzie przedstawione powyżej uregulowania prawne, należy wysnuć jednoznaczny wniosek, że skoro dokonał Pan przelewu środków tytułem wpłaty na IKZE:
- w dniu 30 grudnia 2022 r. oraz
- w dniu 31 sierpnia 2023 r.,
to niezależnie od tego, kiedy instytucja finansowa faktycznie zrealizowała dyspozycję i kiedy środki te zostały zaksięgowane na indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego, należy uznać, że wpłaty te zostały dokonane odpowiednio:
- w dniu 30 grudnia 2022 r. oraz
- w dniu 31 sierpnia 2023 r.
W związku z powyższym, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje Panu prawo do odliczenia wpłaty w kwocie 7 106 zł 40 gr dokonanej na IKZE w dniu 30 grudnia 2022 r. w zeznaniu podatkowym za 2022 r. oraz prawo do odliczenia wpłaty w kwocie 8322 zł 00 gr dokonanej na IKZE w dniu 31 sierpnia 2023 r. w zeznaniu podatkowym za 2023 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do powołanej interpretacji indywidualnej należy wskazać, że dotyczy ona konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right