Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 24 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.398.2023.2.JKU

Ocena skutków podatkowych rozdziału płatności powiązanych z nabyciem mediów w podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy Wspólnota Mieszkaniowa w związku z dokonywaniem rozdziału płatności powiązanych z nabyciem mediów na rzecz Członków Wspólnoty jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy oraz ustalenia, czy Wspólnota dokonuje sprzedaży w rozumieniu ustawy na rzecz poszczególnych właścicieli w zakresie dostawy mediów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 października 2023 r. (wpływ 20 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu z 17 października 2023 r.)

Wspólnota Mieszkaniowa (…) jest nabywcą mediów, które pokrywane są z zaliczek pobieranych od Członków Wspólnoty zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali.

Wspólnota nabywa media oraz inne usługi od ich dostawców, a następnie pobiera od właścicieli lokali będących członkami tej Wspólnoty opłaty tytułem dostarczonych usług. Wpłaty te stanowią partycypację w kosztach Wspólnoty przez jej Członków.

Wspólnota Mieszkaniowa, na podstawie art. 6 ustawy o własności lokali, została utworzona przez właścicieli lokali, które w pozwoleniu na budowę zostały opisane jako lokale pensjonatowe z powodów ograniczeń miejscowego planu zagospodarowania terenu, natomiast w istocie i zgodnie ze stanem faktycznym są lokalami przeznaczonymi na stały pobyt ludzi i służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych.

Wspólnota nie dokonuje czynności na rzecz innych podmiotów i innych osób niż członkowie Wspólnoty. Wspólnota Mieszkaniowa złożyła rezygnację z pozostawania płatnikiem podatku VAT uznając, że dokonywane przez nią czynności opisane powyżej nie obligują Wspólnoty do uznania za podatnika VAT.

Jednak trwa postępowanie sprawdzające mające na celu weryfikację, czy takie złożenie rezygnacji jest prawidłowe w związku z obowiązującymi przepisami prawa, a tym samym dopuszczalne. Niniejsza interpretacja ma między innymi na celu rozwianie wątpliwości organu podatkowego. Wspólnota przekroczyła limit z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzupełnienie opisu sprawy.

1.Pytanie: Czy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odpowiedź: Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Deklaracja została złożona o wyrejestrowanie z VAT, ale Urząd Skarbowy odmówił wyrejestrowania, gdyż uznał, że Wspólnota przekroczyła obrót 200 000,00 zł, a przychód podlega VAT.

2.Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

3.Pytanie: Czy opłaty, objęte zakresem pytania, dotyczą kosztów zarządu nieruchomością wspólną, tj. są opłatami za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłatą za antenę zbiorczą i windę?

Odpowiedź: Nie.

4.Pytanie: Czy opłaty, objęte zakresem pytania, dotyczą wydatków ponoszonych przez Członków Wspólnoty związanych z odrębną własnością lokalu?

Odpowiedź: Opłaty dotyczą wydatków ponoszonych przez Członków Wspólnoty obciążających poszczególne lokale.

5.Pytanie: Czy Członkowie Wspólnoty – właściciele lokali – zobowiązani są do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem ich lokali i uczestniczą w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej?

Odpowiedź: Tak, członkowie Wspólnoty ponoszą wydatki dotyczące zarówno części wspólnej, jak i własnych odrębnych lokali.

6.Pytanie: Czy Członkowie Wspólnoty właściciele lokali wpłacają comiesięczne zaliczki na poczet utrzymania nieruchomości wspólnej, funduszu remontowego oraz kosztów administrowania?

Odpowiedź: Tak.

7.Pytanie: Na poczet których konkretnie mediów, których dotyczy pytanie, Członkowie Wspólnoty będą wpłacali zaliczki?

Odpowiedź: Woda i ścieki, ciepło, wywóz nieczystości.

8.Pytanie: W jaki sposób ustalane będzie faktyczne zużycie mediów, których dotyczy pytanie?

Odpowiedź: Faktyczne zużycie mediów ustala się następująco:

-woda i ścieki na podstawie odczytów z wodomierzy, zużycie za rozliczany okres Wspólnota mnoży przez cenę wody i ścieków (cena ustalana przez Radę Miasta (…)),

-koszty wywozu nieczystości wynikające z faktur wystawiony dla Wspólnoty przez firmę wywożącą nieczystości rozliczane są na poszczególne lokale w zależności od zużycia wody zgodnie z uchwałę Rady Miasta (…),

-koszty dostarczonego ciepła wynikające z faktur wystawionych dla Wspólnoty przez firmę dostarczającej ciepło do Wspólnoty odbywa się na podstawie wskazań liczników. Cena wynika z podzielenia kosztów za dany okres przez zużycie ciepła we Wspólnocie.

