Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.681.2023.1.JK3

Ustalenie obowiązku podatkowego oraz możliwość skorzystania z ulgi na powrót -Wielka Brytania.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego i możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Opis stanu faktycznego:

Urodził się Pan 5 kwietnia 1986 roku w Polsce i mieszkał tam do roku 2010. Od 16 lipca 2010 roku mieszka Pan na stałe w Wielkiej Brytanii, tutaj Pan pracuje nieprzerwanie dla tej samej firmy na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin od października 2011 roku po dzień dzisiejszy. W ramach umowy o pracę przysługuje Panu rocznie 25 dni urlopu, które od 2020 roku w pełni spędza Pan w Polsce, gdzie mieszka Pana żona i syn. Faktem jest jednak, że od 16 lipca 2010 roku nigdy nie przebywał w Polsce więcej niż 50 dni w jednym roku kalendarzowym.

Od 2010 roku jest Pan rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, posiada Pan certyfikat rezydenta. To tutaj, tylko i wyłącznie, odprowadza Pan własne składki na ubezpieczenie zdrowotno - emerytalne, to tutaj również co roku wykupuje Pan dodatkowe prywatne ubezpieczenie zdrowotne dla siebie. Posiada Pan wykaz pełnych rocznych składek emerytalnych, miesięczne zaświadczenia z pracy o wynagrodzeniach (payslips), jak również coroczne zeznania podatkowe (P60).

Od 2010 roku zamieszkuje Pan w Wielkiej Brytanii w wynajmowanych domach, mieszkaniach bądź jak ma to miejsce teraz, w wynajmowanym pokoju, który w czynsz wliczone ma wszystkie opłaty za media. Każdorazowo, czynsz i opłaty - o ile nie są wliczone w czynsz (gaz, prąd, woda, telefon, internet, podatek gminny) płaci Pan ze swojego bieżącego konta brytyjskiego, jest Pan w stanie to udowodnić na podstawie wyciągów z banku (od 2014 roku po dzień dzisiejszy).

Od 2010 roku po dzień dzisiejszy ma Pan większe zobowiązania handlowe i gospodarcze w Wielkiej Brytanii aniżeli w Polsce. To w Wielkiej Brytanii jest Pan związany umową o pracę, tutaj wynajmuje Pan nieruchomości, płaci czynsz, reguluje opłaty za media. Tutaj posiada Pan samochód, płaci Pan za niego ubezpieczenie, wykupuje Pan podatek drogowy, serwisuje go i robi Pan przegląd. Dodatkowo, tutaj po prostu Pan żyje, kupuje żywność, ubrania, sprzęty domowego użytku. Jest Pan również związany umowami kredytowymi, od 2013 roku zaciągnął Pan kredyty w wysokości 24 tyś. funtów, obecnie do uregulowania pozostało Panu 5 tyś. funtów. Tutaj również posiada Pan karty kredytowe, karty lojalnościowe, karty członkowskie.

W Wielkiej Brytanii aktywnie uczestniczy Pan w życiu społeczno - gospodarczo - ustrojowym. Od 2010 roku po dzień dzisiejszy czynnie dokształca się Pan w państwowych i prywatnych szkołach (posiada Pan dyplomy i certyfikaty), w 2012 roku zdał Pan brytyjski egzamin na prawo jazdy (posiada Pan dokumenty), w 2019 roku zdał Pan egzaminy i nabył obywatelstwo brytyjskie (jest to Pana drugie, obok polskiego). Nadmienia Pan, że bierze Pan czynny udział w wyborach lokalnych i ogólnokrajowych, w latach 2016 - 2022 świadczył Pan również wolontariat pierwsza pomoc medyczna w oddziale szpitalno - ratunkowym w miejscowym szpitalu (posiada Pan certyfikaty). W wolnym czasie realizuje Pan w Wielkiej Brytanii swoje pasje i hobby, głównie hiking i wycieczki krajoznawcze. Poszerza Pan również swoją wiedzę na temat narodowych sportów takich jak krykiet i rugby. Posiada Pan tu grupę przyjaciół i znajomych, z którymi dzieli Pan swoje pasje i wolny czas. Dzięki lokalnym znajomym stale doskonali Pan swój angielski, wliczając lokalny dialekt „yorkshire”. Na co dzień mówi Pan tylko w języku angielskim, czyta Pan angielską prasę, książki, ogląda Pan angielską telewizję.