9.Pytanie: Czy Wspólnota nabywa media, których dotyczy pytanie, w swoim imieniu, czy na rzecz właścicieli poszczególnych lokali?

Odpowiedź: Stroną umowy z dostawcą mediów jest Wspólnota.

10.Pytanie: Czy umowy z dostawcami mediów zawarte są przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Członków Wspólnoty? Jeśli stroną umów na dostawę mediów jest Wnioskodawca to, czy przenosi jedynie koszty tych świadczeń na rzecz Członków Wspólnoty?

Odpowiedź: Stroną umowy z dostawcą mediów jest Wspólnota.

11.Pytanie: Czy faktury za dostawę poszczególnych mediów wystawiane są przez dostawców na Wspólnotę i z jej konta regulowane są te zobowiązania? Jeśli nie, to należy przedstawić sposób rozliczenia tych opłat.

Odpowiedź: Faktury dotyczące mediów, wystawiane przez dostawców na Wspólnotę, regulowane są z rachunku bankowego Wspólnoty.

12.Pytanie: Czy media, których dotyczy pytanie, są związane z nieruchomością wspólną, czy są związane z odrębną własnością lokali?

Odpowiedź: Media związane są z odrębnymi lokalami.

13.Pytanie: Czy Członkowie Wspólnoty otrzymują indywidualne rozliczenie mediów w celu uregulowania wysokości wpłaconych zaliczek do poziomu realnie poniesionych przez Wspólnotę kosztów w danym okresie, bez doliczania jakiejkolwiek marży?

Odpowiedź: Tak otrzymują rozliczenie stosowne do ich zużycia osobistego.

Pytanie

Czy Wspólnota Mieszkaniowa (…) jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z dokonywaniem rozdziału płatności powiązanych z nabyciem mediów na rzecz Członków Wspólnoty? A tym samym, czy następuje w rozumieniu ustawy o VAT sprzedaż przez Wspólnotę mieszkaniową mediów na rzecz poszczególnych właścicieli w zakresie ich dostawy (wody, energii cieplnej)?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w uzupełnieniu z 17 października 2023 r.)

W Państwa ocenie, Wspólnota mieszkaniowa funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 903 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną. W zakresie, w jakim ustawa rozstrzyga kwestie prawne należy uznać ją za lex specialis, a tym samym wątpliwości prawne należy rozstrzygać w oparciu o przepisy tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ww. ustawy, wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale mieszkaniowe wchodzą w skład określonej nieruchomości.

Pomimo, że Wspólnota nie ma osobowości prawnej, to jednak może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Nie mając osobowości prawnej może jednak być uznana za powoływaną także w ustawie o podatku VAT jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej charakteryzuje się określoną strukturą organizacyjną tworzoną przez właścicieli nieruchomości (lokali). Na uczestników tego bytu prawnego nałożone są określone obowiązki oraz przysługują im określone prawa. Przepisy ustawowe określają także zasady zarządu nieruchomością wspólną.

Artykuł 13 ustawy stanowi, że wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu ponosi właściciel. Uczestniczy on także w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).

Jak wynika z treści z art. 14 ww. ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty na dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publiczno-prawne, chyba, że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości oraz wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, np. koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej, wody, czy wywozu nieczystości.

Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej Wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

Wspólnota, a więc jej członkowie są nabywcami mediów, które pokrywane są z zaliczek pobieranych od członków Wspólnoty zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali.

Należy podkreślić, iż Wspólnota, która nabywa media oraz inne usługi od ich dostawców, pobiera od właścicieli lokali będących członkami tej Wspólnoty opłaty tytułem dostarczonych usług. Wpłaty te stanowią zatem partycypację w kosztach Wspólnoty przez jej członków.

W celu reprezentacji interesów Wspólnoty, zobowiązana jest ona – zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali – ustanowić zarząd, który może być sprawowany bezpośrednio przez członków Wspólnoty lub pośrednio przez podmiot z zewnątrz. Ponadto na gruncie ustawy o własności lokali należy rozróżnić pojęcia zarządu i zarządcy. O zarządzie mówimy w przypadku, gdy mamy na myśli organ Wspólnoty, a o zarządcy w przypadku, gdy zarządzanie (administrowanie) nieruchomością wspólną zostało powierzone osobie fizycznej lub prawnej. Mając na uwadze powyższe należy jednoznacznie stwierdzić, że Wspólnota mieszkaniowa stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej wyżej ustawie o własności lokali.

Opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1).

Natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 traktuje się jako świadczenie usług (art. 8 ust. 1 ustawy).

W świetle art. 8 ust. 3 ww. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z objaśnień wstępnych do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynika, iż usługami są określone czynności świadczone przez podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów (osób fizycznych, jednostek gospodarczych). Zgodnie zatem z zasadą statystyczną zawartą w PKWiU, usługą jest jedynie czynność skierowana na zewnątrz, dla innego podmiotu.