Jednoznacznie stwierdza Pan, że od 2010 roku po dzień dzisiejszy Pana życie zawodowe, kulturalne, społeczne i ekonomiczne zdecydowanie związane jest bardziej z Wielką Brytanią. Do momentu powrotu do Polski na stałe to Wielka Brytania jest Pana domem.

Faktem jest, że od 26 stycznia 2020 roku, Pana żona wraz z synem wrócili na stałe do Polski, oboje mieszkają i są zameldowani w domu rodziców Pana małżonki w Polsce, oboje utrzymują się z pieniędzy, które przelewa Pan regularnie każdego miesiąca na konto bankowe małżonki (małżonka nie pracuje), oboje posiadają w Polsce pełne ubezpieczenie zdrowotne dzięki Pana składkom społeczno - emertytalnym w Wielkiej Brytanii (co roku występuje Pan do brytyjskiego urzędu o wydanie formy SI, dzięki której oboje małżonka i syn mogą być objęci pełnym ubezpieczeniem zdrowotnym w Polsce). W ramach powszechnego i równego dostępu do edukacji oraz placówek edukacyjnych, Pana syn jest uczniem w lokalnym przedszkolu.

Podkreśla Pan, że z uwagi na swoje powiązanie społeczno - gospodarczo - ekonomicze z Wielką Brytanią, fakt mieszkania na stałe w Polsce Pana syna i żony, nie wpływa i nie zmniejsza Pana trwałości więzów i nierozerwalności interesów z Wielką Brytanią w dniu dzisiejszym.

Nadmienia Pan, że jest Pan właścicielem nieruchomości w Polsce, nieruchomość tą nabył Pan w drodze darowizny od rodziców i to oni tam mieszkają. Media opłacane są przez nich, podatek od nieruchomości - choć na Pana nazwisko - opłacany jest przez nich. Poza tytułem własności nie ma Pan żadnych interesów ani więzi ze wskazaną nieruchomością. Jest to jedyna nieruchomość jaką posiada Pan, nie jest Pan też właścicielem żadnego rachunku bankowego w Polsce.

Opis zdarzenia przyszłego:

W roku 2024 wraca Pan na stałe do Polski i tam przenosi Pan wszystkie swoje sprawy społeczno - zawodowo - gospodarcze. To tam będzie Pan pracował na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin i uważa Pan, że nie przekroczy kwoty 85.528 zł rocznie. To tam otworzy Pan rachunek bankowy, będzie Pan opłacał składki emerytalno - rentowe, będzie Pan posiadał polskie prawo jazdy, samochód i będzie Pan ponosił wszelki opłaty związane z jego użytkowaniem.

Polska będzie Pana domem, będzie Pan mieszkał wraz z żoną i dzieckiem w nieruchomości Pana małżonki, wspólnie z nią będzie Pan zajmował się wychowaniem syna jak również utrzymaniem domu.

Po powrocie na stałe w 2024 roku to Polska będzie Pana centrum życia, tam będzie Pan realizował swoje ambicje zawodowe, pasje, hobby, tu będzie Pan poznawał nowych ludzi i zawierał nowe znajomości. Tam będzie Pan mówił po polsku, odkrywał smaki polskiej kuchni, poznawał twórczość polskich artystów, odkrywał polskie dziedzictwo, historię i kulturę.

Pytania

1)Czy słusznie od 2021 roku rozlicza się Pan w Polsce wraz z małżonką ze swoich dochodów z Wielkiej Brytanii? (Pana żona i syn wrócili do Polski na stałe 26 stycznia 2020 roku, po zmianach w abolicji podatkowej uznał Pan fakt ich powrotu za przesłankę do rozliczania swojego brytyjskiego dochodu w Polsce).