W myśl zapisu art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 powołanej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Z regulacji zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT wynika, że sprzedaż definiowana jest jako odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z powyższego na podstawę opodatkowania składają się kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które są wykonywane przez podatnika.

Stosownie natomiast do przepisu 106b ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży na rzecz innego podatnika.

Zgodnie z przepisami art. 106e faktura powinna zawierać datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Z przedstawionego zdarzenia wynika, że umowy na dostawę mediów oraz usług do budynków Wspólnoty od zewnętrznych dostawców są zawarte przez Wspólnotę, w której skład – z mocy ustawy o własności lokali – wchodzą poszczególni właściciele lokali mieszczących się w danej nieruchomości.

Z powyższego wynika, że Wspólnota dokonuje nabycia w zakresie dostawy mediów oraz innych usług do budynku obciążając kosztami z tego tytułu właścicieli poszczególnych lokali.

Wspólnota Mieszkaniowa, w zakresie czynności zarządzania nieruchomością wspólną i pobierania zaliczek od swoich członków z tytułu dostawy mediów do poszczególnych lokali, nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym – w tym zakresie – nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wspólnota dostarczając media swoim członkom nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie wykonuje bowiem usług dla podmiotów spoza Wspólnoty, lecz dla samej siebie – jest to tzw. zużycie wewnętrzne członków Wspólnoty.

W szczególności analizując przepis art. 106b należy zauważyć, że obowiązek wystawienia FV występuje tylko w sytuacji, gdy sprzedaż (dostawa towarów lub świadczenie usług) dokonywana jest na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Podobnie, gdy na żądanie osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej jest wystawiana faktura to mamy do czynienia z inną osobą niż podatnik. Dlatego nawet ten przepis wskazuje, że aby powstał obowiązek wynikający z ustawy musimy mieć do czynienia z czynnością na rzecz innej osoby, podmiotu zewnętrznego.

W świetle powyższego, czynność pokrycia przez członków Wspólnoty kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów związanych z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali nie jest usługą w rozumieniu klasyfikacji statystycznych, nie stanowi tym samym obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wspólnota, czyli jej członkowie nie dokonują dostawy w rozumieniu tej ustawy, gdyż de facto świadczenie to jest wykonywane na rzecz samych siebie. Dotyczy to również wyodrębnionych lokali, a nie tylko części wspólnej, poprzez zapłatę zaliczek z tytułu kosztów utrzymania własnych lokali. Nie można zatem mówić o odsprzedaży mediów przez Wspólnotę, a więc jej członków na rzecz osób trzecich, a jedynie o zwrocie wyłożonych środków pieniężnych, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wspólnoty mieszkaniowe tworzone na podstawie ustawy o własności lokali mogą być traktowane jako samodzielni podatnicy tego podatku mieszczący się w zakresie innych jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej. Jednakże w takim przypadku Wspólnota musi dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu na rzecz osób trzecich, nie wchodzących w skład Wspólnoty.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w oparciu o przytoczone regulacje prawne Wspólnota Mieszkaniowa dostarczając media wyłącznie swoim członkom nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów ani też odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ stroną umowy jest Wspólnota, a więc jej członkowie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z powołanego przepisu wynika, że w rozumieniu ustawy o VAT podatnikami mogą być osoby prawne, osoby fizyczne jak również jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedażyrozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z powyższych przepisów, na podstawę opodatkowania składają się kwoty należne z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, które są wykonywane przez podatnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy w związku z dokonywaniem rozdziału płatności powiązanych z nabyciem mediów na rzecz Członków Wspólnoty, Wspólnota Mieszkaniowa jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy oraz czy Wspólnota dokonuje sprzedaży mediów na rzecz poszczególnych właścicieli w zakresie ich dostawy (wody, energii cieplnej).

W celu wyjaśnienia Państwa wątpliwości należy przede wszystkim zauważyć, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Podatek od towarów i usług obciąża konsumpcję, czyli dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą, ponieważ nie ma wówczas żadnej konsumpcji. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.

Przy czym, jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z cytowanym art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są m.in. wszelkie postacie energii, w tym energii elektrycznej, gazu i energii cieplnej oraz chłodniczej.

Oznacza to, że w przypadku wykonywania świadczeń dotyczących tych mediów na gruncie podatku od towarów i usług będziemy mieć do czynienia z dostawą towarów. Jeśli chodzi o inne media (objęte zakresem opodatkowania), będzie to świadczenie usług.

Prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Stosownie do art. 1 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali:

Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną.

W myśl art. 6 ustawy o własności lokali:

Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Przepis ten nadaje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Wspólnota mieszkaniowa jest odrębnym od członków wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku.

Jednostka, która powstała w oparciu o przepis art. 6 ww. ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę, w której skład wchodzą właściciele lokali, którzy są zobowiązani do określonych zachowań oraz czynności wynikających z tej ustawy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali:

Właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Z ww. przepisu wynika, że istnieją dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej: związane z nieruchomością wspólną oraz związane z odrębną własnością lokalu.

Jak stanowi art. 14 ustawy o własności lokali:

Na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1)wydatki na remonty i bieżącą konserwację;

2)opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę;

3)ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali;

4)wydatki na utrzymanie porządku i czystości; wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali wskazuje, że:

Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatnych z góry do 10 dnia każdego miesiąca.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy o własności lokali, właściciele zobowiązani są do uczestnictwa w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną – na ich pokrycie uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat oraz do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem własnych lokali (m.in. za wodę, odprowadzanie ścieków, ciepło).

Zatem w przypadku, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, Wspólnota nabywa towary i usługi w swoim imieniu, jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy na poczet tych zakupów dokonują stosownych wpłat. Wspólnota zakupując towary i usługi, które przyporządkowuje następnie do poszczególnych lokali, dokonuje ich odsprzedaży właścicielom lokali, bowiem ostatecznym nabywcą towarów i konsumentem usług w ramach udostępniania mediów w nieruchomości wchodzącej w skład wspólnoty mieszkaniowej jest właściciel lokalu w odniesieniu do lokalu.

W sytuacji takiej środki, które są uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali (będących członkami tej wspólnoty) na ich utrzymanie, stanowią zapłatę za odsprzedawane im przez Wspólnotę towary i usługi. Jak bowiem wynika z opis sprawy:

·opłaty objęte zakresem pytania dotyczą wydatków ponoszonych przez Członków Wspólnoty obciążających poszczególne lokale,

·członkowie Wspólnoty będą wpłacali zaliczki na poczet wody i ścieków, ciepła, wywóz nieczystości,

·Stroną umowy z dostawcą mediów jest Wspólnota,

·faktury dotyczące mediów, wystawiane przez dostawców na Wspólnotę, regulowane są z rachunku bankowego Wspólnoty.

·media związane są z odrębnymi lokalami.

Ponadto faktyczne zużycie mediów ustala się następująco:

-woda i ścieki na podstawie odczytów z wodomierzy, zużycie za rozliczany okres Wspólnota mnoży przez cenę wody i ścieków (cena ustalana przez Radę Miasta (…)),

-koszty wywozu nieczystości wynikające z faktur wystawiony dla Wspólnoty przez firmę wywożącą nieczystości rozliczane są na poszczególne lokale w zależności od zużycia wody zgodnie z uchwałę Rady Miasta (…),

-koszty dostarczonego ciepła wynikające z Faktur wystawionych dla Wspólnoty przez firmę dostarczającej ciepło do Wspólnoty odbywa się na podstawie wskazań liczników. Cena wynika z podzielenia kosztów za dany okres przez zużycie ciepła we Wspólnocie.

W związku z tym, w odniesieniu do rozliczania wydatków związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali (ponoszonych m.in. z tytułu zakupu przez Wspólnotę towarów i usług do tych lokali) zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wspólnota dokonuje odsprzedaży (zakupionych uprzednio w tym celu) towarów i usług, związanych wyłącznie z utrzymaniem poszczególnych lokali, właścicielom tych lokali (będącym członkami tej wspólnoty). Jednocześnie Wspólnota działając w imieniu własnym, ale na rzecz poszczególnych właścicieli lokali, działa w ww. zakresie jako podatnik podatku od towarów i usług. W konsekwencji należy stwierdzić, że obciążanie Członków Wspólnoty zaliczkami na pokrycie kosztów indywidualnego zużycia mediów stanowi odpłatną dostawę towarów i świadczenie usług w myśl art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2a ustawy.

Podsumowując, w związku z dokonywaniem rozdziału płatności powiązanych z nabyciem mediów związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali przez Członków Wspólnoty, Wspólnota Mieszkaniowa jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, w zakresie dostawy mediów (wody, energii cieplnej) następuje odsprzedaż mediów przez Wspólnotę mieszkaniową na rzecz poszczególnych właścicieli lokali.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zostało uznane za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności organ nie rozstrzygał kwestii możliwości korzystania przez Wspólnotę ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy, zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie§ 3 ust. 1 pkt 10rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U.  z 2023 r. poz. 955), obowiązku wystawiania faktur dokumentujących czynności wykonywanych przez Wspólnotę na rzecz Członków Wspólnoty, czy podlegania opodatkowaniu zarządzania nieruchomością wspólną.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto informuję, że powołany przez Państwa w stanowisku własnym przepis prawa podatkowego art. 29 ust. 1 ustawy jest nieaktualny, został uchylony 1 stycznia 2014 r.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00