2)Czy jeżeli Pana brytyjski dochód jest niesłusznie rozliczany od 2021 roku w Polsce, może Pan wystąpić o zwrot podatku zapłaconego w 2022 roku?

3)Czy po powrocie na stałe do Polski w 2024 może Pan ubiegać się o „ulgę na powrót" jako osoba powracająca z zagranicy?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W Pana ocenie niesłusznie rozlicza się Pan od 2021 roku w Polsce wraz z małżonką ze swoich dochodów z Wielkiej Brytanii. Uważa Pan, że źle zinterpretował Pan pojęcie „ośrodek interesów życiowych” w odniesieniu do własnej osoby. Sam fakt, że Pana żona i syn wrócili i mieszkają na stałe w Polsce od 26 stycznia 2020 roku nie zmienił Pana centrum życia społecznego, gospodarczego, ekonomicznego, kulturowego i zawodowego i nie uczynił Pana rezydentem podatkowym w Polsce. Nie ma Pan możliwości uczestniczenia i kształtowania życia swojej rodziny w Polsce. Jedyne co w tym momencie Pan czyni to regularne miesięczne przelewy pieniężne na polskie konto małżonki i dwutygodniowe pobyty w Polsce w ramach odwiedzin co 3-4 miesiące. Na ten czas wszystkie Pana sprawy osobiste są nierozerwalnie związane z Wielką Brytanią, w której mieszka Pan i której jest Pan rezydentem podatkowym.

Ad. 2.

Uważa Pan, że podatek zapłacony w 2022 roku powinien zostać Panu zwrócony. Pana zdaniem, dopóki mieszka Pan w Wielkiej Brytanii, zważywszy na przesłanki opisane we wniosku, nie ma absolutnie podstawy do tego by rozliczał się Pan w Polsce ze swoich brytyjskich dochodów.

Ad. 3.

W 2023 roku źle uaktualnił Pan swój adres zamieszkania w Urzędzie Skarbowym. Pana intencją było uaktualnienie adresu do korespondencji, natomiast przez pomyłkę, uzupełniając dane w formie ZAP-3, uaktualnił Pan adres zamieszkania. Wynikiem tego błędu była informacja odnotowana w systemie, że Pana miejsce zamieszkania jest w Polsce. Ten błąd skorygował Pan odpowiednio w marcu 2023 roku, uaktualnił Pan adres zamieszkania jako faktyczny, czyli brytyjski, natomiast adres do korespondencji zmienił Pan na polski, co było Pana pierwotną intencją w roku 2022.

Uważa Pan, że jak najbardziej może Pan skorzystać z powyższej ulgi. Spełnia Pan wszystkie przesłanki ku temu, a sam błąd w adresie zamieszkania był techniczny. Posiada Pan dowody na stałe zamieszkiwanie w Wielkiej Brytanii od 2010 roku po dzień dzisiejszy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Nieograniczony i ograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wskazał Pan we wniosku, od 2010 r. mieszka Pan i pracuje w Wielkiej Brytanii, posiada Pan status rezydenta podatkowego Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii pracuje Pan nieprzerwanie dla tej samej firmy. Odprowadza Pan wszelki składki w Wielkiej Brytanii. W Polsce spędza Pan jedynie część urlopu wypoczynkowego, co stanowi maksymalnie kilka tygodni w roku. Jest Pan żonaty i posiada Pan syna. Pana żona i syn od 26 stycznia 2020 r. mieszkają w Polsce. Posiada Pan konto bankowe w UK, wynajmuje Pan mieszkanie, ma Pan ubezpieczenie w Wielkiej Brytanii. Pana aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, umiejscowiona jest w Wielkiej Brytanii. W Polsce posiada Pan dom (nabyty w darowiźnie), w którym mieszkają Pana rodzice.

Mając zatem na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek Pana rodzina, tj. małżonka oraz małoletni syn mieszka w Polsce, a ponadto w Polsce jest Pan właścicielem domu, uznać należy, że ośrodek Pana interesów życiowych znajduje się w Polsce. Przedstawione przez Pana okoliczności wskazują bowiem na utrzymanie istotnych powiązań osobistych i gospodarczych z Polską. Oznacza to, że w świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pan zostać uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Ponadto, mając na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek posiada Pan również miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii ustalając rezydencję podatkową należy się odnieść do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego. Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

W treści wniosku wskazał Pan, że posiada Pan stałe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii od 2010 r., jednocześnie jednak w Polsce jest Pan właścicielem domu, zatem nie jest możliwe ustalenie państwa rezydencji podatkowej w oparciu o pierwsze kryterium wynikające z art. 4 ust. 2 Konwencji. Wobec powyższego - jak już wyjaśniono - należy zastosować kolejne kryterium odnoszące do ściślejszych powiązań osobistych i gospodarczych (ośrodka interesów życiowych).

Zważywszy na okoliczność, że zarówno z Polską jak i z Wielką Brytanią łączą Pana ścisłe powiązania osobiste bądź gospodarcze, brak jest możliwości przesądzenia, z którym państwem łączą Pana ściślejsze powiązania, tj. w którym państwie od 2021 r. znajdował się Pana ośrodek interesów życiowych. W związku z czym, zastosowanie znajdzie przepis art. 4 ust. 2 lit. b Konwencji, który pierwszeństwo opodatkowania przyznaje państwu, w którym osoba fizyczna zazwyczaj przebywa.

Mając na uwadze, że od 2021 r. przez większą część roku przebywa Pan w Wielkiej Brytanii, Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o normy kolizyjne zawarte w art. 4 ust. 2 Konwencji polsko-brytyjskiej jest Wielka Brytania.

Oznacza to, że od 2021 r. w Polsce podlega Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlega Pan obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Skoro uzyskuje Pan dochody wyłącznie w Wielkiej Brytanii i nie uzyskuje Pan dochodów w Polsce nie musi Pan składać zeznania podatkowego w Polsce. Nie powinien Pan rozliczać się w Polsce z dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii od 2021 r., ani płacić podatku od tych dochodów.

Zwrot nienależnie pobranego podatku

Odnosząc się natomiast do kwestii zwrotu nienależnie pobranego podatku, stwierdzić należy, że kwestię tę regulują przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Zgodnie z art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę:

1)nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

2)podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

3)zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;

4)zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

Stosowanie do art. 73 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej:

Nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

W myśl art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej:

Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Natomiast art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej stanowi:

Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Skoro Pana brytyjskie dochody zostały niesłusznie rozliczone od 2021 r. w Polsce, to przysługuje Panu prawo do wystąpienia o zwrot podatku zapłaconego w 2022 r.

Ulga na powrót

Przechodząc do możliwości skorzystania przez Pana z tzw. ulgi na powrót, wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosowanie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3) podatnik:

a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b) miał miejsce zamieszkania:

- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31grudnia 2021 r.

Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Z opisu zdarzenia wynika, że od 2024 r. przeniesie Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i będzie podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zatem warunek o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.

Ze zdarzenia przyszłego wynika, że w Wielkiej Brytanii mieszka Pan od 2010 r. i będzie mieszkał do 2023 r. Zatem w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2024, nie będzie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

Zatem, spełni Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Następnym warunkiem wymienionym w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest posiadanie przez podatnika polskiego obywatelstwa.

We wniosku wskazał Pan, że posiada Pan obywatelstwo polskie. Zatem spełni Pan warunek wskazany w ww. art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Pana opisu zdarzenia wynika, że od 2010 r. jest Pan rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii. Posiada Pan certyfikat rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii. Posiada Pan wykaz pełnych rocznych składek emerytalnych, miesięczne zaświadczenia z pracy o wynagrodzeniach (payslips), jak również coroczne zeznania podatkowe (P60).

Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cyt. ustawy podatkowej.

Zatem będzie przysługiwało Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje wdniu wydania interpretacji,
• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał wdacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).